Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIW 183/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 sierpnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko

Protokolant – Anna Żebrowska

w obecności Prokuratora --------

w obecności oskarżyciela publicznego – z Urzędu Skarbowego w G. – Alicji Klimaszewskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2016 roku sprawy

J. U.

ur. (...) w G.

syna B. i W. z d. Ś.

oskarżonego o to, że:

I.  W okresie od 26 listopada 2014 r. do 26 czerwca 2015 r., w G., uporczywie nie wpłacał w terminie, na rachunek Urzędu Skarbowego w G., należnego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podatku VAT za miesiące październik i grudzień 2014r. oraz za styczeń, kwiecień i maj 2015r., w łącznej kwocie 158.729,01 zł – co stanowi naruszenie art. 103 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57§1 kks

II.  W okresie od 01 maja 2015r. do 29 września 2015r., w G., uporczywie nie wpłacał w terminie, na rachunek Urzędu Skarbowego w G., należnego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podatku dochodowego od osób fizycznych, wynikającego ze złożonego zeznania podatkowego PIT-36L za rok 2014, w łącznej kwocie 189.655,00 zł – co stanowi naruszenie art. 45 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. w o podatku dochodowym od osób fizycznych

tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57§1 kks

1.  Oskarżonego J. U. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to za każdy z tych czynów skazuje oskarżonego na podstawie art. 57§1kks, na podstawie zaś art. 50§1kks w zw. z art. 48§3i4kks skazuje oskarżonego na łączną karę grzywny w wysokości 6.000 (sześć tysięcy) złotych.

2.  Zwalnia oskarżonego z kosztów postępowania w sprawie i przejmuje je na rachunek Skarbu Państwa

3.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz radcy prawnego A. J. kwotę 221,40 (dwieście dwadzieścia jeden i 40/100) złotych, w tym kwotę 41,40 zł podatku VAT tytułem wynagrodzenia za obronę ustanowioną z urzędu.

Sygn. akt II W 183/16

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonej rozprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W okresie od 1 kwietnia 2001r. do 13 maja 2015r. oskarżony J. U. prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...) w G.. W okresie od 26 listopada 2014 r. do 26 czerwca 2015 r. w G. uporczywie nie wpłacał w terminie na rachunek Urzędu Skarbowego w G., należnego z tytułu tej działalności gospodarczej podatku VAT za miesiące październik i grudzień 2014r. oraz za styczeń, kwiecień i maj 2015r., w łącznej kwocie 158.729,01 zł a nadto w okresie od 01 maja 2015r. do 29 września 2015r., w G. uporczywie nie wpłacał w terminie na rachunek Urzędu Skarbowego w G., należnego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej podatku dochodowego od osób fizycznych, wynikającego ze złożonego zeznania podatkowego PIT-36L za rok 2014, w łącznej kwocie 189.655,00 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: listy zaległości podatkowych oskarżonego (k.2,15), wydruk z (...) (k.17), dane oskarżonego (k.24), karta karna (k.26).

Postępowanie w sprawie, na podstawie art. 173§1kks w zw. z art.175§1 kks prowadzone było w trybie postępowania wobec nieobecnych.

W ocenie Sądu oczywistym pozostawało, iż oskarżony swym zachowaniem wypełnił znamiona wykroczeń zarzucanych mu w akcie oskarżenia tj. wykroczeń z art. 57§1kks.

Kierując się dyrektywami art. 48§1 i 4 kks, jak również ogólnymi dyrektywami wymiaru kary - orzeczono wobec oskarżonego łączną karę grzywny w wysokości 6000 złotych. Kwota zaległości podatkowych oskarżonego jest bardzo wysoka a z akt sprawy nie wynika by oskarżony w jakikolwiek sposób podejmował wysiłek by chociażby w części należności te uiszczać. Brak jest jednocześnie powodów by po stronie oskarżonego można było mówić o szczególnych okolicznościach mających wpływ na ich powstanie i niemożność uiszczenia.

W tych okolicznościach stwierdzić należy, że orzeczona grzywna jest karą w pełni uzasadnioną, która spełni pokładane w niej cele, będzie adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu i stanowić będzie dla oskarżonego dolegliwość.

Na podstawie art. 624§1kpk w zw. z art.113§1 kks orzeczono o zwolnieniu oskarżonego od opłat i kosztów sądowych.