Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2013 r. w Ostrołęce

sprawy z odwołania R. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania R. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 08.04.2013r. znak (...)

orzeka:

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje R. M. prawo do emerytury począwszy od dnia 01.03.2013r.;

2.  stwierdza brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 08.04.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił R. M. prawa do emerytury.

R. M. wniósł odwołanie od tej decyzji. Stwierdził, że przez ponad 15 lat wykonywał zawód spawacza elektrycznego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Wskazał, że R. M. nie spełnia warunków do przyznania wcześniejszej emerytury, o których mowa w art.184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż pomimo osiągnięcia wymaganego wieku emerytalnego 60 lat i legitymowania się ponad 25-letnim ogólnym stażem pracy, nie posiada wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. ZUS uznał za udowodniony na dzień 01.01.1999r. okres pracy wynoszący łącznie 28 lat i 17 dni. Natomiast nie uznał żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uwzględnił odwołującemu się okresu pracy w szczególnych warunkach od dnia 1.08.1975r. do dnia 23.04.1993r. w (...) Spółdzielni (...) w O., ponieważ w złożonym świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 25.10.2007r. podano podwójne stanowisko pracy ślusarz i spawacz elektryczny i zdaniem organu rentowego zachodzi wątpliwość, iż praca ta była wykonywana w pełnym wymiarze czasu dla danego stanowiska.

.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 18.03.2013r. R. M. złożył w Oddziale ZUS wniosek o wcześniejszą emeryturę z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Po rozpoznaniu tego wniosku ZUS uznał, że R. M. osiągnął wymagany wiek emerytalny 60 lat, na dzień 01.01.1999r. legitymuje się on łącznym stażem pracy powyżej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, lecz nie przepracował 15 lat w szczególnych warunkach.

Organ rentowy nie zaliczył odwołującemu się żadnego okresu pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

R. M. urodził się dnia (...) zatem podstawą ubiegania się przez niego o prawo do emerytury jest art.184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu (...) (tekst jedn. Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) w zw. z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Zgodnie z tymi przepisami prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 31.12.1948r., jeżeli:

- osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn,

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE, za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa,

- w dniu 01.01.1999r. udowodnił 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W przedmiotowej sprawie spór sprowadzał się do rozstrzygnięcia, czy odwołujący zgromadził 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Na okoliczność pracy w szczególnych warunkach w (...) Spółdzielni (...) w O. R. M. złożył do ZUS świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 25.10.2007r., z którego wynika, iż w okresie od dnia 1.08.1975r. do dnia 23.04.1993r. (17 lat, 8 miesięcy i 23 dni) pracował w szczególnych warunkach na stanowisku ślusarz-spawacz elektryczny i na tym stanowisku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę ślusarz-spawacz elektryczny.

ZUS nie zaliczył tego okresu R. M. do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach z uwagi na podwójne stanowisko pracy opisane w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach.

Z zeznań świadków I. G. (k. 21-22 a.s), H. M. (k. 21-22 a.s.) oraz odwołującego R. M. (k.21-22 a.s.) wynika, że R. M. w spornym okresie pracował jako spawacz elektryczny. Świadkowie pamiętali, że odwołujący wykonywał prace spawalnicze w (...) Spółdzielni (...) w O.. R. M. posiadał uprawnienia spawania elektrycznego od 1972r., które nabył podczas pełnienia zasadniczej służby wojskowej. Większość prac spawalniczych wykonywał odwołujący na terenie zakładu pracy. Bywały też wyjazdy w teren celem wykonywania napraw w zlewniach, które podlegały pod mleczarnię. R. M. zajmował się jedynie takimi naprawami, które wiązały się ze spawaniem. Wykonywanie tych prac wymagało, aby podpisał umowę o wspólnej odpowiedzialności majątkowej na części zamienne urządzeń chłodniczych. Na terenie zakładu posiadał dwa pomieszczenia do spawania: jedno do spawania stali nierdzewnej w osłonie argonu, drugie spawarką. Nadto na zewnątrz odbywało się spawanie gazowe. Z zeznań świadków wynika, że odwołujący oprócz prac spawacza nie wykonywał innych czynności. Była to praca wykonywana w pełnym wymiarze czasu pracy. Nadto z ich zeznań wynika, że spawacz był zawodem bardzo potrzebnym i poszukiwanym, lecz słabo płatnym. Dlatego praktyka była taka, że dodawano do angażu stanowisko „ślusarz”, by rzeczywisty spawacz miał wyższą stawkę zaangażowania oraz aby zatrzymać go w danym zakładzie pracy.

Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków. Są to osoby, które pracowały z odwołującym w tym samym okresie. Świadek I. G. pracował jako główny energetyk w dziale technicznym. Świadek H. M. przez pewien czas pracował jako majster, a następnie był kierownikiem kotłowni. Nadto ich zeznania znajdują potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach osobowych.

Z pisma (...) Spółdzielni (...) w O. z dnia 27.05.1975r. znajdującego się w aktach osobowych odwołującego wynika, że R. M. przeszedł do OSM w O. z (...) Zakładów Radiowych (...)-1 na zasadzie porozumienia pracodawców na stanowisko spawacza (k. 1 akt osobowych). Z odpisu książki spawacza nr 1939 wynika, że odwołujący w okresie od 05.06.1972r. do 25.11.1972r. odbył kurs spawacza elektrycznego (k.7 a. o.). Z kolejnych angaży wynika, że do nazwy jego stanowiska dodawano człon: „ślusarz”.

W oparciu o powyższe dowody, Sąd uznał, że R. M. w okresie od dnia 01.08.1975r. do dnia 23.04.1993r. pracował jako spawacz gazowy i elektryczny. Natomiast w angażach przy określaniu jego stanowiska pojawiał się człon „ślusarz”, aby zwiększyć mu stawkę zaszeregowania i zachęcić do pozostania u tego pracodawcy. W rzeczywistości nie wykonywał on jednak prac ślusarskich, a jedynie pracę spawacza.

Wobec powyższego odwołujący w tym postępowaniu wykazał okres pracy w szczególnych warunkach wynoszący 17 lat, 8 miesięcy i 23 dni. W tym okresie R. M. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy jako spawacz. Jest to stanowisko wyszczególnione w wykazie A dziale XIV poz. 12 powoływanego na wstępie rozporządzenia. Natomiast w Uchwale Zarządu (...) Związku Spółdzielni (...)/83 z dnia 27.06.1983r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach w spółdzielczości mleczarskiej - prace te wymienione są w dziale XIV poz. 12, pkt 1.

Z tych względów Sąd uznał, że R. M. spełnił wszystkie przesłanki do uzyskania prawa do emerytury w oparciu o art.184 powoływanej na wstępie ustawy i przyznał mu prawo do emerytury począwszy od dnia 01.03.2013r. stosownie do treści art.129 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS.

Mając to na uwadze, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję na mocy art.477 ¹⁴§2 k.p.c.

Stosownie do treści art.118 ust.1 a w/w ustawy – Sąd, orzekając o prawie do emerytury, ma obowiązek stwierdzenia, czy organ rentowy ponosi lub nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji i przyznanie tego prawa na etapie postępowania administracyjnego. Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie ZUS nie ponosi takiej odpowiedzialności. Ocena, czy odwołującemu należy zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach sporny okres wymagała przeprowadzenia szerszego postępowania dowodowego, co możliwe było dopiero przed Sądem.

Wobec powyższego w tym zakresie Sąd orzekł na mocy art.118 ust.1 a w/w ustawy.