Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 632/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :

SSO Waldemar Majka

Protokolant :

Agnieszka Paduch

przy udziale Barbary Chodorowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 11 października 2013 roku

sprawy P. K.

oskarżonego z art. 288§1 kk (obwinionego z art. 124§1 kw )

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 24 stycznia 2013 roku, sygnatura akt II K 318/12

I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II. zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym.

Sygnatura akt: IV Ka 632/13

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Wałbrzychu wniósł akt oskarżenia przeciwko P. K. oskarżając go o to, że w dniu 29 grudnia 2011 roku w W. woj. (...) dokonał zniszczenia mienia poprzez wybicie 3 sztuk szyb w oknach mieszkania powodując straty o łącznej wartości 258 zł na szkodę M. G., to jest o czyn z art. 288 § 1 kk.

Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2013 roku (sygn. akt II K 318/12) Sąd Rejonowy w Wałbrzychu P. K. uznał za winnego tego, że w dniu 29 grudnia 2011 roku, w W., w zamiarze bezpośrednim, zniszczył poprzez wybicie 3 szyby w oknach mieszkania M. G. powodując szkodę o wartości 200 złotych w mieniu wymienionego pokrzywdzonego, to jest za winnego popełnienia wykroczenia z art. 124 § 1 kw i za to na podstawie art. 124 § 1 kw wymierzył mu karę 400 (czterystu) złotych grzywny. Zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów procesu zaliczając wydatki poniesione od chwili wszczęcia postępowania na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od wskazanego wyroku wywiódł oskarżony (obwiniony) zaskarżając go w całości zarzucając błędy w ustaleniach faktycznych, mające wpływ na treść orzeczenia, polegające na przyjęciu, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu, oraz brak jednoznacznych faktów świadczących o winie oskarżonego

Podnosząc wskazane zarzuty wniósł o zmianę wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd okręgowy zważył:

apelacja nie jest zasadna.

Sąd I Instancji stosując przepis art.400§1 kpk stwierdzając w toku przewodu sądowego, iż czyn oskarżonego stanowi wykroczenie zakwalifikował go z art.124§1 kw, co obliguje do stosowania w dalszym postępowaniu przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, a tym samym uznaniu oskarżonego za obwinionego.

Sprawstwo obwinionego w zakresie przypisanego mu czynu (a raczej czynów – o czym poniżej) nie budzi wątpliwości. Podjęta w uzasadnieniu apelacji próba wykazania niemożności przebywania obwinionego pod budynkiem zamieszkiwanym przez pokrzywdzonego w czasie zdarzenia nie może się spotkać z aprobatą. Sąd odwoławczy w tym zakresie w pełni podziela argumentację uzasadnienia zaskarżonego wyroku (k.121), a jej powielanie wydaje się zbędne. Z informacji PR w W. (k.113) wynika, iż P. K. zgłosił się do poradni powierzchownym urazem nadgarstka, a miało to miejsce o godzinie 19tej. Nie występowały zatem żadne przeszkody aby w okolicach 16.20 i 17.20 obwiniony pojawił się pod budynkiem zamieszkiwanym przez pokrzywdzonego.

Znamienne pozostają również zeznania świadka S. D. potwierdzające sprawstwo obwinionego (k.16) jak i relację pokrzywdzonego. Słusznie sąd I Instancji relację tę ocenił jak też powody zmiany zeznań przez świadka.

Zachowanie obwinionego miało charakter dwuetapowy i czynności sprawcze nie zazębiały się, a zatem brak było podstaw do przyjęcia jednego czynu, bowiem niewątpliwie zaistniały dwa, co też i sąd I Instancji ustalił. Kierunek zaskarżenia wyroku jedynie na korzyść obwinionego nie daje jednak możliwości zmiany zaskarżonego wyroku w tym zakresie i zastosowania art. 9§2 kw.

Sytuacja majątkowa obwinionego uzasadnia odstąpienie od obciążania go kosztami postępowania odwoławczego (art.624§1 kpk w zw. z art. 119 kpw).