Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII K 539/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Mariusz Wieczorek

Protokolant: st. sekretarz sądowy Anita Cichosz

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniu 23.11.2016 roku

sprawy P. P. (1), syna A. i M. z d. K., urodzonego (...) w T. M..

oskarżonego o to, że:

W dniu 22 marca 2016 roku w P., woj. (...), działając z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. N., w postaci pieniędzy w kwocie 415 zł, w ten sposób, że na stronie internetowej portalu (...).(...) umieścił ogłoszenie numer (...) oferując do sprzedaży tablet (...) i pomimo otrzymania pieniędzy w wymienionej kwocie od kupującej celowo nie wywiązał się z umowy sprzedaży, nie dostarczając zamówionego towaru, ani nie zwracając pieniędzy, czym działał na szkodę E. N.;

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk.

1.  oskarżonego P. P. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 286 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk i art.33 § 2 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych, przyjmując wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat;

3.  na podstawie art.72 § 1 pkt. 2 kk zobowiązuje oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonej E. N.;

4.  na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza od oskarżonego P. P. (1) na rzecz pokrzywdzonej E. N. kwotę 415,00 (czterysta piętnaście) złotych tytułem naprawienia szkody,

5.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt VII K 585/16

UZASADNIENIE

(ograniczenie uzasadnienia na zasadzie art. 423 § 1a kpk)

P. P. (2) stanął pod zarzutem popełnienia czynu polegającego na tym, że:

W dniu 22 marca 2016 roku w P., woj. (...), działając z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. N., w postaci pieniędzy w kwocie 415 zł, w ten sposób, że na stronie internetowej portalu (...) (...) umieścił ogłoszenie numer (...) oferując do sprzedaży tablet (...) i pomimo otrzymania pieniędzy w wymienionej kwocie od kupującej celowo nie wywiązał się z umowy sprzedaży, nie dostarczając zamówionego towaru, ani nie zwracając pieniędzy, czym działał na szkodę E. N.;

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk.

Zgromadzony materiał dowodowy daje podstawy do oceny, iż oskarżony dopuścił się popełnienia tego czynu.

W sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonego, albo jego winę. W momencie podejmowania czynu zarzucanego oskarżonemu działania przestępnego był ona osobą dojrzałą i w pełni poczytalną. Oskarżony jest zdolna do rozpoznania bezprawności swojego czynu, znajduje się w sytuacji, która nie wyklucza możliwości dania posłuchu normie prawnej. Znajdował się on w normalnej sytuacji motywacyjnej, zatem można było od niej wymagać zachowań zgodnych z prawem, a nie zachowań realizujących znamiona przestępstw.

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony złożył wniosek w trybie art.335 kpk o skazanie go bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie mu kary 6 m-cy pozbawienia wolności i z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat, orzeczenie grzywny w ilości 80 stawek dziennych po 10 złotych każda. Nadto zobowiązanie go do przeproszenia pokrzywdzonej, orzeczenie obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem i obciążenie kosztami postępowania oraz opłatą.

Dlatego Sąd też uwzględnił w/w wniosek, gdyż uznał, że na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego okoliczności popełnienia występku zarzucanego oskarżonemu nie budzą wątpliwości. Dlatego wymiar kary zawarty w wyroku stanowił odzwierciedlenie w/w wniosku. Sąd uznał, że zarówno kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz kara grzywny orzeczona wobec oskarżonego są adekwatne do stopnia zawinienia oskarżonego , okoliczności popełnienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu. Kary w tej wysokościach spełniają zamierzone cele kary w zakresie jej ogólnospołecznego oddziaływania, a jednocześnie uzmysłowi oskarżonemu naganność jego postępowania oraz nieuchronność odpowiedzialności karnej za czyny przestępne.

Nadto orzeczono od oskarżonego naprawienie wyrządzonej szkody na rzecz pokrzywdzonej oraz nałożono obowiązek probacyjny z art.72 § 1 pkt. 1 kk przeproszenia pokrzywdzonej. Orzekając w/w środek probacyjny sąd winien określić termin jego realizacji, co jest omyłką sądu.

O kosztach sądowych Sąd orzekł w oparciu o art. 627 kpk. uznając, że oskarżony jako osoba uzyskująca stały miesięczny dochód, jest w stanie uiścić je w całości. Na koszty procesu złożyły się:

- wydatki w postaci ryczałtu za doręczenie wezwań i innych pism w wysokości 40 złotych / 2 ( § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym - Dz. U. Nr 108, poz. 1026 ),

- opłata za wydanie informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego w wysokości 30 złotych ( § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 listopada 2000 r. w sprawie określenia wysokości opłaty za wydanie informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego - Dz. U. z dnia 7 grudnia 2000 r. Nr 107 poz. 1141),

- opłata w kwocie 150 złotych ustalona na podstawie art.2 ust. 2 i art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm).