Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie V Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący : SSO Adam Simoni

Protokolant: asyst. sędz. Robert Wilewski

po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2017 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko A. C.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w R.

z dnia 13 października 2016 r., sygn. akt XI C 1605/15

oddala apelację

SSO Adam Simoni

ZARZĄDZENIE

- (...)

z dnia 19.12.2016 r.

R., dnia 9 stycznia 2017 r.

SSO Adam Simoni

Sygn. akt V Ca 933/16

Uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w (...)

z dnia 9 stycznia 2017 r.

Wyrokiem zaocznym z dnia 13 października 2016 r. sygn. akt XI C 1605/15 Sąd Rejonowy w R.oddalił powództwo (...) Sp. z.o.o. spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w W. przeciwko A. C. oraz obciążył powoda kosztami procesu (k.50). Powyższy wyrok zapadł w oparciu o ustalenia faktyczne i dokonane o te ustalenia rozważania prawne wskazane w uzasadnieniu zalegającym na k. 53-56 akt sprawy.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając orzeczenie w całości, zarzucając jednocześnie naruszenie:

- przepisów prawa materialnego, tj. art. 6 kc w zw. z art. 509 § 1 kc poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że powód nie wykazał w sposób skuteczny, iż na jego rzecz została przelana wierzytelność przysługująca pierwotnie (...) Sp. z o.o. od pozwanej, podczas gdy powód dołożył wszelkich starań przedkładając wszelkie niezbędne dokumenty wykazujące ciągłość przelewu wierzytelności przysługującej od pozwanej spółce (...) Sp. z o.o. wraz z jednoczesnym określeniem w załączniku „A” wysokości wierzytelności oraz osoby zobowiązanej;

- przepisów postępowania, tj. art. 328 § 2 kpc poprzez jego niezastosowanie i nie wskazanie faktów, które Sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł i przyczyn dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej w zakresie rzekomego nieudowodnienia żądania przez powoda;

- przepisów postępowania, tj. art. 339 § 2 kpc poprzez jego niezastosowanie i wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo bez wykazania, iż okoliczności przedstawione przez powoda budzą uzasadnione wątpliwości, których następstwem było wydanie wyroku oddalającego powództwo w całości, podczas gdy przedstawione przez powoda dokumenty w sposób jednoznaczny poświadczają legitymację czynną powoda w przedmiotowej sprawie, fakt zawarcia umowy przez pozwaną, fakt jej wykonania przez powoda oraz wykazują wysokość roszczenia powoda wobec pozwanej.

W oparciu o powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda jak w pozwie oraz zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania (k.59-63).

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest bezzasadna.

Bez wątpienia ustalenie Sądu I Instancji, iż w niniejszej sprawie brak jest dowodu na to, że umowa pożyczki nr (...) o udzielenie której pozwana występowała, jest tożsama z umową o nr (...), której zwrotu strona powodowa dochodzi w niniejszym postępowaniu znajduje oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym. Wskazać należy że z zalegającego na k. 17 akt sprawy wydruku historii operacji bankowych wynika, że pozwana wpłacając kwotę 0,01 zł potwierdziła rejestrację i wyraziła zgodę na umowę pożyczki (...)nr (...) – powód natomiast w żaden sposób nie wykazał, że potwierdzenie to dotyczyło w istocie pożyczki o numerze (...).

W konsekwencji stwierdzić należy, iż roszczenie objęte pozwem w tej konkretnej sprawie nie zostało udowodnione zarówno co do zasady i wysokości, zgodnie z ciężarem dowodzenia wynikającym z art. 6 kc. Brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że strona pozwana ujawniła skutecznie w postaci elektronicznej swoją wole zawarcia umowy pożyczki o numerze (...).

Tym samym brak podstaw do uznania zarzutu naruszenia art. 509 § 1 kc, albowiem Sąd nie kwestionuje skuteczności dokonanej cesji wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki nr (...), lecz wykazanie przez powoda istnienia wierzytelności dochodzonej pozwem, skoro z materiału dowodowego nie wynika, aby pozwana wyraziła zgodę na zawarcie umowy nr (...), lecz o nr (...), którą nota bene nie jest objęte roszczenie dochodzone w niniejszym postępowaniu, to tym samym powodowa spółka nie wykazała, aby roszczenie którego zwrotu się domaga jej przysługuje.

Ponadto obowiązkiem strony powodowej było dołączenie do pozwu dowodów, które umożliwiłyby Sądowi weryfikacje twierdzeń pozwu pod kątem spełnienia przesłanek z art. 339 kpc.

Sąd Odwoławczy podziela stanowisko wyrażone przez Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 10 września 2013 r, sygn. akt I ACa 494/13, Lex nr 1378705, iż Sąd zawsze jest zobowiązany rozważyć, czy w świetle przepisów obowiązującego prawa materialnego, twierdzenia powoda uzasadniają uwzględnienie żądań pozwu, w zakresie tym bowiem nie obowiązuje domniemanie z art. 339 § 2 k.p.c., negatywny zaś wynik takich rozważań powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo. W przedmiotowej sprawie Sąd I instancji prawidłowo uznał, że brak było podstaw w oparciu o art. 339 kpc do uznania za prawdziwe twierdzenia pozwu, gdyż budziły one poważne wątpliwości. Słusznie Sąd Rejonowy stwierdził, iż powód nie przedłożył dokumentów, na podstawie których można by było przeprowadzić weryfikację dochodzonego roszczenia. Za bezzasadny zatem należało uznać zarzut dotyczący naruszenia ww. przepisu.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 328 § 2 kpc podnieść należy, że strona może się powołać na zarzut wadliwego sporządzenia uzasadnienia, gdy z powodu braku w uzasadnieniu elementów wskazanych w art. 328 § 2 kpc zaskarżony wyrok nie poddaje się kontroli apelacyjnej czy kasacyjnej (wyrok SN z dnia 15.04.2005 r, I CK 756/2004). Taka sytuacja natomiast w niniejszej sprawie nie zachodzi, co czyni bezzasadnym zarzut naruszenia przepisu art. 328 § 2 kpc.

Mając powyższe na uwadze, wobec bezzasadności apelacji Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc orzekł jak w sentencji.

SSO Adam Simoni

ZARZĄDZENIE

(...).

R., dnia 25 stycznia 2017 r.

SSO Adam Simoni