Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I 1 C 2189/15 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Piotr Jędrzejewski

Protokolant:

st. sekr. sądowy Maja Żyrek

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2016 r. w Gdyni na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej im. (...) z siedzibą w G.

przeciwko M. W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego M. W. na rzecz powoda (...) Spółdzielni Mieszkaniowej im. (...) z siedzibą w G. kwotę 4.531,35 zł (cztery tysiące pięćset trzydzieści jeden złotych trzydzieści pięć groszy) wraz odsetkami ustawowymi od dnia 9 lipca 2015 r. do dnia zapłaty, przy czym zobowiązanie to jest solidarnie ze zobowiązaniem Z. W. wynikającym z prawomocnego nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdyni w dniu 27 lipca 2015 r. w sprawie sygn. akt 1 I Nc 5052/15.

II.  Ustala i przyznaje pełnomocnikowi pozwanego radcy prawnemu T. U. wynagrodzenie w kwocie 738 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu, którą to kwotę nakazuje wypłacić ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni.

III.  Odstępuje od obciążania pozwanego M. W. kosztami procesu przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

(...) Spółdzielnia Mieszkaniowa im. (...) z siedzibą w G. wniosła o zasądzenie od pozwanego M. W. kwoty 4.531,35 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami procesu tytułem zaległych opłat za używanie lokalu mieszkalnego przy ul. (...)/A/5 w G., do którego pozwanemu przysługuje spółdzielcze prawo własnościowe, wskazując, że na zaległą kwotę składają się: kwota 4.173,86 zł z tytułu opłat eksploatacyjnych za okres od 1 sierpnia 2014 r. do 31 maja 2015 r. , kwota 351,49 zł z tytułu odsetek ustawowych od należności głównej i kwota 6,00 zł z tytułu kosztów upomnień.

(pozew - k. 2-6)

Nakazem zapłaty z dnia 27 lipca 2015 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu również solidarnie przeciwko Z. W..

(nakaz zapłaty - k. 28)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zaskarżył go w całości i wniósł o przyznanie mu pełnomocnika z urzędu. Zarzucił, że nie posiada zadłużenia w powodowej spółdzielni, a nadpłatę w czynszu do 31 marca 2017 r.. W jego ocenie spółdzielnia pobierała nienależne opłaty przez 16 lat w okresie od stycznia 1985 r. do grudnia 2000 r. i wobec powyższego nie musi on uiszczać żadnych opłat

(sprzeciw – k. 39-40)

Postanowieniem z dnia 8 października 2015 r. Sąd ustanowił pozwanemu pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego T. U. .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. W. od 1977 r. przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...), znajdującego się w zasobach (...) Spółdzielni Mieszkaniowej im. (...) w G.. W 2005 r. M. W. został wykluczony z członkostwa Spółdzielni.

(niesporne,

Opłaty za używanie lokalu znajdującego się w zasobach (...) Spółdzielni Mieszkaniowej im. (...) w G. obejmują: koszty związane bezpośrednio z eksploatacją i utrzymaniem lokalu, koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem mienia spółdzielni oraz odpis na fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Do kosztów tych zalicza się koszty bezpośrednie i koszty mediów. Zasady rozliczania i ustalania wysokości kosztów bezpośrednich, tj. opłaty eksploatacyjnej, odpisu na fundusz remontowy, podatku od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste, kosztów ubezpieczenia majątkowego budynków, kosztów eksploatacji i remontu dźwigów, kosztów konserwacji domofonów, kosztów wywozu nieczystości stałych, określa „Regulamin rozliczania kosztów gospodarki zasobami lokalowymi oraz ustalania opłat za używanie lokali”, zatwierdzany Uchwałą Rady Nadzorczej. Zasady rozliczania mediów, tj. kosztów dostawy energii cieplnej, energii elektrycznej wspólnego użytku wewnątrz budynku, dostawy wody i odprowadzania ścieków, dostawy ciepła na podgrzanie wody oraz dostawy gazu, określa „Regulamin naliczania opłat za media – wodę, energię cieplną, gaz i energię elektryczną”, zatwierdzany Uchwałą Rady Nadzorczej.

(dowody: wyciąg ze statutu Spółdzielni – k. 13-15, uchwała Rady Nadzorczej nr 56/11-14 z 22.11.2011 wraz z Regulaminem rozliczania kosztów gospodarki zasobami lokalowymi oraz ustalania opłat za używanie lokali – k. 81-101, uchwała Rady Nadzorczej nr 75/11-14 z 24.01.2012 wraz z Regulaminem naliczania opłat za media – wodę, energię cieplną, gaz i energię elektryczną – k. 102-117)

Obliczone symulacyjnie opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem lokalu zajmowanego przez M. W., z uwzględnieniem korekt, bez odsetek i kosztów upomnień, w okresie od 1 sierpnia 2014 r. do 31 maja 2015 r. wyniosły 4.424 zł. Wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie w uiszczeniu wskazanych opłat wyniosła 351,49 zł, a koszty upomnień 6,00 zł.

(dowody: kartoteka finansowa – k. 16)

M. W. nie uiścił naliczonych przez Spółdzielnię opłat związanych z eksploatacją i utrzymaniem lokalu za okres od 1 sierpnia 2014 r. do 31 maja 2015

(niesporne, nadto: kartoteka finansowa - k. 16, wezwanie do zapłaty – k. 17)

M. W. utrzymuje się z emerytury. Jest inwalidą I grupy. Jest osobą chorą psychicznie.

(niesporne)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był pomiędzy stronami częściowo bezsporny. Nadto Sąd ustalił tenże stan faktyczny na podstawie w/w dowodów z dokumentów.

Zarówno autentyczność jak i ważność wskazanych wyżej dokumentów nie była przez strony kwestionowana, w związku z czym Sąd nie znalazł podstaw, by odmówić im wiarygodności. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy żadnych nowych istotnych okoliczności.

W ocenie Sądu powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawy i zasady odpowiedzialności pozwanego, któremu bezspornie przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, reguluje ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1222 ze zm.). Zgodnie z art. 4 ust. 1 1 ustawy osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach jak członkowie spółdzielni. Pozwany miał więc obowiązek uiszczać opłaty obciążające sporny lokal na tej podstawie, że przysługuje mu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, przy czym obowiązku tego pozwany nie kwestionował.

Bezspornym w niniejszej sprawie było również to, że pozwany w okresie od 1 sierpnia 2014 r. do 31 maja 2015 r. nie uiszczał opłat eksploatacyjnych za używanie lokalu. Pozwany podnosił jednak, że w okresie od 1985 r. do 2000 r. nie przebywał w mieszkaniu i z niego nie korzystał i w związku z tym ponosił wygórowane opłaty czynszu, które powinny być zaliczone na poczet dochodzonego roszczenia.

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego posiadanej przez pozwanego nadpłaty z tytułu opłat czynszowych, które w ocenie pozwanego ponosił on w wygórowanej w wysokości w latach 1985-2000, Sąd uznał, iż pozwany nie wykazał zasadności tego zarzutu. Pozwany nie przedstawił bowiem żadnych dowodów wykazujących, że posiada jakąkolwiek nadpłatę wobec powódki, natomiast z dokumentów złożonych przez powódkę wynika, że pozwany nie posiada żadnej nadpłaty, gdyż nadpłata taka nie została wykazana we wskazanych dokumentach. Zarzut ten pojawia się zawsze w sporach powódki z pozwanym jednakże nigdy nie znajduje on oparcia w materiale dowodowym.

W konsekwencji Sąd przyjął, że w okresie od 1 sierpnia 2014 r. do 31 maja 2015 r. po stronie pozwanego powstało zadłużenie z tytułu opłat eksploatacyjnych w kwocie 4.173,86 zł. Po doliczeniu zatem do tej kwoty należnych powódce odsetek ustawowych w kwocie 351,49 zł oraz kosztów upomnień w kwocie 6,00 zł (których to składowych żądania powódki pozwany nie kwestionował), zadłużenie pozwanego w okresie od 1 sierpnia 2014 r. do 31 maja 2015 r.. wyniosło 4.531,35 zł.

Mając na uwadze powyższe, Sąd w pkt. I wyroku, na podstawie art. 4 ust. 1 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1222 ze zm.), uwzględnił powództwo w całości i zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4.531,35 zł, zaś na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. zasądził również odsetki ustawowe od tej kwoty od dnia 9 lipca 2015 r. (tj. od dnia wniesienia pozwu – zgodnie z żądaniem pozwu) do dnia zapłaty.

Wobec uprawomocnienia się nakazu w stosunku do Z. W. zobowiązanej solidarnie razem pozwanym za zobowiązania dochodzone niniejszym pozwem Sąd orzekła, iż roszczenie to jest solidarne ze zobowiązaniem wynikającym z nakazu zapłaty dotyczącego tego samego roszczenia.

W niniejszej sprawie Sąd ustanowił dla pozwanego pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego T. U., który złożyła wniosek o zasądzenie kosztów z tytułu udzielonej pozwanemu pomocy prawnej, które nie zostały opłacone. W związku z powyższym, na podstawie § 2 ust. 2 i 3 w zw. z § 6 pkt 4 w zw. z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461), Sąd w pkt. II wyroku ustalił i przyznał pełnomocnikowi wynagrodzenie w wysokości 600 zł za pomoc prawną udzielona pozwanemu z urzędu, powiększone o stawkę podatku VAT, tj. łącznie 738 zł. Należną tytułem wynagrodzenia kwotę Sąd nakazał wypłacić ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni.

O kosztach postępowania w pkt. III wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. mając na uwadze sytuację zdrowotną i finansową pozwanego, a także kierując się tym, że ewentualne zasądzenie od pozwanego kosztów procesu obciążałoby go ponad miarę, Sąd uznał, iż zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek i na zasadzie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce „uzas”,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron,

3.  akta z wpływem lub za 30 dni.