Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 16 grudnia 2016 roku

Pozwem z dnia 24 marca 2016 r. wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od B. B. kwoty 778,28 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 24 marca 2016 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 02 grudnia 2015 r. nabył od (...) Spółki Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W., prawo do wierzytelności wobec pozwanej z tytułu nieuregulowanej składki polisy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zawartej pomiędzy pozwaną a pierwotnym wierzycielem o nr KE- (...)-K1 z dnia 04 listopada 2014 r. Powód podniósł, że pozwana nie uiściła wymaganej raty składki ubezpieczeniowej OC, za okres udzielonej przez cedenta ochrony ubezpieczeniowej. Na dochodzoną w niniejszym postępowaniu kwotę składa się kwota 705 zł tytułem należności głównej oraz skapitalizowane odsetki od kwoty 705 zł od dnia 06 grudnia 2014 r., do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu w wysokości 73,28 zł. Pomimo wezwania do zapłaty pozwana nie uregulowała należności (pozew k. 4-6).

W dniu 20 kwietnia 2016 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie w VI Wydziale Cywilnym, wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym o sygn. VI Nc-e 443582/16, w którym nakazał pozwanej, aby zapłaciła na rzecz powoda kwotę 778,28 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 24 marca 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 300,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (nakaz zapłaty k. 7).

Pozwana B. B. w skutecznie wniesionym sprzeciwie od nakazu zapłaty, zaskarżyła nakaz zapłaty w całości oraz wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Pozwana zakwestionowała żądanie powoda co do zasady jak i wysokości. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana wskazała, że ubezpieczony pojazd, którego właścicielem był (...) S.A., w dniu 29 sierpnia 2014 r. pozwana wykupiła i z tym dniem nastąpiło przejście prawa własności przedmiotowego pojazdu. Pozwana powołując się na treść art. 31 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wskazała, że umowa ubezpieczenia OC po nabyciu przez pozwaną pojazdu wygasła po upływie terminu, na który została zawarta. Ponadto pozwana podała, że wcześniejsza umowa ubezpieczenia OC nie została odnowiona, lecz uległa rozwiązaniu, wobec tego nie powstały nigdy należności z tytułu składki, której dochodzi powód. Z ostrożności procesowej pozwana zakwestionowała skuteczność umowy cesji, z której powód wywodzi swoje roszczenie (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 10).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 września 2013 r. pomiędzy (...) Spółką Akcyjną V. (...) z siedzibą w W. a B. B. będącą użytkownikiem pojazdu, zawarta została umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu M. (...) o nr rej. (...), stwierdzona polisą ubezpieczeniową seria KE-A/P nr (...), którego właścicielem był (...) S.A., a B. B. była jego leasingobiorcą, na okres ubezpieczenia od dnia 26 września 2013 r. do dnia 25 września 2014 r. W umowie określona została składka z tytułu ubezpieczenia OC w wysokości 705 zł (dowód: polisa seria KE-A/P nr (...) k. 52-54).

W dniu 29 sierpnia 2014 r. pomiędzy (...) S.A. z siedzibą w W. a B. B., zawarta została umowa sprzedaży pojazdu M. (...) o nr rej. (...) (dowód: faktura VAT k. 11).

(...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. wystawiło polisę ubezpieczeniową seria KE-A/P nr (...)-K1, dotyczącą ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu M. (...) o nr rej. (...), w której stwierdzono datę zawarcia polisy na dzień 04 listopada 2014 r., na okres ubezpieczenia od dnia 26 września 2014 r. do dnia 25 września 2015 r. oraz ustalono termin płatności składki na dzień 05 grudnia 2014 r. w kwocie 705 zł (dowód: wydruk polisy k. 51).

Pismem z dnia 04 listopada 2014 r. (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W., poinformowało B. B., iż z uwagi na niezawiadomienie zakładu ubezpieczeń o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia OC, została zawarta następna umowa na okres kolejnych 12 miesięcy (dowód: pismo k. 55).

W dniu 02 grudnia 2015 r. (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. (zbywca) zawarł z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W. (nabywca) umowę sprzedaży wierzytelności, na mocy której (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W. przeniósł na (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą we W. wierzytelności oznaczone szczegółowo w Załączniku nr 3 do umowy, w tym przysługujące mu względem B. B. (dowód: potwierdzenie operacji k. 57, umowa sprzedaży wierzytelności k.61-74, załącznik nr 4 k. 75-78, oświadczenie k. 60).

Pismem z dnia 24 marca 2016 r. powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. poinformował pozwaną B. B., że na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 02 grudnia 2015 r. stał się prawnym właścicielem wierzytelności przysługującej (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. przeciwko pozwanej. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wezwała B. B. do uregulowania zadłużenia w wysokości 787,16 zł, w terminie do dnia 03 kwietnia 2016 r. (dowód: wezwania do zapłaty k. 58-59).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przywołanych dokumentów przedstawionych przez powoda. Sąd dał wiarę obiektywnym dowodom z dokumentów, ponieważ nie budzą one wątpliwości, a ich wiarygodność nie była kwestionowana w toku postępowania przez żadną ze stron. Stwierdzone dokumentami okoliczności Sąd mógłby zatem uznać za ustalone już na podstawie art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c., jako fakty przyznane lub bezsporne.

Sąd zważył co następuje

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód wywodził swe żądanie z umowy cesji wierzytelności zawartej z (...) Spółką Akcyjną V. (...) z siedzibą w W. z dnia 02 grudnia 2015 r., obejmującej wierzytelność z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, tytułem nieopłaconej składki na polisę OC seria KE-A/P nr (...)-K1.

Podstawą prawną tak sformułowanego żądania jest art. 509 § 1 k.c., który stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania w myśl zaś § 2 powołanego uregulowania wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Stosownie do art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Zgodnie z art. 3 k.p.c. obowiązek przedstawienia dowodów ciąży na stronach. Natomiast według z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. W tej konkretnej sytuacji, to na powodzie spoczywał obowiązek udowodnienia zarówno zasadności, jak i wysokości roszczenia w stosunku do pozwanej. Natomiast gdy powód wykaże, że roszczenie to zarówno co do zasady, jak i wysokości mu przysługuje, ciężar udowodnienia, że roszczenie to jest nienależne, bądź jego wysokość jest inna, zostaje przerzucony na stronę pozwaną.

W ocenie Sądu powód nie sprostał temu obowiązkowi. Zauważyć należy, że stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392 j.t.), jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ustępu 2. Zgodnie jednak z art. 31 ust. 1 powołanej ustawy, w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Przepisów art. 28 nie stosuje się.

W sytuacji zbycia pojazdu umowa nie ulega zatem automatycznemu przedłużeniu w myśl art. 28 ust. 1 ustawy, a rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta (chyba że zostanie wypowiedziana przez nabywcę wcześniej).

Na gruncie niniejszej sprawy należy zauważyć, że w dniu 29 sierpnia 2014 r. pozwana B. B. nabyła pojazd marki M. (...) o nr rej. (...) od (...) S.A. z siedzibą w W., który wcześniej był przedmiotem leasingu na podstawie umowy z dnia 28 sierpnia 2009 r., objęty ochroną ubezpieczeniową przez (...) Spółka Akcyjna V. (...) z siedzibą w W.. Zatem przedmiotowa umowa ubezpieczenia uległa rozwiązaniu najpóźniej z dniem 25 września 2014 r. Powód dochodzi natomiast zapłaty składki za okres od dnia 26 września 2014 r. do dnia 25 września 2015 r., czyli za okres już po rozwiązaniu umowy.

Jakkolwiek powód przedstawił kserokopię poświadczoną za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika procesowego, będącego radca prawnym, polisy ubezpieczeniowej nr (...)-K1 z dnia 04 listopada 2014 r. dotyczącej pojazdu marki M. (...) o nr rejestracyjnym (...), obejmującej okres ubezpieczenia od dnia 26 września 2014 r. do dnia 25 września 2015 r., w której wskazano, że jest to kontynuacja umowy ubezpieczenia z dnia 23 września 2013 r. potwierdzonej polisą nr (...), to polisa ta nie mogła zostać wystawiona automatycznie na nabywcę pojazdu, bowiem umowa ubezpieczenia z dnia 23 września 2013 r. uległa rozwiązaniu. Wobec czego nie można uznać, że strony łączył stosunek prawny oraz, że doszło do skutecznego przedłużenia poprzedniej polisy ubezpieczeniowej. Podkreślenia wymaga, że pozwana zakwestionowała roszczenie powoda co do zasady jak i wysokości wskazując, że nie łączył ją stosunek prawny z poprzednikiem prawnym powoda, a przedmiotowy pojazd objęty umową ubezpieczeniową został zbyty przed wystawieniem polisy ubezpieczeniowej nr (...)-K1. Zauważyć należy, iż poza przedmiotową polisą powód nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających istnienie zobowiązania oraz jego ewentualnej wysokości.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że powód nie objął pozwanej ochroną ubezpieczeniową w okresie objętym żądaniem, nie przysługuje mu zatem roszczenia o zapłatę składki ubezpieczeniowej za dochodzony okres. W konsekwencji nie było również uzasadnionym żądanie w zakresie odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia, które nie mogło powstać wobec nieistnienia należności głównej.

Mając na uwadze powyższe Sąd, orzekł jak w sentencji wyroku.

Z.: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.