Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Nidzicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SR Elżbieta Lewandowska

Protokolant sekretarka Milena Borowska

w obecności oskarżyciel publiczny nie stawił się - Komenda Powiatowa Policji w Nidzicy zawiadomiona

oskarżyciel posiłkowy nie stawił się - (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. zawiadomiona

po rozpoznaniu dnia 28 kwietnia 2016 roku i 03 października 2016 roku w N.

sprawy przeciwko J. S.

synowi H. i H. z d. P.,

ur. (...) w M.,

obwinionemu o to, że I. w okresie od dnia 04 listopada 2015 roku do dnia 13 listopada 2015 roku w miejscowości N. przywłaszczył sobie stanowisko i tytuł Inspektora Nadzoru do spraw W. (...) oraz Inspektora Nadzoru do spraw (...) w firmie (...) na szkodę wymienionej spółki,

tj. o wykroczenie z art. 61 § 1 kw.

II. w dniu 18 listopada 2015 roku około godziny 09:50 w miejscowości N. na ulicy (...), będąc osobą nieupoważnioną do wejścia do biura (...) Sp. z o.o. poprzez awanturowanie się, blokowanie drzwi wejściowych i przepychanie z P. C. pomimo jego próśb o opuszczenie budynku usiłował wtargnąć siłą na teren biura, czym zakłócił porządek publiczny.

tj. o wykroczenie z art. 51 § 1 kw.

o r z e k a:

I.  Obwinionego J. S. uznaje za winnego tego, że:

1.  w dniu 04 listopada 2015 roku w N., woj. (...)- (...) przywłaszczył sobie stanowisko Inspektora Nadzoru ds. W. (...)w firmie (...) oraz Inspektora Nadzoru Specjalisty ds. (...) w firmie (...) działając na szkodę (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W., to jest popełnienia wykroczenia z art. 61 § 1 kw,

2.  w dniu 18 listopada 2015 roku około godziny 09:50 w N., woj. (...)- (...), będąc osobą nieupoważnioną do wejścia do biura przy ulicy (...) firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. poprzez awanturowanie się, blokowanie drzwi wejściowych i przepychanie z P. C. usiłował wejść na teren biura, czym zakłócił porządek publiczny, to jest popełnienia wykroczenia z art. 51 § 1 kw,

i za to wymierza mu na podstawie art. 51 § 1 kw w zw. z art. 9 § 2 kw karę grzywny w wysokości 1.000 (jeden tysiąc) złotych.

II.  Na zasadzie art. 17 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ) oraz art. 624 § 1 kpk w zw. z art.119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów sądowych.

Sygn. akt II W 427/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Obwiniony J. S. został zatrudniony przez Kierownika Projektu P. C. w (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., nadzorującej budowę drogi (...) na odcinku N.-N. i obwodnica N., na stanowisku Inspektora Nadzoru ds. W. (...), a nieco później także na stanowisku Inspektora Nadzoru ds. (...). Biura budowy mieściły się w N. przy ulicy (...) oraz przy ulicy (...). Obwiniony miał dostęp do dokumentacji firmy oraz pozwolenie na posiadanie pieczątek imiennych z logo firmy (...).

W dniu 04 listopada 2015 roku firma (...) rozwiązała z obwinionym J. S. umowę zlecenia bez zachowania okresu wypowiedzenia. Obwiniony zaraz rozliczył się z posiadanych rzeczy takich jak, kask, kamizelka, czy kurtka, lecz nie zwrócił pieczątek twierdząc, że są jego własnością. W związku z tym, że koszty wykonania pieczątek poniósł J. S. został on pouczony, iż nie może się nimi dalej posługiwać.

Jednakże po doręczeniu obwinionemu pisma o wypowiedzeniu umowy w trybie natychmiastowym J. S. skierował do Kierownika Projektu Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w O. i Okręgowego Inspektora Pracy w O. pismo zatytułowane (...) opatrzone datą 04 listopada 2015 roku, dotyczące, według niego, bezprawnego zwolnienia go z pracy, na którym złożył swoje podpisy na odciśniętych pieczątkach imiennych z logo firmy (...) Inspektor Nadzoru ds. W. (...) J. S. oraz Inspektor Nadzoru Specjalista ds. (...) J. S..

W następnych dniach obwiniony w dalszym ciągu przychodził do biura przy ulicy (...) w N., gdzie między innymi samowolnie kserował dokumentację na sprzęcie firmy. W celu zapobieżenia tego rodzaju wizytom P. C. zakupił tabliczki informujące o zakazie przebywania osobom postronnym na terenie biura, które zostały zamontowane w miejscach widocznych.

W dniu 06 listopada 2015 roku J. S. pojawił się w biurze pod pretekstem dostarczenia korespondencji, a gdy został poproszony o opuszczenie biura nie dostosował się do prośby i zapowiadał, że w sprawie bezprawnego zwolnienia wystąpi do sądu i innych instytucji, a po ponownym wezwaniu do opuszczenia pomieszczenia został poinformowany także o możliwości wezwania Policji na interwencję.

W dniu 12 listopada 2015 roku o godz. 09:30 obwiniony kolejny raz pojawił się w biurze przy ulicy (...) i oznajmił, że zamierza wziąć udział wTygodniowej Naradzie Technicznej, która została zwołana przez Inżyniera Kontraktu dla (...) na godz. 10:00. Inżynier Kontraktu P. W. poinformował J. S., że narady techniczne są naradami wewnętrznymi organizowanymi przez firmę (...) i żaden z uczestników tego spotkania nie zapraszał go, a w związku z tym poprosił o opuszczenie biura. Obwiniony początkowo odmawiał opuszczenia biura, ale ostatecznie wyszedł i narada dla (...) rozpoczęła się z opóźnieniem. Tego samego dnia obwiniony pojawił się w biurze budowy przy ulicy (...) o godz. 11:30 informując, że zamierza brać udział w Naradzie Technicznej Tygodniowej dla (...), która była planowana na godz. 11:00. Jednakże z uwagi na postępowanie J. S. narada została przyspieszona. Obwiniony ponownie został poproszony o opuszczenie biura, gdyż jego obecność nie jest pożądana, lecz odmówił. Z biura wyszedł dopiero około godziny 12:30. J. S. zapowiadał, że na nardzie w dniu 18 listopada 2015 roku zamierza wystąpić w sprawie swojego bezprawnego zwolnienia z pracy.

W dniu 18 listopada 2015 roku o godzinie 10:00 w biurze budowy przy ulicy (...) w N. miała rozpocząć się comiesięczna rada budowy z udziałem przedstawicieli zamawiającego, wykonawców oraz kierownictwa nadzoru nad budową. Z uwagi na zachowanie J. S. przed spotkaniem w celu zabezpieczenia biura zostały zamknięte drzwi wejściowe do budynku biura. Osoby przybywające na spotkanie były wpuszczane grupami przez P. C. i P. W.. W momencie wpuszczania do budynku dyrektorów z Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad do wnętrza próbował wejść również J. S., który już wcześniej zapowiadał wystąpienie na radzie odnośnie swojego zwolnienia z pracy. Ponieważ przedmiotem spotkania rady budowy nie była sprawa zwolnienia J. S., stojący przy drzwiach P. C. i P. W. zagrodzili obwinionemu drogę informując, że nie może wejść na teren budynku i P. C. trzymając klamkę zaczął zamknąć drzwi wejściowe. Jednakże obwiniony nie posłuchał, twierdził, że ma prawo wejść, bo jest pracownikiem, że jest to miejsce publiczne i każdy ma prawo wejść, nikt nie ma prawa mu zabronić wejść na spotkanie do biura nadzoru nad budową drogi, pytał też, kiedy będzie wypłata oraz zaczął się wciskać i przepychać z P. C.. Również P. W. blokował ciałem wejście do budynku, ale obwiniony włożył rękę oraz nogę między ościeżnicę i skrzydło drzwi, uniemożliwiając ich zamknięcie. Obaj mężczyźni informowali obwinionego, aby odszedł, nie blokował wejścia i pozwolił wejść oczekującym osobom, lecz J. S. w dalszym ciągu blokował wejście. P. W. wezwał na interwencję patrol Policji, zaś P. C. stojąc przy drzwiach, trzymał je za klamkę. Do budynku dochodziły kolejne osoby, które oczekiwały na możliwość wejścia do wnętrza. Po pewnym czasie J. S. usunął się, co umożliwiło zamknięcie drzwi wejściowych. Wkrótce przybył też patrol Policji w składzie sierż. A. S. i sierż. D. G.. Funkcjonariusze Policji przeprowadzili rozmowę z obwinionym, który oznajmił im, że został bezprawnie zwolniony z pracy, chce, aby zapłacono mu za wykonywanie obowiązków pracowniczych i w związku z tym ma prawo wejść do budynku i dochodzić swoich praw w rozmowie z kierownictwem, a także rozmowę z P. C., który poinformował, iż J. S. jako osoba nieupoważniona do wejścia na teren biura, usiłował wtargnąć i w momencie zamykania drzwi zablokował je nogą, żądając zapłaty wynagrodzenia i uniemożliwiając wejście do budynku innym osobom.

Dowody: częściowo wyjaśnienia obwinionego k.87v-88, zeznania świadków: P. C. k.5, 51, 88-88v, W. S. k. 88v-89, A. R. k.89-89v, D. K. k.90, Z. G. k. 90-90v, A. S. k. 90v, D. G. k. 90v-91, P. W. k. 111-112, dokumenty złożone przez przedstawiciela firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. k. 7-47, notatka z przeprowadzonej interwencji k.48.

Obwiniony J. S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu wykroczeń. Wyjaśnił, iż w dniu 15 listopada 2015 roku przeszedł do biur M. M. i Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad przy ul. (...) w N., gdyż chciał złożyć pismo jego mocodawców i pokrzywdzonych przy budowie drogi (...), którym przysługiwało odszkodowanie. Drzwi wejściowe do biur były zamknięte, a przy drzwiach po drugiej stronie stali P. C. i P. W.. Podał, iż mężczyźni przycisnęli go do drzwi i naruszyli jego nietykalność cielesną, a ponadto na siłę wypychali go. Prosił ich, aby uwolnili go z tych drzwi i po uwolnieniu odszedł na bok, czekając na przyjazd Policji, bowiem wiedział, że została zawiadomiona. Wyjaśnił, że firma (...) spółka z o.o. reprezentowała Generalną Dyrekcją Dróg i Autostrad i powinna przyjmować wszelkie pisma w imieniu Generalnej Dyrekcji w sprawach związanych z budową drogi (...), które chciał złożyć. Ponieważ uniemożliwiono mu złożenie pism w N., to musiał zawieść je do O.. W związku z tym stwierdził, że nie może być mowy o zakłóceniu porządku publicznego i nie zachowywał się też w sposób, który mógłby obciążyć go jakąkolwiek winą. Zaprzeczył również, aby przywłaszczył sobie stanowisko, gdyż z chwilą zakończenia pracy oddał wszystkie żądane od niego dokumenty. Podał, iż pracodawca zatrudnił go na stanowisku Inspektora do spraw W. (...) oraz Inspektora do spraw (...), naruszając rażąco prawo, ponieważ zawarł z nim umowę zlecenia, a nie umowę o pracę. Stwierdził, że został zwolniony z pracy bezprawnie i pracodawca zaniżał jego wynagrodzenie. Postawione zarzuty są formą zemsty i odwetu za to, że nie zgodził się na zaniechanie wykonywanych obowiązków z zakresu BHP, które na całej budowie były wręcz karygodne (wyjaśnienia k. 87v-88).

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia obwinionego J. S. zasługują na wiarę jedynie częściowo. Potwierdził, że był zatrudniony na stanowisku Inspektora do spraw W. (...) oraz na stanowisku Inspektora do spraw (...) i został zwolniony. Przyznał też, iż przyszedł do biura M. M. i zastał zamknięte drzwi, a przy drzwiach wejściowych po drugiej stronie stali P. C. i P. W.. W tej części wyjaśnienia obwinionego korespondują z zeznaniami świadków P. C., P. W., A. R., D. K. i A. W. oraz znajdują potwierdzenie w treści pisma dotyczącego wypowiedzenia umowy z dnia 03 listopada 2015 roku i protokołu ze spotkania dnia 04 listopada 2015 roku.

Natomiast nie sposób podzielić twierdzeń obwinionego, co do przebiegu zajścia przy drzwiach wejściowych do biura (...) sp. z o. o. z siedzibą w W., powodów, dla których obwiniony usiłował wejść do biura tej firmy po ustaniu współpracy oraz przywłaszczenia sobie stanowiska Inspektora Nadzoru ds. W. (...)w firmie (...) oraz stanowiska Inspektora Nadzoru Specjalisty ds. BHP w firmie (...). W tym zakresie wyjaśnieniom J. S. przeczą relacje świadków P. C., P. W., A. R., D. K., Z. G. i zeznania funkcjonariuszy Policji A. S. oraz D. G., a także dokumeny – zawiadomienie z dnia 04 listopada 2015 roku do (...) Oddział O. Biuro w O., żądanie wypłaty odszkodowania na rzecz A. i R. C. z dnia 09 listopada 2015 roku, żądanie wypłaty odszkodowania na rzecz H. i W. N. z dnia 09 listopada 2015 roku. Forsowana przez obwinionego wersja zdarzeń, ocenie Sądu, ukierunkowana została na uniknięcie odpowiedzialności.

Naoczni świadkowie zdarzenia w dniu 18 listopada 2015 roku P. C., P. W., A. R., D. K. zgodnie opisali zaobserwowany przebieg zajścia przy drzwiach budynku przy ulicy (...) w N.. Zeznali, iż obwiniony usiłował wejść do biura, mimo że po rozwiązaniu z nim umowy przez (...) sp. z o. o. z siedzibą w W., był osobą nieupoważnioną do przebywania na terenie biura, a tym bardziej nieuprawnioną do udziału w radzie budowy, która właśnie miała się tego dnia rozpocząć. Zgodnie stwierdzili, że J. S. na siłę próbował wejść przez drzwi, przy których stali P. C. oraz P. W., wpuszczając uczestników rady budowy i doszło do przepychania z P. C., który trzymał za klamkę drzwi oraz awanturowania się obwinionego, do którego nie trafiły argumenty, że nie może wejść do biura i na spotkanie, gdyż jest osoba nieuprawnioną. Świadek P. C. dodał, iż obwiniony uniemożliwiał zamknięcie drzwi poprzez włożenie ręki i nogi między ościeżnicę a drzwi oraz wejście do biura innych osobom, a także w tonie roszczeniowym domagał się wypłaty. Z kolei świadek P. W. zeznał, iż obwiniony podczas przepychanki w drzwiach dużo mówił, że nie mają prawa go nie wpuszczać, że jest pracownikiem i ma prawo wejść, a biuro nadzoru nad budową jest miejsce publicznym i każdy ma prawo wejść do biura na spotkanie. Natomiast świadkowie D. K. i Z. G. byli tymi, którym zachowanie obwinionego uniemożliwiło wejście do biura w chwili przybycia przed budynek i dopiero po przyjeździe patrolu Policji mogli wejść do wnętrza. Wymienieni świadkowie przyznali, iż nie widzieli całego zdarzenia, przy czym D. K. wiedział jeszcze moment naporu obwinionego na drzwi i przepychanki z P. C., a dopiero po wejściu do budynku dowiedzieli się, że J. S. chciał wejść i uczestniczyć w radzie budowy na co nie było zgody, gdyż nie był uprawniony w związku z zaprzestaniem z nim współpracy.

Z zeznań świadków wynika też właściwy powód, dla którego obwiniony, tego dnia przed planowaną godziną rozpoczęcia rady budowy, usiłował wejść do budynku biura firmy (...), a mianowicie zamiar udziału w planowanym spotkaniu, mimo że współpraca J. S. z firmą (...) zakończyła się. Świadkowie P. C., P. W., A. R. i W. S. wskazywali także, iż obwiniony po rozwiązaniu w nim umowy, nie chcąc się z tym pogodzić, już wcześniej przychodził do biura i chciał uczestniczyć w naradach technicznych tygodniowych, korzystał ze sprzętu w biurze, a będąc proszony o opuszczenie biura odmawiał, co zakłócało pracę, bowiem dochodziło do głośnej wymiany zdań.

Nie sposób podzielić twierdzeń obwinionego, iż tamtego dnia w biurze przy ulicy (...) w N. chciał złożyć pismo swoich mocodawców i pokrzywdzonych przy budowie drogi (...), którym przysługiwało odszkodowanie. Świadek A. W. zeznała, iż przy ulicy (...) w N. mieściło się biuro firmy (...) i nie było tam biura Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, a więc inwestora dwóch budowanych odcinków drogi (...) N.-N. oraz obwodnica N.. Natomiast pisemne żądanie wypłaty odszkodowania na rzecz A. i R. C. z data 09 listopada 2015 roku oraz pisemne żądanie wypłaty odszkodowania na rzecz H. i W. N. z datą 09 listopada 2015 roku, których pełnomocnikiem był J. S., zostało złożone w (...)/O. Biuro Kierownika Projektu w O. już wcześniej, a mianowicie w dniu 09 listopada 2015 roku, co wynika z prezentaty na wymienionych pismach.

Ponadto na właściwy powód usiłowania wejścia J. S. do biura przy ulicy (...) w N. w dniu 18 listopada 2015 roku przed godziną 10:00 wskazują zeznania interweniujących funkcjonariuszy Policji A. S. i D. G., którym obwiniony osobiście przekazał tuż po zajściu, iż chciał wejść do biura, aby zapłacono mu za wykonaną pracę w związku z bezprawnym zwolnieniem i w rozmowie z kierownictwem dochodzić swoich praw. Zatem prezentowany przez obwinionego powód wejścia do biura firmy (...) właśnie w dniu rady budowy i tuż przed jej rozpoczęciem stanowił wyłącznie element realizowanej linii obrony.

Natomiast w kwestii przywłaszczenia sobie przez obwinionego stanowiska Inspektora Nadzoru ds. W. (...) w firmie (...) oraz stanowiska Inspektora Nadzoru Specjalisty ds. (...) w firmie (...) jednoznacznie świadczy treść pisma z dnia 04 listopada 2015 roku zatytułowanego (...) dotyczącego bezprawnego zwolnienia oraz zeznania świadka P. C.. Świadek ten wskazał, jakie rzeczy J. S. zwrócił tuż po wręczeniu mu wypowiedzenia w trybie natychmiastowym i jednoznacznie zeznał, iż nie zwrócił pieczątek imiennych z logo firmy (...). Podkreślił również, iż obwiniony został pouczony, iż wobec rozwiązania umowy bez wypowiedzenia nie może się tymi pieczątkami posługiwać. Tymczasem, wbrew przekazanym mu pouczeniom, J. S. posłużył się pieczątkami z określeniem swoich uprzednio zajmowanych stanowisk w firmie (...) w piśmie skierowanym do Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad oraz Okręgowego Inspektora Pracy w O..

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków P. C., P. W., A. R., D. K., Z. G., W. S. oraz zeznaniom funkcjonariuszy Policji A. S. i D. G., a także zeznaniom A. W., którzy pamiętali zasadnicze i istotne dla rozstrzygnięcia tej sprawy okoliczności zdarzenia. Ich relacje są zbieżne i korespondują z dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy, a zeznania interweniujących policjantów potwierdziła również treść notatki urzędowej sporządzonej przez funkcjonariusza A. S. na gorąco po zaistnieniu zdarzenia. Wymienieni świadkowie są osobami obcymi wobec sprawcy i nie sposób znaleźć powód, dla którego mieliby składać nieobiektywne zeznania i bezpodstawnie obciążać J. S..

Zdaniem Sądu zgromadzony materiał dowodowy nie pozostawia wątpliwości, co do popełnienia przez obwinionego J. S. wykroczeń i w świetle powyższych ustaleń Sąd uznał, iż swoim zachowaniem wyczerpał on znamiona wykroczeń z art. 61 § 1 kw i art. 51 § 1 kw, gdyż:

- w dniu 04 listopada 2015 roku w N., woj. (...)- (...) przywłaszczył sobie stanowisko Inspektora Nadzoru ds. W. (...) w firmie (...) oraz Inspektora Nadzoru Specjalisty ds. (...) w firmie (...) działając na szkodę (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W.,

- w dniu 18 listopada 2015 roku około godziny 09:50 w N., woj. (...)- (...), będąc osobą nieupoważnioną do wejścia do biura przy ulicy (...) firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. poprzez awanturowanie się, blokowanie drzwi wejściowych i przepychanie z P. C. usiłował wejść na teren biura, czym zakłócił porządek publiczny.

Wymierzając obwinionemu karę grzywny w wysokości 1.000 (jeden tysiąc) złotych Sąd uznał, iż taka właśnie kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynów, zwłaszcza, że wysoce nagannego zachowania obwiniony dopuścił się przy drzwiach do budynku, gdzie miała odbyć się rada budowy drogi i uniemożliwiał dotarcie na czas jej uczestnikom oraz zawinienia obwinionego, który lekceważąc prośby P. C. i P. W. usiłował wejść do biura i jako nieuprawniony wziąć udział w radzie budowy absorbując jej uczestników sprawą swojego zwolnienia przez firmę (...), a ponadto pomimo pouczenia po wypowiedzeniu umowy w piśmie kierowanym do innych podmiotów posługiwał się pieczątkami z logo M. M., przywłaszczając sobie stanowisko Inspektora Nadzoru ds. W. (...) oraz stanowisko Inspektora Nadzoru Specjalisty ds. (...) w firmie (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. – pkt. I wyroku. Natomiast z uwagi na sytuację materialną obwinionego, Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych – pkt. II wyroku.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2.(...)

(...)

3. (...).

08.11.2016 r.