Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 9 stycznia 2017r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach w Wydziale IV Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Barbara Kempińska – Krawczyk

Protokolant: A. K.

przy udziale Prokuratora: --------------

po rozpoznaniu zażalenia E. S.

na postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej w Tarnowskich Górach z dnia 7 listopada 2016 r. o odmowie wszczęcia śledztwa

na podstawie art. 329 kpk i art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 465 § 1 i 2 kpk

postanawia

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej w Tarnowskich Górach z dnia 7listopada 2016r., sygn. akt PR 3 Ds. 467.2016 o odmowie wszczęcia śledztwa.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 24 października 2016r., sygn. aktPO V Dsn. 578/2016 Prokuratura Okręgowa w G. wyznaczyła Prokuraturę Rejonową w Tarnowskich Górach do prowadzenia postępowania w sprawie z zawiadomienia E. S. dotyczącego podejrzenia popełnienia przestępstwa przekroczenia uprawnień przez sędzię Sądu Rejonowego w W. J. K. (1), polegającego na uniemożliwieniu wykonywania czynności poprzez wydanie zakazu utrwalania przebiegu rozprawy sądowej w sprawie o sygn. akt VI K (...), rozpowszechnianie wiadomości z niejawnie prowadzonej rozprawy, zatajania dowodów niewinności oraz działania w zorganizowanej grupie przestępczej.

E. S. podnosił, że sędzia J. K. (1) rozpoczęła proces przeciwko niemu na podstawie aktu oskarżenia opartego na fałszywych dowodach, nie reagowała na udzielanie informacji o toczącym się z wyłączeniem jawności procesie, zastraszała świadków i zmuszała ich do składania fałszywych zeznań, tworzyła fałszywe dowody i nie uznawała oświadczeń uniewinniających oskarżonego ustawiła proces wraz z prokuratorem, i poczyniła kroki, by wyrok został utrzymany w mocy przez Sąd Okręgowy w G.. Ponadto podnosił możliwość popełnienia przestępstwa polegającego na fałszowaniu protokołów rozpraw, przy czym w tym zakresie jak i w zakresie zastraszania świadków prokurator Prokuratury Rejonowej w J. wydał postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa (sygn. akt 3 Ds. (...)) i Prokuratura Rejonowa w Tarnowskich Górach nie została wyznaczona do ponownego zbadania sprawy w tym zakresie.

Analiza treści zgromadzonych materiałów doprowadziła organ postępowania do wniosku, iż brak jest podstaw do wszczęcia śledztwa, co skutkowało wydaniempostanowienia z dnia 7listopada 2016 r., sygn. akt 3 Ds. 467.2016 o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie:

- przekroczenia uprawnień przez sędziego Sądu Rejonowego w W. J. K. (1), w toku postępowania karnego o sygn. akt VIK (...), w nieustalonym okresie do 26 czerwca 2015r., poprzez zatajenie dowodów niewinności, zakazanie utrwalania przebiegu rozprawy, zastraszanie i nakłanianie świadków do składania fałszywych zeznań i tworzenie dowodów fałszywych, publiczne rozpowszechnianie wiadomości z postępowania prowadzonego z wyłączeniem jawności, działając w zorganizowanej grupie przestępczej, czym działała na szkodę E. S. tj. o przestępstwo z art. 231 §1 k.k. w zw. z art. 18 §2 k.k. w zw. z art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 235 k.k. w zw. z art. 236 § 1 k.k. w zw. z art. 241 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

- udziału sędziego Sądu Rejonowego w W. J. K. (1), w nieustalonym okresie, w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnienie przestępstw przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, tj. o czyn z art. 258 § 1 kk.

wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego, tj. na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1 k.p.k. stwierdzenia, iż czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego.

Na powyższe postanowienie E. S. wniósł zażalenie w którym podnosił, że prokurator nie rozpoznał należycie sprawy, nie przesłuchał świadków, nie odebrał dowodów które świadczyłyby o przestępczej działalności sędzi J. K. (1) oraz nadużyć prokuratorów. Podnosił też, że nie odmówił składania zeznań, bowiem złożył wniosek o zmianę prokuratury jak również wskazywał na istnienie zorganizowanej grupy przestępczej w prokuraturze.

Rozpoznając zażalenie Sąd zważył co następuje

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie, a stanowisko prokuratora, zarówno co do istoty rzeczy, jak i co do zaprezentowanej przez niego argumentacji, zasługuje na pełną aprobatę.

Przede wszystkim należy podkreślić, że brzmienie przepisu art. 303 k.p.k wskazuje bez wątpliwości, że organy postępowania przygotowawczego nie są zobligowane do wszczynania dochodzenia lub śledztwa celem badania sprawy, która już na wstępnym etapie jej badania nie rokuje wykrycia jakiegokolwiek przestępstwa.Przepis ten wskazuje, iż organy wydają postanowienie o wszczęciu śledztwa wówczas gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa. Po analizie materiałów zgromadzonych w sprawie w kontekście zarzutów stawianych przez E. S. Sąd podzielił w tym względzie stanowisko prokuratora.

Odnośnie zarzutów skarżącego wskazać należy, iż są one związane z przebiegiem postępowania karnego, które toczyło się przeciwko niemu w Sądzie Rejonowym w W. pod sygn. akt VI K (...), a które zakończyło się wyrokiem z dnia 26 czerwca 2015r., którym skarżący został uznany za winnego popełnienia przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. Na skutek apelacji obrońcy oskarżonego i prokuratora wyrok ten został poddany kontroli instancyjnej w wyniku której Sąd Okręgowy w G. Ośrodek Zamiejscowy w R., sygn. akt V.2 Ka (...)/15skrócił okres próby warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec E. S. do 3 lat oraz zmienił wyrok w zakresie kosztów zastępstwa procesowego.

Odnosząc się do poszczególnych zarzutów podnoszonych przez skarżącego w pierwszej kolejności wskazać należy iż nie przedstawił on żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, stąd też stawianie prokuratorowizarzutu, że nie przesłuchał on świadków ani nie odebrał dowodów mających potwierdzać przestępczą działalność sędzi J. K. (1) jest chybiony. Zaznaczyć należy, że E. S. podczas przesłuchania przed prokuratorem nie skorzystał z okazji złożenia wniosków dowodowych i opisania okoliczności, które miałyby uzasadniać zarzuty stawiane funkcjonariuszom publicznym, a w zawiadomieniach kierowanych do Prokuratora Generalnego z dnia 12 kwietnia 2016r. oraz z dnia 24 maja 2016r.wskazał jedynie dowody dokumentarne. Ze względu na powyższe zrozumiałym jest, że analiza tych dokumentów wystarczyła prokuratorowi do podjęcia decyzji o wszczęciu bądź odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego.

Sądanalizując postępowanie jakie zostało przeprowadzone w sprawie VI K (...) również nie znalazł podstaw do przyjęcia, że w sprawie zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, a tym samym do uchylenia postanowienia prokuratora z dnia 7 listopada 2016r. W działaniach sędzi J. K. (1) Sąd nie dopatrzył się uchybień zarzucanych przez E. S., przede wszystkim nie zostały potwierdzone informacje o tym, aby sędzia zatajała jakiekolwiek dowody. Wnioski dowodowe składane przez E. S. i jego obrońcę, jak również drugiego oskarżonego zostały rozpatrzone, a dowody dopuszczone i przeprowadzone. Sam fakt, że zostały one ocenione inaczej niż chciałby tego E. S. nie oznacza, że Sąd rozpoznający sprawę o sygn. akt VI K (...) dopuścił się nadużycia czy przestępstwa, zwłaszcza, że ocena ta została poddania kontroli przez Sąd drugiej instancji, który nie dopatrzył się w tym zakresie uchybień. Podkreślić należy, iż jeżeli E. S. twierdził, że jakieś dowody zostały zatajone mógł podnieść to w pisemnej apelacji, czego jednak nie uczynił. Zdaniem Sadu chybiony jest również zarzut wydania zakazu utrwalania przebiegu rozprawy przez sędzię J. K. (1), zwłaszcza, że sędzia ta wydała zgodę na jej nagrywanieprzez drugiego oskarżonego G. S..

Nie negując p. S. do wyrażania dezaprobaty wobec takich, czy innych działań przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości podkreślić należy, iż niezadowolenie z oceny dowodów, które stanowiły podstawę uznania go za winnego nie wypełnia znamion czynu z art. 231 §1 k.k., czy 258 § 1 k.k.

W świetle powyższych uwag postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa uznać należało za prawidłowe i utrzymać w mocy, orzekając jak w sentencji postanowienia.