Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

M. P. reprezentujący małoletnie N. P. i B. P. pozwem z dnia 21 stycznia 2016 roku wniósł o zasądzenie od M. G. (1) na rzecz małoletnich powódek tytułem alimentów kwoty po 500 zł miesięcznie, tj. łącznej kwoty po 1000 zł miesięcznie. Uzasadniając swoje żądanie, przedstawiciel ustawowy małoletnich wskazał, że małoletnie N. i B. P. przebywają pod jego bezpośrednią opieką i on ponosi koszty ich utrzymania. Matka nie ponosi kosztów utrzymania córek.

Ustanowiony z urzędu pełnomocnik pozwanej M. G. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Postanowieniem z dnia 1 lutego 2016 roku Sąd na czas prowadzonego postępowania zobowiązał pozwaną do łożenia na koszty utrzymania małoletnich kwoty po 300,-zł. na każdą z nich tj. łącznie po 600,-zł. miesięcznie.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Małoletnie N. P. urodzona (...) i B. P. urodzona (...) pochodzą z nieformalnego związku (...). Początkowo małoletnie powódki przebywały pod bezpośrednia opieką matki i to M. P. zobowiązany był do alimentacji córek. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 3 września 2015 roku w sprawie I. N. 515/14 ustalono, że miejscem pobytu małoletnich N. P. i B. P. jest każdorazowe miejsce zamieszkania ich ojca M. P.. Dziewczynki mieszkały z ojcem od 2013 roku N., a od 2014 roku B.. W chwili obecnej B. P. i N. P. mają kolejno 11 i 12 lat. W tygodniu przebywają w (...) Ośrodku (...) w J., gdzie mają zapewnioną opiekę i wyżywienie. Ojciec opłaca córkom wycieczki z Ośrodka. W przypadku wyjść np. do teatru jednorazowy koszt to 50 zł. dla każdej z dziewczynek. M. P. opłacił ubezpieczenie córek w kwocie po 40 zł. składka roczna dla każdej z nich. Ojciec daje córkom kieszonkowe ok. 20 zł. oraz kupuje słodycze. W weekendy dziewczynki zamieszkują u ojca, który ma przydzielone mieszkanie socjalne. Koszt czynszu to kwota 270 złotych miesięcznie, opłaty za media takie jak gaz, energia elektryczna to wydatek rzędu łącznie ok. 400 zł miesięcznie. M. G. (2) nie posiada stałego zatrudnienia, wykonuje różne prace dorywcze, z których średnio uzyskuje dochód w kwocie ok. 1200 zł miesięcznie. Ponadto posiada dodatek mieszkaniowy w kwocie 250 zł. Ojciec ponosi koszty utrzymania córek, kupuje wyżywienie dla nich w czasie gdy są w domu. W kosztach utrzymania córek ojciec wyszczególnił również koszt doładowania do telefonów komórkowych ok. 25 zł. miesięcznie dla każdej. Ponadto M. P. finansuje zakup ubrań i środków higienicznych dla dziewczynek gdy tego potrzebują, a on ma pieniądze. N. P. z uwagi na przebyty wypadek komunikacyjny musiała poza leczeniem odbyć rehabilitację w Szpitalu w Z., gdzie jej ojciec chcą oszczędzić na potrzeby dzieci jeździł rowerem żeby ją odwiedzić. W przypadku dalszych wyjazdów zorganizowanych córek np. w góry gdy wymagają one dopłaty reguluje je ojciec dając również kieszonkowe. M. P. w dalszym ciągu zobowiązany jest do alimentacji pozostałej dwójki dzieci, które posiada ze związku z M. G. (1), a które pozostają pod jej opieką.

(d. zeznania M. P. k. 36-36v akt, d. postanowienie tut. Sądu z dnia 03 września 2015 roku akta sprawy I. N. 515/14, d. odpisy zupełne aktów urodzenia małoletnich k. 2-3 akt)

Pozwana M. G. (1) jest osobą bezrobotną deklarującą, iż poszukuje zatrudnienia. M. G. (1) pracowała w firmie zajmującej się sprzątaniem gdzie w 2015 roku otrzymywać miała wynagrodzenie w kwocie 860 zł. netto. Poza małoletnimi powódkami posiada jeszcze szóstkę dzieci, z czego syn Ł. jest już osobą pełnoletnią. Dwójka kolejnych małoletnich tj. J. P. ur. (...) i A. P. ur. (...) pochodzą ze związku z M. P., zaś pozostała trójka z innych związków. Pozostałe dzieci to P. G. ur. (...), J. S. i H. S. urodzone (...). M. G. (1) oczekuje na przydział lokalu socjalnego. W chwili obecnej za wynajęcie mieszkania o powierzchni 75 m ² płacić ma 800 zł. czynszu, 350 zł. za wodę, 140 zł. za śmieci, 200 zł. za światło. Utrzymuje siebie i rodzinę z alimentów jak i z zasiłków z ośrodka pomocy społecznej. Ponadto korzysta ze świadczeń wychowawczych w kwocie 2500 zł. Łączna kwota jaką dysponuje rodzina to kwota ok. 4000 zł. Córka P. G. uczęszcza do gimnazjum, zaś małoletnia J. P. cały tydzień przebywa w ośrodku socjoterapii. Syn A. jest pod opieką poradni psychologiczno – pedagogicznej wymaga wydania orzeczenia o kształceniu specjalnym. Sprawy w tym zakresie winny być załatwiane przez M. G. (1). Córki J. H. mają iść w ocenie matki do przedszkola od września 2016 roku. Ośrodek Pomocy (...) wraz z asystentem rodziny P. L. załatwia formalności związane z umawianiem wizyt dla dzieci czy przyjęciem do placówek. M. G. (1) odwleka w czasie złożenie odpowiedniej dokumentacji oraz interesowanie się miejscami dla dzieci. Małoletnimi siostrami H. i J. opiekuje się ich pełnoletni brat Ł..

(d. zeznania M. G. (1) k. 36v-37 akt, zeznania świadka P. L. k. 51-51v akt, d. informacje o wysokości świadczeń k.22-23 akt).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo o zasądzenie alimentów na rzecz małoletnich N. P. i B. P. od pozwanej M. G. (1) zasługiwało na częściowe uwzględnienie tj. do kwoty po 300 zł miesięcznie.

Motywując zapadłe w sprawie rozstrzygnięcie w pierwszej kolejności wskazać należy, iż podstawą żądania alimentacyjnego ojca małoletnich był art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie oraz art. 135 § 1 k. r. i op. uzależniający zakres świadczeń alimentacyjnych od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Dokonując niezbędnych ustaleń odnośnie zakresu wskazanego obowiązku Sąd wziął pod uwagę zasadę, że od chwili urodzenia się dziecka – zarówno z małżeństwa, jak i pozamałżeńskiego - rodzice mają obowiązek zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie życiowej, na jakiej sami żyją. Już w tym miejscu należy jednak wyraźnie podkreślić, że owa adekwatność stopy życiowej winna być każdorazowo określana przy uwzględnieniu rzeczywistych potrzeb osoby uprawnionej do alimentów motywowanych jej wiekiem, stanem zdrowia oraz stopniem rozwoju psychospołecznego .

W niniejszej sprawie bezspornym jest fakt, iż to M. P. głównie ponosi koszty utrzymania małoletnich powódek. Ojciec małoletnich stara się realizować wszystkie niezbędne potrzeby dzieci, nie tylko te związane z wyżywieniem czy zakupem odzieży, ale także te związane ze spędzaniem wolnego czasu w weekendy gdy córki są w domu. Pozwana M. G. (1) w bardzo skromny sposób partycypuje w kosztach utrzymania swoich małoletnich córek. M. G. (1) wskazała, że jej sytuacja finansowa jest trudna, że posiada sześcioro dzieci na swoim utrzymaniu, nie posiada stałego zatrudnienia i otrzymuje się wyłącznie z przysługujących jej świadczeń. Ponadto wskazała, że doposaża córki zgodnie z możliwościami jakie posiada. Zdaniem Sądu pozwana powinna mieć świadomość, że jako rodzic ponosi taką samą odpowiedzialność jak ojciec dzieci i winna się dzielić ze swoim małoletnim dzieckiem nawet bardzo skromnym dochodem. Sytuacja jest podobna do tej kiedy to do alimentacji małoletnich był zobowiązany M. P., gdy małoletnie przebywały pod opieką matki, a ojciec był zobowiązany do uiszczania alimentów. Na uwagę zasługuje fakt, iż pozwana posiada środki na utrzymanie siebie i rodziny. Jest objęta pomocą społeczną, która pomaga jej w sprawach bieżących. Ponadto już teraz istnieje możliwość podjęcia pracy przez pozwaną, albowiem jak zeznała M. G. (1) posiada ona pomoc przy opiece nad dziećmi w osobie najstarszego pełnoletniego syna, który także pozostaje bez zatrudnienia. Zdaniem Sądu pozwana nie podejmuje dostatecznych działań dla podjęcia pracy i uzyskania wynagrodzenia. Na powyższe wskazują zeznania złożone przez świadka P. L. asystenta rodziny pozwanej. Obecna sytuacja zdaje się skłaniać pozwaną do braku zaangażowania i poczucia przyzwyczajenia do niej z uwagi na posiadane środki finansowe i udzielane wsparcie. Niemniej jednak na pozwanej ciąży obowiązek alimentacji swoich małoletnich córek wymagających nakładów finansowych, dlatego też Sąd uznał, że zasądzona kwota po 300 zł miesięcznie tj. łączna kwota po 600 zł jest kwotą adekwatną dla realizacji bieżących potrzeb małoletnich N. P. i B. P. w udziale przypadającym na matkę. Sąd ustalając powyższą kwotę wziął pod uwagę możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanej, która jak zeznała jeszcze w zeszłym roku pracując zarabiać miała ok. 860 zł. netto jak i wiek małoletnich i zakres ich usprawiedliwionych potrzeb. Mając to na względzie na podstawie art. 133 § 1 k.r. i op. oraz art. 135 § 1 k.r. i op. Sąd orzekł jak w sentencji.