Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem –zaocznym w stosunku do E. B. z dnia
5 kwietnia 2016 roku w sprawie z powództwa Miasta Ł. – Zarządu Lokali Miejskich przeciwko E. B., J. K. (1), J. K. (2), N. K. o opróżnienie lokalu mieszkalnego, Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia
w Ł. nakazał pozwanym opróżnienie lokalu mieszkalnego numer (...), położonego
w budynku przy ulicy (...) w Ł. wraz z mieniem (pkt.1) oraz orzekł
o uprawnieniu pozwanych do lokalu socjalnego, wstrzymują wykonanie punktu 1 wyroku do czasu przedłożenia pozwanym przez Miasto Ł. propozycji najmu lokalu socjalnego
(pkt. 2). Ponadto Sąd zasądził od pozwanych E. B., J. K. (1) i J. K. (2) solidarnie na rzecz powoda Miasta Ł. – Zarząd Lokali Miejskich kwotę
150 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego wyroku wniosła pozwana J. K. (1), wnosząc
o ponowne rozpoznanie sprawy. W uzasadnieniu wskazała, że pomiędzy Administracją,
a J. K. (1) została zawarta ugoda, a także zwróciła się również do Administracji
o zawieszenie sprawy eksmisyjnej na 12 miesięcy. Ponadto podała, że jest jej bardzo ciężko pogodzić się z tym, że po 35 latach musi wyprowadzić się z tego mieszkania.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie w całości oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja nie jest zasadna i podlega oddaleniu.

Zaskarżone orzeczenie należało uznać za prawidłowe, stanowiące wynik właściwej oceny zebranego materiału dowodowego. Przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku motywy tej oceny nie wykazują nieprawidłowości w rozumowaniu, błędów logicznych bądź też niezgodności z doświadczeniem życiowym. Z tego względu Sąd Okręgowy podziela poczynione przez Sąd pierwszej instancji ustalenia, niekwestionowane również przez stronę apelującą, w konsekwencji przyjmuje za swoje, uznając za zbędne powielanie ich w treści niniejszego uzasadnienia. Niniejsza sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym i z tego względu zgodnie z przepisem art. 505 ¹³ § 2 k.p.c., jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku tego sądu powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Przede wszystkim wskazać należy, iż w sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego podstawowym faktem podlegającym udowodnieniu jest, czy pozwany utracił tytuł prawny do przedmiotowego lokalu i czy w związku z tym opuścił lokal. W niniejszej sprawie kwestią bezsporną było, iż pozwanym nie przysługuje skuteczne względem właściciela prawo do władania mieszkaniem położonym w Ł. przy ul. (...), nie posiadają oni bowiem tytułu prawnego do przedmiotowego lokalu, ponieważ prawo najmu zostało rozwiązane za wypowiedzeniem przez powoda. Niekwestionowany był przy tym fakt, iż stosunek najmu ustał wobec zalegania przez E. B. z opłatami za mieszkanie za więcej niż trzy pełne okresy płatności, oraz iż została ona skutecznie wezwana do zapłaty z zagrożeniem wypowiedzenia umowy. W tym stanie rzeczy Sąd Rejonowy trafnie uznał, że na chwilę orzekania w niniejszej sprawie pozwanym nie przysługiwało żadne skuteczne względem powoda uprawnienie do władania lokalem, ani prawnorzeczowe, ani obligacyjne i żądanie powoda eksmisji pozwanemu jest uzasadnione na podstawie przepisu art. 222 § 1 k.c. Oceny tej nie są w stanie zmienić okoliczności podnoszone w apelacji, w szczególności dotyczące podpisania ugody pomiędzy Administracją, a pozwaną J. K. (1). Nie mają one bowiem wpływu na zasadność dochodzonego roszczenia, w szczególności dla oceny skuteczności wypowiedzenia umowy najmu i utraty tytułu prawnego do przedmiotowego lokalu. Powód w pozwie zażądał zwrotu rzeczy, zaś okoliczności uzasadniające to żądanie zostały wykazane w toku w postępowania dowodowego. Wskazać także należy, że wykonywanie uprawnień właściciela nie stanowi nadużycia jego prawa, zaś podnoszone okoliczności nie wpływają na ocenę zachowania powoda jako sprzecznego z zasadami współżycia społecznego, które uzasadniałoby odmówienie mu ochrony prawnej.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., wobec trudnej sytuacji majątkowej pozwanej, która przemawia za uznaniem, iż obciążenie jej kosztami procesu byłoby niesłuszne i niecelowe.