Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Na podstawie wyników przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

Pokrzywdzony P. J. (2) zamieszkuje w N. przy ulicy (...), W październiku 2012 roku pokrzywdzony zakupił sprowadzony z Niemiec motor marki Y. (...) , rok produkcji 1996 o wartości 3000 zł , był on przechowywany w drewnianej komórce znajdującej się nieopodal budynku mieszkalnego. (...) ten nie był zarejestrowany, pokrzywdzony nie korzystał z niego , jednak pokazywał go m.in. M. D., który jest członkiem jego dalszej rodziny.

W nocy z 4 na 5 listopada 2010 roku w mieszkaniu A. P. przebywali M. D. i Ł. K.. M. D. opowiadał o motorze przechowywanym w jednej z komórek na ulicy (...) i w/w postanowili dokonać jego kradzieży. Na miejsce zdarzenia poszli A. P. wraz z M. D. i po wyłamaniu skobla i kłódki w drzwiach komórki dostali się do jej wnętrza skąd zabrali należący do pokrzywdzonego motor. W okolice miejsca zdarzenia, wezwany telefonicznie , nadjechał oskarżony Ł. K. , skradziony motor został włożony do bagażnika jego samochodu a następnie zawieziony w ustronne miejsce i pozostawiony w zaroślach.

W późniejszym czasie oskarżony oferował przedmiotowy motor do sprzedaży S. J. (1), do zawarcia transakcji nie doszło , motor ten nie został odzyskany.

/ dowód: zeznania świadków P. J., A. D., M. D., S. J. (1)

protokół oględzin k 6-7

kserokopia dokumentów k 13-16;

protokół okazania k 66-67;

materiał poglądowy k 68-69;

protokół konfrontacji k.90-91 ;

postanowienie o zastosowaniu środków wychowawczych k 122/

Ł. K. nie był uprzednio karany.

/ dowód: dane o karalności k. 216 /

Oskarżony Ł. K. stojący pod zarzutem popełnienia czynu z art. 279 §1 kk nie przyznał się do winy w wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym podał, iż A. P. zna tylko z widzenia, nie utrzymuje z nim bliższych kontaktów, zaprzeczył aby uczestniczył w dokonaniu kradzieży z włamaniem w N. na ulicy (...).

W toku rozprawy głównej oskarżony również nie przyznał się do winy, podtrzymał swoje uprzednio złożone wyjaśnienia, wskazał, że M. D. nie zna i zobaczył go po raz pierwszy w czasie konfrontacji.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje :

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina oskarżonego odnośnie zarzucanego mu czynu nie budzi wątpliwości. Potwierdzeniem tego są przede wszystkim zeznania świadka M. D. , który opisał przebieg zdarzenia, w toku postępowania przygotowawczego podczas czynności okazania albumu fotograficznego rozpoznał Ł. K. jako jednego z współsprawców. Z relacji M. D. wynika, iż zamiar dokonania przestępstwa uzgodniony został w mieszkaniu A. P., w obecności oskarżonego, który nie tylko plan ten aprobował ale do dokonania przestępstwa namawiał. Na miejsce zdarzenia udali się M. D. i A. P., jednak z uzgodnień wynikało, iż oskarżony zapewni środek transportu co też zrobił, jak również aktywnie uczestniczył w ukryciu zabranego mienia a w czasie późniejszym nim dysponował. Również w czasie konfrontacji , która to czynność została przeprowadzona już po przedstawieniu Ł. K. zarzutu z art. 279§1 kk świadek podał, iż oskarżony uczestniczył w popełnieniu przestępstwa. Zdaniem Sądu brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań M. D. albowiem świadek w toku całego postępowania składał jednolite zeznania , pozbawione sprzeczności, podawał okoliczności obciążające jego samego, w związku z przedmiotowym czynem toczyło się postępowanie w wydziale Rodzinnym i Nieletnich tut. Sądu. W toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności mogące przemawiać za przyjęciem, iż świadek ma motyw w bezpodstawnym obciążaniu oskarżonego.

Zeznania M. D. znalazły również potwierdzenie w zeznaniach A. D. - jego ojca - któremu nieletni po ujawnieniu przestępstwa opisał okoliczności zdarzenia.

Na sprawstwo oskarżonego wskazują również zeznania świadka S. J. (1) , który podał, iż oskarżony oferował mu do sprzedaży motor marki Y., przy czym świadek rozpoznał, że motor który oglądał należał do pokrzywdzonego P. J. (2). Z zeznań świadka wynika, iż wprawdzie oskarżony wprost nie przyznał faktu dokonania kradzieży, jednak gdy S. J. podał okoliczności w jakich pokrzywdzony utracił przedmiotowy motor, opisał jego wygląd oskarżony deklarował że motor ten zwróci, w późniejszym czasie kontaktował się ze świadkiem wskazując na możliwość przywiezienia motoru z W..

Wskazać należy, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem dla przyjęcia współsprawstwa konieczne jest porozumienie między co najmniej dwiema osobami co do dokonania przestępstwa, nie jest natomiast niezbędne aby każdy ze sprawców fizycznie uczestniczył w realizacji czynności wykonawczej, zachowanie poszczególnych osób musi stanowić istotny wkład w popełnienie przestępstwa. W przedmiotowej sprawie wprawdzie oskarżony nie uczestniczył bezpośrednio w dokonywaniu włamania i zaboru mienia bezpośrednio z komórki jednak jego działania stanowiły wypełnienie wcześniejszego porozumienia i stanowiło działanie w ramach uprzednio uzgodnionych ról.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia występku z art. 279§1 kk i za to na podstawie art. 279§1 kk wymierzył karę jednego roku pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił uprzednią niekaralność oskarżonego, a także stopień społecznej szkodliwości czynu.

Na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§2 kk Sąd zawiesił warunkowo wykonanie orzeczonej kary pobawienia wolności tytułem próby na okres lat 3 uznając, iż odnośnie oskarżonego można postawić pozytywną prognozę, co do jego zachowania w przyszłości i będzie to wystarczające dla osiągnięcia celów kary oraz zapobiegnie powrotowi do przestępstwa, nadto orzeczono również dozór kuratora.

Zdaniem Sądu orzeczona kara spełni swoje funkcje prewencyjne i wychowawcze oraz jest współmierna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 624 §1 kpk.