Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: SSR Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2016 r. w G. sprawy z powództwa D. H. przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda D. H. na rzecz pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1.217 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć od powoda D. H. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 1017/15

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 31 stycznia 2014 r. doszło do zderzenia pozostających w ruchu dwóch pojazdów: C. (...) nr rej. (...) (będącego własnością B. G. (1)) i T. (...) nr rej. (...) (będącego własnością W. S.). Wyłączną winę za spowodowanie wypadku ponosił W. S.. Pojazd sprawcy był w chwili wypadku ubezpieczony w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) S.A. w W..

Okoliczności bezsporne

Koszt naprawy pojazdu poszkodowanego wyniósłby 31.037,03 zł. Wartość pojazdu poszkodowanego przez szkodą wynosiła 18.000 zł, wartość pojazdu w stanie po w/w szkodzie – 7.650 zł.

Dowód: opinia biegłego M. L., k. 149- 151 -166, zeznania biegłego z rozprawy – 14:03 i dalej

Ubezpieczyciel dobrowolnie wypłacił cesjonariuszowi poszkodowanego z tytułu uszkodzenia pojazdu odszkodowanie w kwocie 10.550 zł.

Okoliczność bezsporna (k. 47)

Poszkodowany B. G. (1) najął pojazd zastępczy, który był mu niezbędny do kontynuowania działalności zawodowej (dostarczanie przesyłek na zlecenie operatora pocztowego). Jednak B. G. (1) nie zapłacił za najem pojazdu zastępczego.

Dowód: zeznania B. G. („ nie zapłacił ani złotówki ” za najem pojazdu zastępczego 9:40-9:49 )

Poszkodowany B. G. dniu 4 kwietnia 2014 r. zbył wierzytelności związane ze szkodą z dnia 31 stycznia 2014 r. na rzecz D. H..

Okoliczności bezsporne (k. 58)

Ocena dowodów

Sąd uznał opinię biegłego M. L. (po uzupełnieniu i częściowej modyfikacji dokonanej na rozprawie) za jasną, pełną i wewnętrznie niesprzeczną. Zarzuty strony powodowej zostały zdaniem Sądu w sposób przekonujący wyjaśnione. Z tego powodu nie było podstaw do dalszego uzupełniania opinii dotychczasowego biegłego bądź dopuszczania dowodu z opinii innego biegłego.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka B. G., są one szczere, świadek otwarcie przyznał, że za najem pojazdu zastępczego nie zapłacił ani złotówki ( 9:40-9:49).

Strona powodowa nie przedstawiła dowodu na to, że za najem pojazdu zastępczego zapłacił powód (cesjonariusz).

Zeznania P. W. okazały się nie mieć istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Kwalifikacja prawna

Powództwo w zakresie żądania kwoty 6.505,30 zł (dopłata do odszkodowania za uszkodzenie pojazdu poszkodowanego, vide k. 6v) okazało się niezasadne, gdyż w niniejszej sprawie naprawa pojazdu okazała się nieopłacalna ekonomicznie, gdyż jej należycie wyliczony koszt wydatnie przekraczał wartość pojazdu przed szkodą. W tej sytuacji poszkodowanemu przysługuje odszkodowanie w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy wartością pojazdu przez i po szkodzie. Ustalony przez biegłego poziom tych wartości wskazuje, że poszkodowany uzyskał odszkodowanie w tym zakresie nawet przekraczające wysokość szkody, a więc stał się częściowo bezpodstawnie wzbogaconym.

Powództwo w zakresie żądania dopłaty do wydatku w postaci kosztu najmu pojazdu zastępczego (1.476 zł) okazało się także niezasadne, gdyż poszkodowany w rzeczywistości nie poniósł tego wydatku w ogóle (tj. nie zapłacił „ani złotówki” za najem pojazdu zastępczego). Strata majątkowa poszkodowanego ( damnum emergens) w przypadku dodatkowych wydatków poszkodowanego związanych z wypadkiem ubezpieczeniowym (np. najem pojazdu zastępczego) powstaje dopiero z chwilą rzeczywistego ich poniesienia (por. m.in. uzasadnienie uchwały SN z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11)1. Sam fakt powstania długu nie jest szkodą, gdyż losy długów są różnorodne (np. niektóre nie są płacone, a nawet dochodzone na drodze sądowej przez wierzyciela, część ulega przedawnieniu itp.). W niniejszym przypadku oczywistym jest, że dług poszkodowanego z tytułu najmu pojazdu zastępczego jest już przedawniony (por. data faktury k. 39, art. 751 pkt 1 k.c.); należy więc uznać za wysoce wątpliwe, aby poszkodowany kiedykolwiek ten dług rzeczywiście zapłacił na rzecz wynajmującego. Reasumując, w okolicznościach niniejszej sprawy zasądzenie zwrotu nieponiesionego rzeczywiście przez poszkodowanego kosztu najmu pojazdu zastępczego prowadziłoby wprost do bezpodstawnego wzbogacenia powoda.

Mając powyższe na uwadze powództwo w całości podlegało oddaleniu na mocy art. 361 § 2 k.c. a contrario i art. 363 § 1 k.c. a contrario ( punkt I. sentencji).

Koszty

O kosztach pomiędzy stronami orzeczono w punkcie II. sentencji zgodnie z ogólną regułą rozkładu kosztów w procesie cywilnym (art. 98 § 1 k.p.c.). Powód jako przegrywający proces w całości jest obowiązany zwrócić należne koszty przeciwnikowi, na które składa się: opłata za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej (1.200 zł, § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych […]), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).

W punkcie III. sentencji na mocy art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazano ściągnąć od powoda – jako strony przegrywającej proces – nieuiszczone koszty sądowe, na które składa się niezaliczkowana część wynagrodzenia biegłego.

1 Inaczej niż przy szkodzie polegającej na uszkodzeniu rzeczy – w tym wypadku szkoda powstaje już z momentem jej wyrządzenia, gdyż wartość rzeczy uszkodzonej od tego momentu jest mniejsza.