Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 sierpnia 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił M. M. prawa do renty na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2009r., nr 153, poz. 1227 ze zm. ), uzasadniając swoje stanowisko orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 17 sierpnia 2012r., która nie uznała ubezpieczonej za osobę niezdolną do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona, domagając się jej zmiany i przyznania żądanego świadczenia, bowiem spełnia wszystkie warunki niezbędne do jego przyznania, w szczególności jest nadal osobą niezdolną do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, powołując się ponownie na okoliczności przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Zgodnie z art. 57 ust. 1 i 2 ustawy przytoczonej na wstępie – renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy,

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3) niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przy czym w myśl art. 12 wspomnianej wyżej ustawy – niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Kwestią sporną w przedmiotowej sprawie było ustalenie stanu zdrowia ubezpieczonej i jego wpływu na zdolność do pracy, w szczególności ustalenie, czy stan zdrowia ubezpieczonej powoduje jej całkowitą lub częściową niezdolność do pracy.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych, lekarzy następujących specjalizacji:

- specjalisty medycyny pracy,

- psychiatry,

-psychologa

którzy rozpoznali u ubezpieczonej zaburzenia neurasteniczne

Zdaniem biegłych sądowych ubezpieczona jest zdolna do pracy.

- dowód – opinia biegłych sądowych ( k. 12-13, 29 akt).

Biorąc pod uwagę zastrzeżenia do opinii zgłoszone przez ubezpieczoną, sąd dopuścił dowód z opinii II zespołu biegłych sądowych specjalistów:

- psychiatry,

- psychologa,

- neurologa,

- ortopedy,

- specjalisty medycyny pracy.

II zespół biegłych sądowych rozpoznał u ubezpieczonej zaburzenia depresyjne nawracające i przebyte leczenie operacyjne cieśni nadgarstka prawego w okresie zdrowienia.

Zdaniem biegłych sądowych nie występuje u ubezpieczonej trwała lub długotrwała niezdolność do pracy. Wskazano przy tym, że stan psychiczny ubezpieczonej jest wyrównany, a obecny stan schorzeń występujących u ubezpieczonej czyni ją zdolną do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami

- dowód- opinia II zespołu biegłych sądowych ( k. 48-49 akt)

Sąd pozytywnie ocenił opinie I i II zespołu biegłych sądowych, zostały one bowiem sporządzone przez specjalistów z zakresu schorzeń, które dolegają ubezpieczonej, oparte zostały na przeprowadzonych badaniach i dokumentacji medycznej, a ich treść była jasna, czytelna i wyczerpująco uzasadniona, a nade wszystko oddawała aktualny stan zdrowia ubezpieczonej i jego wpływ na zdolność do pracy.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym zwłaszcza opinię biegłych sądowych uznał, że odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie i zgodnie z art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił wniesione odwołanie.

SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz