Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Łomży III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Edyta Piorunek

Protokolant: Marta Mieczkowska

po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2016 r. w Łomży,

sprawy z powództwa małoletniej L. D. reprezentowanej przez matkę K. S.

przeciwko D. D.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego D. D. na rzecz małoletniej powódki L. D. tytułem alimentów kwoty po 500,- zł (pięćset złotych) miesięcznie, poczynając od 13 czerwca 2016 r., płatne do 10-go dnia miesiąca z góry do rąk matki powódki – K. S., z ustawowymi odsetkami na wypadek uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Koszty procesu między stronami wzajemnie znosi.

IV.  Odstępuje od obciążania pozwanego dotychczasowymi nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

V.  Wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 155/16

UZASADNIENIE

Małoletnia powódka L. D. reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową matkę K. S. wystąpiła z pozwem przeciwko swojemu ojcu D. D. o alimenty w kwotach po 900 zł miesięcznie, od dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanemu, płatne do 10 – tego dnia każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat. Jednocześnie wniosła o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa między innymi podała, że pozwany początkowo płacił dobrowolnie alimenty na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 400 zł miesięcznie, następnie z chwilą rozpoczęcia przez dziecko nauki w szkole podstawowej uiszczał po 500 zł, a od ponad roku płaci nieregularnie po 400 zł miesięcznie. W ocenie strony powodowej kwota po 400 zł miesięcznie nawet w części nie pokrywa usprawiedliwionych kosztów utrzymania, które zdaniem matki małoletniej wynoszą 1600 zł w skali miesiąca. Strona powodowa wskazała, że pozwany z zawodu jest mechanikiem samochodowym, prowadzącym aktualnie działalność gospodarczą pod postacią firmy remontowo – budowlanej i jego zarobki są znaczne. Nadto podniesiono, że pozwany nie interesuje się dzieckiem i cały trud utrzymania, wychowania i opieki spoczywa na matce małoletniej powódki, dlatego – zdaniem strony powodowej - zasadnym jest, aby pozwany w większym stopniu, niż matka partycypował w kosztach utrzymania dziecka.

Pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 400 zł miesięcznie, w pozostałym zakresie zaś wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu swojego stanowiska między innymi podał, że nie pracuje i jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Nie ma żadnych dochodów, ani oszczędności i obecnie jest na utrzymaniu swojej żony, a nadto pomaga mu finansowo jego matka oraz teściowa. Wskazał, że z majątku posiada jedynie samochód marki D. (...) z 2000 r., który stanowi współwłasność jego i jego matki. Podał, że z uwagi na przebytą w 2012 r. operację kolana, od października 2014 r. zawiesił prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą, a ostatecznie zakończył jej prowadzenie w maju 2016 r. Zaprzeczył twierdzeniom matki małoletniej powódki sprowadzającymi się do tego, że nie interesuje się córką L.. Wskazał, że dobrowolnie płaci regularnie na rzecz małoletniej alimenty, a dodatkowo kontaktuje się z nią, kupuje prezenty na urodziny, czy święta.

Sąd Rejonowy w Łomży ustalił, co następuje:

Z nieformalnego związku (...) w dniu (...) urodziła się córka L. D.. Rodzice małoletniej rozstali się w marcu 2012 r. Początkowo pozwany płacił dobrowolnie na utrzymanie córki kwoty po 500 zł miesięcznie, a od stycznia 2015 r. płaci kwoty po 400 zł miesięcznie.

Matka małoletniej powódki K. S. ma obecnie 34 lata. Jest osobą zdrową. Od 18 grudnia 2004 r. zatrudniona jest na umowę na czas nieokreślony w (...) Biurze Powiatowym (...) Oddziału (...) Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, na stanowisku starszy specjalista. Z tytułu świadczonej pracy otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1964,96 zł netto, przy czym spłaca pożyczkę zaciągniętą w dniu 9 maja 2014 r. z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w kwocie 8.000 zł. Okres spłaty wynosi 4 lata, zaś wysokość raty 173,48 zł. Otrzymuje nagrody kwartalne w wysokości jak podała od 200 do 400 zł. Innych dochodów nie ma. Nie podejmuje ona innych prac zarobkowych. Nie otrzymuje żadnych świadczeń socjalnych. Nie ma też przyznanego świadczenia tzw. „500 plus” ani zasiłku rodzinnego. Jak podała, nie pozostaje w związku z innym mężczyzną. Wspólnie z małoletnią powódką zamieszkuje w mieszkaniu o pow. 45 m ², stanowiącym jej własność. Na zakup wyżej wskazanego mieszkania K. S. zaciągnęła jeszcze przed narodzinami córki, tj. 17 marca 2008 r. w Banku (...) S. A. z siedzibą w W. kredyt hipoteczny w wysokości 111.000 zł, płatny w 540 ratach. Rata kredytu uzależniona jest od kursu franka szwajcarskiego i jak podała matka małoletniej powódki na rozprawie w dniu 2 listopada 2016 r. wynosi 420-500 zł miesięcznie. W skali miesiąca ponosi ona wydatki eksploatacyjne w wysokości około 415 zł, na którą to kwotę składa się opłata za czynsz w kwocie 245,38 zł, 79,98 zł za wodę, około 60 zł za prąd oraz za gaz – 27,06 zł. Pomaga jej finansowo matka, która jest na emeryturze i otrzymuje ją w wysokości około 2.000 zł, babcia będąca również na emeryturze (K. S. nie posiadała wiedzy na temat wysokości emerytury) oraz ojczym – J. G., który prowadzi zakład stolarski. Jej ojciec nie żyje. Jak wskazywała na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2016 r. pomoc matki i ojczyma sprowadza się do pożyczania jej pieniędzy, jest in winna obecnie na kwotę 2000 zł. K. S. jest współwłaścicielką razem z ojczymem samochodu osobowego marki T. (...), rok produkcji 1998. Jak podała, innego majątku nie posiada. Pozwany od kwietnia 2012 r. przekazywał jej dobrowolnie na utrzymanie małoletniej córki L. po 500 zł miesięcznie, a następnie od stycznia 2015 r. po 400 zł miesięcznie.

Małoletnia L. D. ma obecnie 7 lat. Jest dzieckiem zdrowym. Nie choruję na żadne przewlekłe choroby. Uczęszcza do pierwszej klasy szkoły podstawowej. Uczy się dobrze. Zarówno ona, jak i jej cała klasa ponownie powtarza pierwszą klasę. Podręczniki dziewczynce zapewnia szkoła, za wyjątkiem podręcznika i ćwiczeń z religii. Matka małoletniej jej usprawiedliwiony miesięczny koszt utrzymania oceniła na kwotę 1800 zł miesięcznie, podając, że na tę kwotę składają się wydatki na zakup żywności w wysokości 500-600 zł, partycypowanie w ratach kredytu, kosztach utrzymania mieszkania, zakup odzieży w kwocie 100-150 zł, wydatki na szkołę 50 zł, wydatki na zakup środków higienicznych i kosmetycznych – 100 zł, wyprawka szkolna – 100 zł. W poprzednim roku szkolnym wyprawka szkolna dla małoletniej w całości została sfinansowana przez jej babcię, tj. matkę pozwanego. Poza tym matka małoletniej L. podała, że dziewczynka prawie cały ubiegły rok uczęszczała do szkółki pływackiej, gdzie miesięczna opłata wynosi 80 zł za zajęcia grupowe oraz 40 zł za zajęcia indywidualne (tygodniowo), przy czym matka dysponowała jedynie rachunkiem za kwiecień i maj 2016 r. na łączną kwotę 200 zł. Według oświadczenia K. S. planuje ona w bieżącym roku szkolnym zapisać dziecko na zajęcia pływania od grudnia 2016 r. Małoletnia uczęszcza także na lekcje języka angielskiego, których koszt według niej wynosi w skali miesiąca 80 zł (20 zł za lekcję). Poza małoletnią L. D., K. S. nie ma innych dzieci. W 2016 r. po raz pierwszy urodziny małoletniej L. odbyły się u matki pozwanego. Pozwany kupuje małoletniej zabawki na urodziny czy święta. Odwiedza ją ostatnio co ok. 3 tygodnie, wcześniej rzadziej. Kontakty z małoletnią odbywają się w mieszkaniu matki pozwanego, bez noclegów.

D. D. ma 30 lat, wykształcenie zawodowe – z zawodu jest mechanikiem samochodowym, ale jak podał na rozprawie w dniu 2 listopada 2016 r. – nigdy nie pracował w wyuczonym zawodzie. Dotychczas pracował jako hydraulik, spawacz, przy pracach wykończeniowych. Przez kilka lat prowadził jednoosobową działalność gospodarczą - firmę remontowo – budowlaną, która została zawieszona 29 października 2014 r., a ostatecznie zaprzestał jej prowadzenia 17 maja 2016 r. Pozwany twierdzi, ze nie wyklonuje już prac remontowo – budowalnych, zaś matka powódki że wykonuje on nadal takie prace pomimo wyrejestrowania firmy. Do końca lipca 2016 r. pozwany pracował jako kontroler biletów w firmie (...) z W.. Jak podał, zarabiał 500-600 zł miesięcznie. Następnie pracował jako kontroler w innej firmie na umowę zlecenie, jednakże - jak podał - nie był on w stanie wskazać nazwy firmy. Według jego oświadczenia w roku 2015 podjął dorywczo, jednorazowo prace hydrauliczne i jak podał zarobił za nie 800 zł. Od 2 sierpnia 2016 r. jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku. W 2012 r. przeszedł operację kolana, która powiodła się. Od 23 do 26 października 2016 przebywał na Oddziale (...) Szpitala Wojewódzkiego w Ł., albowiem w dniu 23 października 2016 r. przeszedł zabieg operacyjny z uwagi na zdiagnozowane ostre zgorzelinowe zapalenie wyrostka robaczkowego. Wypisano go do domu w stanie dobrym. Poza tym jest on zdrowym mężczyzną. Pozwany nie choruje na przewlekłe choroby. Brak jest przeciwwskazań do podjęcia przez niego zatrudnienia. W dniu 16 lipca 2016 r. zawarł związek małżeński z P. N.. Zamieszkuje on wraz ze swoją żoną i teściową w mieszkaniu matki jego żony. Jak oświadczył, koszty utrzymania mieszkania oscylują w granicach 450 zł w skali miesiąca. Prowadzą oni wspólne gospodarstwo domowe. Podał, że ustanowiona jest między nim a żoną rozdzielność ustawowa. Jak wskazał, finansowo pomaga mu matka, która jest emerytką, przekazując mu 600-800 zł miesięcznie. Ponadto – jak podał – jest on na utrzymaniu swojej żony, przy czym nie pracuje ona od wiosny 2016 r. oraz swojej teściowej, która opiekuje się prywatnie starszymi osobami. Posiada na współwłasność ze swoją matką samochód osobowy marki D. (...), rok produkcji 2000. Poza małoletnią L. D., D. D. nie ma innych dzieci.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań i informacyjnych wyjaśnień matki małoletniej powódki K. S. (k.77, tj. zapis dźwiękowy od 00:45:43 do 00:47:33, k. 77 v., tj. zapis dźwiękowy od 00:53:18 do 00:56:44, k. 77, tj. zapis dźwiękowy od 00:28:24 do 00:45:01, k. 51, tj. zapis dźwiękowy od 00:05:57 do 00:29:25), zeznań i informacyjnych wyjaśnień pozwanego D. D. (k. 77 v., tj. zapis dźwiękowy od 00:47:33 do 00:53:18, k. 51-52, tj. zapis dźwiękowy od 00:29:5 do 00:49:48 oraz od 00:51:02 do 00:54:12, k. 76 v., tj. zapis dźwiękowy od 00:12:26 do 00:28:24), odpisu skróconego aktu urodzenia (k.7), kserokopii umowy o kredyt hipoteczny (k.10-14), zaświadczenia ze S. pływackiej KofiSport zs. w Ł. (k.15), kserokopii faktur, rachunków i dowodów wpłat (k.16-22, k.24-25, k.38-49), kserokopii umowy pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (k. 23-23 v.), zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu K. S. (k.34), wydruku z (...) (k.35-36), decyzji Powiatowego Urzędu Pracy w Ł. (k. 37), zestawienia kosztów (k. 8-9), kserokopii informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach za rok podatkowy 2015 (k.60-61, k.71-72), zeznania o wysokości uzyskanego przychodu od przychodów ewidencjonowanych za rok 2015 (k.67-69), kserokopii karty informacyjnej (k.75-75 v.).

Sąd Rejonowy w Łomży zważył, co następuje:

Przedmiotowe powództwo małoletniej L. D. zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiada majątku, z którego dochód wystarczyłby na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania (art. 133 § 1 k.r.o). Zakres obowiązku alimentacyjnego, stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o., z jednej strony wyznaczają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej strony zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Należy równocześnie podkreślić, iż wprawdzie obowiązek alimentacyjny obciąża oboje rodziców, jednakże jego wypełnieniu czynią zadość w całości lub części osobiste starania rodzica o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 k.r.o).

W niniejszej sprawie małoletnia powódka bezsprzecznie nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać. Jest ona osobą małoletnią – ma dopiero 7 lat. Nie posiada też żadnego własnego majątku, z którego dochód wystarczyłby na pokrycie kosztów jej utrzymania i wychowania. Uzasadnione jest zatem obciążenie D. D. częściowymi kosztami utrzymania dziecka. Pozwany nie kwestionował zresztą tego obowiązku, albowiem co do zasady godził się na płacenie alimentów na małoletnią córkę, co też dobrowolnie czynił od rozstania z matką małoletniej powódki, a jedynie nie zgadzał się z wysokością żądania.

W ocenie Sądu uznana przez pozwanego kwota alimentów nie może być zaakceptowana. Zresztą sam pozwany przez prawie 3 lata dobrowolnie płacił na utrzymanie dziecka kwoty po 500 zł miesięcznie, a zaznaczyć w tym miejscu należy, że dziecko wówczas było o wiele młodsze i uczęszczało do przedszkola, a nie do szkoły.

Matka małoletniej powódki koszty utrzymania małoletniej L. oceniała na kwotę 1800 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu trudno zgodzić się z tym stanowiskiem strony powodowej, albowiem Sąd dokonując kompleksowej analizy całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, doszedł do przekonania, że wydatki wskazane przez K. S. są znacznie zawyżone, a utrzymanie zdrowego dziecka w wieku 7 lat, oscyluje w granicach 800 zł. Trudno bowiem uznać za w pełni logiczne, że matka zarabiając kwotę około 2000 zł, na utrzymanie dziecka - nawet dysponując kwotą od pozwanego w wysokości po 400 zł miesięcznie oraz pomocą ze strony najbliższych członków rodziny - przeznacza kwotę 1800 zł w skali miesiąca, a przecież dochodzą również i jej koszty utrzymania. Małoletnia ma dopiero 7 lat, a jej matka nie wskazywała na istnienie jakichś szczególnych wydatków zwiększających znacznie koszt utrzymania małoletniej córki. Dziewczynka nie choruje na żadne choroby przewlekłe, które powodowałyby konieczność leczenia jej w specjalistycznych poradniach i przyjmowania na stałe leków. Nie wymaga żadnej specjalnej diety żywieniowej. Rozwija się prawidłowo. Małoletnia otrzymuje podręczniki ze szkoły, a wiadomym jest, że to ich zakup stanowi duży wydatek dla rodziców. Wyprawka w poprzednim roku szkolnym została małoletniej zakupiona przez matkę pozwanego, w skład której wchodził również i plecak, który małoletnia może i wykorzystywać w bieżącym roku szkolnym. Małoletnia wprawdzie uczęszcza na dodatkowe zajęcia, ale ich koszty nie są znaczne. Koszt prywatnych lekcji języka angielskiego to 80,-zł miesięcznie, zaś na zajęcia z pływania małoletnia nie uczęszcza przez cały rok. Jak wynika z wyjaśnień matki, obecnie zajęcia te zacznie dopiero od grudnia. Wiadomym jest też, że tego rodzaju zajęcia nie odbywają się w czasie wakacji letnich. W ocenie Sądu zasadnie można zatem przyjąć, iż faktycznie małoletnia uczęszcza na zajęcia z pływania przez około 6 miesięcy, co daje wydatek średnio miesięcznie w skali roku 40,- zł. Dodatkowo dochodzą lekcje indywidulane, ale nie wykazano, aby odbywały się one co tydzień. Ze złożonej do akt faktury za marzec i kwiecień wynika, iż w tym czasie małoletnia korzystała z jednej lekcji indywidulanej. W ocenie Sądu można zatem przyjąć, iż przeciętnie jest to nie więcej niż 1 lekcja miesięcznie. Łącznie zatem koszt zajęć dodatkowych nie przekracza 160 zł miesięcznie. Trudno też dać wiarę, aby żywność tylko dla małoletniej powódki kosztowała 510 zł miesięcznie, bo musiałoby to oznaczać, że na wyżywienie siebie i córki matka powódki musiałby wydawać aż ok. 1000 zł miesięcznie. W ocenie Sądu koszty te przy dwóch osobach żywiących się w domu to ok. 600-700 zł łącznie. Koszty zakupu wyprawki szkolnej, różnego rodzaju składek, opłat mogą oscylować w wysokości średnio ok. 100 zł miesięcznie, wydatki na środki kosmetyczne, środki czystości, leki ok. 50 zł miesięcznie, koszty odzieży i obuwia ok. 100-150 zł miesięcznie. Trudno też w ocenie Sądu uznać, że na miesięczne koszty utrzymania małoletniej składa się rata kredytu hipotecznego, na zakup mieszkania stanowiącego wyłączną własność matki, czy też raty pożyczki z zakładu pracy. Niewątpliwie dziecko znajduje się w fazie intensywnego wzrostu i wraz z upływem czasu będą także i wzrastały koszty jej utrzymania, ale z całą pewnością koszty te nie zbliżają się nawet do kosztów wskazywanych przez matkę małoletniej.

W ocenie Sądu potrzeby dziecka oraz sytuacja materialna pozwanego pozwalają na obciążenie D. D. alimentami w kwocie po 500 zł miesięcznie. Wprawdzie pozwany oficjalnie nie pracuje i jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, ale alimenty ustala się odpowiednio do możliwości zarobkowych zobowiązanego, a nie do faktycznie osiąganych przez niego dochodów. W ocenie Sądu pozwany ma duże możliwości zarobkowe. Jest młodym, zdrowym mężczyzną i nie ma żadnych przeciwwskazań do podjęcia pracy. Zabieg usunięcia wyrostka robaczkowego nie pozbawił go zdolności do pracy, a jedynie spowodował okresową przerwę w możliwości zarobkowania. Pozwany zdobył nie tylko dobry zawód mechanika samochodowego, ale zna się również na hydraulice, pracował jako spawacz, ale przede wszystkim przez wiele lat pracował przy pracach wykończeniowych prowadząc działalność gospodarczą świadczącą usługi remontowo – budowlane. W 2015 r. za jednorazowo podjętą pracę dorywczą z zakresu hydrauliki był w stanie zarobić 800 zł. Niewątpliwie świadczy to, w ocenie Sądu, o możliwościach zarobkowych pozwanego. Nawet przyjmując, za wiarygodne twierdzenia pozwanego, że faktycznie obecnie on nie pracuje, to zdaniem Sądu powinien on bardziej zintensyfikować swoje działania mające na celu znalezienie przez niego zatrudnienia, i to nie tylko dorywczego, ale i stałej pracy. Pozwany nie może wciąż tłumaczyć się operacją na kolano, jaka miała miejsce 4 lata temu, czy też niedawno przebytym zabiegiem usunięcia wyrostka robaczkowego. Wiele osób pracuje z wieloma dolegliwościami, na które się leczy, czy też wraca do pracy po przebytych zabiegach. Nie czyniąc zaś codziennych osobistych starań o utrzymanie i wychowanie małoletniej tym bardziej może poświęcić więcej czasu na znalezienie pracy, aby zapewnić swojemu dziecku środki utrzymania, szczególnie, że oprócz małoletniej córki L., nie ma on na utrzymaniu żadnych innych osób. Zdaniem Sądu sytuacja finansowa pozwanego jest faktycznie dużo lepsza niż przedstawiał to przed Sądem. Trudno jest uwierzyć, aby zdrowy, młody mężczyzna - jeśliby rzeczywiście dochował staranności, jakiej należy wymagać od osoby mającej na utrzymaniu małoletnie dziecko - nie znalazł do tej pory żadnej pracy i przez cały ten czas utrzymywał się tylko i wyłącznie z pomocy rodziny. Nie sposób też uznać za polegające na prawdzie twierdzenia pozwanego, że pozostaje on na utrzymaniu swej żony, która sama od wiosny 2016 r. nie pracuje. Nawet jeśli posiadała ona jakieś oszczędności, to przy utrzymaniu przez taki czas dwojga dorosłych osób pozostających bez zatrudnienia, musiały się one skończyć. Z kolei, jeżeli nawet prawdziwe są twierdzenia pozwanego, że nie może znaleźć on pracy i korzysta on dodatkowo z pomocy swojej emerytowanej matki, czy teściowej, to mając tak dużą pomoc od swojej rodziny jak wskazał, z pewnością bez trudu, przy dochowaniu należytej staranności, będzie w stanie zarobić kwotę 500 zł miesięcznie na alimenty dla swojego jedynego dziecka, tym bardziej, że przez tyle lat taką też kwotę łożył dobrowolnie, a co za tym idzie należy uznać, że w jego ocenie nie była to kwota zawyżona. Nie sposób też nie zauważyć, że skoro pozwany uzyskał kredyt na wesele w wysokości 14.000 zł, co wskazał na rozprawie, to musi mieć zdolność kredytową, a więc musiał wykazać stałe dochody.

To pozwany, ponieważ obecnie nie mieszka z dzieckiem i nie czyni osobistych starań o jego wychowanie, powinien w większym stopniu partycypować w kosztach jego utrzymania. Kontakty z małoletnią córką nie są zbyt częste, zatem i wkład w wychowanie dziecka także niewielki. Kwota ta przy wkładzie finansowym matki i jej osobistych staraniach o utrzymanie i wychowanie małoletniej L. pozwoli na zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb.

Reasumują, zdaniem Sądu zasadne jest zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej córki kwoty po 500 zł miesięcznie tytułem alimentów poczynając od dnia 13 czerwca 2016 r., płatne do 10 – go dnia każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletniej powódki – K. S., z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat. Natomiast powyżej tej kwoty – Sąd mając na uwadze możliwości zarobkowe strony obciążonej obowiązkiem alimentacyjnym, jak i usprawiedliwione potrzeby samej uprawnionej do alimentacji – oddalił powództwo (punkt II-gi wyroku).

Z tych względów na podstawie art. 128 k.r.o., 133 § 1 k.r.o. i art. 135 § 1 i 2 k.r.o. orzeczono jak w punkcie I- szym i II- gim wyroku.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. znosząc wzajemnie pomiędzy stronami koszty procesu ze względu na częściowe tylko uwzględnienie żądań oraz na podstawie art.113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 k.p.c. z uwagi na konieczność zaspokojenia przede wszystkim potrzeb uprawnionego do alimentacji to jest małoletniego powoda. (punkt III i IV wyroku).

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c (punkt V wyroku).