Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Cz 697/13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział IV Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariola Wateborska

Sędziowie SO: Jolanta Deniziuk, Andrzej Jastrzębski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2013 roku w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

skargi dłużnika A. K.

z udziałem wierzyciela M. N.

na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy S. J. w sprawie Km 131/13

po rozpoznaniu zażalenia Komornika na postanowienie Sądu Rejonowego w Człuchowie z dnia 5 września 2013 r. sygn. akt I Po 16/13

postanawia:

1. zmienić zaskarżone postanowienie i skargę dłużnika oddalić,

2. nie obciążać dłużnika kosztami postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt IV Cz 697/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Człuchowie zmienił postanowienie komornika w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania egzekucyjnego, obniżając należną opłatę stosunkową z kwoty 308,08 zł do kwoty 120 zł.

Uzasadniając powyższe sąd I instancji wskazał, że złożona przez dłużnika skarga jest w istocie wnioskiem o obniżenie opłaty stosunkowej, zaś obniżenie opłaty stosunkowej jest kompetencją sądu w przypadku umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela. Sąd I instancji uznał, że zasadnym w przedmiotowej sprawie, w której komornik dokonał jedynie jedną czynność egzekucyjną tj. zajął wierzytelność dłużnika w Urzędzie Skarbowym jest obniżenie wysokości opłaty stosunkowej.

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się Komornik.

W złożonym zażaleniu wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i utrzymanie w mocy swego postanowienia z dnia 5 kwietnia 2013 r., argumentując, że sąd I instancji w sposób niewłaściwy skargę na czynności komornika potraktował jako wniosek o obniżenie opłaty stosunkowej. Zdaniem skarżącego, zaskarżone postanowienie wykracza poza treść zarzutów przedstawionych przez dłużnika w skardze.

Rozpoznając złożone zażalenie Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Zgodzić się bowiem należy z żalącym Komornikiem, że skarga dłużnika z dnia 2 maja 2013r. na czynności Komornika, kwestionuje ustalenie przez Komornika opłaty stosunkowej na kwotę 308,80 zł, nie zawiera jednak w sobie wniosku, o którym mowa w art. 49 pkt 7 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, o obniżenie opłaty stosunkowej.

Wniosek o obniżenie wysokości opłat stosunkowych strona może wnieść w terminie 7 dni od dnia uzyskania informacji o ściągnięciu opłaty albo od dnia doręczenia postanowienia, w którym komornik wzywa stronę do uiszczenia opłat (art. 49 ust. 3 i 4 u.k.s.e.). Obniżenia wysokości opłaty stosunkowej nie może dokonać sąd, działając z urzędu. Jak bowiem stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 8 listopada 2006 r., III CZP 81/06, LEX nr 276394, "czym innym jest badanie prawidłowości ustalenia opłaty, gdzie potrzeba zapewnienia zgodnego z prawem biegu egzekucji może przemawiać za działaniem z urzędu, czym innym zaś wyjątkowe umniejszenie poprawnie ustalonej opłaty, (...) które jest dobrodziejstwem ustanowionym tylko i wyłącznie w interesie dłużnika, ponieważ nakład pracy komornika oraz zakres wyegzekwowanego świadczenia brane są pod uwagę już przy ustalaniu wysokości opłaty przez komornika. Trudno byłoby przyjąć, że obniżenie opłaty na podstawie art. 49 ust. 7 u.k.s.e. może nastąpić z urzędu. Omawiany przepis zawiera rozwiązanie o charakterze wyjątkowym, nadzwyczajnym, dotyczy on bowiem korygowania opłaty, która i tak już powinna być ustalona z uwzględnieniem nakładu pracy komornika. Ponieważ nakład pracy komornika oraz zakres wyegzekwowanego świadczenia brane są pod uwagę już przy ustalaniu wysokości opłaty przez komornika i (...) mogą być przedmiotem kontroli w postępowaniu inicjowanym skargą, główną rolę w ocenie okoliczności szczególnie uzasadnionego wypadku, w rozumieniu art. 49 ust. 7 powinna odgrywać ocena indywidualnej sytuacji dłużnika. Sytuację tę powinien wyczerpująco przedstawić sądowi dłużnik, ponieważ leży to w jego interesie. Trudno natomiast wymagać od sądu prowadzenia w tym zakresie dociekań z urzędu. Zatem, skorzystanie przez sąd z kompetencji do zmniejszenia opłaty na podstawie art. 49 ust. 7 mogłoby nastąpić tylko na wniosek dłużnika".

Mając powyższe na uwadze, uznając, że komornik we właściwy sposób ustalił wysokość opłaty stosunkowej – odpowiadającej 1/10 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, brak było podstaw do zmiany orzeczenia Komornika.

Wobec powyższego na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc postanowienie Sądu I instancji zmieniające orzeczenie Komornika należało zmienić, oddalając skargę jako bezzasadną na podstawie art. 767 kpc.

Mając na uwadze trudną sytuację majątkową dłużnika, na którą dłużnik powołuje się w skardze, na podstawie art. 102 kpc w z w. z art. 13 § 2 kpc nie obciążono dłużnika kosztami postępowania zażaleniowego.

IV Cz 697/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE