Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2017r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2017 r. w S.

odwołania S. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 lipca 2016 r. Nr (...)

w sprawie S. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o należności z tytułu składek

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczony S. C. nie jest zobowiązany do zapłaty należności z tytułu składek za okres od listopada 2015 roku do lutego 2016 roku na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 1.117,64 zł (jeden tysiąc sto siedemnaście złotych i sześćdziesiąt cztery grosze) oraz należnych odsetek wyliczonych na dzień 12 lipca 2016 roku w kwocie 40,00 zł (czterdzieści złotych).

Sygn. akt IV U 670/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 lipca 2016r. Nr (...) działając na podstawie art. 83 ust. 1 w zw. z art. 48 ust. 1 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016r. poz. 963), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. określił S. C. wysokość należności z tytułu składek za okres od listopada 2015r. do lutego 2016r., w tym na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 1 117,64 zł oraz należne odsetki w kwocie 40,00 zł naliczone na dzień 12 lipca 2016r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony S. C., wskazując, że żądanie opłacenia składki na ubezpieczenie zdrowotne jest bezpodstawne, bowiem od listopada 2015r. wnioskodawca zawiesił działalność gospodarczą, o czym Zakład Ubezpieczeń Społecznych został poinformowany (odwołanie, k. 1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, a także o zasądzenie od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Wyjaśniono, że ubezpieczony zgłosił w organie ewidencyjnym zawieszenie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od dnia 5 listopada 2015r., a informacja ta została wprowadzona do rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) i drogą elektroniczną przekazana do organu rentowego. Organ rentowy przeprowadził weryfikację poprawności danych zawartych we wpisie i stwierdził, że ubezpieczony zgłaszając zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej jednocześnie zatrudniał pracowników i nadal ich zatrudnia. Wobec tego wnioskodawca nie może być zwolniony z opłacania składki zdrowotnej i składania deklaracji rozliczeniowych począwszy od dnia „formalnego zawieszenia działalności”, tj. od dnia 5 listopada 2015r. Tym samym organ rentowy nie może dokonać wyrejestrowania ubezpieczonego od tej daty, a zaskarżona decyzja odpowiada prawu (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. C. od dnia 1 stycznia 2012r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą C. S. K. (...). Od dnia 5 listopada 2015r. wykonywanie tej działalności zostało zawieszone. Informacja o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej została zgłoszona w organie ewidencyjnym i wprowadzona do rejestru Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (wydruk z CEIDG, k. 2 akt sprawy).

Ubezpieczony od dnia 1 czerwca 2012r. zatrudniał pracownika A. M.. Umowa o pracę została rozwiązana za porozumieniem stron z dniem 31 sierpnia 2015r. (rozwiązanie umowy o pracę, k. 10 akt sprawy). Wnioskodawca nie zatrudniał innych pracowników. Od dnia 5 listopada 2015r. nie prowadził już żadnej działalności gospodarczej, kwiaciarnia (...) została zamknięta, a ubezpieczony nie osiągał przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (zeznania ubezpieczonego, k. 11-11v akt sprawy).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych po uzyskaniu informacji o zawieszeniu przez ubezpieczonego prowadzenia działalności gospodarczej od dnia 5 listopada 2015r. dokonał weryfikacji poprawności danych zawartych we wpisie i stwierdził, że są one niezgodne ze stanem rzeczywistym, bowiem na podstawie analizy konta płatnika w kompleksowym systemie informatycznym ustalono, że przedsiębiorca nadal zatrudnia pracowników. Na dzień 1 sierpnia 2016r. na koncie płatnika brak było wyrejestrowania osoby ubezpieczonej zgłoszonej jako pracownik z tytułu umowy o pracę. W związku z powyższym nie wyrejestrowano płatnika składek od dnia 5 listopada 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował Ministra Rozwoju o nieprawidłowościach w danych zawartych we wpisie przedsiębiorcy S. C., który dwukrotnie wzywał go do dokonania zmiany we wpisie i złożenia wyjaśnień.

Ubezpieczony ostatni dokument rozliczeniowy ZUS DRA i ZUS RCA złożył za 05/2015r. Od czerwca 2015 na koncie płatnika tworzony jest wymiar składek z urzędu na podstawie ZUS DRA za 05/2015 zgodnie z art. 48 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Organ rentowy wszczął postępowanie w sprawie określenia wysokości zadłużenia z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 11/2015 do 02/2016. Ubezpieczony nie złożył dokumentów rozliczeniowych za w/w okres. Wobec tego organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z dnia 12 lipca 2016r. określając wysokość zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 11/2015 do 02/2016 w kwocie 1117,64 zł wraz z odsetkami naliczonymi na dzień wydania decyzji w kwocie 40,00 zł (dokumenty zgromadzone w aktach organu rentowego).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach organu rentowego i aktach sprawy, a także na podstawie zeznań ubezpieczonego S. C..

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. C. okazało się zasadne i zasługiwało na uwzględnienie.

Przepis art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016r. poz. 1793 tj.) stanowi, że obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą lub osobami z nimi współpracującymi, z wyłączeniem osób, które zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Stosownie do treści art. 69 ust. 1 w/w ustawy obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a i c-i, powstaje i wygasa w terminach określonych w przepisach o ubezpieczeniach społecznych. Zgodnie zaś z art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016r. poz. 963 tj.) osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają ubezpieczeniom od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. W myśl art. 69 ust. 1a ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do ubezpieczenia zdrowotnego osób, które na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej, stosuje się odpowiednio art. 68 w/w ustawy regulujący podleganie dobrowolnemu ubezpieczeniu zdrowotnemu. Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016r. poz. 1829 tj.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy.

W okolicznościach niniejszej sprawy ubezpieczony dokonał zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej z dniem 5 listopada 2015r., co potwierdza dokonany wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W ocenie Sądu od tego czasu S. C. nie prowadzi już działalności gospodarczej, a kwiaciarnia (...) została zamknięta. Ubezpieczony wskazał również, że od dnia 5 listopada 2015r. nie osiąga żadnych przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, zaś organ rentowy temu twierdzeniu nie zaprzeczył. Nadto S. C. zeznał, że zatrudniał tylko jednego pracownika A. M., z którą umowa o pracę została rozwiązana z dniem 31 sierpnia 2015r. Tym samym na datę dokonania wpisu o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej ubezpieczony nie zatrudniał żadnego pracownika. Powołany art. 14a ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, tylko jeśli nie zatrudnia pracowników. Podstawową przesłanką skutecznego dokonania zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej jest zatem niezatrudnianie pracowników, a nie dokonanie ich wyrejestrowania w ZUS z systemu ubezpieczeń społecznych. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, iż od dnia 5 listopada 2015r. nie zatrudniał pracowników, wobec czego argument organu rentowego w tym zakresie nie zasługiwał na aprobatę, a obciążenie ubezpieczonego należnościami z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od listopada 2015r. do lutego 2016r. nie odpowiada obowiązującym przepisom prawa. Co więcej w orzecznictwie (por. wyrok SA w Szczecinie z dnia 7 lipca 2009r., III AUa 281/09, Legalis nr 298770) wskazuje się, że ustawa z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych uzależnia powstanie obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne od uzyskania przychodu. Ustawodawca posłużył się pojęciem „przychód” dla określenia momentu powstania obowiązku opłacania składki z kilku tytułów. Tym samym należy uznać, że dopiero osiągnięcie przychodu wywołuje skutek w postaci obowiązku zapłaty składki. Składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegają zatem naliczeniu w sytuacji, gdy dana osoba osiąga przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Ubezpieczony od 5 listopada 2015r. nie osiąga przychodów z tytułu działalności gospodarczej, nie zatrudnia żadnego pracownika, a także dokonał formalnego zawieszenia wykonywania działalności na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Nie zachodzi zatem ustawowa przesłanka do zobowiązania S. C. do zapłaty należności z tytułu składek za okres od listopada 2015r. do lutego 2016r. na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 1.117,64 zł oraz należnych odsetek wyliczonych na dzień 12 lipca 2016r. w kwocie 40,00 zł.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, zmieniono zaskarżoną decyzję i orzeczono jak w sentencji wyroku.