Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2017 r. r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział X Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Joanna Stelmasik
Protokolant:	Paula Nowosielecka

po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2017 r. r.

na rozprawie

w sprawie z powództwa P. B.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowo-akcyjna z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda P. B. kwotę 21 086,14 zł (dwadzieścia jeden tysięcy osiemdziesiąt sześć złotych 14/100) wraz z ustawowymi odsetkami (określonymi od dnia 1 stycznia 2016r jako odsetki ustawowe za opóźnienie) liczonymi od dnia 7 października 2014r.

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3 472,00 zł (trzy tysiące czterysta siedemdziesiąt dwa złote) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt X GC 878/16

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2016 roku powód P. B. wniósł pozew przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowo – akcyjnej w S. o zapłatę kwoty 21 086,14 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 7 października 2014 roku i kosztami postępowania.

Uzasadniając żądanie pozwu wskazał, że strony postępowania zawarły umową, na podstawie której powód zobowiązał się do wykonania robót budowlanych polegających na przebudowie sieci ciepłowniczej wysokich parametrów w rejonie ulicy (...) w S. wraz z odtworzeniem terenu do stanu sprzed rozpoczęcia robót . Wynagrodzenie za wykonanie umowy ustalone zostało na kwotę 166 050 zł. Powód wskazał, że zgodnie z umową roboty miał wykonywać przy użyciu materiałów dostarczanych przez pozwaną. Powód wyjaśnił przy tym, że pozwana nie dostarczyła w odpowiednim czasie materiałów wymaganych w związku z wprowadzonymi zmianami projektowymi, co uniemożliwiło kontynuowanie prac zgodnie z harmonogramem i zakończenie robót w ustalonym umową terminie. Powód wyjaśnił, że pozwana dostarczyła powodowi materiały dopiero w dniu 30 czerwca 2014 roku, jednak w związku z opróżnieniem magistrali z wody przez inwestora dopiero w dniu 14 lipca 2014 roku, dopiero wówczas możliwe było kontynuowanie prac. Powód wskazał przy tym, że inwestor wstrzymał wykonywanie prac w okresie od dnia 11 czerwca do 14 lipca 2014 roku. W dniu 23 lipca 2014 roku powód poinformował pozwaną o ukończeniu prac, w odpowiedzi na co otrzymał od pozwanej instrukcję dotyczące dalszego postepowania, w tym m.in. dotyczące dokumentacji powykonawczej. Powód wyjaśnił, że w dniu 20 sierpnia przedstawił stosowne dokumenty, a przedmiot umowy został oficjalnie ukończony w dniu 21 sierpnia 2014 roku i w dniu 26 sierpnia 2014 roku doszło do odbioru końcowego, podczas którego nie ujawniono żadnych zastrzeżeń.

W tym samym dniu powód wystawił pozwanej fakturę VAT na umówioną kwotę. Pozwana uregulowała należność jedynie w części, dokonując kompensaty kwoty 33 897,82 zł brutto, na którą składały się związane z realizacją inwestycji koszty obsługi geodezyjnej oraz koszty zajęcia terenu, które zgodnie z umową zobowiązany był ponieść powód. Powód wskazał przy tym jednak, że pozwana niesłusznie obciążyła go w całości kosztami zajęcia terenu w okresie od dnia 26 maja 2014 roku do 24 lipca 2014 roku, albowiem w okresie od dnia 11 czerwca do 14 lipca 2014 roku z przyczyn przez niego niezawinionych, wykonywanie prac zostało wstrzymane. Zdaniem powoda pozwana była uprawniona do obciążenia powoda kosztami w kwocie 11 581,68 zł i wyłącznie w tym zakresie dokonana przez pozwaną kompensata jest skuteczna, zaś do zapłaty na rzecz powoda tytułem wynagrodzenia pozostaje 21 086,14 zł brutto. Pomimo wezwania należność nie została uregulowana.

W dniu 13 kwietnia 2016 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

We wniesionym sprzeciwie pozwana przedmiotowy nakaz zapłaty zaskarżyła w całości i wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu pozwana przyznała, że potrąciła z należnego powodowi wynagrodzenia kwotę 33 897,82 zł, tytułem kosztów obsługi geodezyjnej i zajęcia pasa drogowego, które zgodnie z umową miał ponieść powód. Zdaniem pozwanej wysokość tych kosztów została ustalona prawidłowo.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie, pozwana wskazała, że przyczyną wstrzymania prac nie był brak niezbędnych materiałów, a brak siły roboczej po stronie powoda. Pozwana zarzuciła, że powód nie dysponował, ani sprzętem, ani ludźmi niezbędnymi do mufowania rur. Pozwana wyjaśniła, że powód wykonanie tej usługi zlecił innej firmie, która prac mogła się podjąć dopiero w dniu 16 lipca 2014 roku. Pozwana wyjaśniła przy tym, że powód posiadał wiedzę o zmianach projektowych i posiadał niezbędne do ich wdrożenia materiały. Nic nie stało zatem zdaniem pozwanej na przeszkodzie w kontynuowaniu prac. Niezależnie pozwana zarzucała, że powód zajął znacznie większy pas drogowy niż planowano, albowiem pomimo zobowiązania do wywiezienia urobku z placu budowy, składował go na miejscu. W odniesieniu jeszcze do twierdzeń powoda o konieczności oczekiwania na dostawę materiałów, pozwana podniosła, że powód mógł w tym czasie wykonywać inne prace. Dodatkowo pozwana jeszcze wskazała, że wstrzymanie prac do 14 lipca 2014 roku było nieuzasadnione, albowiem już w dniach 1-3 lipca 2014 roku ich wznowienie było możliwe. Powyższe okoliczności zdaniem pozwanej wskazują, że do wstrzymania prac doszło z przyczyn leżących po stronie powoda, co uzasadnia obciążenie go kosztami realizacji inwestycji także za okres, w którym prac nie prowadził.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał swoje dotychczasowe twierdzenia, zwracając uwagę, że wbrew twierdzeniom pozwanej nie uzyskała ona zgody inwestora na proponowane zmiany projektowe przy użyciu materiałów dostarczonych w dniu 5 czerwca 2014 roku, co wobec niedostarczenia materiałów przewidzianych projektem stało się bezpośrednia przyczyną wstrzymania prac przez inwestora. Powód wyjaśnił, że inwestor zgodę na zmiany projektowe wyraził dopiero w dniu 30 czerwca 2014 roku po tym, jak pozwana dostarczyła odpowiednie materiały, jednak wobec konieczności zrzutu wody, podjęcie prac stało się możliwe dopiero w dniu 14 lipca 2014 roku. Powód zaprzeczył, aby przyczyna przestoju był brak po jego stronie siły roboczej , tym bardziej, że pozwana miała świadomość, że powód zleci wykonanie tego fragmentu realizacji innej firmie już przy zawieraniu umowy. Powód ponownie podkreślił, że w okresie 10 czerwca - 14 lipca 2014 roku prac nie mógł wykonywać, albowiem zostały one wstrzymane przez inwestora.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Sp. z o.o. w S. na podstawie odrębnie zawartych umów była upoważniona przez współwłaścicieli gruntów do dysponowanie pasem nieruchomości obciążonym siecią cieplna do celów jej eksploatacji.

Dowód:

-

umowa, k. 204-207,

-

porozumienie, k. 208-210

W dniu 14 maja 2014 roku powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo - akcyjna w S. zawarła z powodem P. B. umowę, na podstawie której powód przyjął do wykonania roboty budowlane polegające na przebudowie sieci ciepłowniczej wysokich parametrów w rejonie ulicy (...) w S. wraz z odtworzeniem terenu do stanu sprzed rozpoczęcia robót, a także wszelkie inne czynności konieczne do należytego wykonania przedmiotu umowy określonego w Projekcie Budowlano - Wykonawczym, opisane w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, bądź wymagane zgodnie z obowiązującym prawem oraz zaleceniami właściwych organów administracji publicznej. Zakres robót nie obejmował zrzutu wody z sieci w celu włączenia do systemu przebudowywanego odcinka sieci ciepłowniczej. Zgodnie z umową przedmiot umowy miał zostać w całości wykonany z materiałów dostarczonych przez pozwaną. Termin wykonania prac ustalono na dzień 15 czerwca 2014 roku, z zastrzeżeniem, że może on zostać wydłużony m.in. w przypadku nie wykonania przez (...) zrzutu wody z sieci ciepłowniczej (§ 2). W § 3 ust. 3 i 4 zastrzeżono, że koszty zajęcia terenu związanego z realizacją przedmiotu niniejszej umowy naliczone przez (...) oraz koszty obsługi geodezyjnej niezbędnej do realizacji przedmiotu niniejszej umowy obciążają powoda.

Wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy ustalono ryczałtowo na kwotę 166 050,00 zł brutto, płatne jednorazowo, po bezusterkowym odbiorze robót, w terminie 40 dni od daty wystawienia faktury (§ 7 ust. 1 i 2). W ust. 3 powód upoważnił pozwaną do potrącenia z wynagrodzenia wszelkich należności jej przysługujących od powoda w związku z realizacją umowy.

Integralną część umów stanowiło zestawienie materiałów, w którym wymieniono następujące elementy: rurę pojedynczą preizolowaną L=12 (8szt), kolano preizolowane z instalacją alarmową 10st(2szt), zespół złącza DX zgrzewane elektrycznie (10 szt.), zakończenie izolacji E. C. E-800 (2szt.), pierścień gumowy (2 szt.) i poduszki kompensacyjne (10 szt.)

Dokumentacje projektową na potrzeby realizacji inwestycji wykonywał M. B..

Bezsporne, a nadto dowód:

-

Umowa z załącznikiem, k. 20-31,92-102,

-

Projekt wykonawczy, k. 105-123,

-

Wydruki e-mail, k. 153-154,

-

Zeznania świadka A. G., k. 235-237,

-

Przesłuchanie reprezentanta pozwanej M. B., k. 240-242.

Przy zawieraniu umowy powód informował pozwaną, że część realizacji przedmiotu umowy, w zakresie mufowania rur, powierzy firmie zewnętrznej. Pozwana wówczas nie wnosiła sprzeciwu.

Dowód:

-

Zeznania świadka A. G., k. 235-237,

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240

W dokumentacji projektowej teren pobocza podlegającego zajęciu wyznaczono na 60 m ^2.. Ostatecznie powód na potrzeby prowadzonych prac zajął 701 m ² pasa drogowego. Na zajętym terenie składowana była ziemia pochodząca z wykopów, która po przeprowadzeniu prac związanych z siecią ciepłowniczą, miała zostać wykorzystana do ich zasypania. Poza wykopem, na ziemi z niego pochodzącej, ułożone zostały rury, których instalację miał przeprowadzić powód. Urobek pochodzący z budowy został częściowo wywieziony.

Bezsporne, a nadto dowód:

-

Zeznania świadka K. L., k. 233-235,

-

Zeznania świadka A. G., k. 235-237,

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240,

-

Przesłuchanie reprezentanta pozwanej M. B., k. 240-242.

Powód przystąpił do wykonywania prac. W dniu 26 maja 2014 roku zakończono roboty związane z odkopaniem istniejącego rurociągu w kanale. Tego samego dnia w wyniku odkrycia rurociągu i wykonaniu pomiarów geodezyjnych stwierdzono, że kąt załamania trasy jest mniejszy niż 90 st. Pozwana zaproponowała wykonanie zmiany kąta trasy za pomocą ukosowania i rezygnacją z wbudowania łuków o kącie 10 st. Tego samego dnia inspektor nadzoru wyraził zgodę na proponowane rozwiązanie, zwracając uwagę, że ukosowanie na spawach nie może przekraczać 3st. oraz, że zmianę kierunku w miarę możliwości należy wykonać poprzez gięcie rury.

Dowód:

-

Karty dziennika budowy, k. 211-215,

-

Zeznania świadka M. K., k. 228-231,

-

Zeznania świadka K. L., k. 233-235,

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240,

-

Przesłuchanie reprezentanta pozwanej M. B., k. 240-242.

W dniu 5 czerwca 2014 roku pozwana dostarczyła trzy odcinku rury preizolowanej o długości 2m, 2,2m i 2,6m w miejsce projektowanych łuków o kącie 10 st.

Dowód.

-

Wydruk e-mail z dn. 4.06.2014r., k. 158,

-

Zeznania świadka K. L., k. 233-235,

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240,

Pismem z dnia 7 czerwca 2014 roku powód wezwał pozwana do dostarczenia 2 szt. kolan preizolowanych z instalacją alarmową o kącie 10st. Ponadto powód poinformował pozwaną, iż zmiana sposobu wykonania wymiany sieci cieplnej — przy wykorzystaniu dostarczonych elementów — jest możliwa aczkolwiek będzie wymagała sporządzenia stosownego projektu przez projektanta oraz zawarcia aneksu do Umowy. Pismem z dnia 9 czerwca 2014 roku pozwana poinformowała powoda, że w miejsce żądanych kolan dostarczyła odcinki rur do ukosowania do wykonania połączenia sieci bez zastosowania dodatkowych kolan. Dodatkowo pozwana wezwała powoda do przedstawienia harmonogramu prac oraz wykazu osób, które prace będą wykonywać i sprzętu jaki będzie używany. Tego samego dnia powód ponowił wezwanie, uznając, że dostarczone przez pozwaną odcinki rur są za krótkie i nie mogą znaleźć zastosowania. Powód ostatecznie zmontował i złożył z boku wykopu dostarczone odcinki rur.

Dowód:

-

Pismo z dn. 7.06.2014r., k. 32-33,101-101v

-

Pismo z dn. 9.06.2014r., k. 34-35,127-127v

-

Projekt aneksu, k. 124-125,

-

Pismo z dn.9.06.2014r., k. 126-126v,

-

Wydruk e-mail, k. 152

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240,

Inspektor nadzoru M. K. ostatecznie wycofał zgodę na przeprowadzenie montażu rur przy pomocy dostarczonych przez pozwaną w dniu 5 czerwca 2014 roku, a zbyt krótkich jego zdaniem, elementów. W związku z powyższym inspektor nadzoru, odwołał planowany na dzień zrzut wody z magistrali i w dniu 10 czerwca 2014 roku wstrzymał wykonywanie prac, wskazując, że ukosowanie na złączach nie może zostać wykonane w odległości mniejszej niż 4m, a ponadto inspektor zaznaczył, że należy wymienić dwa odcinku rurociągu na odcinek w jednym kawałku oraz przedstawić do akceptacji inspektora szkic przebiegu sieci z zaznaczeniem ukosowania.

Dowód:

-

Karta 19 dziennika budowy, k. 216,

-

Zeznania świadka M. K., k. 228-231,

-

Zeznania świadka K. L., k. 233-235

-

Zeznania świadka A. G., k. 235-237,

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240,

Pismem z dnia 17 czerwca 2014 roku pozwana poinformowała powoda o wstrzymaniu przez inwestora akcji przełączania przebudowywanej sieci, wskazując, że następny termin został zaplanowany na dni 1-3 lipca 2014 roku. Tego samego dnia pozwana wezwała powoda do uprzątnięcia terenu – hałd zalegającej ziemi oraz umieszczenie rur w wykopie w celu ograniczenia kosztów zajęć tereny. W odpowiedzi powód poinformował, że ziemią z budowy została wywieziona w dniu 12 czerwca 2014 roku. Powód w treści pisma wskazał ponadto, że na terenie budowy znajduje się ziemia z wykopu, przeznaczona do jego zasypania i zwrócił uwagę, że teren na którym się znajduje ta ziemia był przez niego dzierżawiony do dnia 15 czerwca 2014 roku. Powód ponadto poinformował pozwaną, że nie zamierza ponosić kosztów zajęcia pasa drogowego związanych z niezależnym od niego przestojem prac.

Dowód:

-

Pismo z dn. 17.06.2014r., k. 36, 128v,

-

Pismo z dn. 17.06.2014r, k. 128

-

Pismo z dn. 18.06.2014r., k. 129-130,

-

Pismo z dn. 23.06.2014r., k. 155,

Pozwana wielokrotnie monitowała powoda o zmniejszenie powierzchni zajętego pasa drogowego, w celu ograniczenia kosztów, przede wszystkim poprzez wywiezienie zalegającej ziemi i usunięcie rur, które należy złożyć poza pasem drogowym. Ziemia której wywiezienia z terenu budowy domagała się pozwana miała zostać wykorzystana do zasypania wykopu, co oznaczało konieczność jej ponownego przywiezienia i zorganizowania miejsca jej składowania.

Dowód:

-

Wydruki e-mail, k. 142-143

-

Pismo z dn. 26.06.2014r., k. 156,

-

Zeznania świadka G. B., k. 231-233

-

Zeznania świadka K. L., k. 233-235

-

Przesłuchanie reprezentanta pozwanej M. B., k. 240-242.

W dniu 30 czerwca 2014 roku pozwana dostarczyła rurę preizolowaną L=12, niezbędną do realizacji zdania. W tym samym dniu pozwana ponownie zwróciła się do powoda o przedstawienie wykazu sprzętu i kadry, która będzie wykonywać prace.

Dowód:

-

Dokument WZ, k. 37,

-

Wydruk e-mail, k. 151,

-

Karta 20 dziennika budowy, k. 217

-

Zeznania świadka K. L., k. 233-235 ,

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240,

-

Przesłuchanie reprezentanta pozwanej M. B., k. 240-242.

W związku z dostarczeniem niezbędnych materiałów powód w dniu 1 lipca 2014 roku przystąpił do realizacji prac oraz zwrócił się do zewnętrznej firmy o wskazanie terminu mufowania rur (montażu złącz DT- (...)). Termin mufowania ustalono na dzień 16 lipca 2014 roku. W dniu 7 lipca 204 roku powód zgłosił gotowość do wykonania przyłącza do sieci.

Dowód:

-

Pismo z dn. 4.07.2014r. z załącznikiem, k. 138-139 ,

-

Pismo z dn. 4.07.2014r., k. 157

-

Karty 21-22 dziennika budowy, k. 217,

-

Zeznania świadka G. B., k. 231-233,

-

Zeznania świadka A. G., k. 235-237,

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240,

W dniu 8 lipca inwestor poinformował, że w związku z koniecznością opróżnienia sieci, które nastąpi w dniu 14 lipca 2014 roku, rozpoczęcie (kontynuowanie) prac będzie możliwe w dniu 15 lipca 2014 roku.

Dowód:

-

Wydruk e-mail, k. 144,

-

Zeznania świadka G. B., k. 231-233

-

Zeznania świadka A. G., k. 235-237

W związku z zamiarem przeprowadzenia akcji przyłączenia na dzień 15-16 lipca 2014 roku powód poinformował pozwaną o potrzebie zajęcia pasa drogowego pod sprzęt. Pozwana dokonała odpowiedniego zgłoszenia.

Dowód:

-

Wydruki mail, k. 145-150v

W związku z koniecznością oczekiwania na dokonanie przez inwestora zrzutu wody (opróżnienia sieci) powód przystąpił do wymiany przyłącza w dniu 15 lipca 2014 roku. W dniu 16 lipca 2014 roku zewnętrzna firma działająca na zlecenie powoda przeprowadziła mufowanie rur. Prace zostały zakończone w dniu 18 lipca 2014 roku, zaś w dniu 24 lipca 2014 roku zgłoszona zakończenie prac w pasie drogowym

Bezsporne, a nadto dowód:

-

Karty 23-25 dziennika budowy, k. 220,

-

Zeznania świadka G. B., k. 231-233

-

Zeznania świadka A. G., k. 235-237,

-

Przesłuchanie powoda, k. 238-240,

W odpowiedzi na informację o zakończeniu prac pozwana pismem z dnia 23 lipca 2014 roku zwróciła się do powoda o wskazanie terminu zakończenia całości robót – łącznie z przygotowaniem dokumentacji powykonawczej oraz wskazała dokumenty, jakie powinna ona zwierać. Strony prowadziły także korespondencje w zakresie wydania uprzednio zajętego pasa drogowego.

Dowód:

-

Pismo z dn. 23.07.2014r., k. 38, 130

-

Wydruki e-mail, k. 140-141

W dniu 20 sierpnia 2014 roku powód przedłożył pozwanej komplet dokumentów odbiorowych. Przedmiot umowy został oficjalnie ukończony w dniu 21 sierpnia 2014 roku, zaś w dniu 26 sierpnia 2014 r. nastąpił ich odbiór końcowy, bez zastrzeżeń co do poprawności wykonanych przez powoda prac.

Dowód:

-

wyniki badania zagęszczenia górnej warstwy robót, k. 39-40,

-

protokół odbioru technicznego, k.41,

-

pismo z dn. 20.08.2014r., k. 42-44,

-

protokół odbioru końcowego robót, k. 45, 159,

-

karta 14-17 dziennika budowy, k. 223-226

Tego samego dnia, wobec zakończenia prac, powód wystawił pozwanej fakturę Vat na umówioną kwotę, tj. 1663 050 zł, płatną w terminie 40 dni.

Dowód:

-

Faktura VAT, k. 46,

W związku z zakończeniem realizacji zadania inwestor obciążył pozwaną kwotą 43 383,20 zł tytułem kosztów związanych z zajęciem pasa drogowego. W dniu 30 września 2014 roku pozwana wystawiła powodowi fakturę VAT nr (...) roku na kwotę 33 897,82 zł, na którą złożyły się kwota 26 559,20 zł netto (32 667,82 zł brutto) tytułem obciążenia za zajęcie pasa drogowego oraz kwota 1000 zł netto (1 230 zł brutto) tytułem obciążenia za inwentaryzacje sieci ciepłowniczej, a następnie dokonała kompensaty w/w kwoty z należnym powodowi wynagrodzeniem.

Dowód:

-

Faktura VAT, k. 47,

-

Potwierdzeniem kompensaty, k. 48,

-

Faktura VAT, k. 49, 137v

-

Decyzje w sprawie zajęcia pasa ruchu drogowego, k. 50-62,

-

Pismo z dn. 15.09.2014r, z załącznikami, k. 131-137,

-

Polecenie księgowania, k. 160

W odpowiedzi na wysokość naliczonych opłat powód pismem z dnia 11 października 2014 roku zakwestionował zasadność obciążenia go kosztami za zajęcie pasa drogowego w okresie od dnia 11 czerwca do dnia 14 lipca 2014 roku kiedy prace były wstrzymane. W kolejnym piśmie z dnia 9 listopada 2014 roku powód podtrzymał swoje stanowisko i informując, że akceptuje koszt zajęcia pasa drogowego w okresie od dnia 26 maja – 10 czerwca 2014 roku i 15 lipca -27 lipca 2014 roku w wysokości 9 416 zł netto + VAT oraz koszt obsługi geodezyjnej w wysokości 1 000 zł netto + VAT, żądając wypłaty pozostałej części wynagrodzenia

Dowód:

-

Pismo z dn. 11.10.2014r., k. 63,

-

Pismo z dn. 9.11.2014r., k. 64-65

W odpowiedzi pozwana podtrzymała swoje stanowisko, co do wysokości kosztów zajęcia pasa drogowego, zwracając uwagę, że wstrzymanie prac nastąpiło z winy powoda. Pozwana ponadto poinformowała powoda, że zgodnie z dokumentacją zajęcie miało dotyczyć 60m ², podczas gdy rzeczywiście zajęto 701 m ² co zwiększyło koszt z tym związany. Pomimo dalszych wezwań do zapłaty, pozwana podtrzymywała swoje stanowisko.

Dowód:

-

Pismo z dn. 11.12.2014r., k. 66-67, 103-104,

-

Pismo z dn. 21.05.2015r., k. 68-70,

-

Pismo z dn. 15.07.2015r., k. 71-73,

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Niniejszym pozwem powód domagał się zapłaty kwoty 21 086,14 zł tytułem pozostałej, a nieuregulowanej w związku z częściowo niesłusznie dokonaną przez pozwaną kompensatą, tj. ponad kwotę 12 811,68 zł, wynagrodzenia należnego powodowi w związku ze zrealizowaniem umowy, przedmiotem której było wykonanie robót budowlanych polegających na przebudowie sieci ciepłowniczej wysokich parametrów w rejonie ulicy (...) w S. wraz z odtworzeniem terenu do stanu sprzed rozpoczęcia robót.

Podstawy prawnej żądania powód upatrywał w treści zawartej miedzy stronami postępowania w dniu 14 maja 2014 roku umowy, którą zakwalifikować należało, jako umowę o podwykonawstwo w rozumieniu art. 647 ¹ k.c.

Stan faktyczny sprawy w przeważającym zakresie nie był sporny, pozwana nie kwestionowała, że łączyła ją z powodem umowa, na podstawie której powód zobowiązał się do wykonania robót budowlanych polegających na przebudowie sieci ciepłowniczej wysokich parametrów w rejonie ulicy (...) w S. wraz z odtworzeniem terenu do stanu sprzed rozpoczęcia robót. Pozwana w toku postepowania nie podnosiła także zarzutów co do poprawności wykonanych przez powoda robót. Strony natomiast pozostawały w sporze jedynie co do co do zasadności dokonanego przez pozwaną potrącenia kwoty 33 897,82 zł, które powód uznał za uzasadnione jedynie co do kwoty 12 811,68 zł, na którą składał się koszt obsługi geodezyjnej w kwocie 1230 zł brutto i koszt zajęcia pasa drogowego za okres od dnia 26 maja – 10 czerwca oraz od 15 lipca do dnia 24 lipca 2014 roku.

Powód wskazywał, że próba obciążenia go kosztami pasa drogowego za okres 11 czerwca – 14 lipca 2014 roku, w którym z przyczyn leżących po stronie pozwanej nie mógł wykonywać pracy, jest nieuzasadniona. Powód wyjaśniał przy tym, że do wstrzymania prac doszło, w wyniku niedostarczenia odpowiednich materiałów przez pozwaną, a po ich dostarczeniu powód musiał oczekiwać na dokonanie przez inwestora ( (...) E. Cieplną) zrzutu wody z magistrali, który nastąpił w dniu 14 lipca 2014 roku.

Pozwana natomiast wywodziła, że w/w kwota została ustalona prawidłowo i stanowi równowartość kosztów zajęcia pasa drogowego w okresie od dnia 26 maja - 24 lipca 2014 roku, które wyniosły łącznie 26 559,20 zł netto + VAT tytułem kosztów oraz koszt obsługi geodezyjnej w wysokości 1 000 zł netto + VAT. Pozwana zaprzeczała przy tym, że wstrzymanie prac nastąpiło z przyczyn leżących po jej stronie, podkreślając, że odpowiedzialność w tym wypadku spoczywania na powodzie, który nie dysponował odpowiednią siłą roboczą niezbędną do realizacji zdania. Dodatkowo pozwana wskazywała, że zajęty pas drogowy był znacznie większy niż ten zakładany w projekcie co zwiększyło koszty zajęcia pasa drogi.

W świetle twierdzeń stron, kluczowe zatem dla rozstrzygnięcia okazało się ustalenie, czy kwota, którą pozwana skompensowała z należnym powodowi wynagrodzeniem została ustalona prawidłowo, w szczególności czy powód obowiązany jest do ponoszenia kosztów związanych z zajęciem pasa drogowego, także przez okres kiedy inspektor nadzoru wstrzymał wykonywanie prac.

W pierwszej kolejności, Sąd zwrócił uwagę, że analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym w szczególności wpisy w złożonym fragmencie dziennika budowy oraz zeznania świadka M. K., wskazują, że - wbrew twierdzeniom pozwanej – bezpośrednią przyczyną wstrzymania prac był ostateczny brak akceptacji przez inspektora nadzoru proponowanych przez pozwaną zmian projektowych, przy użyciu dostarczonych przez pozwaną w dniu 5 czerwca 2014 roku elementów rurociągu, w postaci 3 rur o długości 2m, 2,2 m i 2,6 m. Co ważne zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że inspektor nadzoru w istocie nie kwestionował charakteru proponowanych zmian, które miały polegać na ukosowaniu rur, ale jedynie materiał przy użyciu którego ukosowanie to powinno było zostać wykonane. Zdaniem inspektora dostarczone w celu wprowadzenia zmian rury były zbyt krótkie i z uwagi na wymagania techniczne koniecznym okazało się dostarczenie rury dłuższej (12m). Powyższe okoliczności w zasadzie potwierdzone zostały także zeznaniami pozostałych świadków, również przedstawiciela pozwanej i zarazem projektanta, który choć potwierdził, że takie było stanowisko inspektora, to jednocześnie ocenił je za błędne i wskazał, że wykonanie rurociągu przy użyciu dostarczonych w dniu 5 czerwca 2014 roku rur krótkich było możliwe, a wykonane przy ich użyciu prace poprawne i zgodne z technologią.

Wskazać bowiem należy, że konsekwentne stanowisko inspektora nadzoru ujawnione zarówno w złożonym do akt postępowania fragmencie dziennika budowy i powtórzone podczas składanych zeznań (świadek M. K.) jednoznacznie wskazuje, że główną i bezpośrednią przyczyną wstrzymania wykonywania robót, w tym także w zakresie zleconym powodowi był brak odpowiedniego materiału. Powyższe, przy uwzględnieniu, że obowiązek dostarczenia materiału spoczywał zgodnie z umową na pozwanej (niesporne), doprowadziło do przyjęcia, że odpowiedzialność za przestój spoczywa na pozwanej, która niespornie odpowiednich – zdaniem inwestora - materiałów w odpowiednim czasie nie dostarczyła.

Jak wskazuje bowiem ustalony w sprawie stan faktyczny strony postępowania o konieczności wprowadzenia zmian projektowych dowiedziały się w dniu 26 maja 2014 roku i jeszcze tego samego dnia M. B. (projektant) zaproponował rozwiązanie ,wedle którego w miejsce pierwotnie przewidzianych łuków o kącie 10 stopni należało wykonać ukosowanie rur, na co również w dniu 26 maja 2014 roku inspektor nadzoru M. K. wyraził zgodę. Materiał do ukosowania w postaci 3 rur o długości 2m, 2,2 m i 2,6m pozwana dostarczyła w dniu 5 czerwca 2014 roku, którego to inspektor nie zaakceptował i wstrzymał wykonanie prac do czasu dostarczenia materiału spełniającego jego zdaniem normy technologiczne. Niespornie pozwana materiał, który uzyskał akceptację inspektora dostarczyła w dniu 30 czerwca 2014 roku i dopiero wówczas podjęcie robót okazało się możliwe.

Bez znaczenia przy tym dla kwalifikacji przyczyn wstrzymania prac, a w konsekwencji także dla rozstrzygnięcia istniejącego pomiędzy stronami postępowania sporu, pozostała kwestia poprawności, czy też jak wywodził przedstawiciel pozwanej wadliwości, decyzji podjętej przez inspektora w tym zakresie. Sąd zwrócił bowiem uwagę, że powód, jako wykonawca nie miał wpływu na rodzaj dostarczanych przez pozwaną materiałów i termin, w jakim je dostarczono. Zgodnie bowiem z § 1 pkt 5 przedmiot umowy miał zostać w całości wykonany z materiałów dostarczonych przez pozwaną. W istocie zatem termin podjęcia prac był wyłącznie uzależniony od pozwanej, jako podmiotu odpowiedzialnego za dostawę materiału. Co ważne wskazać wypada w tym miejscu, że w procesie budowlanym istnieje pewna hierarchia jego uczestników, na czele której tuż za inwestorem zazwyczaj stoi inspektor nadzoru, który sprawuje pieczę nad poprawnością wykonywania zdania i nawet w przypadku, gdy decyzje inspektora budzą wątpliwości, pozostali uczestnicy są nimi związani (art. 26 ustawy prawo budowlane pozwala inwestorowi na wydawanie kierownikowi budowy wiążących poleceń).

W efekcie zatem stwierdzić wypada, że skoro inspektor nadzoru uznał, że dostarczony przez pozwaną materiał nie nadaje się wykorzystania i do czasu dostarczenia materiału spełniającego jego zdaniem wymagania techniczne wstrzymał wykonanie prac, to wyłącznie pozwana – jako podmiot odpowiedzialny za realizacje nałożone na nią umową obowiązku – miała wpływ na termin wznowienia prac, który to był ściśle uzależniony od dostarczenia materiału.

Bez znaczenia przy tym pozostały także twierdzenia pozwanej, jakoby to interwencje powoda doprowadziły do wycofania przez inspektora zgody na wykonanie ukosowania przy pomocy dostarczonych przez pozwaną w dniu 5 czerwca 2014 roku materiałów, istotnym jest jedynie, że inspektor prace wstrzymał do czasu dostarczenia materiałów.

W tym stanie rzeczy upatrywanie odpowiedzialności powoda za wstrzymanie prac budowalnych przez inspektora nadzoru okazało się nieuzasadnione.

W dalszej kolejności Sąd zwrócił uwagę, że materiał niezbędny do realizacji prac został dostarczony w dniu 30 czerwca 2014 roku, a z niespornych okoliczności niniejszej sprawy wynika, że powód niezwłocznie przystąpił do montażu dostarczonych przez pozwaną elementów i już w dniu 7 lipca 2014 roku zgłosił gotowość ich przyłączenia do sieci, jednak ponownie z przyczyn od niego niezależnych (konieczność oczekiwania na opróżnienie magistrali z wody) musiał oczekiwać z wykonywaniem dalszych prac do dnia 14 lipca 20414 roku, kiedy to zrzut wody został przez (...) wykonany. Co prawda pozwana w toku postępowania wskazywała, że drugi zrzut wody został pierwotnie przewidziany na dzień 1-3 lipca 2014 roku, jednakże mając na uwadze fakt, że materiał dostarczyła dopiero w dniu 30 czerwca 2014 roku nie sposób było odczekiwać od powoda, że w tym dniu przyłączenie do sieci zmontowanych elementów będzie możliwe. Niezależnie uwadze Sadu nie umknęło, że poza oświadczeniami przedstawiciela pozwanej, spokrewnionego z nim świadka G. B. oraz treści pochodzącego od niej pisma z dnia 9 czerwca 2014 roku pozwana w toku postępowania nie przedstawiła jakichkolwiek środków dowodowych potwierdzających, że rzeczywiście w tych dniach zrzut wody był zaplanowany, brak jest także odpowiedniego wpisu w dzienniku budowy.

Reasumując, Sąd nie znalazł zatem podstaw do uznania, że powód ponosi odpowiedzialność za powstały w związku z przedstawionymi powyżej zdarzeniami przestój w wykonywaniu pracy w okresie od dnia 11 czerwca – 14 lipca 2014 roku, a w konsekwencji obciążenie go kosztami za zajęcie pasa drogowego w tym okresie nie mogło okazać się uzasadnione.

W ocenie Sądu dostatecznego oparcia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym nie znalazły także twierdzenie pozwanej, jakoby powód z opóźnieniem przystąpił do wykonywania prac. Co prawda świadkowie z ramienia pozwanej podczas składanych wyjaśnień wskazywali, że powód wszedł na budowę z opóźnieniem, to jednak mając na uwadze, że powód i pozostali świadkowie okoliczności tych nie potwierdzili oraz nie wynikają one z zebranej w sprawie dokumentacji, w tym także z treści dziennika budowy, zeznania te nie mogły zostać uznane za wystarczające.

Podobnie Sąd ocenił zarzuty pozwanej, w których twierdziła, że opóźnienie spowodowane zostało brakiem odpowiedniej siły roboczej po stronie powoda i związanej z tym konieczności podzlecenia wykonania części zleconego mu zdania firmie zewnętrznej, tym bardziej, że ostatecznie pozwana nie zaprzeczała twierdzeniom powoda, że już podpisując umowę miała świadomość, że powód mufowanie rur zleci innej firmie. Mając zatem na uwadze, że okoliczności te znane były pozwanej wcześniej, zarzut braku siły roboczej po stronie powoda pozostaje niezrozumiały, tym bardziej, że jak wskazują poczynione wyżej ustalenia powód nie miał wpływu na okoliczności związane z przestojem w wykonywaniu prac.

Reasumując, wobec faktu, że okoliczności niniejszej sprawy wskazują, że wstrzymanie prac powoda nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych, obciążenie go kosztami zajęcia pasa drogowego za okres w którym pracy bez swojej winy wykonywać nie mógł pozostaje nieuzasadnione.

Marginalnie jeszcze w tym miejscu Sąd zwrócił uwagę, że ostatecznie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia okazała się kwestia powierzchni pasa drogowego, jaką powód zajmował, tym bardziej, że powód w toku postępowania nie kwestionował wysokości kosztów z tego tytułu naliczonych, a wyłącznie zasadność ich poniesienia. Niezależnie jednak – zwracając uwagę na twierdzenia pozwanej, Sąd zwrócił uwagę, że pozwana przed wstrzymaniem prac w zasadzie nie miała zastrzeżeń do powierzchni pasa drogowego, jaka powód zajmował, zaś odpowiednie monity pojawiły się dopiero po wstrzymaniu prac i piśmie powoda, w którym poinformował, że nie zamierza pokrywać kosztów za zajmowanie pasa drogowego w czasie przestoju w pracy. Co ważne wskazać należy, że pozwana w toku niniejszego postępowania wywodziła, że powód mógł zająć mniejszą powierzchnię pasa, niż to uczynił, wykorzystując chociażby grunty należące do pobliskiej spółdzielni (tak zeznał świadek G. B.) podczas gdy powód i świadek A. G. wskazywali, że korzystanie z tego gruntu, z uwagi na fakt, że był on obsiany zbożem nie było możliwie. W konsekwencji istniejących w tym zakresie sprzeczności uznanie twierdzeń pozwanej niewspartych dalszym materiałem dowodowym za uzasadnione nie było możliwe.

Odnosząc się jeszcze do kwestii związanej z powierzchnią zajętego przez powoda pasa drogowego Sąd zwrócił uwagę, ze pozwana poza przedstawieniem pism kierowanych do powoda, w których wzywała do uprzątnięcia terenu i zmniejszenia powierzchni zajmowanego pasa, nie wykazała w żaden sposób, że powód na potrzeby realizacji zadania mógł rzeczywiście zająć znacznie mniejsza powierzchnię. Powód wyjaśnił przy tym, że zajęty przez niego pas drogowy biegł wzdłuż wykopu. Przyznał przy tym, że znajdowała się na nim ziemia pochodząca z wykopu, która miała zostać użyta następnie do jego zasypania, to także na terenie tego pasa na tej ziemi znajdowały się rury, które po wstępnym zmontowaniu na tym pasie miały zostać przyłączone do sieci. Powód zatem efektywnie wykorzystywał ten teren na potrzeby realizacji zdania, w związku z czym brak było podstaw do uznania, że zajął pas drogowy o większej powierzchni bez takiej potrzeby.

Reasumując wszystko powyższe Sąd doszedł do wniosku, że wobec faktu iż powód nie ponosi odpowiedzialności za przestój w pracach w okresie od dnia 11 czerwca – 14 lipca 2014 roku, obciążenie go kosztami zajęcia pasa w tym okresie okazało się nieuzasadnione, co doprowadziło do uznania dokonanej w tym zakresie kompensaty za nieskuteczną i uwzględnienia powództwa w całości.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. zgodnie z żądaniem pozwu.

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zebrane w sprawie dokumenty oraz zeznania świadków K. L., A. G., M. K., G. B. (częściowo) oraz przesłuchaniu stron. Sąd odmówił wiarygodności częściowo zeznaniami świadka G. B., w zakresie w jakim nie przystawały do zeznań pozostałych świadków i zebranych w sprawie dokumentów.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w 108 § 1 zd. 1 k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powoda koszty złożyła się opłata od pozwu w kwocie 1 055 zł, kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 2 400 tytułem wynagrodzenie pełnomocnika