Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, Wydział IX Karny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Żołnowska

w obecności oskarżyciela publ. D. K.

po rozpoznaniu dnia 18 listopada 2016 r., sprawy

A. C.

s. W. i C. z domu G.

ur. (...) w D.

obwinionego o to, że:

w dniu 26.08.2016 r. o godz. 12:31 w O. na skrzyżowaniu ulicy (...) z ulicą (...) kierując samochodem m-ki I. (...) o nr rej. (...), którego urządzenie i przyrządy nie nadawały się do spełnienia swojego przeznaczenia, nie zastosował się do wskazań sygnalizacji świetlnej wjeżdżając za sygnalizator przy wyświetlonym dla jego kierunku czerwonym sygnale świetlnym nie ustępując pierwszeństwa kierującemu samochodem m-ki S. (...) o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia, uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym

- tj. za wykroczenie z art. 96 § 1 pkt. 5 kw, art. 92 § 1 kw, art. 86 § 1 kw w zw. z art. 66 ustawy prawo o ruchu drogowym, art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, § 95 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych

ORZEKA:

I.  obwinionego A. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 96 § 1 pkt. 5 kw, art. 92 § 1 kw, art. 86 § 1 kw i za to na podstawie art. 86 § 1 kw skazuje go na karę grzywny w wymiarze 700 (siedemset) złotych;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów postępowania i opłaty;

III.  na podstawie art. 627 kpk w zw z art. 119kpw zasądza od obwinionego na rzecz oskarżyciela posiłkowego P. C. kwotę 885,60 (osiemset osiemdziesiąt pięć 60/100) złotych tytułem poniesionych wydatków.

Sygn. akt. IX W 3318/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26.08.2016r. około godz. 12.30 A. C. kierował samochodem marki I. (...) o nr rej. (...). Jechał prawym pasem ul. (...) w O., zbliżając się do skrzyżowania z ul. (...). W tym samym czasie na lewym pasie ul. (...), oczekując na zmianę sygnału świetlnego na zielony, stał P. C., kierujący pojazdem m – ki S. (...) nr rej. (...). W momencie, gdy dla wymienionego zmienił się sygnał świetlny, wjechał na prawy pas ruchu ul. (...), gdzie został uderzony w lewy bok przez I., którego kierujący wjechał na skrzyżowanie przy nadawanym czerwonym sygnale świetlnym.

W wyniku zdarzenia w pojeździe S. (...) uszkodzeniu uległy : drzwi tylne lewe, błotnik tylny lewy, zderzak tylny, próg lewy, nadkole lewe tylne, otwory drzwi tylnych lewych, lampa tylne lewa, a także podłoga oraz dach – załamany nad słupkiem środkowym. W samochodzie I. uszkodzone zostały : krata wlotu powietrza, maska silnika, zderzak przedni, błotnik przedni lewy, lampy przednie, szkielet ściany bocznej lewej, wzmocnienia czołowe i boczne lewe, ściana czołowa, drzwi kierowcy, osprzęt silnika. Stwierdzono również niesprawność hamulca roboczego – tarcze hamulcowe przednie były zardzewiałe, a poziom płynu hamulcowego obniżony o 50% w stosunku do wymaganego.

Obaj kierujący byli trzeźwi.

(dowody: wyjaśnienia obwinionego k. 36v, notatka urzędowa k. 3, protokół oględzin miejsca wypadku drogowego k. 4 – 5, szkic miejsca zdarzenia k. 6, protokoły oględzin pojazdów k. 7 – 10, protokoły badania stanu trzeźwości k. 11-12, opinie techniczne k. 25-30, dokumentacja fotograficzna k. 31- 33, nagranie z monitoringu k. 53)

Obwiniony A. C. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż źle spojrzał na sygnalizator, na którym zapalił się czerwony sygnał świetlny dla jego kierunku ruchu. Wyraził swój żal i dobrowolnie poddał się karze grzywny w kwocie 700 złotych.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego, albowiem znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, którego wiarygodność nie może budzić wątpliwości.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu, wina obwinionego nie budzi wątpliwości i został udowodniona. Czyn przypisany obwinionemu wyczerpuje znamiona wykroczeń z art. 86§1 kw i art. 92§1kw w zw z § 95 ust 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych i art. 3 Prawo o ruchu drogowym oraz art. 96 §1 pkt 5 kw w zw z art. 66 Prawa o ruchu drogowym i z mocy tych przepisów obwiniony został skazany i wymierzono mu karę jak w sentencji wyroku.

Obwiniony nie był karany za wykroczenia drogowe w przeszłości ( wydruk z (...) k. 38), przyznał się do popełnionych wykroczeń. Postawa obwinionego przed i po zdarzeniem, w ocenie Sądu pozwalała na uznanie, iż kara grzywny przez niego zaproponowana jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości jego czynu. Tak ukształtowana wpłynie na obwinionego wychowawczo i zapobiegawczo oraz spełni swe zadania w zakresie prewencji ogólnej.

Sąd, ze względu na sytuację materialną obwinionego, zwolnił go od kosztów postępowania i opłaty w sprawie.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego P. C., złożył wniosek o zwrot na jego rzecz kosztów poniesionych z tytułu ustanowienia pełnomocnika w sprawie w wysokości 885,60 zł., co stanowi dwukrotność stawki minimalnej. Sąd uwzględniając wniosek, na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 119 kpw zasądził od obwinionego żądaną kwotę.