Pełny tekst orzeczenia

WYROK CZĘŚCIOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Nowosielska

Protokolant : sekr. sąd. Małgorzata Baur

po rozpoznaniu w dniu 07 grudnia 2016 roku w Elblągu , na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich M. i S. S. (1) zastępowanych przez matkę M. S. (1)

przeciwko Ł. S.

o alimenty

I . zasądza od pozwanego Ł. S. na rzecz małoletnich powodów : M. S. (2) , urodzonego dnia (...) w O. , w kwotach po 700 (słownie: siedemset) złotych miesięcznie , S. S. (1) , urodzonego dnia (...) w A. , w kwotach po 500 (słownie : pięćset) złotych miesięcznie , łącznie w kwotach po 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych miesięcznie , poczynając od dnia 08 lipca 2016 roku do dnia 25 września 2016 roku płatnych do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki małoletnich powodów M. S. (1) , wraz z ustawowymi odsetkami, w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat ;

II . umarza postępowanie co do żądań w kwotach ponad 700 złotych miesięcznie na rzecz każdego z powodów ;

III . oddala powództwa w pozostałym zakresie .

IV . wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności .

Sygn. akt III RC 423/16

UZASADNIENIE

W pozwie, złożonym dnia 8 lipca 2016 roku , reprezentująca małoletnich powodów M. i S. S. (1) matka – M. S. (1) - wniosła o zasądzenie od pozwanego Ł. S. na rzecz małoletnich M. i S. S. (1) alimentów w kwotach po 1000zł miesięcznie na rzecz każdego z nich , łącznie po 2000 złotych miesięcznie , płatnych do jej rąk do 10 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat , począwszy od dnia 24 kwietnia 2016 roku . W uzasadnieniu wskazała, iż pozostaje z pozwanym w związku małżeńskim od 24 kwietnia 2010 roku, od 24 kwietnia 2016 roku żyje z nim w faktycznej separacji. Ze związku z pozwanym pochodzą małoletni powodowie: M. S. (2), urodzony w dniu (...) oraz S. S. (1), urodzony w dniu (...). Podniosła , iż dnia 24 kwietnia 2016 roku wyprowadziła się wraz z dziećmi ze wspólnie wynajmowanego z pozwanym mieszkania w A., wyjechała do matki do P. oddalonego o 300 km od poprzedniego miejsca zamieszkania. Podkreśliła, że od czasu wyprowadzki małoletni powodowie otrzymali od ojca na swoje utrzymanie kwotę 700 zł, tj. 400zł w dniu 20 czerwca 2016 roku oraz kwotę 300zł w dniu 30 czerwca 2016 roku. Argumentowała , że Ł. S. pracuje, otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 5.823,50zł brutto, a także otrzymuje dodatkowo 1.000zł z wynajmowania ich wspólnego mieszkania w G.. Podnosiła , że pozwany zmusił ją do wyprowadzki , ponieważ nie chciał opuścić mieszkania w A.. Powyższe wiązało się z koniecznością zrezygnowania przez nią z dobrze płatnej pracy za kwotę 4.325,20zł brutto miesięcznie, którą posiadała w A.. Podkreśliła , że potrzeby dzieci są znaczne. Starszy syn M. od września 2016 roku rozpocznie naukę w szkole podstawowej, co wiąże się z zakupem podręczników, przyborów szkolnych, obuwia, odzieży, a także koniecznością ponoszenia opłat szkolnych. Potrzebuje również zabezpieczenia finansowego w zakresie rozwoju swoich zainteresowań i zajęć korekcyjno-kompensacyjnych w zakresie funkcji percepcyjno-motorycznych oraz zajęć korekcyjnych z uwagi na wady postawy. Jest dzieckiem mającym skłonności do otyłości, co powoduje konieczność wizyt u dietetyka i stosowania odpowiedniej diety, także z uwagi na alergię pokarmową oraz na alergię związaną z ugryzieniami owadów. Argumentowała , że M. cierpi na atopowe zapalenie skóry wymagające stosowania specjalistycznych środków higieny osobistej. Młodszy syn - S. - liczy 21 miesięcy, jest także alergikiem pokarmowym mającym problemy skórne. Jest dzieckiem pampersowanym. Miesięczny koszt pampersów wynosi około 200zł. Z uwagi wiek wymaga ponoszenia częstych wydatków na odzież (ubranka). Dodatkowymi kosztami na rzecz małoletniego S. będą opłaty za żłobek, do którego dziecko będzie uczęszczało. Niezbędnymi wydatkami na młodszego syna jest koszt zakupu nowych zabawek celem zapewnienia jemu właściwego rozwoju psycho-ruchowego. M. S. (1) podkreśliła, że w okresie jesienno-zimowym dzieci często chorują na choroby górnych dróg oddechowych, a powyższe generuje koszty w postaci wydatków na leki oraz konieczność częstych wizyt lekarskich. Lekarze zalecają małoletnim pobyt dzieci nad morzem minimum dwa razy w roku. Podnosiła , że z uwagi na alergię synów , musi szczególnie dbać o czystość w domu, stosować odpowiednie dla alergików środki czystości oraz kupować dzieciom bawełnianą bieliznę. Argumentowała , że obecnie nie pracuje i jest na utrzymaniu rodziców , przy czym zobowiązała się miesięcznie dokładać do kosztów związanych z eksploatacją mieszkania matki . Zatem nie jest ona w stanie utrzymać dzieci samodzielnie.

Pozwany Ł. S. w odpowiedzi na pozew uznał żądanie odnośnie małoletniego S. S. (1) do kwoty 400zł miesięcznie oraz odnośnie małoletniego powoda M. S. (2) do kwoty 600zł miesięcznie, w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa jako żądania zawyżonego, nieadekwatnego do rzeczywistych potrzeb dzieci. Pozwany przyznał, że w dniu 24 kwietnia 2016 roku żona go opuściła, zabrała ze sobą dzieci, zamieszkała z nimi u jej rodziców w P. i od tego czasu ma znacznie utrudniony kontakt z dziećmi. Podnosił, że wystawia pracodawcy miesięcznie rachunek na kwotę 5.823,50zł brutto, jednakże kwota ta jest możliwa do uzyskania jeżeli pracuje on w pełnym wymiarze czasu pracy . Każdy dzień nieobecności skutkuje pomniejszeniem kwoty ryczałtu o 1/21. Pozwany wyjaśnił, że prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z miesięcznymi wydatkami w postaci: składek ZUS – 1.121,52zł, podatku dochodowego – średnio 500zł, kredytu na zakup samochodu – 516,26zł, paliwa – około 400zł miesięcznie, ubezpieczenia OC – 600zł rocznie, abonamentu telefonicznego – 148,39 zł, opłat za usługi biura rachunkowego – 80zł oraz rat za komputer – 230zł . Odnośnie mieszkania, pozwany przyznał, że wynajmuje je za 1.000zł, dodał jednakże, że z tej kwoty opłaca czynsz i opłaty eksploatacyjne za to mieszkanie w wysokości 468,47zł miesięcznie, a także spłaca wspólny kredyt małżonków na zakup mieszkania w kwocie – 542,91zł . Podniósł , że nadal mieszka w wynajmowanym mieszkaniu w A., którego miesięczny koszt utrzymania wynosi: czynsz najmu 1.000zł, opłaty za energię elektryczną – 120zł, opłaty za wodę – 100zł, opłaty za ogrzewanie – około 50zł . Dodatkowo uiszcza też opłaty za ubezpieczenie grupowe w wysokości 55zł miesięcznie . Pozwany podkreślił, iż ma poważne problemy zdrowotne, rozpoczął diagnostykę w zakresie ustalenia przyczyn neuropatii ruchowo-czuciowej, oczekuje na kolejne badania. Dojazdy na badania spowodują w najbliższym czasie znaczne obciążenie finansowe, a rozpoczęcie leczenia, także dodatkowo obniżenie wynagrodzenia. Pozwany podał, iż w zawodzie fizjoterapeuty w województwie (...) i (...)- (...) uzyskuje wynagrodzenie na maksymalnym poziomie i nie ma większych możliwości zarobkowych, ponieważ pracuje przez siedem dni w tygodniu, tj. w dniu robocze od poniedziałku do piątku oraz w weekendy. Ojciec małoletnich powodów przyznał, że koszty miesięczne utrzymania syna S. wynoszą około 400-600 zł, a M. co najmniej około 500 zł . Podkreślił, iż koszty utrzymania dzieci są różne ze względu na wiek synów, zatem żądanie tej samej kwoty na każde dziecko przez ich matkę jest bezpodstawne. Potrzeby młodszego syna S. są mniejsze, a starszego M. większe. Ł. S. zakwestionował konieczność zapewnienia małoletniemu M. odpłatnych zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, gdyż zapewnienie tego rodzaju zajęć jest możliwe bezpłatnie poprzez rodziców dziecka mających odpowiednie przygotowanie zawodowe w tym zakresie. Pozwany podważył wydatki na zakup podręczników szkolnych dla starszego syna M., które obecnie są bezpłatne (za wyjątkiem zakupu książki do nauki religii – koszt około 30zł). Podkreślił, iż opłaty szkolne nie są znacznym wydatkiem, jest to kwota około 50zł rocznie uiszczana na ubezpieczenie i komitet rodzicielski. Pozwany nie zgodził się z twierdzeniem jego żony zawartym w pozwie, że zmuszona była w związku z wyprowadzką, problemami osobistymi odejść z pracy, co spowodowało obniżenie poziomu życia małoletnich powodów. Podkreślił, że nie ponosi odpowiedzialności zarówno za przeprowadzkę żony z dziećmi do P., jak i jej rezygnację z zatrudnienia w (...) w A. na stanowisku fizjoterapeuty. Zaprzeczył twierdzeniom M. S. (1), iż dotychczas na potrzeby dzieci uiścił jedynie 700zł (w dniu 20.06.2016r. kwotę 400zł, w dniu 30.06.2016r. kwotę 300zł) podkreślając, iż od dnia wyprowadzki rodziny poniósł wyższe koszty na synów w łącznej kwocie około 4.300zł, co stanowi około 1.000zł miesięcznie. W tym okresie zakupił dla dzieci wyżywienie, zabawki, niezbędne artykuły higieniczne oraz przekazał na rachunek bankowy ich matki kwotę 4000 złotych , tytułem zwrotu podatku wypłaconego w kwocie 5.117zł. Zatem żądanie M. S. (1) do zasądzenia alimentów na rzecz małoletnich z datą wsteczną, tj. od dnia 24 kwietnia 2016 roku w jego ocenie nie znajduje uzasadnienia.

Postanowieniem z dnia 30 września 2016 roku Sąd udzielił zabezpieczenia poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletnich powodów alimentów w kwotach łącznych po 1000 złotych miesięcznie (600 zł na rzecz małoletniego M. S. (2) i 400 zł na rzecz małoletniego S. S. (1)) , płatnych do rąk ich matki M. S. (1) , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płątności którejkolwiek z rat oraz oddalił wniosek w pozostałym zakresie.

Postanowieniem z dnia 10 października 2016 roku zawieszono sprawę co do świadczeń za okres od dnia 26 września 2016 roku, w trybie przepisu art. 445 & 2 kpc, z uwagi na wszczęcie sprawy o rozwód między M. S. (1) i Ł. S..

Na rozprawie w dniu 07 grudnia 2016 roku pełnomocnik małoletnich powodów zmodyfikował powództwo i wniósł o zasądzenie alimentów na rzecz każdego z małoletnich powodów w kwotach po 700zł miesięcznie, łącznie po 1.400zł miesięcznie, poczynając od dnia 24 kwietnia 2016 roku, zaś w pozostałym zakresie cofnął pozew.

Pełnomocnik pozwanego wyraził zgodę na cofnięcie pozwu, w pozostałym zakresie uznając żądanie tak jak w odpowiedzi na pozew do kwot po 400zł miesięcznie na rzecz małoletniego S. i do kwot po 600zł miesięcznie na rzecz małoletniego M. poczynając od dnia wniesienia pozwu oraz wnosząc o jego oddalenie w pozostałej części.

Sąd ustalił , co następuje :

M. D. i Ł. S. zawarli związek małżeński dnia 24 kwietnia 2010 roku. Z małżeństwa posiadają młodszego syna S. S. (1), urodzonego w dniu (...). Strony posiadają starszego syna M. S. (2) urodzonego przed zawarciem przez nich związku małżeńskiego, w dniu 24 maja 2009 roku. M. D. i Ł. S. wspólnie zakupili na kredyt mieszkanie położone w G.. Kredyt na to mieszkanie jest spłacany od pięciu lat z miesięczną ratą kredytową w wysokości około 500 zł, został zaciągnięty na 30 lat. Powyższe mieszkanie w G. zostało wynajęte bezterminowo osobom trzecim , zaś w dniu 02 sierpnia 2013 roku strony wspólnie wynajęły bezterminowo mieszkanie o powierzchni 68 m ² położone w A., aby mieć bliżej do pracy. Rodzice małoletnich pracowali w tych samych zawodach jako fizjoterapeuci, prowadząc oddzielne działalności gospodarcze. Ł. S. świadczył w/w usługi na rzecz Szpitala (...) w A.. Prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Dochody uzyskiwane z zatrudnienia i zakładu ubezpieczeń społecznych (m.in. świadczenia chorobowe w czasie ciąży, świadczenia rodzicielskie małżonki pozwanego) przeznaczali na bieżące utrzymanie rodziny. Od września 2015 roku do dnia rozstania się stron (do dnia 24 kwietnia 2016 roku) w wynajmowanym mieszkaniu w A. zamieszkiwała z nimi także matka M. S. (1), która zajmowała się nieodpłatnie ich wspólnym młodszym synem S. , która nie ponosiła kosztów utrzymania mieszkania , czyniąc czasami zakupy. M. S. (1) w dniu 24 kwietnia 2016 roku opuściła wraz z dziećmi i swoją matką wspólnie zajmowane mieszkanie stron w A. i przeprowadziła się do mieszkania matki w P.. Pozwany pozostał w dotychczas wspólnie wynajmowanym mieszkaniu w A. . M. S. (1) z dniem 15 czerwca 2016 roku zrezygnowała z prowadzonej działalności gospodarczej i w dniu 16 czerwca 2016 roku została wykreślona z ewidencji działalności gospodarczej. Przez ostatnie cztery lata pracowała na rzecz szpitala w A. w wyuczonym zawodzie fizjoterapeuty. Z powyższej działalności gospodarczej przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów uzyskiwała dochody od 3.000 zł do 4.200 zł brutto. W czasie urlopu rodzicielskiego do października 2015 roku pobierała świadczenia od 5.000 zł do 6.000 zł netto miesięcznie, ponieważ w czasie ciąży przez trzy miesiące płaciła wysokie składki na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych .

Ł. S. nadal prowadził dotychczasową działalność gospodarczą świadcząc pracę w charakterze fizjoterapeuty. Pozwany według zeznania PIT 36 za 2015 roku złożonego wspólnie z żoną M. S. (1) osiągnął dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w kwocie 53.224,33 zł, zaś jego małżonka - w łącznej kwocie 64.038,78 zł z dwóch źródeł: z pozarolniczej działalności gospodarczej w kwocie 4.974,78 zł oraz z innych źródeł (m.in. świadczenia rodzicielskie) w kwocie 59.064 zł. Małżonkowie S. z powyższego rozliczenia podatkowego w związku z ulgą na dwoje dzieci wykazaną w załączniku do w/w zaznania PIT-O uzyskali nadpłatę w wysokości 5.117 zł. Część tego nadpłaconego podatku w wysokości 4.000 zł Ł. S. przekazał na rachunek bankowy M. S. (1).

Obecnie (od czasu rozstania rodziców chłopców) M. S. (1) zamieszkuje wraz z małoletnimi powodami M. i S. S. (1) w trzypokojowym jej matki położonym w P.. M. G. (1) pobiera emeryturę w kwocie po 1.500 zł miesięcznie. M. G. (2) mieszka osobno w E.. Matka małoletnich powodów nie ponosi żadnych opłat mieszkaniowych, tj. czynszu za mieszkanie w kwocie 400 - 500 zł miesięcznie oraz opłat za media w mieszkaniu: za energię elektryczną w wysokości 140-170 zł co dwa miesiące (średnio 155 zł miesięcznie) i za mieszkaniu gaz w kwocie 40-45 zł co półtorej miesiąca. Opłaty te uiszcza matka M. S. (1).

M. S. (1) ma 33 lata. Jest z zawodu fizjoterapeutą. Ma łącznie 12 lat stażu pracy w tym zawodzie. Jest osobą bezrobotną, zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy w E. Filia w P., od dnia 16 czerwca 2016 roku pobierającą zasiłek dla bezrobotnych w wysokości 80%, tj. w kwocie około 500 zł miesięcznie. Zasiłek dla bezrobotnych został jej przyznany do dnia 15 czerwca 2017 roku. Ponadto otrzymuje od pozwanego alimenty na dzieci w kwocie 1.000 zł miesięcznie oraz świadczenie rodzicielskie na młodszego syna S.. Łącznie ma do dyspozycji środki pieniężne w kwocie 2.000 zł miesięcznie. Powiatowy Urząd Pracy w E. Filia w P. od czerwca 2016 roku do października 2016 roku dysponował 3 ofertami pracy w zawodzie fizjoterapeuty .

Od czasu rozstania z mężem wydatki matki małoletnich na utrzymanie rodziny (na własne utrzymanie oraz synów S. i M. z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe) stanowią łącznie kwotę 2.500 zł miesięcznie. Na wyżywienie dzieci ich matka przeznacza kwotę około 1300 - 1.500 zł miesięcznie (w tym na herbatę owocową – 15 zł , cukier – 4 zł , wodę – 50 zł , masło – 20 zł , 20 jaj – 11 zł , jogurty – 50 zł , płątki i mleko – 15 zł , parówki – 15 zł , zupy – 200 zł , drugie dania – 400 zł , dżemy – 15 zł , owoce – 150 zł , twarożek – 15 zł , wędliny , ser , pasztet – 100 zł , 8 chlebów – 12,80 zł , 120 bułek – 36 zł , 2 śniadania do szkoły – 100 zł , słodycze – 100 zł) , na kontrole lekarskie w związku z założonym jej aparatem ortodontycznym przeznacza kwotę 150 zł miesięcznie. Ponadto ponosi opłaty za telefon w kwocie 150 zł miesięcznie oraz opłaty na ubezpieczenie (polisę na życie założoną dla starszego syna M.) w kwocie 134 zł miesięcznie. M. S. (1) różnicę pomiędzy wydatkami na dzieci, a jej dochodami ponosi ze środków finansowych uzyskiwanych od jej rodziców.

Małoletni M. S. (2) ma obecnie 7 lat. Uczęszcza do pierwszej klasy Szkoły Podstawowej Nr (...) w P.. Ma zdiagnozowaną skazą białkową, jest alergikiem (alergia pokarmowa i alergia kontaktowa na owady) oraz choruje na atopowe zapalenie skóry. Jest dzieckiem skłonnym do otyłości. Rozwija się prawidłowo. Na utrzymanie małoletniego M., poza wyżywieniem, jego matka przeznacza miesięcznie kwotę około 568 zł (w tym na krem 20 zł , szampon 20 zł , żel pod prysznic 20 zł , szczoteczkę i pastę do zębów – 30 zł , nawilżany papier toaletowy – 24 zł , odzież , obuwie , zabawki , książki , komiksy , przybory szkolne – 350 zł , treningi judo – 100 zł) oraz dodatkowo w związku z rozpoczęciem edukacji szkolnej poniosła koszt wyprawki szkolnej we wrześniu 2016 roku w kwocie 1.042 zł (w tym 150 zł na piórnik , plecak , worek na buty , 300 zł na 6 sztuk spodni dresowych , 60 zł na 3 sztuki spodenek na wychowanie fizyczne , 80 zł na 2 sztuki koszulek na długi rękaw , 60 zł na 2 sztuki koszulek na krótki rękaw , 100 zł na 2 sztuki bluz z kapturem , 20 zł na 10 sztuk zeszytów , 20 zł na 4 sztuki bloku rysunkowego i 4 sztuki bloku technicznego , 25 zł na trampki z białą podeszwą na zajęcia wychowania fizycznego , 30 zł na 3 sztuki teczek , 27 zł na książki do religii , 10 zł na okładki na książki , 100 zł na ołówek , kredki , gumkę , linijkę , nożyczki , temperówkę , klej , pędzelki , farby , plastelinę , bibułę , flamastry , blok kolorowy techniczny i rysunkowy , wycinanki) , koszty opłat szkolnych w kwocie 105 zł (w tym na ubezpieczenie – 35 zł , komitet rodzicielski – 35 zł , klub (...) – 1 zł , zdjęcia szkolne – 27 zł , składkę na dzień nauczyciela – 4 zł , comiesięczną składkę klasową – 3 zł) .

Małoletni S. S. (1) liczy 2 lata , ma zdiagnozowaną skazą białkową, jest alergikiem (alergia pokarmowa), ma problemy skórne. Rozwija się prawidłowo. Pozostaje pod opieką matki. Nadal jest pampersowany , także w ciągu dnia. Na utrzymanie małoletniego S., poza wyżywieniem, jego matka przeznacza miesięcznie kwotę około 572 zł (w tym na mleko modyfikowane – 135 zł , kaszę – 90 zł , obiadki – 24 zł , pieluchy i chusteczki nawilżane – 250 zł , krem – 25 zł , szampon – 20 zł , żel pod prysznic – 30 zł , wodę morską – 25 zł , witaminę C – 12 zł , witaminę D – 10 zł , odzież , obuwie , zabawki , książeczki , leki – 200 zł) .

Z kolei pozwany Ł. S. ma 32 lata. Od 19 lipca 2012 roku do dnia dzisiejszego prowadząc własną działalność gospodarczą świadczy usługi jako fizjoterapeuta w Szpitalu (...) w A.. Wystawia pracodawcy miesięcznie rachunek na kwoty po około 5.823 zł brutto . Miesięcznie ponosi następujące wydatki : składki ZUS – 1.121,52zł, podatek dochodowy – 668zł, rata kredytu na zakup samochodu używanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – 516,26zł (termin wpłaty ostatniej raty przypada na 16.10.2017r.), wydatki na paliwo – około 400zł miesięcznie, ubezpieczenie OC w/w samochodu – 778zł rocznie, abonament telefoniczny – 148,42 zł, opłata za usługi biura rachunkowego – 80zł , raty za komputer (zakupiony w lipcu 2016 roku z uwagi na wywiezienie dotychczasowego przez M. S. (1)) – 231,12zł. Pozwany nadal zamieszkuje w mieszkaniu , które dotychczas zajmował wraz z małoletnimi powodami i żoną w A. , jego miesięczny koszt utrzymania wynosi: czynsz najmu 1.000zł, opłaty za energię elektryczną – 120zł, opłaty za wodę – 100zł, opłaty za ogrzewanie – około 50zł . Dodatkowo pozwany uiszcza również opłaty za ubezpieczenie grupowe w wysokości 55zł miesięcznie. Mieszkanie w G. jest nadal wynajmowane za kwoty po 1.000zł miesięcznie , z tej kwoty Ł. S. opłaca czynsz i opłaty eksploatacyjne w wysokości około 500zł miesięcznie, a także spłaca wspólny kredyt zaciągnięty z M. S. (1) na 30 lat i spłacany 5 lat przez małżonków na zakup tego mieszkania w kwotach po około 541,70 zł miesięcznie . Ł. S. jest w trakcie diagnostyki w zakresie ustalenia przyczyn neuropatii ruchowo-czuciowej, obu stóp i dłoni. Nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Pozwany od chwili wyprowadzenia się M. S. (1) wraz z dziećmi, aż do dnia urodzin młodszego syna S., tj. do dnia 20 września 2016 roku, łożył na utrzymanie dzieci różne kwoty. W lipcu 2016 roku przekazał na rzecz synów kwotę 500 zł, a we wrześniu 2016 roku uiścił dla nich kwotę 1.000zł. Do tego dnia dwa razy kupił dzieciom gry i zabawki. Pomimo konfliktu stron potwierdzonego interwencjami Policji w P. w dniu 25.06.2016r., 01.09.2016r., 14.09.2016r. i 05.11.2016r. Ł. S. miał i ma kontakt z synami, bezpośredni i telefoniczny, pamięta o ważnych uroczystościach dzieci (np. urodziny). W kolejnym miesiącu październiku 2016 roku uiścił na rzecz dzieci łączną kwotę 1.000 zł (600 zł na rzecz syna M. i 400 zł na rzecz syna S.).

Do Sądu Rejonowego w Elblągu w dniu 08 lipca 2016 roku wpłynął wniosek M. S. (1) o pozbawienie pozwanego władzy rodzicielskiej i ustalenia miejsca pobytu małoletnich M. i S. S. (1). Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt III Nsm 911/16. Postanowieniem z dnia 10 października 2016 roku zawieszono powyższą sprawę w trybie przepisu art. 445 ¹ kpc.

Dnia 26 września 2016 roku pozwany Ł. S. złożył w Sądzie Okręgowym w Suwałkach pozew przeciwko M. S. (1) o rozwód i sprawa posiada numer I C 766/16. W toku sprawy rozwodowej, podczas pierwszego posiedzenia, Sąd Okręgowy ustalił kontakty ojca z dziećmi w co drugi tydzień w sobotę i w niedzielę w określonych godzinach i miejscu , które nie dochodzą do skutku .

(dowód: zeznania pozwanego Ł. S. : protokół z rozprawy z dnia 07 grudnia 2016 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.413 w czasie 00:29:05 – 00:36:59 , 00:45:25 – 00:47:27 , protokół skrócony k410 – 411 , zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów M. S. (1) : protokół z rozprawy z dnia 07 grudnia 2016 roku zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.413 w czasie 00:13:08 – 00:29:05 , 00:38:13 – 00:45:25 , protokół skrócony k.409 – 411 , informacje, dowody wpłat, odpisy zupełne aktów urodzeń, potwierdzenia przelewów, rachunki, faktury, umowy , częściowo spisy kosztów utrzymania, k. 21, 25, 33- 94, 122 - 300, 308-322, 324-407, 417 – 418 , dokumenty zgromadzone w aktach Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. III Nsm 911/16 ).

Sąd zważył , co następuje :

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych do akt sprawy przez przedstawicielkę ustawową małoletnich powodów - M. S. (1) oraz pozwanego Ł. S., które były wiarygodne i nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Nadto został on ustalony w oparciu o zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów oraz pozwanego - z uwagi na ich spójność, logikę i zbieżność z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie. Sąd uwzględnił również dowód przeprowadzony poza rozprawą otrzymany w dniu 16 grudnia 2016 roku w postaci informacji z Powiatowego Urzędu Pracy w E. Filia w P. (k. 417-418) odnośnie ofert pracy jakim dysponował w/w Urząd w ciągu ostatniego roku w zawodzie fizjoterapeuty. Ponadto Sąd nie uznał w całości za zasługujących na wiarę wydatków przedstawionych przez przedstawicielkę ustawową małoletnich powodów na ich utrzymanie związane z wydatkami na wyżywienie , bowiem przeczyły powyższemu zasady doświadczenia życiowego – o czym poniżej .

Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy była zasadność zasądzenia alimentów od pozwanego na rzecz małoletnich powodów a także ich wysokość .

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś - od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.). Pojęcia "usprawiedliwione potrzeby" oraz "możliwości zarobkowe i majątkowe" zostały szczegółowo omówione w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. (M.P. z 1988 r. Nr 6, poz. 60). W uchwale tej stwierdzono między innymi: "Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego. Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewidują także formę wykonania obowiązku alimentacyjnego, w całości lub w części w postaci osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 k.r.o.).

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostawało to, że małoletni powodowie nie posiadają własnego majątku, zatem nie są w stanie utrzymać się samodzielnie i w tym zakresie zasadne jest finansowanie ich potrzeb przez rodziców. Dotychczas - do dnia 24 kwietnia 2016 roku - potrzeby te zaspokajali oboje rodzice, żyjąc wspólnie w wynajmowanym mieszkaniu w A., mieszkając także z babką macierzystą zajmującą się nieodpłatnie młodszym synem stron S. oraz prowadząc osobne działalności gospodarcze i świadcząc w ramach tych działalności usługi fizjoterapeutyczne.

Określając zakres obowiązku alimentacyjnego , Sąd wziął pod uwagę usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów będących w różnych wieku (S. – 2 lata, M. – 7 lat), możliwości majątkowe i zarobkowe ich rodziców .

Małoletni S. liczy 2 lata, jego potrzeby wynikają z konieczności zakupu niezbędnej odzieży, z której wyrasta , odpowiedniego wyżywienia (mleko modyfikowane, dieta związana ze skazą białkową), leków w przypadku choroby, zabawek, środków czystości oraz pampersów (korzysta z nich nadal w ciągu dnia). Kwota wydatków na niego w wysokości około 572 zł miesięcznie, poza wyżywieniem, jest usprawiedliwiona zarówno jego potrzebami jak i możliwościami zarobkowymi rodziców i ich dotychczasowym poziomem życia . Małoletni powód M. liczy 7 lat, rozpoczął edukację szkolną, jego potrzeby wynikają z konieczności zakupu niezbędnej odzieży , odpowiedniego wyżywienia (dieta związana ze skazą białkową), leków w przypadku choroby, zabawek (także edukacyjnych), środków czystości, opłacenia zajęć dodatkowych (np. judo). Kwota wydatków na niego w wysokości około 568 zł miesięcznie, poza wyżywieniem, oraz dodatkowo poniesionych przez matkę wydatków szkolnych małoletniego w łącznej kwocie 1147 zł, jest usprawiedliwiona zarówno jego potrzebami jak i możliwościami zarobkowymi rodziców i ich dotychczasowym poziomem życia . M. S. (1) podała, iż na wyżywienie synów przeznacza miesięcznie kwotę około 1.500 zł , następnie kwotę tę określiła na 1308,80 zł. W ocenie Sądu , kwota ta jest zawyżona , zważywszy , że na przykład przedstawiła na mleko modyfikowane , kaszki , obiadki w słoiczkach wydatki w kwocie 249 zł a następnie kolejne na płatki i mleko , zupy , drugie dania , chleby , bułki . Bez wątpienia dzieci , w tym małoletni S. , potrzebują dla rozwoju zróżnicowanych produktów , natomiast nie w ilościach zaprezentowanych przez ich matkę . W ocenie Sądu , realną i adekwatną do potrzeb małoletnich powodów kwotą na ich wyżywienie jest około 800 – 1000 złotych miesięcznie na obu .

Należy zauważyć , że obowiązek łożenia na utrzymanie małoletnich M. i S. spoczywa na obojgu rodzicach . Małoletni powodowie opuścili dotychczas wspólnie zajmowane mieszkanie w A. , co wiązało się z rezygnacją przez M. S. (1) ze stałego źródła dochodu w postaci prowadzonej od wielu lat działalności gospodarczej . Powyższe nie mogło zostać usprawiedliwione konfliktem między małżonkami , bowiem decydując się na wskazane posunięcie przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów winna była przewidzieć konsekwencje dla synów , brak możliwości zaspokajania ich potrzeb przez nią w dotychczasowym zakresie , na co zwraca uwagę przepis art 136 krio . W ocenie Sądu , brak chęci opuszczenia przez pozwanego wspólnie wynajmowanego mieszkania nie stanowił wystarczającej podstawy do podjęcia takiej decyzji przez M. S. (1) i nie był usprawiedliwiony . Ponadto z informacji nadesłanej przez PUP w E. Filię w P. wynikało , że dysponowano ofertami pracy dla fizjoterapeutów od września i października 2016 roku (informacja k.418) .

Jeśli chodzi o sytuację pozwanego , to – w ocenie Sądu – wykorzystuje on w pełni swoje umiejętności , nadal świadczy usługi w charakterze fizjoterapeuty , ponosi wydatki związane z utrzymaniem siebie oraz prowadzoną działalnością gospodarczą . Jeśli idzie o dochody z tytułu pobierania czynszu najmu za mieszkanie w G. , to nie znalazły potwierdzenia argumenty podnoszone przez M. S. (1) o czerpaniu przez pozwanego korzyści z tego tytułu , bowiem konieczność ponoszenia opłat za czynsz oraz opłacania rat kredytu w całości konsumują wskazany czynsz .

Pozwany od czasu rozstania stron, ma ograniczane kontakty z synami , będąc w konflikcie z matką małoletnich , jednakże pamiętał o ważnych uroczystościach dzieci. Również wspierał finansowo matkę w zaspokajaniu potrzeb synów, przekazując na ich utrzymanie środki finansowe , dokonując zakupów potrzebnych im przedmiotów . W maju 2016 roku przekazał na konto żony kwotę 4000 złotych z tytułu zwrotu małżonkom podatku za 2015 rok . Ponadto czynił zakupy dla dzieci zarówno artykułów żywnościowych jak i przemysłowych (faktury k.84 , 87 – 91 , 94) . Następnie w czerwcu 2016 roku przekazał łącznie kwotę 700 złotych , w lipcu 500 złotych , co nie było wystarczające na zaspokojenie potrzeb dzieci . Niewątpliwie potrzeby małoletnich powodów zostały zaspokojone za okres od dnia wyprowadzenia się powodów z mieszkania w A. do dnia wywiedzenia przez ich matkę żądania , stosownie do dyspozycji przepisu art. 137 §2 Krio , biorąc pod uwagę przekazane środki finansowe i rzeczowe przez pozwanego , poparte zeznaniami przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów o zaspokojeniu potrzeb dzieci za okres sprzed wytoczenia powództwa (protokół z rozprawy z dnia 07 grudnia 2016 roku zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.413 w czasie 00:13:08 – 00:29:05 , 00:38:13 – 00:45:25 , protokół skrócony k.409 – 411) . Natomiast od czasu wytoczenia żądania , wydatki na utrzymanie małoletnich powodów pozwany czynił częściowo . M. S. (1) korzystała z pomocy finansowej dziadków macierzystych (uzupełniała różnicę pomiędzy wydatkami na dzieci a uzyskiwanymi dochodami) oraz z pomocy rzeczowej od jej matki (nieodpłatne zamieszkiwanie wraz z dziećmi w mieszkaniu matki M. S. (1)) .

Biorąc pod uwagę potrzeby małoletnich powodów , w ocenie Sądu, pozwany posiada możliwości łożenia na utrzymanie starszego syna M. kwoty po 700 złotych miesięcznie, a młodszego syna S. kwoty po 500 zł miesięcznie (uiszczania kwot wyższych o 100 zł na każde dziecko od kwot uznanego przez pozwanego powództwa), bowiem jego dochody oscylują w kwotach po około 4.435,36 zł miesięcznie (1/12 z kwoty dochodu 53.224,33 zł za 2015 roku wg PIT-36). Należy zauważyć, iż wydatki pozwanego oscylują w kwotach po około 1.270 zł miesięcznie z tytułu opłat mieszkaniowych , ponosi także wydatki m. in. na raty za komputer w kwotach po 231,12 złotych miesięcznie i samochód w kwotach po 516,26 zł , opłaty za telefon w kwotach po około 148 złotych miesięcznie , prowadzenie księgowości w kwotach po 80 złotych miesięcznie , co nie pozwala na przyjęcie , iż wskazane wydatki nie pozwalają na łożenie na utrzymanie małoletnich powodów . Wypada również zauważyć, że decydując się na zaciąganie kredytów , pozwany w pierwszej kolejności winien był liczyć się z koniecznością alimentowania osób, do których alimentacji jest zobowiązany – małoletnich powodów. Zatem konieczność spłat rat kredytów nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że pozwany nie może świadczyć alimentów. Należy podkreślić, że w pierwszej kolejności rodzice dziecka muszą zaspokoić potrzeby małoletnich dzieci a dopiero później podejmować decyzje co do zaciągania zobowiązań kredytowych . A zatem zobowiązany do alimentów w pierwszej kolejności winien posiadać środki na zaspokojenie potrzeb małoletnich dzieci, a dopiero później szacować swoje możliwości i ewentualnie zaciągać kredyty, licząc się z koniecznością ich spłaty w zakresie jaki ewentualnie po zaspokojeniu potrzeb dzieci mu pozostanie. Zgodnie z treścią uchwały Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 1976 roku (sygn. akt III CZP 46/75, opublikowanej w OSNCP z 1976 roku Nr 9 , poz.184), którą Sąd rozpoznający przedmiotową sprawę w pełni podziela , rodzice w żadnym razie nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka , które nie może utrzymać się samodzielnie tylko na tej podstawie , że wykonywanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Pozwany poza powodami, nie posiada innych osób na utrzymaniu, powinien w większym zakresie finansowym niż matka dziecka przyczyniać się do ich utrzymania, tak jak w czasie wspólnego zamieszkiwania stron. Godzi się podkreślić, iż dochody pozwanego są stałe i regularne, przekraczają dochody matki powodów uzyskiwane z tytułu zasiłku dla bezrobotnych (oraz potencjalne , przy założeniu , że nadal prowadziłaby działalność gospodarczą bądź była zatrudniona w ramach stosunku pracy) , stąd obowiązek alimentacyjny ojca winien być uwzględniony w większym procentowo udziale niż matki. Wprawdzie pozwany oświadczył, że jest w trakcie diagnostyki chorób rąk i stóp, lecz nie przedłożył orzeczenia o niepełnosprawności, zatem jego możliwości zarobkowe nie są ograniczone. Ponieważ stopa życiowa dziecka nie może być niższa od stopy życiowej jego rodziców a jak wskazano powyżej pozwany posiada wyższe możliwości zarobkowe niż matka, a nadto nie sprawuje obecnie codziennej pieczy nad dziećmi (ma ustalone w toku sprawy rozwodowej kontakty z dziećmi dwa razy w miesiącu w sobotę i w niedzielę), dlatego w większym zakresie powinien przyczyniać się do utrzymania synów .

Mając powyższe okoliczności na względzie, Sąd doszedł do przekonania, iż kwoty zasądzonych alimentów - przy ustaleniu możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego oraz usprawiedliwionych potrzeb powodów - są usprawiedliwione okolicznościami sprawy. Sąd uznał, iż kwoty te nie są wygórowane i pozwany powinien partycypować w tym zakresie w ich utrzymaniu. Nadto należy podkreślić, iż zasądzenie alimentów we wskazanych poniżej kwotach i tak nie zaspokaja wszystkich usprawiedliwionych potrzeb powodów, które muszą mieć zaspokojone. W pozostałym zakresie potrzeby te powinna zaspokoić ich matka , dlatego powództwa w pozostałej części zostały oddalone.

Biorąc zatem pod uwagę wskazane powyżej okoliczności, Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 § 1 i 2 k.r.o. zasądził od pozwanego Ł. S. na rzecz małoletnich powodów: M. S. (2), urodzonego dnia (...) w O., alimenty w kwotach po 700 złotych miesięcznie, S. S. (1), urodzonego dnia (...) w A., alimenty w kwotach po 500 złotych miesięcznie, łącznie w kwotach po 1200 złotych miesięcznie, poczynając od złożenia pozwu, tj. dnia 08 lipca 2016 roku do dnia 25 września 2016 roku, tj. do dnia poprzedzającego wszczęcie powództwa o rozwód stron, płatne do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki małoletnich powodów - M. S. (1), wraz z ustawowymi odsetkami, w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat i orzekł jak w punkcie I wyroku. Z tych samych względów w pozostałym zakresie powództwa zostały oddalone w punkcie III wyroku.

Równocześnie, w punkcie II wyroku, mając na uwadze częściowe cofnięcie powództwa , za zgodą pozwanego, na podstawie art. 203§1 kpc, Sąd umorzył postępowanie co do żądań w kwotach ponad 700 zł miesięcznie na rzecz każdego z powodów , biorąc pod uwagę fakt , że powyższa czynność dyspozytywna stron nie była sprzeczna z prawem , zasadami współżycia społecznego ani nie zmierzała do obejścia prawa .

Na mocy przepisu art.333 §1 pkt 1 kpc, wyrokowi w części zasądzającej roszczenie nadano rygor natychmiastowej wykonalności (punkt IV orzeczenia).