Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, Wydział III Cywilny Odwoławczy w składzie

następującym:

Przewodniczący - Sędzia: SO Mieczysław H. Kamiński

Sędzia SO Ewa Adamczyk

Sędzia SR del. Barbara Zelek (sprawozdawca)

Protokolant: sekr. sąd. Anna Burnagiel

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013r. w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego D. D.działającego przez przedstawiciela ustawowego E. D.

przeciwko K. D.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu IX Zamiejscowy Wydział Rodzinny i Nieletnich z siedzibą w Muszynie

z dnia 7 czerwca 2013r., sygn. akt IX RC 31/13

oddala apelację.

Sygn. akt .III Ca 661/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2013r Sąd Rejonowy w Nowym Sączu IX Wydział Zamiejscowy w Muszynie podwyższył alimenty na rzecz powoda D. D., ustalone wyrokiem z dnia 24 listopada 2011 r w sprawie RC 67/11 z kwoty 250.-zł miesięcznie do kwoty 350.-zł miesięcznie , począwszy od 18 czerwca 2012 r . Dalej idące żądanie pozwu oddalił. Ponadto orzekł o kosztach postępowania i nadal wyrokowi w punkcie zasądzającym alimenty rygor natychmiastowej wykonalności . W ocenie Sądu Rejonowego powództwo okazało się częściowo uzasadnione .

Podstawą rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego było m.in. ustalenie, że :

małoletni D. D.jest dzieckiem pochodzącym z małżeństwa E. D. i K. D. ,a w dacie wyrokowania uczył się w II klasie szkoły podstawowej, jest dzieckiem alergicznym i leczącym się w poradni ortodontycznej .Wyrokiem z 24.11 2011 r w sprawie RC 67/11 zasądzone zostały na rzecz małoletniego powoda od pozwanego K. D. alimenty w kwotach po 250.-zł miesięcznie .W dniu 15.12.2011r matka powoda i pozwany zawarli w sprawie Nsm 132/11 ugodę w ramach której strony ustaliły miejsce pobytu dziecka przy matce oraz wzajemne kontakty dziecka z ojcem – w każdy weekend od piątku od godz. 15 do niedzieli do godz. 19 , a dodatkowo w jeden ustalony dzień w tygodniu . W dacie wyrokowania w poprzedniej sprawie o alimenty matka powoda osiągała dochód z tytułu zatrudnienia w charakterze pokojowej - po 950.-zł netto , ponosiła koszty związane z utrzymaniem domu własności swojej matki po 500.-zł miesięcznie ,a małoletni D. uczył się w I klasie szkoły podstawowej .E. D. nadal pracuje jako pokojowa a jej wynagrodzenie wzrosło do kwoty 1.070.-zł netto , ponosi obecnie koszty utrzymania domu swojej matki po 200.-zł miesięcznie . Pozwany K. D. w czasie wyrokowania w sprawie RC 67/11 mieszkał ze swoją matką , pracował dorywczo jako elektryk , osiągając dochody po 600-700.-zł miesięcznie. W okresie od 2.04.2012 r do 31.10.2012 r pozwany prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług elektrycznych , osiągał nieregularny dochód, w związku z czym zaprzestał prowadzenia tej działalności , w 2012 r zawierał umowy zlecenia na prowadzenie prac elektrycznych , w okresie od grudnia 2012r do marca 2013 r osiągnął dochód netto 4.342,72.-zł .Średni miesięczny dochód pozwanego wg ustaleń Sądu wzrósł od czasu ostatnio ustalonych alimentów i wynosi około 1.400.-zł . Pozwany nadal mieszka z matką i ponosi koszty utrzymania domu w kwocie 800.-zł miesięcznie . K. D. sprawuje opiekę nad synem w każdy weekend , zgodnie z zawartą ugodą ,a także w jednym dniu tygodnia po lekcjach , w tym czasie ponosi w całości koszty utrzymania małoletniego syna – koszty wyżywienia, przypadających w tym czasie wizyt lekarskich i zakupu szczepionek , kupuje synowi prezenty okolicznościowe, ponosi część kosztów zakupu odzieży i obuwia , zabawek, przyborów szkolnych , z których małoletni korzysta w czasie pobytu u ojca . Z okazji I komunii Świętej pozwany opłacił koszty fotografa w kwocie 100.-zł . Pozwany opiekuje się synem także przez jeden miesiąc wakacji i połowę ferii zimowych, ponosząc w tym czasie pełne koszty utrzymania dziecka. Alimenty płaci w miarę możliwości finansowych, przeciwko pozwanemu prowadzone jest postępowanie egzekucyjne , dotyczące alimentów zaległych.

Apelację od wyroku złożył powód i zarzucił : 1.) naruszenie prawa materialnego – art. 138 k.r.o przez błędne zastosowanie w sprawie w/w przepisu , na skutek uznania ,że pozwany kontaktując się z małoletnim powodem ..” spełnia swoje powinności alimentacyjne..” oraz ,że w takiej sytuacji zasadne jest podwyższenie alimentów do kwoty 350.-zł miesięcznie ,w sytuacji gdy możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają na płacenie alimentów w kwotach dochodzonych pozwem , 2.) naruszenie prawa procesowego art. 316 § 1 k.p.c przez wydanie wyroku wbrew stanowi rzeczy istniejącemu w chwili zamknięcia rozprawy, a to bezzasadne przyjęcie że pozwany przyszedł na uroczystość Komunii Świętej powoda i przyniósł mu prezent, w sytuacji gdy pozwany faktycznie kontaktuje się z powodem tylko sporadycznie i nie robi mu żadnych prezentów , nie kupuje odzieży , 3.) naruszenie przepisów prawa procesowego art.233 § 1 k.p.c przez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów , bezzasadne przyjęcie, że pozwany kontaktuje się z synem regularnie ,że kupuje mu prezenty, odzież, błędną ocenę sytuacji finansowej i możliwości zarobkowych pozwanego w sytuacji gdy wg powoda pozwany posiada majątek w postaci własnego samochodu, prowadzi własną działalność gospodarczą i posiada „ poważne” zlecenia , co wg powoda pozwala alimentację kwotami po 1.000.-zł miesięcznie , o dobrej kondycji finansowej pozwanego w ocenie powoda świadczy także korzystanie z usług kancelarii prawnej z W. ,a twierdzenia, że pozwany korzysta w redagowaniu pism procesowych grzecznościowo z pomocy kolegi zatrudnionego w tej kancelarii są niewiarygodne .

Wskazując na powyższe powód wnosi o uchylenie zaskarżonego wyroku i zasądzenie alimentów w kwotach po 1000.-zł miesięcznie oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego .

Sąd Okręgowy zważył , co następuje :

Apelacja jest bezzasadna, a przytoczone w niej zarzuty są nieskuteczne .Nie zachodzą również uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod rozwagę z urzędu, a skutkiem których byłaby nieważność postępowania .Sąd Rejonowy dokładnie przeprowadził postępowanie dowodowe i dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych Sąd Okręgowy w całości akceptuje te ustalenia, albowiem jednoznacznie wynikają z zebranego materiału dowodowego .Również ocena prawna stanu faktycznego sprawy w pełni zasługuje na akceptację .

Na wstępie zauważyć należy ,ze kolejne punkty apelacji częściowo stanowią powtórzenie wcześniej sformułowanych zarzutów, a większość z tych zarzutów w istocie sprowadza się do kwestionowania oceny prawnej ustalonego przez Sąd stanu faktycznego , stanowiąc tym samym zarzuty naruszenia prawa materialnego Podstawę prawną rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowi art. 138 k.r.o , a w myśl tego przepisu można zmienić orzeczenia lub umowę dotyczącą obowiązku alimentacyjnego w razie zmiany stosunków . Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie się lub ustanie możliwości zarobkowych lub majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie lub zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych .Rzeczą Sądu Rejonowego było zatem ustalenie zatem czy w okresie czasu jaki upłynął między datą uprawomocnienia się wyroku ustalającego alimenty na kwoty po 250.-zł miesięcznie czyli od 24.11.2011 r ,a datą wyrokowania w niniejszej sprawie zaistniała istotna zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda oraz zarobkowych i majątkowych możliwości pozwanego .Ciężar wykazania zmiany stosunków spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a zatem ciężar wykazania przesłanek uzasadniających podwyższenie alimentów do kwot po 1.000.-zł miesięcznie spoczywał na powodzie. Sąd Rejonowy prawidłowo uznał, że przesłanki te zostały wykazane tylko co do zasadności podwyższenia alimentów do kwot po 350.-zł miesięcznie .

W odniesieniu do sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych pozwanego , należy stwierdzić, iż jego obecne miesięczne dochody, zwiększyły się z 600-700.- zł do kwot po około 1400.-zł miesięcznie .Apelujący nie uwzględnia natomiast, że znacznie zwiększył się udział pozwanego w opiece i wychowaniu małoletniego powoda, skoro od grudnia 2011 r powód każdy weekend i dodatkowo jeden dzień w tygodniu spędza pod opieką ojca , który w tym czasie ponosi pełne koszty utrzymania dziecka , także koszty leczenia i odczulania syna, jeżeli w tym czasie przypadają terminy wizyt lekarskich lub podawania szczepionek. W całości zaaprobować należy stanowisko Sądu Rejonowego, iż pozwany także poprzez osobistą pieczę i stanie o utrzymanie i wychowanie małoletniego powoda w/w okresach spełnia część swojego obowiązku alimentacyjnego , co znajduje oparcie w treści art. 135 § 2 k.r.o ( wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości albo w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego ) . Przejęcie opieki nad dzieckiem i kosztów jego utrzymania przez ojca – przez trzy dni w tygodniu , jeden miesiąc wakacji i połowę ferii zimowych bezsporne wpływa na korzystną zmianę sytuacji matki powoda, która ponosi koszty utrzymania dziecka tylko przez cztery dni w tygodniu .W sytuacji natomiast gdy małoletni powód przebywając u ojca korzysta ze swojej odzieży, obuwia , bielizny – odzież kupowana przez matkę mniej się niszczy i zapotrzebowanie na odzież jest mniejsze .Na poprawę sytuacji matki powoda wpływa także okoliczność, że aktualnie na utrzymanie domu w którym zamieszkuje wraz z synem płaci po 200.-zł a nie po 500.-zł miesięcznie jak to deklarowała w poprzedniej sprawie o alimenty.

Stosownie do art.135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz majątkowych i zarobkowych możliwości zobowiązanego .W ramach niniejszego postępowania powód – stosownie do art. 6 kc ani nie wykazał aby jego usprawiedliwione potrzeby w okresie przebywania pod pieczą matki przez cztery dni w tygodniu – przekraczały miesięcznie kwoty 1.000.-zł ani, że usprawiedliwione potrzeby powoda od daty ostatnio ustalonych alimentów wzrosły o 300% . Całkowicie pomija apelujący, że pozwany oprócz alimentów w kwotach po 350.-zł miesięcznie ponosi pełne koszty utrzymania dziecka przez trzy dni w tygodniu ,a matkę również obciąża obowiązek alimentacyjny względem małoletniego powoda ,zwłaszcza w sytuacji gdy oboje rodzice sprawują pieczę nad dzieckiem tylko przez połowę tygodnia .

Bezzasadny okazał się zarzut , nie uwzględnienia przez Sąd Rejonowy okoliczności, że pozwany spotyka się z dzieckiem tylko sporadycznie i nie robi mu żadnych prezentów , skoro wprost z zeznań matki powoda wynika, że małoletni powód przebywa u ojca jeden dzień w tygodniu po szkole, do wieczora oraz w każdy weekend od piątku po lekcjach do niedzieli wieczorem .Z zeznań matki wynika, także że nie wie ona czy pozwany kupuje dziecku odzież lub zabawki , bo syn nie przynosi odzieży ani prezentów od ojca do domu .W świetle powołanych wyżej zeznań matki zarzuty apelacji w tej części okazały się chybione .

Nie ma racji apelujący zarzucając ,że Sąd Rejonowy dopuścił się naruszenia prawa procesowego - art. 316 § 1 k.p.c , przez wydanie wyroku bez uwzględnienia stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy . Podstawą rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego - wbrew twierdzeniom zawartym w apelacji – był stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy , z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd I instancji nie powołuje się na zdarzenia powstałe po zamknięciu rozprawy .

Nieskuteczny okazał się także zarzut apelacji dotyczący naruszenia art. 233 § 1 kpc. , a apelacja powoda w tej części stanowi jedynie polemikę z oceną dowodów przeprowadzoną w tej sprawie przez Sąd I instancji , co wprost w apelacji przyznaje apelujący . Polemika taka co do zasady jest niedopuszczalna , ponieważ zgodnie z art. 233 § 1 kpc prawo do oceny dowodów przysługuje wyłącznie sądowi . Zwalczanie swobodnej oceny dowodów nie może polegać wyłącznie na przedstawieniu własnej, korzystnej dla apelującego wersji zdarzeń i ustaleń stanu faktycznego, opartej na własnej ocenie . Skuteczne postawienie zarzutu przekroczenia granicy swobodnej oceny dowodów wymaga wykazania ,że Sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego . Apelacja w niniejszej sprawie wymogu tego nie spełnia .

Mając powyższe na uwadze na zasadzie art. 385 k.p.c Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji .