Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt:I C 284/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2014 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca:

SSO Katarzyna Banko

Protokolant:

Julia Piątek

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2014 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa K. K.

przeciwko (...) w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda K. K. na rzecz pozwanego (...) w W. kwotę 3617 (trzy tysiące sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Katarzyna Banko

Sygn. akt I C 284/13

UZASADNIENIE

Powód K. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) w K. na swoją rzecz kwoty 80 000 zł za przedmioty pozostawione na działce nr (...) na terenie (...) w G.S..

W uzasadnieniu powód wskazał na pozostawione na działce obiekty w postaci pomieszczenia gospodarczego, garażu oraz studni. Ponadto znajdowały się tam narzędzia oraz przedmioty wyposażenia warsztatu. Działka była zadrzewiona.

Pozwany w odpowiedzi wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadniając swe stanowisko pozwany wskazał, że powód był członkiem pozwanego (...), jednakże został pozbawiony członkostwa, a następnie wyeksmitowany na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach. Strona pozwana zaprzeczyła, by na działce powoda znajdowały się przedmioty o wartości 80.000 zł. Powód nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swych twierdzeń stąd powództwo winni ulec oddaleniu. Ponadto strona pozwana podniosła zarzut przedawnienia.

Sąd ustalił co następuje:

Powód był członkiem (...) i użytkownikiem działki nr (...) w (...) w G.S..

W okresie użytkowania na działce nie była prowadzona uprawa warzyw. Znajdowały się tam nasadzenia drzew owocowych, które nie były pielęgnowane przez powoda. Na działce znajdowały się pomieszczenia gospodarcze oraz altana. Powód dokonywał na działce naprawy samochodu w związku z czym doszło do skażenia gruntu olejem. Na działce nie znajdowały się przedmioty stanowiące jakiejkolwiek wartości. W okresie użytkowania powód nielegalnie pobierał energię elektryczną ze znajdującej się na nieruchomości skrzynki. W związku z nieporządkiem w jakim znajdowała się działka, zaczęło dochodzić do niekorzystnych immisji na działki sąsiadów powoda.

W dniu 2 maja 2005r. przedstawiciel pozwanego przeprowadził oględziny działki powoda. Po stwierdzeniu skażenia gruntu powstałego w wyniku naprawy samochodu, zarząd pozwanego w dniu 5 maja 2005r. podjął uchwałę o wymierzeniu pozwanemu kary upomnienia, wskazując, iż dalsze zaniedbania mogą doprowadzić do pozbawienia praw członkowskich i prawa użytkowania działki. W toku kolejnych oględzin na działce ponownie stwierdzano nieprawidłowe jej użytkowanie przez powoda, wobec czego zobowiązano go do uporządkowania działki w terminie do 1 lipca 2005r.

Pismem z dnia 14 czerwca 2005r. Straż Miejska w G. zwróciła się do się do pozwanego o spowodowanie uprzątnięcia działki użytkowanej przez powoda, z powodu jej nieprawidłowego użytkowania.

Zarząd pozwanego ponownie zobowiązał powoda do uprzątnięcia działki w ostatecznym terminie do dnia 15 sierpnia 2005r. Zarząd (...) w dniu 1 grudnia 2005r. pozbawił powoda członkostwa w (...) i prawa użytkowania działki wskazując jako przyczyny użytkowanie działki niezgodnie z przeznaczeniem, zrywanie plomb na skrzynce rozdzielczej i liczniku prądu oraz samowolne podłączanie się do sieci. Komisja Rozjemcza (...) oddaliła odwołanie powoda od decyzji z dnia 1 grudnia 2005r. Powód ponownie odwołał się od decyzji, wobec czego Okręgowa Komisja Rozjemcza (...) w K. orzeczeniem z dnia 15 lutego 2006r. oddaliła odwołanie pozwanego i utrzymała zaskarżone orzeczenie w mocy.

Wyrokiem z dnia 27 listopada 2006r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I C 822/06 Sąd Rejonowy w Gliwicach nakazał powodowi opuszczenie działki oraz wydanie jej pozwanemu.

Pozwany pismem z dnia 14 marca 2008r. złożył wniosek do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gliwicach W. S. o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w przedmiocie wydania przedmiotowej działki.

Powód w dniu 7 sierpnia 2008r. w miejscu zamieszkania przy ulicy (...) w G. został osobiście powiadomiony o terminie eksmisji z działki wyznaczonej na dzień 25 września 2008r. godz. 10:00. Następnie komornik pismem z dnia 11 sierpnia 2008r. wezwał powoda do dobrowolnego wydania działki. Powód nie podjął korespondencji w terminie.

W dniu 25 września 2008r. o godz. 10:00 Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Gliwicach W. S. doprowadził do eksmisji powoda z działki. Powód oświadczył, że nie zabiera ze sobą żadnych przedmiotów oraz na działce znajdują się przedmioty przeznaczone do wyrzucenia. Następnie powód przekazał klucze do działki stronie pozwanej. Żaden z pozostawionych przedmiotów nie przedstawiał wartości handlowej. Powód zabrał z działki należącego do niego psa oraz pozostawił pozwanemu na przechowanie inwentarz żywy w postaci 6 kur.

Po przejęciu działki strona pozwana musiała przeprowadzić prace porządkowe na nieruchomości. W tym celu, niezbędne było wynajęcie kontenera celem uprzątnięcia przedmiotów pozostawionych na działce oraz zaangażowanie kilku osób celem oczyszczenia terenu.

Powyższe okoliczności faktyczne Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: dokumentów zawartych w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Gliwicach sygn. akt I C 822/06; dokumentów zawartych w aktach egzekucyjnych komornika sądowego W. S. sygn. akt KM 686/08; pisma Straży Miejskiej z dnia 14 czerwca 2005 r. (k. 98); zeznań świadków: M. K. (zapis w formie audio-wideo, k. 91), A. S. (zapis w formie audio-wideo, k. 91), J. P. (zapis w formie audio-wideo, k. 91), Z. C. (zapis w formie audio-wideo, k. 127), J. G. (zapis w formie audio-wideo, k. 127), Z. M. (zapis w formie audio-wideo, k. 127), G. M. (zapis w formie audio-wideo, k. 127) oraz przesłuchania stron ograniczonego do przesłuchania przedstawiciela strony pozwanej Prezesa (...) J. M. (zapis w formie audio-wideo, k. 127).

Dowody z dokumentów urzędowych zostały sporządzone przez uprawnione osoby, w granicach ich kompetencji, a zatem były w pełni wiarygodne. Zeznania świadków M. K., A. S., J. P. zasługiwały na walor wiarygodności jedynie częściowo. Sąd odmówił wiary zeznaniom świadków co do przedmiotów, które znajdowały się na działce użytkowanej przez powoda, gdyż przeczy im treść dokumentów, zwłaszcza protokół z dnia 25 września 2008r. sporządzony przez Komornika Sądowego W. S.. Natomiast zeznania świadków Z. C., J. G., Z. M., G. M. w ocenie Sądu były w pełni wiarygodne jako logiczne i wzajemnie się uzupełniające. Przesłuchanie stron – ograniczone do przesłuchania przedstawiciela strony pozwanej prezesa (...) J. M. uzupełniło zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Sąd uznał za wiarygodne zeznania przedstawiciela pozwanego, gdyż korespondowały one z pozostałymi dowodami. W związku z cofnięciem przez pozwanego wniosku o przesłuchanie świadków J. L. i K. Z., Sąd pominął wnioskowane dowody w tym zakresie. Wobec niestawiennictwa powoda na terminie rozprawy Sąd pominął dowód z jego zeznań.

Sąd zważył, co następuje:

W ustalonym stanie faktycznym powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Strona powodowa podniosła w niniejszej sprawie ogólne zarzuty odnoszące zwrotu należności za pozostawione na nieruchomości przedmioty.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości wskazując, że powód nie wykazał wartości przedmiotów pozostawionych na działce oraz podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

Zgodnie z art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2001 roku, I PKN 660/00, Wokanda 2002/7-8/44).

W pierwszym rzędzie podnieść należy, że Sąd nie jest związany podstawą prawną żądania wskazaną przez stronę, a o zastosowaniu konkretnej podstawy prawnej decyduje jego podstawa faktyczna.

W pierwszej kolejności rozważyć należało czy żądanie powoda jest zasadne w świetle art. 416 k.c. W związku z wejściem z dniem 19 lutego 2014 roku ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z dnia 9 stycznia 2014 r.) art. 65 ust. 1 pkt 1 stanowi, iż (...), o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. Nr 169, poz. 1419, z późn. zm.), staje się stowarzyszeniem ogrodowym w rozumieniu niniejszej ustawy i zachowuje osobowość prawną.

Przepis art. 416 kc określa ogólną regułę dla odpowiedzialności za szkodę, do której doszło wskutek zdarzeń nazywanych czynami niedozwolonymi (odpowiedzialność deliktowa).Do przesłanek odpowiedzialności deliktowej należą: zdarzenie, z którym system prawny wiąże odpowiedzialność na określonej zasadzie, szkoda i związek przyczynowy między owym zdarzeniem a szkodą. Określona w art. 416 k.c. zasada, że odpowiedzialność osoby prawnej związana jest z winą organu, oznacza konieczność ustalenia bezprawnego i zawinionego charakteru zachowania piastuna organu. Ten wymóg jest konsekwencją przyjętego w polskim prawie sposobu działania osób prawnych, uznającego działania organu za działania samej osoby prawnej.

Bezprawność, stanowi w konsekwencji przesłankę uznania zachowania za zawinione, ponieważ jako zawinione mogą być kwalifikowane wyłącznie zachowania bezprawne. Ustalenie bezprawności zachowania polega na zakwalifikowaniu czynu sprawcy jako zakazanego, na podstawie norm określonych przez system prawny. Stąd za bezprawne należy kwalifikować czyny zakazane przez przepisy prawne obowiązujące w Polsce, bez względu na ich źródła (Konstytucja RP lub inne ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia, akty prawa miejscowego) (A. Olejniczak, Komentarz do art. 415 i 416 Kodeksu cywilnego, LEX 2010).

Bezprawność oznacza ujemną ocenę porządku prawnego o zachowaniu się sprawcy szkody. Przy czym zachowaniem bezprawnym będzie zachowanie sprzeciwiające się porządkowi prawnemu jako całości, niezależnie od tego, czy jest ono zawinione, czy też niezawinione. Bezprawnym zachowaniem się będzie więc takie, które stanowi obiektywne złamanie określonych reguł postępowania, czyli będzie sprzeczne z obowiązującym porządkiem prawnym (A. Rzetecka-Gil, Komentarz do art. 415 i 416 Kodeksu cywilnego, LEX 2011).

Należy podkreślić, iż w niniejszej sprawie strona pozwana nie dopuściła się działania bezprawnego. Wyrokiem z 27 listopada 2006r. wydanym w sprawie o sygn. akt I C 822/06 Sąd Rejonowy w Gliwicach nakazał powodowi opuszczenie działki nr (...) położonej na terenie (...) w G. i wydanie jej (...). Następnie w oparciu o powyższy tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności z dnia3 marca 2008r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Gliwicach W. S. w dniu 25 września 2008r. doprowadził do eksmisji powoda z działki. Na podstawie tych faktów należy stwierdzić, iż strona pozwana w swym działaniu nie dopuściła się działania bezprawnego, stąd nie zostały spełnione przesłanki jej odpowiedzialności na podstawie art. 416 kc.

Ponadto po przeprowadzonym postępowaniu dowodowym Sąd uznał, że powód nie wykazał by na działce znajdowały się przedmioty o wartości 80 000 zł. Zgodnie z zeznaniami świadków, przedmioty znajdujące się na działce nie przedstawiały żadnej wartości. Natomiast jak wynika ze sporządzonego w dniu 25 września 2008r. protokołu z wydania działki powód oświadczył, że nie zabiera ze sobą pozostawionych przedmiotów oraz, że są one przeznaczone do wyrzucenia.

W toku postępowania strona pozwana podniosła zarzut roszczenia powoda. Zgodnie z art. 442 1 § 1 k.c. roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.

Do zdarzenia powodującego powstanie szkody w niniejszej sprawie miało dojść w dniu 25 września 2008r., tj. w dniu, w którym doszło do wydania stronie pozwanej działki. Zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy egzekucyjnej protokołem powód był obecny przy czynności, stąd należy uznać, iż w tym dniu dowiedział się o ewentualnej szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia, dlatego termin przedawnienia roszczenia wynoszący 3 lata uległ przedawnieniu.

Rozważyć należało także zasadność roszczenia powoda w świetle art. 226 § 2 k.c. Powyższy przepis stanowi, że samoistny posiadacz w złej wierze może żądać jedynie zwrotu nakładów koniecznych, i to tylko o tyle, o ile właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie jego kosztem.

Przed Sądem Rejonowym w Gliwicach toczyło się postępowanie o wydanie działki (sygn. akt I C 822/06) zakończone wyrokiem z dnia 27 listopada 2006r. nakazującym eksmisję powoda z użytkowanej działki. Powód otrzymał odpis pozwu w owej sprawie w dniu 30 października 2006r., stąd należy uznać, że najpóźniej w tym dniu zgodnie z art. 225 k.c. stał się on posiadaczem w złej wierze.

Zgodnie z art. 229 § 1 k.c. roszczenia właściciela przeciwko samoistnemu posiadaczowi o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy, o zwrot pożytków lub o zapłatę ich wartości, jak również roszczenia o naprawienie szkody z powodu pogorszenia rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia zwrotu rzeczy. To samo dotyczy roszczeń samoistnego posiadacza przeciwko właścicielowi o zwrot nakładów na rzecz.

W związku z tym, iż od dnia zwrotu działki tj. od 25 września 2008r. upłynął roczny termin przewidziany w art. 229 § 1 k.c., stąd ewentualne roszczenie powoda oparte na przepisie 226 § 2 k.c. również uległo przedawnieniu.

Jednocześnie Sąd na podstawie art.98 k.p.c.w zw. z §6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz.1349 z późn. zm. ) zasądził od powoda jako strony przegrywającej proces na rzecz pozwanego kwotę 3.617,00zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, na którą złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w wysokości 3.600,00zł oraz zwrot opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17,00zł.

Gliwice, dn. 14 listopada 2014r. SSO Katarzyna Banko