Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 759/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku J. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o zawieszenie prawa do emerytury

na skutek odwołania J. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 7 kwietnia 2015 r. sygn. (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż odmawia ubezpieczonemu J. N. prawa do podjęcia i wypłaty emerytury za okres od 1 października 2011 roku do 21 listopada 2012 roku;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz ubezpieczonego J. N. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V U 759/16

UZASADNIENIE

Zaskarżona decyzją z dnia 7 kwietnia 2015 roku, organ rentowy dokonał wypłaty zawieszonej emerytury za okres od dnia 01.10.2011 roku do dnia 21.11.2012r. w wysokości 4.475.33 złotych wraz z naliczonymi odsetkami w kwocie 1.364.42 złotych brutto na podstawie ustawy z dnia 13.12.2013 roku o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1.10.2011 roku do dnia 21.11.2012 roku (Dz. U. z 2014 roku poz.169).

W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji, poprzez zawieszenie prawa do emerytury.

W odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

decyzją z dnia 16.12.2008 roku, organ rentowy - po rozpatrzeniu wniosku z dnia 6.11.2008 r. - przyznał J. N. emeryturę od dnia 1.11.2008 r., czyli od miesiąca zgłoszenia wniosku - zawieszając wypłatę św iadczenia z powodu kontynuacji zatrudnienia. Do obliczenia wysokości świadczenia zastosowano kwotę bazową – 2.275,31 zł. i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 300,40%, obliczony z 10 lat kalendarzowych, tj. od 1/1991 do 12/2000, który został następnie ograniczony do 250% (dowód:k. 45-46).

Decyzją z dnia 26.02.2010 roku, na wmiosek ubezpieczonego z dnia 1.02.2010 roku, organ rentowy, na podstawie art. 110 ust.2 ustawy emerytalnej, przeliczył emeryturę ubezpieczonego z zastosowaniem nowej kwoty bazowej 2.578,26 i wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego ( przed ograniczeniem do 250%,)- 283,95% , który ustalono na podstawie zarobków z 20 lat kalendarzowych 1983-1987, 1991-1998, 2001-2006, 2009 (dowód: k.81-82 akt ZUS).

Decyzją z dnia 28.04.2011 roku, po rozpatrzeniu wniosku skarżącego z dnia 15.04.2011 roku, ustalono ponownie wysokość emerytury, poprzez doliczenie do stażu pracy okresu zatrudnienia do dnia 17.02.2011 roku oraz przeliczono podstawę wymiaru emerytury z zastosowaniem kwoty bazowej 2.822,66 zł. oraz (...) wynoszącego 283,62% ( obliczony z lat 1983-1987, 1991-1998, 2002-2006, 2009-2010) (dowód: k.103 akt ZUS).

Decyzją z dnia 17.04.2012 roku, doliczono staż pracy do dnia 16.03.2012r. oraz ustalono ponownie podstawię wymiaru w myśl. art. 110 ust.l ustawy o emeryturach i rentach z FUS w oparciu o wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 288,61 % (ustalony na podstawie zarobków z lat 1983-1987, 1991—1999, 2002-2003, 2005, 2007, 2009,2011) i nową kwotę bazową- 2.974,69 zł. (dowód: k.120 akt ZUS).

Po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego z dnia 4.04.2013r., organ rentowy decyzją z dnia 18.04.2013 roku, doliczył skarżącemu do stażu pracy okres zatrudnienia do dnia 25.03.2013r. oraz poinformował, że po przeliczeniu podstawy wymiaru z uwzględnieniem nowej kwoty bazowej świadczenie okazało się niekorzystne, w związku z czym do ustalenia wysokości emerytury przyjęto dotychczasową kwotę bazową tj. 2.974,69 zł. (dowód: k. 134-137 akt ZUS).

W dniu 4.12.2014r. wpłynął do organu rentowego wniosek o wypłatę zawieszonej emerytury wraz z odsetkami w oparciu o przepisy ustawy z dnia 13.12.2013 roku o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1.10.2011 roku do dnia 21.11.2012r. Do wniosku ubezpieczony załączył zaświadczenie pracodawcy o wysokości przychodu uzyskanego w 2011 i 2012r. w okresie zawieszenia z wyszczególnieniem wynagrodzenia w poszczególnych miesiącach oraz oświadczenie na druku ZUS Rw-73, iż jego zamiarem jest osiąganie przychodu w wysokości powodującej zmniejszenie świadczenia (dowód: k. 158-159 akt ZUS)

W dniu 5.12.2014r. ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie emerytury według nowej kwoty bazowej, obowiązującej od 1.03.2014r. oraz doliczenie stażu pracy. Wobec powyższego, decyzją z dnia 11.12.2014r., doliczono staż pracy do 12.03.2014r. oraz ponownie ustalono podstawę wymiaru, mnożąc wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ograniczony do 250% przez nową kwotę bazową -3.191,93 zł. (...) wynoszący przed ograniczeniem 288.94 %, został ustalony w oparciu o zarobki z 20 lat kalendarzowych, tj. 1983-1987, 1991-1999. 2002-2003, 2006-2007. 2009.2013.Emerytura została przeliczona od 1.12.2012r. , tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek. Organ rentowy przekazał na rachunek bankowy ubezpieczonego należność za okres od dnia 1.12.2014 do dnia 31.12.2014r. (dowód: k. 173 akt ZUS). Powyższa decyzja została wydana na podstawie przepisów art. 1-5 ustawy z dnia 13.12.2013r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1.10.2011 roku do dnia 21.11.2012r. (Dz.U. z 2014r., poz.169), art 104 - 106 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 z późn. zm.) oraz w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22.07.1992 r. w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury i renty (Dz. U. Nr 58, poz. 290 ze zm.).

Drugą natomiast decyzją z dnia 7.04.2015r., znak: (...), organ rentowy dokonał rozliczenia emerytury w związku z przychodem osiągniętym przez odwołującego w roku 2014, w okresie od dnia 1.12.214 do 31.12.2014r. i ustalił, że przychód osiągnięty w w/wym. o powyższego Ubezpieczonemu przysługuje za ten okres wyrównanie w kwocie 557,91 zł. brutto (k.216).

Decyzją z dnia 7.04.2015r., znak: (...), ustalono natomiast kwotę wypłaty zawieszonej emerytury, do której prawo uległo zawieszeniu od dnia 01.10.2011 roku do dnia 21.11.2012r ( dowod: k. 198-200 akt ZUS).

Ubezpieczony w spornym okresie osiągnął wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia w wysokości: w miesiącu wrześniu 2011 roku w kwocie 9.711,69 złotych brutto (5.667,16 zł. netto, -10.2011r.-9.711,99 zł. brutto, 7.573,73 zł. netto, 11.2011r.-9.810,38 zł. brutto, 7.650,08 netto, 12.2011r.-10.547,90 zł. brutto, 7.247,76 netto, 01.2012 r.-10.537,46 zl brutto, 7.254,55 zł. netto, -02.2012 r.-10.560,27 zl. brutto, 7.272,46 zł. netto,- 03.2012 r.-11.169,94 zl brutto, 7.687,19 zł netto, -04.2012 r.-10.555,48 zł. brutto, 7.266,70 zl. Netto, -05.2012 r.-10.550,77 zl. brutto, 7.260,99 zl. netto, -06.2012 r.-10.056,66 zl. brutto, 7.098,72 zł. netto, -07.2012 r.-11.026,57 zl brutto, 7.602,61 zl. Netto, -08.2012r. -11.453,13 zl brutto, 8.015,64 zl. Netto, - 09.2012r. -11.128,89 zł brutto, 8.688,48 zl netto, -10.2012r. -11.151,00 zł. brutto, 8.443,11 netto, -11.2012r.-11.121,15 zł brutto, 8.681,52 zł. netto. Nadto w dniu 26.11.2011 roku wypłacono nagrodę za okres od dnia 5.12.2010- 04.12.2011 roku w kwocie 11.815,05 zlotych brutto, 9.174,92 zł. netto, nagrodę roczną za 2011 rok w kwocie 11.815,05 zł netto , 8.093,90 zł. netto, nagrodę jubileuszową w kwocie 24.054,20 zł. brutto, 19.724, 20 zl netto, oraz nagrodę barbórkową za okres za okres od dnia 5.12.2011- 04.12.2012 roku w kwocie 13.505,73 zł. britto, 10.483,59 zł. netto (dowod: pismo pracodawcy k-32).

Sąd Okręgowy dokonał oceny dowodów i zważył, co następuje:

odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję z dnia 7 kwietnia 2015 roku, mocą której dokonał wypłaty zawieszonej emerytury za okres od dnia 01.10.2011 roku do dnia 21.11.2012r. jako podstawe prawną swojej decyzji wskazał przepisy ustawy z dnia 13.12.2013 roku o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1.10.2011 roku do dnia 21.11.2012 roku (Dz. U. z 2014 roku poz.169).

Dokonując analizy prawidłowości wydanej decyzji podnieść należy, iż ubezpieczony uzyskal prawo do emerytury od dnia 1.11.2008 r., kiedy treścią ryzyka emerytalnego, oprócz osiągnięcia wieku emerytalnego, było zaprzestanie pracy. Zgodnie zaś z treścią art. 103 ust. 2a EmRentyFUSU, obowiązującego w dacie nabycia przez ubezpieczonego emerytury, prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Od 1 stycznia 2011 r. został dodany - przez art. 6 pkt 2 cyt. ustawy z 16 grudnia 2010 r.- art. 103a, który stanowił, że prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Zgodnie zaś z treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012 r. w sprawie K 2/12 (Dz.U. z 2012 r. poz. 1285), art. 28 cyt. ustawy z 16 grudnia 2010. w związku z art. 103a EmRentyFUSU, dodanym przez art. 6 pkt 2 cyt. ustawy, w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W ocenie Sądu Okręgowego powyższy wyrok nie ma zastosowania doskarżacego, ponieważ nabył prawo do emerytury z dniem 1 listopada 2008r. Tymczasem wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie K 2/12 dotyczy osób, które nabyły prawo do świadczenia w okresie, w którym wypłata emerytury nie była uzależniona od zaprzestania zatrudnienia, czyli w okresie od 8 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. Skarżący nie należy zatem do kręgu tych osób, które, aby realizować otrzymane świadczenie, nie musiały rozwiązać stosunku pracy. W praktyce wyrok Trybunału odnosi się jedynie do tych ubezpieczonych, którzy prawo do emerytury nabyli i je realizowali w okresie od 8 stycznia 2009 r. do 1 stycznia 2011 r. Takie też stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Łodzi, ktory stwietdził, iż momentem decydującym w sprawie, z punktu widzenia treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r., sygn. akt K 2/12 (Dz.U. z 2012 r. poz. 1285), jest data podejmowania decyzji o przejściu na emeryturę (złożenia wniosku) i w konsekwencji data nabycia prawa do tego świadczenia, a nie data podjęcia wypłaty wcześniej nabytej emerytury ("skutecznej realizacji świadczenia") w związku ze zmianą obowiązujących przepisów (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 lipca 2014 r. III AUa 1683/13). W tym miejscu warto odwołać się do stanowiska Sądu Najwyższego zawartego w uchwale z 7 maja 2015 roku, w sprawie o sygn. akt III UZP 3/13, w myśl której przepis art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS ma zastosowanie również do osób, które przed dniem 8 stycznia 2009 r. nabyły prawo do emerytury w obniżonym wieku a następnie w okresie od 8 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. nabyły (i zrealizowały) prawo do emerytury po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego OSNP rok 2015, nr 10, poz. 137, www. (...). Tymczasem skarżący nigdy nie realizował prawa do emerytury, a zatem jego wniosek z dnia 4 grudnia 2014 roku o podjęcie wypłaty emerytury od 1 października 2011 roku nie znajduje żadnej podstawy prawnej.

W tej sytuacji, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., orzekł, jak w sentencji.

Na marginesie sprawy wskazać należy, iż także uzyskiwane przez ubezpieczonego w spornym okresie dochody z wynagrodzenia za pracę wyłączły możliwość podjęcia wypłaty jego emerytury. Zgodnie bowiem z treścią art. 104 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6. Prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy oraz renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba, ulega zawieszeniu w razie osiągania przychodu w kwocie wyższej niż 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.Celem uregulowań art. 104 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) jest umożliwienie emerytowi dokonania wyboru, czy powróci na rynek pracy poprzez uzyskiwanie przychodów powodujących zawieszenie prawa do świadczenia, czy też będzie pobierał świadczenie rentowe w całości lub w części (po zmniejszeniu jego wysokości) w zbiegu z przychodem osiąganym z innych źródeł.

O kosztach postepowania, Sąd orzekł na podstwie art. 98 k.p.c.