Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżona E. S. wykonywała czynności sprzedawcy w sklepie (...) położonym w N. oferującym do nabycia artykułu AGD.

W dniu 24 lipca 2006r. oskarżona sporządziła umowę kredytową nr (...) na zakup na raty pralki W., lodówki B. i odkurzacza (...) o wartości 3130 zł. na nazwisko A. H. (1) wpisując jego dane osobowe na formularzu oraz podrobiła jego podpis pod tą umową kredytową w miejscu kredytobiorcy.

Następnie w dniu 03 listopada 2006r. oskarżona sporządziła kolejną umowę kredytową nr (...) na zakup na raty kuchni i zmywarki W., o łącznej wartości 3520 zł. na nazwisko A. H. (1) wpisując jego dane osobowe na formularzu oraz podrobiła jego podpis pod tą umową kredytową w miejscu kredytobiorcy oraz podpis swojej synowej B. S. w miejscu sprzedawcy.

Powyższe umowy przekazane zostały do realizacji S. Bank , Oddział w Polsce z siedzibą w W. W 2006 roku A. H. (1) otrzymał dokumenty dotyczące spłaty kredytów jednak wobec tego, iż umów takich nie zawierał dokumenty te przekazał oskarżonej, po czym w dalszym czasie nie interesował się tą sprawa albowiem nie otrzymywał żadnych monitów ani wezwań do zapłaty. Należności wynikające z przedmiotowych umów były częściowo przez oskarżoną spłacane.

Na podstawie umowy cesji wierzytelności wynikające z w/w umów nabyte zostały w dniu 27.04.2012 roku przez B. (...) z siedzibą w G., przy czym na rachunek poprzedniego wierzyciela S. Bank dokonano wpłat: z tytułu umowy nr (...) w łącznej kwocie 3151,18 zł a z tytułu umowy nr (...) w łącznej kwocie 2155,88 zł.

Jednocześnie w 2012 roku A. H. (1) otrzymał od firmy (...) S.A. W G. wezwania do zapłaty z tytułu wskazanych wyżej umów , po uzyskaniu kserokopii umów kredytowych stwierdził, iż umów takich nie zawierał i złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.

Biegły sądowy z zakresu grafologii i grafoskopii w sporządzonej opinii wskazał, iż czytelne podpisy treści (...) i (...) na oryginale „„Umowy kredytu nr (...)” z dnia 03.11.2006 roku oraz (...) na oryginale „Umowy kredytu nr (...)” z dnia 24.07.2006 roku zostały nakreślone przez E. S..

/ dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonej E. S.;

zeznania świadków : A. H., M. R.;

kopia umowy nr (...) k 5-6;

kopia umowy nr (...) k. 8-9;

oryginały umów k 47- 47a;

wezwania do zapłaty k 4, 7;

ekspertyza pismoznawcza k 50-64;

pismo k 86/

Oskarżona E. S. była uprzednio wielokrotnie karana za czyny z art. 286§1 kk .

/dowód: informacja z K. k.84-85/

Oskarżona E. S. stojąca pod zarzutem popełnienia czynów z art. 286§1 kk i z art. 270§1 kk w zw. z art.11§2kk w toku postępowania przygotowawczego częściowo przyznała się do winy i w złożonych wyjaśnieniach przyznała fakt złożenia podpisu za swoją synową B. S..

W toku rozprawy głównej oskarżona podtrzymała uprzednio złożone wyjaśnienia , wskazała, iż należności są częściowo spłacane.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina oskarżonej odnośnie zarzuconych jej czynów nie budzi wątpliwości.

Wskazać należy, iż dla przypisania sprawcy popełnienia czynu z art. 286 §1 kk konieczne jest ustalenie, że w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego doprowadza on inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Zdaniem Sądu w świetle sporządzonej opinii biegłego z zakresu grafologii oraz zeznań A. H. (1) nie ulega wątpliwości , iż przedmiotowe umowy nie zostały zawarte przez wskazanego w nich jako kredytobiorcę A. H. (1) , w/w nie otrzymał wskazanych w umowach przedmiotów . Zdaniem Sądu brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności świadka A. H. (1) albowiem w chwili podjęcia czynności windykacyjnych przez aktualnego wierzyciela i bezpośrednio po otrzymaniu kopii dokumentów złożył zawiadomienie o przestępstwie, przy czym z zeznań świadka wynika, iż już w 2006 roku po otrzymaniu dokumentów związanych z zawartymi umowami zaniósł je do sklepu (...) i przekazał oskarżonej. Z poczynionych ustaleń wynika, iż świadek w 2005 roku dokonywał w tym sklepie zakupów ratalnych tym samym jego dane znajdowały się w bazie danych. Oskarżona działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej albowiem przedmiotowe kredyty przekazane zostały do realizacji mimo, iż faktycznie nie dokonano zakupu wskazanych w umowach przedmiotów, nie można też pominąć okoliczności, iż wprawdzie oskarżona jedynie częściowo przyznała się do winy to jednak spłaca należności wynikające z przedmiotowych umów, w trakcie rozprawy wskazała, iż będzie miała możliwość podjęcia pracy i deklarowała zamiar dalsze spłaty wierzytelności. Nie ulega wątpliwości, iż doszło do prowadzenia w błąd instytucji udzielającej kredytu albowiem przedmiotowe umowy były niezgodne ze stanem faktycznym gdyż osoba w nich wskazana w rzeczywistości nie podpisywała przedmiotowych umów.

Jednocześnie Sąd przyjął, iż oskarżona działała na szkodę S. Bank a z opisu czynu jako pokrzywdzonego wyeliminował B. (...) z siedzibą w G. albowiem w chwili sporządzenia umowy w/w fundusz nie był jej stroną a tym samym oskarżona nie mogła działać na szkodę tego podmiotu gdyż cesja wierzytelności nastąpiła w 2012 roku co ma znaczenie jedynie w zakresie odpowiedzialności cywilnej i ustalenia podmiotu obecnie uprawnionego do windykacji wierzytelności.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał oskarżoną E. S. za winną popełnienia czynów z art. 286§1 kk i z art. 270 §1 kk w zw. z art. 11§2 kk i za to na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk wymierzył jej za każdy z czynów po 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85-86§1 kk za zbiegające się przestępstwa Sąd wymierzył oskarżonej karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,-

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił uprzednią wielokrotną karalność oskarżonej, wartość wyrządzonej szkody oraz stopień społecznej szkodliwości czynu.

Wskazać należy iż w chwili popełnienia czynu oskarżona była osobą karaną za przestępstwo podobne , jeden z wyroków zapadł w dniu 7.03.2006 roku tym samym przedmiotowe czyny zostały popełnione w bardzo krótkim czasie od zakończenia postępowania a czyn opisany w pkt II w okresie próby oznaczonej wyrokiem w sprawie VIIIK 406/05. W dalszym czasie zapadły kolejne wyroki skazujące za czyny z art. 286§1kk co wskazuje, iż poprzednie wyroki nie odniosły skutków prewencyjnych, a oskarżona w dalszym ciągu dopuszczała się naruszania porządku prawnego .

W tej sytuacji zdaniem Sądu jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności spełni swoje funkcje prewencyjne i wychowawcze. Zachowanie oskarżonej wskazuje na całkowite lekceważenie porządku prawnego, brak krytycznego stosunku do poprzednio popełnionych czynów a także jednoznacznie przemawia za przyjęciem, że poprzednio wydane wyroki w istocie nie spełniły swoich funkcji prewencyjnych. W tej sytuacji nie można postawić pozytywnej prognozy co do zachowania się oskarżonej

Zdaniem Sądu orzeczone kary jednostkowe oraz kara łączna są współmierne do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów i spełnią swoje funkcje prewencyjne i wychowawcze.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 624§1 kpk.