Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 828/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Ostrowcu Świętokrzyskim Wydział II Karny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Dariusz Barczak

Protokolant: st. sekr. sąd. Aneta Smug

w obecności

po rozpoznaniu dnia 29 grudnia 2016 roku

sprawy S. P., urodzonego (...) w S., syna S. i I. z domu T.

oskarżonego o to, że: w dniu 27 listopada 2016r. w O.w woj. ś., prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny w postaci samochodu ciężarowego marki D. o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości wyrażającym się zawartością alkoholu w wydychanym powietrzu 0,66mg/l,

to jest o przestępstwo z art. 178a§1kk

I.  oskarżonego S. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, z tym, że z opisu czynu eliminuje słowa: „wyrażającym się zawartością alkoholu w wydychanym powietrzu 0,66mg/l”, to jest występku z art. 178a§1kk i za to na podstawie art. 178a§1kk i art. 33§1 i 3kk wymierza mu karę grzywny w liczbie 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20zł (dwadzieścia złotych);

II.  na podstawie art. 42§2kk i art. 43§1kk orzeka wobec oskarżonego S. P. środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych z wyłączeniem pojazdów objętych kategorią B według Ustawy Prawo o ruchu drogowym na okres 4 (czterech) lat;

III.  na podstawie art. 43a§2kk orzeka od oskarżonego S. P. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000zł (pięć tysięcy złotych);

IV.  na podstawie art. 63§4kk na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów zalicza okres zatrzymania oskarżonemu S. P. prawa jazdy od dnia 27 listopada 2016 roku;

V.  na podstawie art. 627kpk zasądza od oskarżonego S. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 370zł (trzysta siedemdziesiąt złotych) tytułem kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29 grudnia 2016 roku w zakresie rozstrzygnięcia o karze

W dniu 27 listopada 2016 roku S. P. wstał około godz. 5.50 celem udania się do pracy. Tego dnia miał kierować ciągnikiem siodłowym z naczepą, chcąc jechać do K.. Jadąc przez O., w związku z przekroczeniem prędkości, został zatrzymany do kontroli drogowej. W czasie kontroli został poddany badaniu na trzeźwości.
W wyniku badania Alkometrem oraz Alkosensorem okazało się, że oskarżony jest nietrzeźwy (stan nietrzeźwości to od 0,66 mg/l do 0,58 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu).

W trakcie niniejszego postępowania oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu. Nie kwestionował swego sprawstwa.

Zachowaniem swoim oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a§1kk.

Stopień winy oskarżonego, w związku z przypisanym przestępstwem jest wysoki, zważywszy na fakt, iż podejmując decyzję o poruszaniu się samochodem po spożyciu alkoholu nie był zdeterminowany żadnymi istotnymi okolicznościami zewnętrznymi, które mogłyby
w jakimkolwiek stopniu usprawiedliwić jego negatywne zachowanie. Na stopień winy nie wpływa fakt, że alkohol spożywał dwa dni wcześniej i dzień przed wyjazdem spożył dodatkowo niewielką ilość alkoholu. Będąc kierowcą zawodowym powinien mieć świadomość, że można wsiąść do pojazdu co najmniej 24 godziny po zakończeniu spożywania alkoholu. Fakt dobrego samopoczucia w godzinach rannych nie ekskulpuje go od popełnienia zarzucanego czynu.

Kierowanie pojazdem mechanicznym przez osobę znajdującą się w stanie znacznej nietrzeźwości narusza podstawową zasadę bezpieczeństwa w ruchu drogowym, bowiem stan taki powoduje ograniczenie możliwości podejmowania decyzji i reakcji odpowiednich do panującej na drodze sytuacji. Zważyć należy, że podstawą zatrzymania oskarżonego było wyłącznie przekroczenie prędkości. Sposób kierowania przez niego pojazdem w żaden sposób nie wskazywał, że oskarżony może być nietrzeźwy.

Na korzyść oskarżonego świadczy także to, iż na skutek jego działania nie została wyrządzona krzywda żadnemu uczestnikowi ruchu drogowego. Z całą pewnością za okoliczność łagodzącą nie może być uznany fakt, iż swoim zachowaniem nie utrudniał niniejszego postępowania.

Oskarżony po utracie pracy jako kierowca samochodów ciężarowych, co związane było z zatrzymaniem dokumentu prawa jazdy, przejął sklep mięsny po zmarłej matce. Obecnie chce prowadzić działalność gospodarczą. Do prowadzenia tej działalności będzie potrzebował uprawnień do kierowania samochodem osobowym o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t.

Biorąc pod uwagę stopień winy, społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, na podstawie art. 178a§1kk i art. 33§1 i 3kk Sąd wymierzył mu kare grzywny w liczbie 150 stawek dziennych, ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 zł.

Zdaniem Sądu kara ta jest adekwatna do stopnia winy sprawcy i uwzględnia stopień szkodliwości społecznej czynu. Jest ona karą sprawiedliwą i spełni cele prewencji szczególnej, wychowawczo oddziałując na oskarżonego, a także osiągając cele w zakresie prewencji generalnej.

Zachowanie oskarżonego nie doprowadziło do powstania trwałych skutków dla innych uczestników ruchu drogowego, jednak stan nietrzeźwości w jakim się znajdował kierując pojazdem mechanicznym uznać należy za głęboki. Wobec tego uznać należy, za zasadne orzeczenie wobec oskarżonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na 4 lata.

Podkreślić jednak należy, że uniemożliwienie oskarżonemu uzyskiwania dochodów
w czasie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów, byłoby dla niego nadmiernie uciążliwe. Oskarżony kierował pojazdem ciężarowym. Wobec tego zakaz musi objąć ten rodzaj pojazdów. Natomiast posiada on samochód osobowy, który może wykorzystać do prowadzenia działalności gospodarczej, którą chce prowadzić po niedawno zmarłej matce. W celu umożliwienia mu uzyskiwania dochodów, Sąd uznał, że wystarczającym będzie orzeczenie wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych z wyłączeniem pojazdów do których kierowania potrzebne jest prawo jazdy kategorii B.

Na podstawie art. 63§4kk na poczet orzeczonego zakazu należało zaliczyć okres zatrzymania dokumentu prawa jazdy oskarżonemu od dnia 27 listopada 2016 roku.

Stosownie do treści art. 43a§2kk Sąd orzekł nadto od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł. Ze względu na sytuację osobistą i finansową oskarżonego, jak też wysokość orzeczonej kary zasadniczej Sąd orzekł w dolnych granicach wysokość przedmiotowego świadczenia. W świetle obowiązujących przepisów, w stosunku do sprawców przestępstw z art. 178a§1kk – świadczenie to może być orzeczone w wysokości co najmniej 5.000 zł do wysokości 60.000 zł.

Oskarżony posiada stały dochód, będzie więc w stanie bez nadmiernego uszczerbku dla utrzymania siebie uiścić koszty sądowe, szczególnie, że nie są one wysokie. Na koszty te składa się opłata od kary grzywny w kwocie 300 zł, ryczałt za doręczenia w postępowaniu sądowym – 20 zł, oraz koszty postpowania przygotowawczego – 50 zł.