Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania L. S. (S.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania L. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 16 grudnia 2014 r. Znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 1 grudnia 2014r.

2.  zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 480,00 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn.akt IX U 1254/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16.12.2014r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu L. S. przyznania emerytury gdyż na dzień 1.01.1999r udokumentował 10 lat 3 miesiące i 26 dni okresów pracy w szczególnych warunkach zamiast wymaganych 15 lat.

Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę zarzucając, że od 1.05.1980r faktycznie pracował jako spawacz a nadto nie zaliczono mu do pracy w warunkach szczególnych pracy w charakterze ślusarza w (...) SA.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji podnosząc, że do pracy w warunkach szczególnych zaliczono mu okres pracy od 1.06.1988r do 31.12.1998r na stanowisku spawacza.

Tutejszy Sąd wyrokiem z dnia 25.03.2015r sygn. akt IX U 52/15 oddalił odwołanie.

Na skutek apelacji ubezpieczonego Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 30.03.2016r sygn. akt III AUa 1161/15 uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał tutejszemu Sądowi do ponownego rozpoznania pozostawiając Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu powyższego wyroku wskazał, że Sąd I instancji całkowicie pominął informacje, że w przypadku świadka S. T. (1), który współpracował z ubezpieczonym, jego prace odpowiadały rodzajowi prac z zakresem obowiązków na stanowisku spawacza elektrycznych rur i walczaków wymienionych w wykazie A dział III poz. 18 pkt 11.

Ponadto Sad nie zwrócił również uwagi na przywoływane przez pracodawcę zarządzenia resortowe, w których mieszczą się nie tylko stanowiska spawaczy ale również takie stanowiska jak m.in. zgrzewacz rur, składacz konstrukcji rurowych oraz wiele innych np. sprzątacz produkcyjny.

Sąd Apelacyjny polecił by przy ponownym postępowaniu Sąd poczynił ustalenia co do przebiegu produkcji, przy której ubezpieczony był zatrudniony w spornym okresie i uzyskał z (...) SA w R. charakterystykę stanowiska pracy ubezpieczonego od 13.10.1979r do 31.05.1988r jak i informację dlaczego nie wydano mu za ten okres świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Zalecił pozyskanie dowodu z zeznań przełożonych ubezpieczonego oraz przedstawiciela działu bhp, który posiadałby wiedzę zarówno co do procesu prac faktycznie wykonywanych przez ubezpieczonego jak i warunków jej wykonywania oraz ocenę dokumentacji przedłożonej przez ubezpieczonego na rozprawie apelacyjnej.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

L. S. urodzony w dniu (...) w dniu 1.12.2014r złożył kolejny wniosek o emeryturę.

Nie jest on członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

W sposób niesporny między stronami udokumentował on na dzień 1.01.1999r 27 lat 7 miesięcy okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 10 lat 3 miesiące i 26 dni okresów pracy w szczególnych warunkach tj. okres pracy na stanowisku spawacza od 1.06.1988r do 31.12.1998r.

L. S. od 13.10.1979r jest zatrudniony w (...) SA w R. w pełnym wymiarze czasu pracy, w okresie od 13.10.1979r do 31.05.1988r na stanowisku wytaczarza zaś od 1.06.1988r na stanowisku spawacza (akta rentowe).

Po podjęciu pracy w (...) SA ubezpieczony został skierowany na oddział W 2I jako wytaczarz zaś od 1.06.1988r na stanowisko spawacza (akta osobowe ubezp.).

(...) SA obecnie i poprzednio zajmuje się budową kotłów energetycznych, które składają się z walczaków i osprzętu rurowego.

W dziale W 2I, który potocznie był nazywany wydziałem ekranów szczelnych w okresie objętym sporem produkowano rurociągi i ekrany szczelne, które składały się z kilkudziesięciu rur ze sobą zespawanych. Aby rurociągi i ściany szczelne mogły powstać najpierw rury trzeba było obtoczyć, wygiąć, wyszlifować, uciąć zgodnie z rysunkiem technicznym, uciąć na wytaczarce pod odpowiednim skosem a następnie te rury należało ze sobą szczepić i zespawać.

W istocie rzeczy wydział W 21 był spawalnią rur i nadal jest faktycznie spawalnią rur (zezn. świadków A. K. . 126-127, św. C. M. k. 114-115 akt spr.).

Ubezpieczony mimo, że był zatrudniony na stanowisku wytaczarza nie wykonywał pracy tylko przy obsłudze tej maszyny. Wykonywał wszystkie prace przygotowujące rury do ich zespawania w rurociągi lub ściany szczelne (ekrany). Zajmował się po przyjściu rur z magazynu ich pocięciem, , powyginaniem w odpowiednie kształty, czyścił szlifierkami, składał w różne elementy, także przy użyciu palnika spawalniczego bo od 25.04.1980r miał już takie uprawnienia (k.5 akt spr.).

Wszyscy pracownicy wydziału W 2I pracowali na jednej hali, na której było zapylenie, hałas, narażenie na promieniowanie UV wynikające z wykonywania prac spawalniczych (zezn. św. J. S., S. T., J.G. i zezn. ubezp k. 37-38 i k. 115a akt spr.).

Ubezpieczony podobnie jak i inni pracownicy oddziału otrzymywali mleko (k.115 i k. 115a akt sprawy). Pobierał też w okresie spornym dodatek za pracę w warunkach szkodliwych (k. 68-76 akt spr.).

Praca na stanowisku wytaczarza wydziału W 2I w (...) SA polegała na obróbce skrawaniem końcówek rur na maszynie służącej do wytaczania (k. 105 akt spr.).

Ubezpieczonemu nie wydano świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych za okres od 13.10.1979r do 31.05.1988r ponieważ w wykazie zakładowym stanowisk pracy w warunkach szczególnych nie było stanowiska wytaczarza choć w wykazie tym było stanowisko ślusarza czy też gięciarza (zezn. przedstawiciela BHP A. K. k. 126-127 akt sprawy).

Sąd uznał zeznania ubezpieczonego i świadków za wiarygodne.

W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje.

Zebrane w sprawie dowody w ocenie Sądu pozwalają przyjąć, że ubezpieczony na dzień złożenia wniosku o emeryturę spełniał warunki z art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015r, poz. 748 j.t.).

Nie był bowiem członkiem otwartego funduszu emerytalnego, miał ukończonych 60 lat i na dzień 1.01.1999r udokumentował niespornie ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

W spornym między stronami okresie od 13.10.1979r do 31.05.1988r ubezpieczony pracując w pełnym wymiarze czasu pracy w Wydziale W 2I w (...) SA wykonywał prace przy cięciu, szlifowaniu, sczepianiu, składaniu rur, to jest prace pomocnicze przy spawaniu i zgrzewaniu rur.

(...) SA w R. z uwagi na profil swojej działalności w zakresie w jakim zajmowano się produkcją kotłów energetycznych należy zaliczyć do branży metalowej a dopiero prace związane z montowaniem i remontami kotłów energetycznych mogą być zakwalifikowane do działu energetyki.

Dlatego też, w ocenie Sądu, zważywszy na rodzaj i charakter produkcji odbywającej się w Wydziale W 2I uznać należy, że jest on spawalnią rur i prace wykonywane w tym wydziale odpowiadają rodzajom prac wymienionych w wykazie A Dział III poz. 18 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 ze zm.).

Zebrane w sprawie dowody pozwalają jednoznacznie stwierdzić, że L. S. w okresie od 13.10.1979r do 31.05.1988r stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace pomocnicze w spawalni i zgrzewalni rur to jest prace wymienione w wykazie A Dział III poz. 18 stanowiącego załącznik do cytowanego wyżej rozporządzenia.

W ocenie Sądu pracodawca błędnie ocenił, kierując się jedynie nazwą stanowiska przydzielonego ubezpieczonemu a nie rodzajem prac faktycznie przez niego wykonywanych w okresie spornym, że nie jest to praca w warunkach szczególnych.

Jednocześnie mistrzowi J. S., który nadzorował prace ubezpieczonego (...) SA wydało świadectwo wykonywania przez niego pracy od 1.08.1972r do 30.09.1992r w warunkach szczególnych na stanowisku mistrza stale nadzorującego stanowiska pracy wymienione w wydziale A Dział XIV poz. 24 (załączone akta rentowe J. S.).

W tej sytuacji w ocenie Sądu do zaliczonego ubezpieczonemu przez organ rentowy okresu pracy w warunkach szczególnych należy doliczyć jego okres pracy w Wydziale W 2I w (...) SA od 13.10.1979r do 31.05.1988r co łącznie daje ponad wymagane 15 lat pracy w warunkach szczególnych wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Dlatego też Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł kierując się zasadą wynikającą z art. 98 kpc.

Ustalając wysokość wynagrodzenia pełnomocnika ubezpieczonego Sąd wziął pod uwagę, że wniosek o zasądzenie kosztów złożył on dopiero w apelacji.

Apelacja została złożona 12.05.2015r a więc wynagrodzenie za postępowanie apelacyjne obliczono na podstawie przepisu §12 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu natomiast za dalsze postępowanie przed Sądem I instancji na podstawie §9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r poz. 1804).

Sędzia: