Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 września 2015 roku (data wpływu) powód T. Ś. wniósł o zmianę wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 26 marca 2012 roku, sygn. akt V RC 325/11, poprzez obniżenie alimentów płatnych przez powoda T. Ś. na rzecz córki M. Ś. z kwoty po 900 zł. miesięcznie do kwoty po 200 zł. miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew z dnia 29 października 2015 roku pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Na rozprawie w dniu 10 marca 2016 roku strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. Ś. urodziła się w dniu (...) i pochodzi ze związku małżeńskiego T. Ś. oraz K. Ś. (1).

Wyrokiem z dnia 26 marca 2012 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy M. w W., w sprawie o sygn. akt V RC 325/11 podwyższył alimenty od T. Ś. na rzecz małoletniej ówcześnie M. Ś. orzeczone wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 13 lutego 2004 roku w sprawie o sygn. akt II C 2498/03 z kwoty 400 zł. do kwoty po 900 zł. miesięcznie, płatne do rąk matki K. Ś. (1) do 10-go dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od 29 września 2011 roku.

Następnie, wyrokiem z dnia 03 sierpnia 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt V RC 210/15 tut. Sąd Rejonowy oddalił powództwo T. Ś. przeciwko M. Ś. o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Orzeczenie jest prawomocne z dniem 25 sierpnia 2015 roku.

W dacie orzekania w sprawie o sygn. akt V RC 325/11 sytuacja przedstawiała się następująco:

Małoletnia powódka M. Ś. miała prawie 17 lat i uczęszczała do II klasy szkoły średniej. Miesięczny koszt utrzymania córki jej matka określiła na kwotę 3.000 zł, w skład której wchodziły: wyżywienie - 1000-1200 zł, odzież i obuwie - 200-300 zł, środki higieny i czystości - 100-150 zł., wyprawka szkolna we wrześniu 2011r. - 380 zł, przybory szkolne 120-150 zł, komitet rodzicielski 150 zł rocznie, szkolne wyjścia do kina i teatru 20-30 zł na kwartał. Raz w roku odbywała się szkolna tygodniowa wycieczka, której koszt wynosił ok. 600 zł.

Małoletnia powódka miała stwierdzony syndrom dysleksji rozwojowej, który objawia się dysleksją i dysortografią. Małoletnia systematycznie raz w tygodniu uczęszczała na korepetycje z języka polskiego, których jedna lekcja kosztowała 60zł, ponadto korzystała z korepetycji z matematyki i fizyki, średnio raz na 2 miesiące za co matka powódki płaciła kwotę 60-70 zł za jedną godzinę. Małoletnia planowała kontynuować naukę na studiach w systemie stacjonarnym na Uniwersytecie (...). Małoletnia raz w roku uczęszczała do stomatologa, co wiązało się z kosztem 400 zł. Małoletnia miała założony aparat ortodontyczny i nosiła go przez 2 lata. Małoletnia miała wadę wzroku, nosiła okulary i koszt wizyty u okulisty to 50 zł na pół roku, ponadto ostatni koszt zakupu okularów wyniósł 600 zł. Małoletnia otrzymywała od matki kieszonkowe w kwocie 50 zł miesięcznie, uczestniczyła w spotkaniach urodzinowych organizowanych przez znajomych i z czym związany był wydatek na zakup prezentu.

Małoletnia pozostawała pod opieką lekarza ginekologa, wykryto u niej torbiele w piersi i badania kontrolne w związku z tym schorzeniem wynosiły 240 zł na pół roku.

Matka małoletniej powódki K. Ś. (2) 41 lat, z zawodu specjalista ds. finansowo-księgowych. Pracowała w Spółdzielni Mieszkaniowej (...) na stanowisku specjalisty do spraw finansowo-księgowych z wynagrodzeniem miesięcznym od października 2011 roku - 2500 zł netto. Wcześniej K. Ś. (1) zarabiała o kwotę 600 zł więcej ze względu na zastępstwo koleżanki z pracy. W kwotę 2500 zł wliczona była premia uznaniowa w wysokości 20%.

Oprócz powódki K. Ś. (1) nie posiadała innych osób na utrzymaniu. Mieszkała razem z rodzicami w ich mieszkaniu o pow. 64 m ², nie prowadząc wspólnego gospodarstwa domowego. Rodzice K. Ś. (1) udostępnili w swoim mieszkaniu powódce i jej matce 2 pokoje. Matka powódki z tytułu czynszu uiszczała połowę z kwoty 750 zł, opłacała telewizję, telefon i Internet w łącznej kwocie 130 zł miesięcznie oraz opłatę za wodę w kwocie 100-120 zł kwartalnie.

Małoletnia powódka korzystała z używanej odzieży, którą otrzymywała od koleżanek matki. W sposób istotny pomagał matce małoletniej powódki brat, który przebywał zagranicą.

Matka małoletniej powódki oprócz udziału w działce o pow. 1800 m2 położonej w B. w odległości 30-40 km od W., którą wraz z pozwanym otrzymała od matki pozwanego w trakcie trwania małżeństwa nie posiadała innego majątku. W czerwcu 2005 roku matka powódki otrzymała kwotę 60.000zł ze sprzedaży z pozwanym wspólnego mieszkania i kwotę te przeznaczyła na utrzymanie córki.

Małoletnia powódka odwiedzała ojca w święta, pozwany nie zabierał córki na wakacje, partycypował w jej kosztach utrzymania płacąc jednie alimenty w kwocie 400 zł.

W 2008 roku K. Ś. (1) osiągnęła dochód w wysokości 37.658 zł a w 2010 roku w wysokości 56.201,60 zł.

Pozwany T. Ś. miał lat 44, z zawodu kierowca. Od 25 marca 2003 roku zatrudniony był na stanowisku kierowcy autobusu w (...) sp. z o.o. w W., w pełnym wymiarze czasu pracy i na czas nieokreślony. Średnie miesięczne wynagrodzenie pozwanego za okres od stycznia do października 2011 roku wyniosło 3747,02 zł brutto. Oprócz wynagrodzenia za pracę pozwany nie posiadał innych dochodów.

Pozwany mieszkał u rodziców emerytów, z którymi prowadził wspólne gospodarstwo domowe. Z tego tytułu przekazywał rodzicom 400 zł miesięcznie. Opłata za telefon komórkowy pozwanego wynosiła średnio 200 zł miesięcznie, na dojazdy do pracy samochodem, konserwacje i ubezpieczenie pozwany przeznaczał kwotę 200-300 zł miesięcznie. Pozwany był osobą zdrową, ze względu na otyłość pozostawał pod kontrolą diabetyka. Był właścicielem samochodu marki D. (...) rok produkcji 2000, ponadto posiadał udział w działce, którą otrzymał wraz z matką powódki w trakcie trwania związku małżeńskiego. Pozwany był współwłaścicielem działek w 1/3 części o łącznej pow. 15 ha, ale darował swój udział bratu, który w zamian za to zobowiązał się pomagać pozwanemu finansowo.

Pozwany oprócz małoletniej powódki nie miał innych osób na utrzymaniu. Kontaktował się z małoletnią powódką telefonicznie.

Pozwany T. Ś. w dacie ostatniego orzekania finalizował zakup mieszkania w S. o pow. 34 m ². Na zakup mieszkania pozwany przeznaczył środki pochodzące ze sprzedaży wspólnego mieszkanie, które posiadał w trakcie trwania małżeństwa oraz zaciągnął kredyt w kwocie 98.000 zł z ratą miesięczną 594,53 zł. W chwili otrzymania kluczy do nowego mieszkania co miało nastąpić w dniu 02 kwietnia 2012 roku rata kredytu miała wzrosnąć do 700 zł. Pozwany miał spłacać kredyt przez okres 27 lat. Ponadto pozwany spłacał pożyczkę, którą uzyskał w dniu 14 października 2011 roku w kwocie 11.825,60,- zł i miał ja spłacać w 72 ratach po 282,57,- zł. Pożyczkę tę pozwany przeznaczył na remont samochodu.

W 2009 roku dochód pozwanego T. Ś. zgodnie z PITem - 40 wyniósł 40.686,40 zł natomiast w 2010 roku wyniósł 40.521,31 zł.

W dacie orzekania w sprawie o uchylenie obowiązku alimentacyjnego o sygn. akt V RC 210/15 sytuacja przedstawiała się następująco:

Powód T. Ś. miał 47 lat, kierowca. Pozwany pracował jako kierowca autobusu, następnie w dniu 26 lutego 2015 roku z powodem rozwiązano umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu upływu okresu pobierania wynagrodzenia i zasiłku chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Lekarz, z uwagi na chorobę powoda, nie dopuścił go do pracy. Pozwany przed zwolnieniem z pracy został skierowany na badania z uwagi na otyłość, nadciśnienie, wykryto u niego początki cukrzycy, miał problemy z kręgosłupem. Powód oczekiwał na operację zmniejszenia żołądka.

Do stycznia 2014 roku powód przebywał na zwolnieniu przez pół roku, następnie na zasiłku chorobowym, w dacie orzekania powód otrzymywał zasiłek rehabilitacyjny. Łącznie powód otrzymywał zasiłki w granicach 1.800-2.000 zł. miesięcznie. W poczet własnych kosztów utrzymania powód wliczał następujące wydatki: 600 zł. – spłata kredytu hipotecznego, 300 zł. – spłata kredytu bankowego, 200 zł. – spłata kredytu pracowniczego, 500 zł. – czynsz, 40 zł. – prąd, 26 zł. – gaz, 150 zł. – telefon, nadto 1.200-1.300 zł. tytułem pozostałych kosztów utrzymania. Powód korzystał z pomocy finansowej rodziny.

T. Ś. był właścicielem kawalerki o powierzchni 30 m ² położonej w S..

Powód utrzymywał telefoniczny kontakt z córką.

Pozwana M. Ś. miała 20 lat. Pozwana studiowała na 3 roku na kierunku prawo w Wyższej Szkole Finansów i (...) w W.. Pozwana płaciła za studia, nie dostała się na studia bezpłatne. Zajęcia pozwana odbywała w godzinach pomiędzy 8:00-8:30-15:00-15:30. Dodatkowo za język angielski uiszczała 140 zł. tygodniowo, za siłownię 120 zł. miesięcznie. Opłata za studia wynosiła 5.000 zł. rocznie. Pozwana miała problemy ginekologiczne i endokrynologiczne, wskazywała że 2-3 krotnie w ciągu miesiąca ma badania, których koszt wynosi 200-300 zł. Nie posiadała majątku czy własnych źródeł dochodu. Pozwana podjęła starania o podjęcie pracy wakacyjnej, której jednak nie podjęła.

Matka pozwanej K. Ś. (1) miała 44 lata, z zawodu księgowa. Zamieszkiwała wspólnie z córką u jej dziadków macierzystych. W poczet miesięcznych kosztów utrzymania mieszkania matka pozwanej wliczała kwoty: 800zł. – czynsz, 115 zł. – energia elektryczna oraz opłaty za wodę. K. Ś. (1) uzyskiwała dochód w wysokości 3.300 zł. netto miesięcznie. Matka pozwanej korzystała z pomocy finansowej rodziny, w szczególności brata mieszkającego za granicą. K. Ś. (1) została sparaliżowana, miała niesprawną prawą rękę.

Aktualnie sytuacja przedstawia się następująco:

Pozwana M. Ś. ma 21 lat. Jest studentką Wyższej Szkoły Finansów i (...) w W. na kierunku Prawo, planowany termin ukończenia studiów to 30 września 2019 roku. Opłata za III rok nauki wynosi 4.300 zł., zaś za IV oraz V rok nauki – 4.500 zł. Pozwana studiuje w trybie dziennym, nie uzyskała wymaganej liczby punktów by dostać się na studia bezpłatne na Uniwersytecie (...). Pozwana czyni starania o uzyskanie wysokiej średniej ocen oraz stypendium naukowego, co pozwoliłoby jej przenieść się na studia bezpłatne na Uniwersytecie (...). Pozwana ma zajęcia w godzinach 8:00-15:00 lub 8:30-15:30, w tygodniu po godzinach zajęć pozwana uczęszcza na dodatkowe zajęcia angielskiego. Ponadto, pozwana świadczy pomoc charytatywną w ramach kliniki prawa.

M. Ś. czyniła starania o podjęcie pracy w wakacje, jak też w weekendy, jednak bezskutecznie.

Miesięczne koszty własnego utrzymania wskazywane przez powódkę to kwota 3.000 zł., w tym czynsz – 260 zł, telefon – 160 zł, internet – 25 zł, bilet miesięczny – 42 zł, środki czystości, kosmetyki – 200 zł, opieka medyczna z lekarstwami – 150 zł, jedzenie – 900 zł, ubrania – 200 zł, rozrywka– 100 zł, lekcje angielskiego – 2000zł za rok, 391 zł – czesne na studia, 30 zł – przybory na studia, siłownia – 120 zł., prasa fachowa – 30 zł/mies.

Pozwana nie posiada majątku, nie posiada również zobowiązań finansowych.

Matka pozwanej K. Ś. (1) ma 45 lat. Zamieszkuje wraz z córką oraz swoim ojcem w mieszkaniu stanowiącym własność dziadków macierzystych pozwanej. Posiada stałą pracę i źródło dochodu. Ponosi konsekwencje przebytego paraliżu, związane z funkcjonowaniem prawej ręki.

Powód T. Ś. ma 48 lat. Na utrzymaniu posiada jedno dziecko – pozwaną. Do marca 2015 roku pracował jako kierowca autobusu (...), następnie w dniu 26 lutego 2015 roku z powodem rozwiązano umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu upływu okresu pobierania wynagrodzenia i zasiłku chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Uprzednio powód przebywał na zwolnieniu lekarskim przez 180 dni, następnie pobierał zasiłki chorobowe i rehabilitacyjne.

Powód nie posiada orzeczenia o niezdolności do pracy. Początkowo T. Ś. starał się o rentę i postanowił się zarejestrować w UP, jednak nie posiadał stosownych dokumentów z dotychczasowej pracy w związku z czym nie został zarejestrowany jako bezrobotny. Od sierpnia 2015 roku powód nie pobierał świadczeń, korzystał z pomocy rodziny, posiada u niej zadłużenie.

Następnie, decyzją z dnia 15 stycznia 2016 roku powód został zarejestrowany w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, przyznano powodowi zasiłek na okres 180 dni w wysokości 831, 10 zł. brutto w okresie pierwszych 90 dni, a następnie w wysokości 652, 60 zł. miesięcznie w okresie późniejszym. Pobierany zasiłek stanowi aktualnie jedyny dochód powoda, nadal jest on zadłużony u rodziny i sąsiadów.

Powód choruje na otyłość olbrzymią, ma początki cukrzycy i problemy ze wzrokiem, a także cierpi na zwyrodnienia kręgosłupa. Wymaga stałego leczenia, w tym farmakologicznego. Aktualnie pozostaje na etapie badań kwalifikujących do zabiegu zmniejszenia żołądka.

T. Ś. posiada wspólny majątek z byłą żoną – udziały w działce rolno-ogrodniczej, a nadto posiada mieszkanie, o powierzchni 32 m ², w którym zamieszkuje, a które zostało przezeń zakupione w części za kredyt na kwocie 98 tys. zł. Udziału powoda są warte około 20 000 zł w szybkiej sprzedaży, a w wolnej sprzedaży 30 000 zł. Powód nie posiada innego majątku. Spłaca pożyczkę mieszkaniową w (...), z miesięczną ratą w wysokości 210 zł.

Powód prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. W poczet kosztów utrzymania powód wlicza: czynsz – 500 zł, ratę kredytu hipotecznego – 500 zł, gaz 20 – zł., prąd – 40 zł, telefon – 140 zł. Względem powoda jest prowadzona egzekucja komornicza, który egzekwuje kwotę 1066 zł oraz kwotę 200zł tytułem kosztów komorniczych.

T. Ś. wyraża wolę podjęcia pracy, jednak z uwagi na chorobę nie jest w stanie jej podjąć – spotyka się z odmowami potencjalnych pracodawców. Powód widzi możliwość poprawy stanu zdrowia jedynie przez zabieg medyczny zmniejszenia żołądka, próbuje zmniejszyć wagę samodzielnie, uprawia sport, jednak w ocenie lekarza prowadzącego powoda jest konieczny zabieg medyczny.

Powód ma sporadyczne, telefoniczne kontakty z córką, od jakiegoś czasu ich zaprzestał.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy niniejszej w szczególności w oparciu o zeznania stron /k.77-78, 91-93/, zaświadczenie z dnia 23 października 2015r. /k.19/, zaświadczenie o wysokości dochodu z dnia 21 października 2015 r. /k.20/, dowodów wpłat /k.21-27, 64, 66,67, 75/, Fakturę Vat /k.29-32, 56-57, 65, 68/, deklarację PIT /k.58-60/, zaświadczenie o dochodzie członka rodziny z dnia 09 listopada 2015 r. /k.61/, zaświadczenie o wypłaconych świadczeniach /k. 62/, decyzję w sprawie podatku od nieruchomości /k.63/, zaświadczenie o zmianie wysokości raty spłaty kredytu /k.69-70/, umowę w sprawie pożyczki z funduszu mieszkaniowego /k.71-72/, informację o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej /k.73-74/, decyzje z dnia 15 stycznia 2016 r. /k.88/, zaświadczenia z dnia 14 stycznia 2016 r. /k.89/.

Sąd dał wiarę dowodom z dokumentów przedstawionym przez strony w toku postępowania, albowiem nie zostały one zakwestionowane przez strony oraz nie wzbudzały również wątpliwości Sądu co do ich rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, pomimo iż niektóre z nich zostały złożone w kserokopiach.

Jednocześnie Sąd nie oparł się na załączonych w toku postępowania przez stronę pozwaną paragonach, albowiem nie mogą one stanowić dowodu w sprawie niniejszej. Sąd na ich podstawie nie jest w stanie poczynić ustaleń, iż to dana strona poniosła wydatki na nich widniejące, w opisanej wysokości, na rzecz wskazywanej przez siebie osoby.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o obniżenie alimentów płatnych przez powoda na rzecz córki z kwoty po 900 zł. miesięcznie do kwoty 200 zł. miesięcznie zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Jak stanowi art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Ustalając zakres świadczeń alimentacyjnych należy kierować się usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego oraz zarobkowymi i majątkowymi możliwościami zobowiązanego. (art. 135 § 1 kro).

Zgodnie zaś z art. 133 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Granicę obowiązku alimentacyjnego stanowią uzasadnione potrzeby dziecka. „ Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzeb będących przejawem zbytku.” (por. Z. Krzemiński, Alimenty i ojcostwo. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III opubl. Lex).

Dotychczasowa kwota alimentów w wysokości po 900 zł miesięcznie na rzecz pozwanej M. Ś. została ustalona mocą wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 26 marca 2012 roku wydanego w sprawie o sygn. akt V RC 325/11.

Następnie 03 sierpnia 2015 roku w sprawie v RC 210/15, Sąd oddalił powództwo powoda o uchylenie obowiązku alimentacyjnego na rzecz dorosłej córki.

Jak wynika ze zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego, istotnej zmianie począwszy od daty ostatniego orzekania o wysokości alimentów uległa sytuacja zarobkowa i majątkowa, a także zdrowotna powoda.

Pogorszeniu uległa sytuacja zawodowa T. Ś.. W dniu 26 lutego 2015 roku z powodem rozwiązano umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu upływu okresu pobierania wynagrodzenia i zasiłku chorobowego oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Lekarz, z uwagi na chorobę powoda, nie dopuścił go do pracy. Do stycznia 2014 roku powód przebywał na zwolnieniu przez pół roku, następnie na zasiłku chorobowym, w dacie orzekania w przedmiocie uchylenia obowiązku alimentacyjnego powód otrzymywał zasiłek rehabilitacyjny. W tamtym czasie powód łącznie otrzymywał zasiłki w granicach 1.800-2.000 zł. miesięcznie /k. 91/. W toku niniejszego postępowania, powód nie posiadał już uprawnień do ww. zasiłków, nadto, miał trudności z zarejestrowaniem się w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna. Następnie, powód uzyskał stosowną decyzję z dnia 15 stycznia 2016 roku, w której uznano powoda za osobę bezrobotną i przyznano mu zasiłek od dnia 07 stycznia 2016 roku na okres 180 dni, jedynie w wysokości 831, 10 zł. brutto w okresie pierwszych 90 dni, a następnie w wysokości 652, 60 zł. miesięcznie w okresie późniejszym.

Jak wynika z powyższego, wysokość uzyskiwanych przez powoda dochodów uległa znacznemu obniżeniu od daty ostatniego orzekania o alimentach, tj. sierpnia 2015 roku, nadto zasiłek przyznany został jedynie na okres 180 dni, zaś jego wysokość zmniejsza się. Jedynie na marginesie podkreślić należy, że w dacie orzekania o wysokości alimentów w kwocie 900 zł w sprawie o sygn. akt V RC 325/11 powód posiadał stałe źródło dochodu, wykonywał wyuczony zawód i uzyskiwał z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 3 747,02 zł brutto. Następnie, wobec pogarszającego stanu zdrowia sytuacja powoda drastycznie pogorszyła się – nie został on dopuszczony do pracy i w dniu 26 lutego 2015 roku rozwiązano z nim umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Ponadto, odnosząc się w dalszym ciągu do możliwości zarobkowych powoda podkreślić należy, że jego sytuacja ulega pogorszeniu również z uwagi na stale pogarszający się stan zdrowia T. Ś.. Powód cierpi na otyłość olbrzymią, jego waga zwiększa się. Jak wykazano w toku postępowania, brak jest możliwości uzyskania poprawy stanu zdrowia bez przeprowadzenia u powoda zabiegu operacyjnego. Powyższe jednak wymaga stosownego przygotowania, powód zaś cierpi na cukrzycę, w związku z czym konieczne jest jej zaleczenie przy pomocy środków farmakologicznych. Nadto, powód ma problemy ze wzrokiem oraz kręgosłupem. Wszystkie powyższe okoliczności prowadzą do wniosku, iż możliwości zarobkowe powoda są ograniczone z uwagi na ciężką sytuację zdrowotną. Ograniczone możliwości podjęcia pracy przez powoda potwierdzenie znajdują w stanowisku potencjalnych pracodawców, którzy odmawiają zatrudnienia powoda z uwagi na jego aktualny stan zdrowia.

Jak wynika z powyższego, począwszy od daty ostatniego orzekania w przedmiocie wysokości alimentów możliwości zarobkowe powoda uległy zmniejszeniu, z przyczyn od niego niezależnych, a jednocześnie brak jest podstaw do przyjęcia, iż nie wykorzystuje on swoich możliwości zarobkowych w stopniu od niego wymaganym, a będącym podstawą do i przesłanką w procesie orzekania o wysokości alimentów płatnych na rzecz córki. Sąd orzekając w sprawie V RC 210/15 w przedmiocie uchylenia obowiązku alimentacyjnego nie znalazł do tego podstaw w aktualnym wówczas stanie faktycznym. W niniejszej zaś sprawie Sąd miał rozważać już nie o uchyleniu obowiązku alimentacyjnego a o jego obniżeniu.

Ponadto, w ocenie Sądu, wskazane przez powoda koszty jego utrzymania nie zostały przezeń zawyżone, znajdują jednocześnie odzwierciedlenie w załączonym materiale dowodowym i zgodne są z zasadami doświadczenia życiowego Sądu. Sąd uznał zatem zeznania powoda za wiarygodne w powyższym zakresie. Ponadto, zeznania te korespondują z materiałem dowodowym załączonym do akt niniejszej sprawy, w szczególności wykazującym zobowiązania finansowe powoda.

Sąd wziął również pod uwagę zadłużenie powoda wynikające z jego trudnej sytuacji majątkowej, w szczególności okresu przejściowego w roku 2015, w którym nie posiadał on już tytułów do pobierania świadczeń. Powód spłaca również w dalszym ciągu kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup mieszkania, a także raty pożyczki mieszkaniowej w (...). W spłacaniu zadłużenia powodowi pomaga rodzina, u której również posiada zadłużenie.

Odnosząc się zaś do sytuacji majątkowej i zarobkowej pozwanej podkreślić należy, że nie uległa ona większej zmianie. Powódka w dalszym ciągu studiuje w trybie dziennym, na studiach płatnych na kierunku prawo w Wyższej Szkole Finansów i (...) w W., planowany termin ukończenia studiów to 30 września 2019 roku (opłata za III rok nauki wynosi 4.300 zł., zaś za IV oraz V rok nauki – 4.500 zł.). Pozwana podała, iż ma zajęcia w godzinach 8:00-15:00 lub 8:30-15:30, w tygodniu po godzinach zajęć pozwana uczęszcza na dodatkowe zajęcia angielskiego i świadczy pomoc charytatywną w ramach kliniki prawa.

W ocenie Sądu, przywoływana przez pozwaną okoliczność odbywania studiów nie uniemożliwia M. Ś. podjęcia działań zmierzających do chociażby częściowego zaspokojenia swoich potrzeb własnymi staraniami.

Bezsprzecznie, pozwana odbywając studia w trybie dziennym ma możliwość pracowania w popołudniami, w weekendy, bądź w przypadku takowej konieczności, ma możliwość odbywania studiów w trybie zaocznym i podjęcia pracy w ciągu tygodnia. Okoliczność zamieszkiwania przez pozwaną w dużym mieście dodatkowo poprawia jej sytuację na rynku pracy, który oferuje wiele miejsc pracy dla osób studiujących, dostosowanych do ich potrzeb i wymagań czasowych. M. Ś. mieszka w W., gdzie znalezienie pracy w zamian za chociażby niewygórowane wynagrodzenie, dla osoby młodej, bez zobowiązań, przy dołożeniu odpowiedniej staranności i aktywności osoby poszukującej pracy jest realne. Pozwana powinna bowiem z należytą starannością zaplanować swoje obowiązki i właściwie rozłożyć je w czasie, by w przypadku takowej potrzeby podjąć pracę dodatkową mającą na celu zaspokajanie części jej usprawiedliwionych potrzeb, w szczególności w sytuacji gdy stan zdrowia oraz dochody jej rodziców nie pozwalają na ich zaspokojenie w całości, bez uszczerbku dla utrzymania własnego. Skoro, jak podaje M. Ś. czyniła starania o podjęcie pracy w wakacje, jak też w weekendy, jednak bezskutecznie, wina ona zintensyfikować działania w powyższym zakresie.

Ponadto, podkreślić należy, że w dacie ostatniego orzekania pozwana powoływała się na problemy zdrowotne – ginekologiczne i endokrynologiczne – aktualnie nie wykazała, iż w dalszym ciągu cierpi na ww. schorzenia. Uznać zatem należy, że pozwana jest osobą zdrową i ma możliwości zarobkowe.

Odnosząc się zaś do kosztów utrzymania wskazywanych przez córkę powoda, podkreślić należy, że pozwana nie prowadzi samodzielnie gospodarstwa domowego, nie pokrywa całości kosztów utrzymania mieszkania, a zamieszkuje wspólnie z matką i prowadzi z dnia wspólne gospodarstwo domowe. Mieszkanie, w którym zamieszkuje pozwana z matką stanowi własność dziadków macierzystych, w związku z czym M. Ś. pokrywa jedynie czwartą część kosztów utrzymania mieszkania.

Mając na względzie powyższe oraz ogólny koszt utrzymania własnego wskazywany przez pozwaną i kształtujący się na poziomie 3.000 zł., uznać należy, iż koszty te zostały przezeń zawyżone. Za zawyżone uznano wydatki związane z zakupem środków czystości oraz kosmetyków. Potrzeby pozwanej w powyższym zakresie pokryje kwota 50-70 zł. Za zawyżone uznano również wydatki związane opłatami za telefon komórkowy. Jednakże przede wszystkim nie udowodniono, że na zakup żywności M. Ś. przeznacza kwotę 900 zł., tym bardziej, że pozwana nie pozostaje na specjalnej diecie ze względów zdrowotnych, nie wykazała, że niezbędne jest przestrzeganie przez nią specjalnych zaleceń żywieniowych wpływających na podwyższenie kosztów utrzymania w powyższym zakresie. W ocenie Sądu również dodatkowe lekcje języka angielskiego, których koszt to kwota 2.000 zł. rocznie, nie stanowią wydatków zaspokajających najbardziej bieżące potrzeby córki pozwanego. Sąd nie kwestionuje prawa do rozwoju i edukacji pozwanej, jednakże koszty utrzymania pozwanej winny być dostosowane do możliwości zarobkowych jej rodziców. Skoro M. Ś. uiszcza wysokie czesne za studia prywatne, dodatkowo za obowiązkowe zajęcia sportowe, pozostałe koszty związane z edukacją uznać należy za drugorzędne, nie należące do najbardziej niezbędnych, zaś ewentualne wydatki w tym zakresie pozwana winna pokrywać z własnych środków, nie obciążając nimi powoda, z uwagi na jego aktualną sytuację. Nadto wydatki z tytułu zakupu prasy fachowej nie należą do najbardziej koniecznych, zaś pozwana ma zapewne możliwość do zapoznania się ze stosowną literaturą w bibliotece szkoły wyższej.

W ocenie Sądu, powyższe okoliczności bezsprzecznie świadczą o tym, że pozwana ma możliwości zarobkowe i majątkowe, powinna czynić starania o uzyskanie pracy, a tym samym stałego, własnego źródła dochodu, pomimo pobierania nauki w trybie dziennym i ewentualnych ograniczeń z nią związanych.

Ponadto, M. Ś. nie udowodniła innych okoliczności w zakresie jej sytuacji majątkowej, finansowej, a mogących wpłynąć na wysokość obowiązku alimentacyjnego powoda względem córki. W szczególności pozwana nie wykazała, że posiada inne zobowiązania finansowe, w tym kredyty, ma na utrzymaniu inne osoby.

Z tych przyczyn na podstawie art. 138 kro i art. 133 kro w zw. z art. 128 kro i art. 135 § 1 kro orzeczono jak w punkcie pierwszym wyroku.

W punkcie drugim wyroku Sąd orzekł o kosztach procesu na mocy art. 102 kpc odstępując ze względu na charakter roszczeń od obciążania pozwanej kosztami opłaty sądowej.