Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 3 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO w SR Ewa Bierzyńska

Protokolant: sekretarz sądowy Kamila Krawczyk

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. O.

przeciwko K. O.

o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny wygasł

I.  ustala, że obowiązek alimentacyjny powoda M. O. wobec K. O. wynikający z ugody sądowej zawartej w dniu 30 września 2011 roku przed Sądem Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII RC 219/11 - ustał z dniem 1 października 2016 roku;

II.  odstępuje od obciążenia pozwanej zwrotem kosztów postepowania na rzecz powoda.

VIII RC 5/16

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym w dniu 3 listopada 2015 roku M. O. wniósł o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny wobec córki K. O., orzeczony wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 1 października 1998 roku, sygn. akt
I RC 371/98 zmieniamy ugodę sądową zawartą przed Sądem Rejonowym w Szczecinie z dnia 30 września 2011 roku, sygn. akt VIII RC 219/11 – ustalającą rentę alimentacyjną w kwocie po 1 500zł – ustał z dniem 1 października 2015 roku.

Ponadto wniósł o zwrot kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, iż córka ukończyła (...) Medyczny w S. Wydział Lekarsko – Stomatologiczny z dniem
30 września 2015 roku. Zatem jako lekarz stażysta osiąga dochody pozwalające na samodzielne utrzymanie.

W odpowiedzi na pozew K. O. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Ponadto pozwana wniosła o zwrot kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych od powoda.

W uzasadnieniu swego stanowiska pozwana podała, że nie jest w stanie do samodzielnego utrzymania. Wynika to przede wszystkim z faktu, że będąc na rocznym stażu nie ma prawa do samodzielnego wykonywania zawodu lekarza dentysty. Uprawnienie to uzyska z chwilą ukończenia stażu. Usprawiedliwienie potrzeby pozwanej są wyższe od wynagrodzenia w kwocie 1 465zł miesięcznie, które otrzymuje na stażu.

Godzi się ewentualnie na obniżenie alimentów do kwoty po 1 000zł miesięcznie
(k. 20-22).

W piśmie z dnia 4 grudnia 2015 roku powód podtrzymał żądanie pozwu (k. 44-45).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana K. O. urodziła się (...) i pochodzi ze związku małżeńskiego powoda M. O. i J. O..

Rodzice pozwanej są rozwiedzenie

(bezspornie).

W wyroku rozwodowym z dnia 1 października 1998 roku Sąd Okręgowy w Koszalinie, sygn. akt i RC 371/98 rozwiązał związek małżeński rodziców pozwanej przez rozwód , a ponadto zasądził alimenty od powoda na rzecz pozwanej w kwocie po
400zł miesięcznie

(dowód: kopia odpisu wyroku k.7).

Ugodą sądową zawartą w dniu 25 maja 2010 roku przed Sądem Rejonowym w Szczecinie, sygn. akt III RC 440/10 powód zobowiązał się do łożenia kwoty po
950 zł miesięcznie na rzecz pozwanej

(bezspornie).

Ugodą sądową zawartą w dniu 30 września 2011 roku przed Sądem Rejonowym
S. – Centrum w S., sygn. akt VIII RC 219/11 powód zobowiązał się do łożenia kwoty po 1 500zł miesięcznie na rzecz pozwanej w miejsce dotychczas ustalonej kwoty po 950zł miesięcznie

(dowód: ugoda sądowa w aktach Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie, sygn. akt VIII RC 219/11).

W okresie ostatnio skonkretyzowanego obowiązku alimentacyjnego pozwana była studentką II roku (...) w S. Wydział
Lekarsko – Stomatologicznego w S..

Kontynuowała naukę na odpłatnych studiach stomatologię; koszt studiów to kwota 10 000zł, a później 14 000zł za semestr.

Mieszkała w akademiku, którego koszt wynosił 600zł miesięcznie.

Na comiesięczne utrzymanie pozwana przeznaczała kwotę w granicach
2 000 – 2 500zł.

Matka pozwanej uzyskiwała dochody z pracy w zawodzie stomatolog w S.
i przekazywała córce pieniądze na jej utrzymanie.

Natomiast powód w tamtym czasie wykonywał zawód lekarza ginekologa położnika i w poprzednim roku uzyskał dochód 70 389z

(dowód: w aktach SR Szczecin – Centrum w S., sygn. akt VIIIRC 219/11; z zeznania matki pozwanej k. 62-63; zeznania podatkowe powoda k. 53-57).

Pozwana uzyskała dyplom ukończenia studiów w zawodzie stomatolog na (...) Uniwersytecie Medycznym w S. w lipcu 2015 roku.

Przez okres wakacji letnich w 2015 roku pozwana przygotowywała się do obowiązkowego egzaminu lekarsko – dentystycznego w Ł., który zdała we wrześniu 2015 roku.

Od października 2015 roku pozwana rozpoczęła roczny staż jako lekarz dentysta w Niepublicznym Zakładzie (...) E. B. w S., za miesięcznym wynagrodzeniem netto około 1 465zł.

W okresie stażu pozwana ma obowiązek uczestniczenia w szkoleniach i zdobycia odpowiednich ilości punktów edukacyjnych. (...) kończą się kolokwiami.

Pracodawca ma obowiązek zwalniać stażystę na szkolenia.

Pozwana nie ma możliwości dodatkowego zatrudnienia będąc lekarzem dentystą na stażu.

Pozwana wiąże swoją drogę zawodową ze S.. Dlatego po ukończeniu studiów nie powróciła do rodzinnego S..

W S. wynajmuje pokój sublokatorski za kwotę 800zł miesięcznie.

W skład kosztów utrzymania pozwanej wchodzą dodatkowo wydatki związane z zakupem wyżywienia, odzieży, środków higienicznych, materiałów edukacyjnych,
a ponadto koszty przejazdu do domu do S., opłata telefonu komórkowego.

Pozwana przeznacza na swoje utrzymanie pieniądze uzyskane z wynagrodzenia, alimenty oraz korzysta z pomocy finansowej matki.

Matka pozwanej wykonuje zawód lekarza dentysty i ma prywatną praktykę, którą prowadzi sama; osiąga dochód około 10 000zł miesięcznie

(dowód: zeznania pozwanej k.73-75; umowa o staż k.25; umowa najmu k.27-29; program obowiązkowych szkoleń k.95-102).

Z końcem września 2016 roku pozwana ukończyła staż.

Z dniem 6 października 2016 roku pozwana rozpoczęła własną (...) Lekarz (...) (prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, nr (...)).

W dniu 10 października 2016 roku pozwana podpisała umowę o udzielaniu przez lekarzy świadczeń zdrowotnych w zakresie usług stomatologicznych z Niepublicznym Zakładem (...) w S.. Aktualne wynagrodzenie pozwanej wyniosło 2 400zł miesięcznie
(dowód: wypis o działalności gospodarczej k.122-130; rachunek k.131).

Powód z zawodu lekarz o specjalizacji ginekolog – położnik jest zatrudniony w szpitalu w S. na stanowisku asystenta oddziału położniczo – ginekologicznego na
½ etatu oraz na stanowisku dyrektora Szpitalu na ½ etatu z tytułu zatrudnienia w Szpitalu powód uzyskuje dochód około 9 000zł miesięcznie.

Powód prowadzi prywatną praktykę lekarską, z której osiąga dochód
10 000 – 15 000zł miesięcznie.

Powód ma wykłady z nauk medycznych, z czego uzyskuje dochód 2 000zł rocznie.

Powód ma zawarty związek małżeński z E. O.. Z tego związku małżeńskiego powód ma dwoje dzieci w wieku 13 i 15 lat.

Żona powoda jest lekarzem ginekologiem – położnikiem. Prowadzi prywatną praktykę lekarską, z której uzyskuje dochód około 10 000zł miesięcznie; prowadzi również poradnie ginekologiczno – położniczą.

Powód z rodziną mieszkają w domu, za który całość opłat kształtuje się w granicach
4 000 – 5 000zł miesięcznie.

Powód jest współwłaścicielem domu o powierzchni 376m, właścicielem domu o powierzchni 270m ², ²; gospodarstwa rolnego o powierzchni 9ha i ma nieruchomości o powierzchni 1 153m ². posiada dwa samochody w leasingu M. (...) - rok produkcji 2015 i B. (...) – rok produkcji 2015. Nadto jest właścicielem sprzętu i aparatów USG w swoim prywatnym gabinecie. Posiada kredyty (dowód: zeznania powoda k.120; odpisy aktów urodzeń k.79,80; oświadczenie majątkowe k.81-83).

Pozwana złożyła powodowi pisemne oświadczenie, że z dniem
1 października 2016 roku nie żąda alimentów

(bezspornie).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo oparte o przepis art. 138 k.r.o. jest zasadne z dniem
1 października 2016 roku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Zmianę stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o. powoduje takie zdarzenie wskutek, którego obowiązek alimentacyjny wygasa.

Takim zdarzeniem jest uzyskanie przez uprawnionego do alimentacji zdolności do samodzielnego utrzymania się.

W swym żądaniu powód wniósł o ustalenie, że jego obowiązek alimentacyjny wobec pozwanej ustał z dniem rozpoczęcia przez pozwaną stażu lekarza dentysty, to jest z dniem 1 października 2015 roku i od tej daty należy przyjąć, iż pozwana jest zdolna do samodzielnego utrzymania.

Sąd nie podziela stanowiska powoda w całości.

Na wstępie należy podkreślić, że dziecko pełnoletnie uzyskuje zdolność do samodzielnego utrzymania z chwilą przygotowania do zawodu z uwzględnieniem sytuacji, że kontynuuje ono naukę w terminie.

Przygotowanie do wykonywania zawodu lekarza nie rozpoczyna się z chwilą ukończenia studiów medycznych.

Ustawa o zawodzie lekarza i lekarza dentysty oraz rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2012 roku w sprawie stażu podyplomowego lekarza, lekarza dentysty regulują istotą warunki stażu podyplomowego.

Stosowanie do treści przepisu art. 15 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty, lekarz wykonuje zawód na podstawie ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza dentysty (ust.3a); lekarz jest uprawniony do wykonywania zawodu wyłącznie w miejscu odbywania stażu (ust.3b); lekarz dentysta odbywa staż podyplomowy na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony w celu przygotowania zawodowego obejmującego realizację programu stażu podyplomowego (ust.3d); okres stażu podyplomowego nie może być krótszy niż 12 miesięcy (ust.1).

Zgodnie z cytowanym rozporządzeniem Ministra Zdrowia staż podyplomowy obejmuje pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz praktycznej nauki udzielania świadczeń medycznych (§2) i dotyczy lekarzy dentystów (§2 ust.1 pkt.2); oprócz szkoleń lekarz dentysta musi również odbyć szkolenia w zakresie orzecznictwa lekarskiego, bioetyki i prawa medycznego (ust.5).

Pozwana udokumentowała udział w szkoleniu programu szkoleń (k.92-102) i częściowo uzyskanymi certyfikatami (k.69-71) oraz bezsporną okolicznością zaliczenia stażu podyplomowego.

Zatem pozwana będąc na stażu podyplomowym w okresie od 1 października 2015 roku do 30 września 2016 roku – uzyskała prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty w ograniczonym zakresie za wynagrodzeniem ściśle określonym.

W ocenie Sąd przy uwzględnieniu okoliczności sprawy pozwana w wyżej wymienionym okresie nie była zdolna do samodzielnego utrzymania. Dlatego za okres od dnia 1 października 2015 r do 30 września 2016r Sąd oddalił powództwo.

Sąd ocenił koszt utrzymania pozwanej na kwotę kształtującą się zdecydowanie powyżej kwoty wynagrodzenia jakie pozwana otrzymała na stażu podyplomowym.

Należy podkreślić, że zgodnie z przyjętą judykaturą, orzecznictwem, niezdolne do samodzielnego utrzymania się dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami co oczywiście nie oznacza mechanicznego podziału dochodów, ale do zbliżonego poziomu życia.

Z poczynionych ustaleń stanu faktycznego w oparciu o zaznania powoda, oświadczenia o stanie wyjątkowym radnego powoda wynika, że powód jako lekarz ze specjalizacji ginekolog – położnik osiąga wysokie dochody, posiada znaczny majątek i choć na utrzymaniu ma dwoje małoletnich dzieci w ocenie Sądu może uczestniczyć w alimentacji pozwanej w okresie jej stażu podyplomowego.

Powód co do zasady nie kwestionował usprawiedliwionych potrzeb pozwanej. Do dnia 1 października 2016 roku powód systematycznie wywiązywał się z tego obowiązku alimentacji wobec pozwanej.

Bezsporną okolicznością jest, że matka pozwanej również była zobowiązana do alimentacji córki w okresie jej stażu.

Wobec powyższych rozważań Sąd uznał, iż powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego za okres od 1 października 2015 roku do 30 września 2016 roku nie zasługuje na uwzględnienie.

Natomiast powództwo jest w pełni zasadne z dniem 1 października 2016 roku, kiedy to pozwana uzyskała pełne kwalifikacje zawodowe do wykonywania zawodu lekarza dentysty.

Pozwana udokumentowała umową o udzielenie przez lekarzy świadczeń zdrowotnych w zakresie usług stomatologicznych, fakt podjęcia zatrudnienia.

.

Sąd ustalił ustanie obowiązku alimentacyjnego wynikającego z ostatnio skonkretyzowanego w postaci ugody sądowej zawartej w dniu 30 września 2011 roku przed Sądem Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie o sygn. akt VIII RC 219/11.

Na podstawie art. 102 kpc Sąd odstąpił od obciążenia pozwanej zwrotem kosztów zastępstwa procesowego na rzecz powoda w części wygranej sprawy przez powoda z uwagi na niski stan majątkowy pozwanej w porównaniu z powodem.

Tym samym Sąd odstąpił od obciążenia częściowo stroną przegrywającą, bo wnosiła o oddalenie powództwa. , a dopiero pod koniec postępowania uznała roszczenie, ale z dniem 1 października 2016r.

Jednocześnie Sąd uznał za szczególnie uzasadnione w niniejszej sprawie, iż zasadnym jest, aby każda ze stron poniosła koszty zastępstwa procesowego we własnym zakresie.

Sąd oparł się w ustaleniach stanu faktycznego na zebranym materiale dowodowym w postaci zeznań stron oraz dokumentów przedłożonych przez strony, których wiarygodności żadna stron nie kwestionowała.

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd orzekł, jak w sentencji.