Wyrok

X K 893/15

Powołane przepisy:

  1. Ustawa z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1973 r. Nr 27, poz. 152 - art. 6) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 - art. 11; art. 11 § 2; art. 276; art. 279; art. 279 § 1; art. 288; art. 288 § 1; art. 85; art. 91; art. 91 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 - art. 570; art. 572; art. 624; art. 624 § 1; art. 626; art. 626 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Wyrok, Uzasadnienie" na "Wyrok".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

  • Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
    I KZP 36/04 X K 747/15 II K 1107/10 II K 1279/10 II K 272/11 II K 298/11 II K 478/11 X K 715/13 XI K 1211/13 XI K 1390/10 XI K 453/12 XI K 970/11

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X K 893/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku w X Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Zabłudowska

Protokolant: Marta Filipiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Pruszczu Gdańskim J. Ż.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2016 r. sprawy

M. R. , syna J. i B., urodzonego w dniu (...) w G., PESEL (...)

o wyrok łączny

I.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w sprawie;

II.  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt X K 747/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

M. R. został skazany następującymi wyrokami Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ: z dnia 22.11.2010 r. w sprawie II K 1107/10, z dnia 21.04.2011 r. w sprawie II K 1279/10, z dnia 23.05.2011 r. w sprawie II K 298/11, z dnia 30.05.2011 r. w sprawie II K 272/11., z dnia 12.09.2011 r. w sprawie XI K 1390/10, z dnia 14.09.2011 r. w sprawie II K 478/11, z dnia 16.02.2012 r. w sprawie XI K 970/11, z dnia 19.12.2012 r. w sprawie XI K 453/12.

Wszystkie te skazania były rozważane w ramach postępowania o wyrok łączny w sprawie Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ o sygnaturze XI K 1211/13. Wyrok w tej sprawie został wydany w dniu 1.09.2014 r.

/dowody: dane o karalności k 7-9,

odpis wyroku k. 14-16/

Ponadto M. R. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w sprawie X K 715/13 z dnia 25.09.2014 r. za przestępstwa:

- z art. 279§1 k.k. popełnione odpowiednio 12 lutego 2013 r. i od 20 stycznia do 12 lutego 2013 r., za które to przestępstwa przy zastosowaniu art. 91§1 k.k. wymierzono karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

- z art. 279§1 k.k. w zb. z art. 288§1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione w dniu 4 lutego 2013 r. na karę roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności;

- z art. 279§1 k.k. w zb. z art. 288§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełnione odpowiednio w dniu 6 lutego 2013 r. oraz w okresie od marca 2012 r. do 9 listopada 2012 r., za które to przestępstwa przy zastosowaniu art. 91§1 k.k. wymierzono karę roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności

przy czym wymierzono skazanemu za w/w czyny karę łączną 3 lat pozbawienia wolności.

/dowód: odpis wyroku k. 19-21/

Sąd zważył, co następuje :

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy.

Sąd dał wiarę tym dokumentom uznając, że nie budzą one wątpliwości, co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w nich informacji. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności. Dokumenty ujawnione w toku rozprawy łączą się w spójną i logiczną całość i w ocenie Sądu pozwalają odtworzyć stan faktyczny niezbędny do rozstrzygnięcia o wniosku skazanego.

Dokonując analizy spraw, w których M. R. został dotychczas skazany należy stwierdzić, że brak jest podstaw do wydania nowego wyroku łącznego i rozwiązania węzła poprzednio orzeczonych wobec skazanego kar łącznych w związku z nowym skazaniem w sprawie X K 715/13.

Postępowanie o wydanie wyroku łącznego ma na celu urzeczywistnienie zasady łączenia jednostkowych kar podlegających łączeniu, a wymierzonych prawomocnymi wyrokami w różnych postępowaniach. Przesłanki dopuszczalności łączenia kar jednostkowych, także w wyroku łącznym, wskazuje art. 85 k.k. Zgodnie z powyższym uregulowaniem, sąd wymierza karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy (chronologicznie), chociażby nieprawomocny wyrok skazujący, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary podlegające łączeniu (por. uchwała SN z dnia 25.02.2005, I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13). Innymi słowy, warunkiem wymierzenia kary łącznej jest wymierzenie podlegających łączeniu kar za przestępstwa pozostające w zbiegu realnym. Jeżeli kary za przestępstwa pozostające w takim zbiegu zostały wymierzone w różnych wyrokach, Sąd wydaje wyrok łączny (art. 570 k.p.k.).

Analiza poszczególnych wyroków wydanych w stosunku do osoby skazanego pozwala na konkluzję, iż czyny, za które M. R. został skazany w sprawie X K 715/13 zostały, za wyjątkiem czynu przypisanego mu w punkcie XI wyroku, popełnione już po wydaniu wszystkich poprzednich wyroków skazujących. Natomiast czyn przypisany skazanemu w punkcie XI wyroku został popełniony przed wydaniem wyroku w sprawie XI K 453/12 Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ Ewentualna kara łączna mogłaby zatem zostać orzeczona jedynie w odniesieniu do czynu, za który M. R. został skazany w sprawie XI K 453/12 oraz czynu przypisanego mu w punkcie XI wyroku w sprawie X K 715/13. Należy mieć jednak na uwadze, iż Sąd orzekający w sprawie X K 715/13 orzekł jedną karę za czyn przypisany skazanemu w punkcie XI wyroku (czyli ten, za który kara mogłaby ewentualnie podlegać łączeniu) i czyn przypisany mu w punkcie X wyroku, popełniony już po wydaniu wyroku w sprawie XI K 453/12. Tym samym, wobec orzeczenia jednej kary za czyn wypełniający warunki art. 85 k.k. i taki, który tych warunków nie wypełnia, Sąd stwierdził, iż jako datę końcową, która stanowi podstawę oceny dopuszczalności orzeczenia kary łącznej, należy przyjąć datę czynu przypisanego skazanemu w punkcie X wyroku, tj. 6 lutego 2013 r. Wyrok w sprawie XI K 453/12 został wydany 19.12.2012 r., a zatem przed tą datą.

Z powyższych względów Sąd uznał, iż brak jest podstaw do wydania wobec skazanego nowego wyroku łącznego i na mocy art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w sprawie – wyrokiem z uwagi na stwierdzenie tej okoliczności po otwarciu przewodu sądowego.

Z kolei na mocy art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 r. nr 49, poz. 223), Sąd zdecydował o nie pobieraniu od skazanego odrębnej opłaty od wyżej orzeczonej kary łącznej, a na mocy art. 626§1 k.p.k. w zw. z art. 624§1 k.p.k. zwolnił go od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. W tym zakresie Sąd miał na uwadze, iż M. R. pozostaje w izolacji penitencjarnej i jego obecne możliwości zarobkowe są znacznie ograniczone.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13