Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

Protokolant: stażysta Wojciech Sowul

w obecności oskarżyciela publ. N. S.

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2017 r. sprawy

Z. K.

s. F. i M. z domu K.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w dniu 3 listopada 2016r. ok. godz. 13.22 w O. na skrzyżowaniu ulic (...) z ul. (...) kierując samochodem m – ki d. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku F – 10 „kierunki na pasach ruchu” oraz znaku P – 8B „strzałka kierunkowa do skręcania” i z pasa ruchu przeznaczonego do skrętu w prawi przejechał na wprost przez skrzyżowanie w wyniku czego doprowadził si zderzenia z kierującym samochodem m – ki V. o nr rej. (...), uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym

- tj. za wykroczenie z art. 86§ 1 kw w zw. z § 72 ust 1 i § 87 ust 1 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych

ORZEKA:

I.  obwinionego Z. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 86 § 1 kw skazuje go na karę 500,- (pięćset) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 3 listopada 2016r. około godz. 13.20 Z. K. kierował samochodem m – ki D. o nr rej. (...). Poruszał się ul. (...) w O. w kierunku skrzyżowania z ul. (...).

Jezdnia ulicy (...) przed skrzyżowaniem z ul. (...) w kierunku ul. (...) posiada cztery pasy ruchu – skrajny lewy do jazdy w lewo, skrajny prawy do jazdy w prawo oraz dwa środkowe przeznaczone do jazdy na wprost. Kierunku ruchu na skrzyżowaniu oznaczone są znakami pionowymi i poziomymi, ruch regulowany jest sygnalizacja świetlną.

Z. K. jechał skrajnym prawym pasem ruchu. Na pasie sąsiednim, przeznaczonym do jazdy na wprost poruszał się M. L. (1), kierujący pojazdem ciężarowym m – ki V. o nr rej. (...). Obaj kierujący wjechali na skrzyżowanie, kierując się na wprost. Z. K. poruszając się z większą prędkością, już na skrzyżowaniu wyprzedził pojazd ciężarowy, a następnie rozpoczął zmianę pasa ruchu na lewy, bowiem dalsza jazda na wprost z pasa na którym się znajdował była niemożliwa, ze względu wysunięty ku środkowi skrzyżowania pas rozdzielający jezdnie ul. (...). W wyniku tego manewru, kierujący pojazdem ciężarowym najechał na lewy bok pojazdu D., powodując jego obrócenie o 180 stopni.

W wyniku zdarzenia uszkodzeniu uległa lewa strona samochodu D. – drzwi i przedni błotnik, zaś w V. stopnie wejściowe do kabiny po prawej stronie, prawy przedni błotnik, zderzak przedni, zbity został przedni reflektor.

Po zdarzeniu Z. K. spisał ręcznie oświadczenie, w którym podał swoje dane i przyznał się do spowodowania zdarzenia. Na miejsce nie była wzywana Policja.

W dniu 7 listopada 2106r. Z. K. stawił się w Referacie ds. Wykroczeń K. O. celem złożenia zawiadomienia o popełnieniu wykroczenia przez nn kierowcę na skrzyżowaniu ul. (...) w dniu 3 listopada 2016r.

(dowody: zeznania świadka M. L. k. 34v, nagranie z monitoringu k. 7, notatka urzędowa k. 3 )

Obwiniony Z. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż jechał na wprost w stronę N. prawym pasem ruchu, zaś lewym pasem jechał samochód V.. W pewnym momencie kierujący nim zaczął zjeżdżać na jego pas ruchu, zmuszając obwinionego do „objechania go z prawej strony”. W trakcie tego manewru doszło do kontaktu pojazdów.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, albowiem pozostają w rażącej sprzeczności z zeznaniami przesłuchanego w sprawie świadka oraz nagraniem z monitoringu. Rację ma obwiniony, iż w kierunku ul. (...) z ul. (...) można jechać dwoma pasami, ale są to dwa pasy środkowe, a on sam jechał skrajnym pasem prawym, z którego znaki pionowe i poziome zezwalają jedynie na skręt w prawo w ul. (...).

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. L. (1), bowiem są one jasne, spójne i korespondują z nagraniem z monitoringu miejskiego. Świadek jest osobą obcą dla obwinionego i nie ma żadnych powodów, by go bezpodstawnie oskarżać.

Znak F-10 „kierunki na pasach ruchu” stosuje się w celu wskazania na wlocie skrzyżowania obowiązujących kierunków jazdy przez skrzyżowanie z określonych pasów ruchu. Stosuje się go, gdy organizacja ruchu na wlocie na skrzyżowanie jest odmienna od ustalonej ogólnymi przepisami, lub gdy uczestnicy ruchu mogą mieć wątpliwości, co do obowiązującej organizacji ruchu, np. ze względu na dużą liczbę pasów ruchu. Strzałki umieszczone na znaku odpowiadają przyjętej organizacji ruchu i są w pełni zgodne z odpowiadającymi im strzałkami kierunkowymi umieszczonymi na jezdni ( znaki poziome P -8). Niewątpliwie obwiniony nie zastosował się do znaku uzupełniającego pionowego F – 10 oraz strzałki kierunkowej P - 8b. Kontynuując jazdę na skrzyżowaniu pasem do tego nie przeznaczony był zmuszony konstrukcją skrzyżowania do zmiany toru ruchu w lewo, czym doprowadził do zderzenia z pojazdem m – ki V. i uszkodzenia pojazdów. Zdarzenie to spowodowało zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym nie tylko dla jego uczestników, ale także dla innych kierujących, którym zakłóciło ruch przez jedno z większych skrzyżowań w mieście. „Zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego" zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, polega na stworzeniu takiej sytuacji, która grozi nastąpieniem ujemnych skutków dla ruchu drogowego.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu wina obwinionego jest ewidentna i została mu udowodniona. W dniu 3 listopada 2016r. ok. godz. 13.22 w O. na skrzyżowaniu ul. Wyszyńskiego – S. (...) – P., kierując samochodem m – ki D. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku F – 10 „kierunki na pasach ruchu” oraz znaku P – 8b” strzałka kierunkowa do skręcania” i z pasa przeznaczonego do skrętu w prawo przejechał na wprost przez skrzyżowanie, w wyniku czego doprowadził do zdarzenia z kierującemu samochodem m – ki V. o nr rej. (...), do uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Czyn ten wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 86§1kw w z § 72 ust 1 i §87 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych i z mocy tego przepisu obwiniony został skazany i wymierzono mu karę jak w sentencji wyroku.

Wymierzając obwinionemu karę, Sad miał na względzie okoliczności łagodzące i obciążając leżące po jego stronie. Do tych pierwszych z pewnością należy zaliczyć dotychczasową niekaralność obwinianego za wykroczenia drogowe ( k. 22). Wysokość kary musiała jednak odpowiadać poziomowi zawinienia obwinionego. Obwiniony nie zastosował się do znaków drogowych, co jest jednym z podstawowych obowiązków uczestnika ruchu wynikającym z art. 5 Prawa o ruchu drogowym. Oznakowanie skrzyżowania, na którym doszło do przedmiotowego zdarzenia jest jasne i czytelne, zatem niezastosowanie się do znaków musiało wynikać z nienależytej obserwacji drogi. Jest to tym bardziej naganne zachowanie, że zgodnie z art. 25 ust 1 kierujący pojazdem zbliżając się do skrzyżowania jest zobowiązany zachować szczególną ostrożność. Polega ona m.in. na zwiększonej obserwacji drogi, zmniejszeniu prędkości do takiej, która pozwoli na przepuszczenie pojazdu korzystającego z pierwszeństwa czy pieszych przechodzących przez jezdnię, a nawet zatrzymanie się, gdy okaże się to konieczne.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu, kara wymierzona obwinionemu jest adekwatna do stopnia jego zawinienia i społecznej szkodliwości jego czynu. Tak ukształtowana wpłynie na obwinionego wychowawczo i zapobiegawczo oraz spełni swe zadania w zakresie prewencji ogólnej.

Ze względu na sytuację materialną obwiniony został zwolniony od kosztów postępowania i opłaty.