Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2016 r. w Inowrocławiu

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko (...) S.A W.

o odprawę i świadczenie urlopowe

1.Zasądza od pozwanej (...) S.A. W. na rzecz powoda J. J. kwotę 8.498,71 złotych brutto z ustawowymi odsetkami od dnia 01.09.2014r. do dnia zapłaty.

2. Umarza postępowanie o świadczenie urlopowe.

3. Zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 900,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Janina Połowińczak

Sygn.akt IV 148/15

UZASADNIENIE

Powód J. J. żądał zasądzenia od pozwanej (...) S.A. we W. kwoty 9.067,17 złotych tytułem odprawy za rozwiązanie umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników.

Powód wywodził, że z powodu trudnej sytuacji ekonomicznej pracodawcy otrzymał wypowiedzenie zmieniające pogarszające jego warunki płacowe i dlatego też nie przyjął, co oznacza rozwiązanie umowy z przyczyn niedotyczących pracownika.

Pozwana nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie, wywodząc, że wprawdzie powód tak jak i inni kierowcy z uwagi na trudną sytuację ekonomiczną otrzymał wypowiedzenie zmieniające dotychczasowe warunki wynagradzania, ale było to konsekwencją zawarcia Układu Zbiorowego Pracy i nie przyjęcie nowych warunków przez powoda można traktować jako współprzyczynę rozwiązania umowy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód zatrudniony był u pozwanej od dnia 13.07.1981r. do 31.08.2014r. w pełnym wymiarze czasu pracy na różnych stanowiskach, a od 01.09.2012r. jako kierowca konduktor.

Pozwana oświadczeniem woli z dnia 26.05.2014r. wypowiedziała powodowi warunki umowy o pracę w części dotyczącej stawki wynagrodzenia zasadniczego za 3 miesięcznym wypowiedzeniem i z dniem 01.09.2014r. miały obowiązywać nowe warunki :

- stawka godzinowa 8/30,

- dodatek za prowadzenie pojazdu 3,00 zł za godzinę,

- wynagrodzenie za przerywany czas pracy według ustawy o czasie pracy kierowców,

- wynagrodzenie za czas dyżurów,

- wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych,

- odprawa rentowa i emerytalna.

W wypowiedzeniu podano też przyczynę wypowiedzenia tj. trudna sytuacja ekonomiczna pracodawcy.

Bezsporne w sprawie jest, że to wyłącznie z przyczyn leżących po stronie pozwanej nastąpiło wypowiedzenie warunków płacowych kierowcom w tym i powoda. Jak zeznał Prezes pozwanej T. F., objął to stanowisko w kwietniu 2014r. i spółka była zadłużona na kilkadziesiąt milionów złotych, zostały też wstrzymane dostawy paliwa. Pozwana zajmuje się transportem osobowym zatrudnia ok. 380 kierowców i posiada 356 autobusów. Dalej Prezes podał, że w 2013r. podpisany został Układ Zbiorowy Pracy z mocą obowiązującą od stycznia 2014r. który zawierał podwyżki dla kierowców. Z przyczyn ekonomicznych podwyżki te wypłacono dopiero w kwietniu 2014r., ale dalsze utrzymanie podwyżek spowodowałoby pogorszenie wyników za 2014r. o około 1,5 miliona złotych i postanowiono ten UZP wypowiedzieć, gdyż podwyżki nie były adekwatne do możliwości finansowych.

Prezes podał, że wszyscy pracownicy w tym kierowcy ( w tym powód ) otrzymali wypowiedzenia zmieniające, a którym powiedziano, że obniżka wynagrodzenia ma charakter przejściowy i jeżeli sytuacja ekonomiczna się poprawi to będą warunki płacowe lepsze, ale inne niż w wypowiedzianym UZP, gdyż tam były za wysokie.

W 2014r. ok. 420 kierowcom złożono wypowiedzenia zmieniające.

Według strony pozwanej przyczyna rozwiązania umowy o pracę leżała po stronie powoda, który nie przyjął nowych warunków płacowych, a miejsce pracy tj. stanowisko, zakres obowiązków pozostał bez zmian.

Powód stwierdził, że nie przyjął nowych warunków płacowych, gdyż nastąpiło zmniejszenie wynagrodzenia godzinowego z 9,10 złotych na 8,30 złotych oraz za prowadzenie pojazdu z 5,00 złotych za godzinę na 3,00 złote. Miesięcznie obniżenie wynagrodzenia wynosiłoby 300,00 zł, 400,00 złotych. Powód podał, że ma ciężką sytuację rodzinną, gdyż żona nie pracuje zawodowo. W 2014r. miał jeszcze na utrzymaniu córkę i jego dochody było to jedyne źródło utrzymania.

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie zeznań stron i dokumentów:

- akt osobowych,

- wypowiedzenia warunków pracy k. 8,

- świadectwa pracy – k. 9

- zaświadczenia o wysokości trzymiesięcznej odprawy –k. 18,

- powiadomienia PIP o wpisie do rejestru wypowiedzenia UZP – k. 32,

- dokumentów dotyczących nowych warunków płacowych k. 33 – 34.

Sąd uznał za udowodniony fakt, że rozwiązanie umowy o pracę z powodem nastąpiło z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy.

Sąd zważył co następuje :

Roszczenie o zasądzenie odprawy za rozwiązanie umowy jest zasadne.

Zgodnie z ustawą z dnia 13.03.2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz. U. 2003 Nr 90 poz. 844 ) stanowi w art. 1.1 , że przepis ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron , jeżeli, w okresie nie przekraczającym 30 dni zwolnienia obejmuje co najmniej

- 10 pracowników przy zatrudnieniu 100 pracowników,

- 10% pracowników przy zatrudnieniu od 100 do 300 pracowników,

- 30% pracowników przy zatrudnieniu po wyżej 300 pracowników.

Natomiast art. 10.1 stanowi, że przepisy art. 5 ust. 3 – 7 ( rozwiązanie umowy z pracownikami pod szczególną ochroną, w czasie urlopu ) oraz art. 8 ( odprawa ) stosuje się odpowiednio w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, a zwolnienie w okresie nie przekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę pracowników niż określone w art. 1 .

Postępowanie dowodowe jednoznacznie wykazało, że rozwiązanie umowy o pracę z powodem nastąpiło z przyczyn niedotyczących powoda, gdyż z samego wypowiedzenia wynika, że przyczyną obniżenia wynagrodzenia powoda było wypowiedzenie dotychczasowego Układu Zbiorowego Pracy i na skutek trudnej sytuacji ekonomicznej obniżenie wynagrodzenia wszystkim pracownikom pozwanej, również w grupie zawodowej kierowców, którym był powód.

Prezes pozwanej spółki przedstawił przed Sądem, że takie działania były konieczne, gdyż spółka miała wielomilionowe straty, a utrzymanie stawek wynagrodzenia kierowców wynikających z UZP pogorszyłoby jeszcze bardziej sytuację finansową spółki.

Sąd nie podziela stanowiska pozwanej, że powód nie przyjmując wypowiedzenia zmieniającego, które obniżało jego wynagrodzenie godzinowe z 9,00 zł/godz. na 8,30 zł i za prowadzenie pojazdu z 5,00 zł na 3,00 zł za godzinę, współprzyczynił się też do rozwiązania umowy.

Jeżeli się zważy, że poprzednie wynagrodzenie powoda wynosiło łącznie 14,00 zł/godz. ( 9,00 zł plus 5,00 zł), a proponowane 11,30 zł ( 8,30 zł plus 3,00 zł) oraz mając na uwadze, że są to wynagrodzenia brutto obniżałoby to miesięcznie wynagrodzenie jak zeznał o 300,00 zł, 400,00 zł miesięcznie. Różnicę tę można byłoby ocenić jako niewielką gdyby wynagrodzenie powoda było wysokie. Natomiast przy nowej stawce 11,30 zł/ godz. brutto wynagrodzenie netto będzie dla powoda oznaczać poważne pogorszenie warunków płacowych.

Wynagrodzenie powoda mimo iż nie było wysokie, ale stanowiło jedyne źródło utrzymania trzech osób w chwili rozwiązania umowy tj. w 2014r. tj. powoda, niepracującej zawodowo żony i córki, obecnie żona i powód.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27.08.2013r. wydanym w sprawie II PK 340/12 LEX Nr 1409529, stwierdził też, że rozwiązanie stosunku pracy z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia, następuje w wyniku odmowy pracownika przyjęcia zaproponowanych przez pracodawcę warunków pracy lub płacy, może być uznane za rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, jeżeli z porównania dotychczasowych i proponowanych warunków wynika, że ich przyjęcie prowadziłoby do poważnych zmian na niekorzyść pracownika – art. 10 ust. 1 ustawy z 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. W konsekwencji pracownikowi przysługuje odprawa pieniężna, o której stanowi art. 8 tej ustawy. W takiej bowiem sytuacji, rozwiązanie stosunku pracy jest wprawdzie bezpośrednio skutkiem odmowy pracownika przyjęcia proponowanych warunków, lecz jego istotna przyczynę stanowi działanie pracodawcy zmierzające do poważnego pogorszenia warunków pracy lub płacy.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał i przyjął, że żądanie odprawy jest zasadne, którą ostatecznie powód żądał w kwocie wyliczonej przez pozwaną tj. 8.498,71 złotych z ustawowymi odsetkami od następnego dnia po rozwiązaniu umowy – jak w punkcie 1 wyroku.

Sąd umorzył postępowanie o świadczenie urlopowe, gdyż powód w pozwie określił je tylko jako świadczenie z funduszu socjalnego, później sprecyzował, że chodzi o świadczenie urlopowe, a ostatecznie cofnął pozew w tym zakresie, na co pozwana wyraziła zgodę k. 96 akt.

O kosztach zastępstwa procesowego strony powodowej Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. ( Dz. U. z 2013r. poz. 461 ) w sprawie kosztów adwokackich … § 12 w zw. z § 6 – zasądzając kwotę 900,00 złotych – jak w punkcie 3 wyroku.

SSR Janina Połowińczak