Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie: Przewodniczący: SSR Joanna Sienicka

Protokolant: Jolanta Jarmołowicz

Bez udziału oskarżyciela publ.

po rozpoznaniu w dniu 4 X, 3 XI 2016 r. , 17 i 31 I 2017r sprawy

S. L. (1)

s. S. i I. z domu L. , ur. (...) w O.

obwinionego o to, że: w dniu 05 sierpnia 2015r. o godzinie 11:16 w O. na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym (...) (...) kierując samochodem ciężarowym marki R. (...) o nr rej (...) nie zastosował się do znaku drogowego A-7 nie ustępując pierwszeństwa przejazdu kierującemu marki V. (...) o nr rej. (...) czym współprzyczynił się do zdarzenia powodując uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym

- tj. za wykroczenie z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, § 5 ust 5 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych

ORZEKA:

I obwinionego S. L. (1) uznaje za winnego tego, że 05 sierpnia 2015r. około godziny 11:16 w O. na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym (...)kierując samochodem ciężarowym marki R. (...) o nr rej (...) nie zastosował się do znaku drogowego A-7 i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem marki V. (...) o nr rej. (...), czym doprowadził do zderzenia pojazdów , powodując ich uszkodzenie oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym i za to na podstawie art. 86 § 1 kw w zw. z art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym, § 5 ust 5 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych skazuje go, wymierzając na podstawie art. 86§1kw karę 400(czterysta) złotych grzywny;

II na podstawie art. 118 § 1 i 3 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (sto) złotych i opłatą w kwocie 40 (czterdzieści) złotych i wydatkami związanymi z wydaniem opinii przez biegłego w kwocie 735,31(siedemset trzydzieści pięć 31/100) zł.

Sygn. akt IX W 2257/16

UZASADNIENIE

S. L. (1) został obwiniony o to, ze w dniu 05 sierpnia 2015 r. o godz. 11:16 w O. na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym (...) kierując samochodem ciężarowym m-ki R. (...) o nr re. (...) (...) nie zastosował się do znaku drogowego A-7 nie ustępując pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...) czym współprzyczynił się do zderzenia, powodując uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tj. o popełnienie wykroczenia z art. 86 § 1 kw w zw. § 5 ust. 5 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych oraz art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

W dniu 5 sierpnia 2015 r. około godz. 11.16 pokrzywdzony T. G. (1) kierował samochodem marki ki V. (...) o nr rej. (...). Jechał w kierunku skrzyżowania o ruchu okrężnym- ronda (...). Pasażerką jego pojazdu była I. S. (1), zajmująca miejsce z przodu obok kierowcy. Pokrzywdzony na w/w skrzyżowanie wjechał od strony ul (...), zajął na skrzyżowaniu prawy pas przeznaczony do jazdy w prawo lub prosto.

W tym czasie obwiniony S. L. (1) poruszając się lewym pasem ul. (...) samochodem marki ki R. o nr rej. (...); dojechał do ronda (...) . Miejsce pasażera w jego pojeździe zajmował M. L. (1). Obwiniony zatrzymał się czekając na możliwość wjazdu na skrzyżowanie.

O godz. 11.16.04 na wewnętrzny pas ronda, z lewego pasa ul. (...), wjechał pojazd uprzywilejowany –karetka pogotowia. Pokrzywdzony T. G., który znajdował się wówczas na prawym pasie skrzyżowania , na wysokości pasa zieleni rozdzielającego jezdnie ul. (...), ustąpił pierwszeństwa pojazdowi uprzywilejowanemu. Karetka poruszała się lewem pasem ruchu w stronę zjazdu w ul. (...). Obwiniony widząc pojazd uprzywilejowany także powstrzymał się od wjazdu na rondo i nieprzekraczając linii warunkowego zatrzymania oczekiwał na możliwość kontynuowania jazdy. T. G., po przejeździe pojazdu uprzywilejowanego, kontynuował przejazd przez skrzyżowanie prawym pasem ruchu i mimo oznakowania nakazującego mu zjazd w ul. (...), jechał dalej prawym pasem ruchu kierując się w stronę ul. (...). Obwiniony , po przejeździe pojazdu uprzywilejowanego, wjechał na skrzyżowanie , na jego prawy pas ruchu na odległość około 2,3 -2,5 metra. Pojazd T. G. znajdował się w tym momencie na wysokości zjazdu w ul. (...), w odległości około 18,2 metra od samochodu obwinionego i poruszał się z prędkością około 41 km/h. Pokrzywdzony T. G. (1) widząc pojazd obwinionego na swoim pasie ruchu rozpoczął manewr obronny w postaci gwałtownego hamowania , skierował samochód w stronę linii P-1 rozdzielającej pasy ruchu na rondzie. Pomimo manewrów podjętych przez pokrzywdzonego doszło do zderzenia z pojazdem R. kierowanym przez obwinionego. S. L. po zderzeniu pojazdów cofnął kierowanym pojazdem za linię warunkowego zatrzymania i w takiej pozycji zatrzymał swój pojazd.

W wyniku zderzenia w pojeździe V. (...) kierowanym przez T. G. zerwana została i zarysowana z prawej strony nakładka przedniego zderzaka, zerwany z mocowań i przemieszczony w kierunku tyłu pojazdu prawy przedni reflektor, rozbity został klosz tego reflektora, połamana została prawa część kraty wlotu powietrza, a dolna krata wlotu powietrza została zerwana z mocowań, została wgnieciona oraz zarysowana prawa przednia część pokrywy komory silnika, wgnieciona i przemieszczona w kierunku tyłu została przednia część prawego przedniego błotnika, zarysowane zostało poszycie obręczy aluminiowej prawego przedniego koła z nawarstwieniem substancji koloru (...) na tej obręczy.

W (...) kierowanym przez obwinionego S. L. połamana została z lewej strony nakładka przedniego zderzaka, zerwany z mocowań i połamany stopień znajdujący się po lewymi drzwiami oraz zarysowane zostało poszycie lewego błotnika na wysokości lewego stopnia.

Po zderzeniu pojazdów, kierujący jeszcze przed przyjazdem Policji, przestawili je z miejsca zderzenia.

Skrzyżowanie –rondo (...) objęte jest monitoringiem . Kamera wykonuje ruch obrotowy. Na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym pasy ruchu oddzielone są liniami przerywanymi. Jezdnia jest jednokierunkowa dwupasmowa o nawierzchni asfaltowej o znacznej krzywiźnie. Szerokość pasów ruchu w rejonie miejsca zderzenia wynosiła po 4,6m . Wjazd na skrzyżowanie od strony ul (...) dwoma pasami ruchu , pas prawy do jazdy na wprost i skrętu w prawo , pas lewy do jazdy na wprost i skrętu w lewo. Dojazd do skrzyżowania oznakowany znakami pionowymi A-7 ustąp pierwszeństwa przejazdu i F-20 kierunki na pasach ruchu, C-12 ruch okrężny, ,P-8 strzałki kierunkowe. Wjazd na skrzyżowanie od strony ul (...) oznakowany w analogiczny sposób dwoma pasami ruchu-prawy do jazdy na wprost, lewy do jazdy na wprost i w lewo.

Warunki drogowe w chwili zdarzenia były dobre, widoczność dobra.

Przed Sądem Rejonowym wO. prowadzone było postępowanie o wykroczenie z art. 86§1kw i art. 92§1kw przeciwko T. G. (1) – sygn. akt IXW(...) Wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2016r T. G. (1) uznany został za winnego, tego że w dniu 05 sierpnia 2015r. o godz. 11:16 w O. na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym(...) (...) kierując samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku F-10 „kierunki na pasach ruchu” i znaku drogowego poziomego P-8f „strzałka kierunkowa do skręcania”, czym współprzyczynił się do zderzenia z kierującym samochodem marki R. (...) o nr rej. (...), spowodowania uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tj. wykroczeń z art. 92§1 kw i art. 86§1 kw i ukarany grzywną 500zł. Wyrokiem Sądu Okręgowego w O. z dnia 19 września 2016r –sygn akt (...) orzeczenie to zostało zmienione poprzez wyeliminowanie z opisu czynu sformułowania „czym współprzyczynił się do zderzenia z kierującym samochodem marki R. (...) o nr rej. (...), spowodowania uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym” i na podstawie art. 92§1kw wymierzenie kary 400zł grzywny.

(dowody: notatka urzędowa k. 9, szkic miejsca zdarzenia k. 10, protokół oględzin pojazdów k. 11, k. 12, szkic zdarzenia sporządzony przez S. L. k. 15, szkic sporządzonego przez M. L. k. 18, protokół odtworzenia zapisu monitoringu k. 20, k. 22, zdjęcia z monitoringu k. 21, k. 23, wydruk z bazy (...) dot. Pojazdu V. (...) k. 24, wydruk z bazy (...) dot. T. G. k. 25-26, k. 41-42, szkic sporządzony przez T. G. k. 33, opinia biegłego T. M. k. 52-69, akta szkody k. 79-82, zdjęcia uszkodzeń pojazdu V. (...) k. 83-99, wydruk z (...) dot. Obwinionego S. L. k. 111, notatka o karalności S. L. k. 124, zdjęcia ze zdarzenia k. 142-145, informacja z R. k. 169, opinia biegłego E. R. k. 171-187, k. 194v.-195v., kopia tarczy tachografu k. 191-193, tarcza tachografu k. 198, zeznania biegłego T. M. k. 147-148, zeznania T. G. k. 31v.-32, k. 100, k. 164-166, zeznania I. S. k. 37v.-38 z akt IX W (...), i k. 145v. z akt IX W (...), k. 194-194v.)

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że chwili zderzenia jego pojazd stał nie przekraczając linii warunkowego zatrzymania. Obwiniony wyjaśnił, że gdy koło niego przejeżdżał pojazd uprzywilejowany stał w odległości około 1 metra od linii warunkowego zatrzymania. Gdy karetka przejechała, podjechał do linii aby odblokować znajdujące się za jego samochodem przejście dla pieszych. Kategorycznie zaprzeczył by przekroczył linię warunkowego zatrzymania. Jak zaznaczył, w chwili kontaktu pojazdów jego samochód stał. Obwiniony wyjaśnił, że to kierujący V. nie zastosował się do obowiązującego oznakowania i wbrew niemu jechał prawym pasem ruchu w stronę ul. (...). Obwiniony podkreślił, że tor ruchu pokrzywdzonego wskazywał, iż zamierza on skręcić w ul. (...). Gdy zmienił decyzję i nie skręcił w (...) jego tor ruchu przebiegał przy prawej krawędzi i zahaczył o wystający element jego samochodu. Obwiniony wyjaśnił, że przód jego samochodu wystawał na rondo, mimo iż nie przekroczył linii warunkowego zatrzymania. Wynika to z nieprawidłowego namalowania tej linii na jezdni. Dojeżdżając do linii pojazd wjeżdża już częściowo na prawy pas ruchu ronda.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego jedynie w części w której potwierdził, iż po przejechaniu pojazdu uprzywilejowanego ruszył do przodu i dotyczące kierunku z jakiego nadjeżdżał samochód pokrzywdzonego, pasa ruchu jaki zajmował. Wyjaśnienia obwinionego w tej części korespondują z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie. W ocenie Sądu nie sposób natomiast podzielić twierdzeń obwinionego w pozostałej części, zwłaszcza dotyczącej miejsca zderzenia i jego przyczyn. Wyjaśnienia w tej części stoją w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego, opiniami biegłych, umiejscowieniem i charakterem uszkodzeń pojazdów . W ocenie Sądu stanowią wyraz przyjętej przez obwinionego linii obrony, poprzez którą zmierza on do przeniesienia odpowiedzialności za spowodowanie zderzenia na pokrzywdzonego T. G..

W ocenie Sądu na podzielenie odnośnie przyczyn i okoliczności zderzenia, zasługują zeznania T. G. kierującego samochodem V. (...). Są one logiczne, rzeczowe, znajdują potwierdzenie w nagraniu z monitoringu, uszkodzeniach pojazdów oraz w opiniach biegłych. Potwierdził on , iż jadąc prawym pasem ruchu skrzyżowania nie zastosował się do obowiązującego oznakowania pionowego i poziomego. Pasem ruchu przeznaczonym do jazdy na wprost i skrętu w prawo poruszał się w lewo w kierunku ul (...). Po dojechaniu do ul. (...) przewożona klienta zmieniła bowiem zdanie, chciała jechać w stronę ul. (...). Jednocześnie świadek zeznał , iż do zderzenia doszło z powodu wjazdu na prawy pas ruchu pojazdu R., którym kierował obwiniony. Pokrzywdzony podkreślił, że obwiniony wjechał na jego pas ruchu około 1,5 - 2 m i mimo podjętych manewrów nie mógł już uniknąć zderzenia. Dodatkowo zaznaczył iż już po zderzeniu kierujący pojazdem R. cofnął i ustawił swój samochód w takiej pozycji jakby chciał dopiero wjechać na rondo. T. G. zeznał, że narożnikiem swojego samochodu wjechał w schodek kabiny umiejscowiony przed lewym przednim kołem ciężarówki.

Z opisu pokrzywdzonego wynika, iż wjechał na skrzyżowanie o ruchu okrężnym spod (...) , co wskazuje na wjazd od strony ul (...). Tak też kierunek z jakiego wjechali na rondo określiła pasażerka V. . Z tego też względu Sąd nie podzielił twierdzeń pokrzywdzonego, wynikających z zeznań złożonych na rozprawie , iż jechał wcześniej ul (...).

Sąd miał na uwadze , iż wobec T. G. prowadzone było pod sygnaturą (...)przez tutejszym Wydziałem postępowanie o wykroczenie z art. 92 § 1 kw i art. 86 § 1 kw dotyczące przedmiotowego zdarzenia. W postępowaniu odwoławczym Sąd Okręgowy w O. uznał, że swoim zachowaniem T. G. wyczerpał jedynie znamiona wykroczenia z art. 92§1kw, nie współprzyczynił się zaś do zderzenia z kierującym samochodem marki R. i spowodowania uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Z uzasadnienia wyroku w sprawie (...) wynika, iż Sąd odwoławczy uznał iż niezastosowanie się przez T. G. do znaków F-10 i P-8f i stopień tego naruszenia nie miały wpływu na zaistnienie przedmiotowej kolizji.

Sąd dał także wiarę zeznaniom świadka I. S. (1), która jechała z T. G. pojazdem V. (...). Świadek podkreśliła, że pojazd R. wjechał na ich pas ruchu na około 1,5 metra. Wskazała iż T. G. od razu zaczął hamować, ale mimo to doszło do zderzenia pojazdów. Hamowanie było gwałtowne. Ponadto I. S. zeznała, że T. G. widząc ciężarówkę nie tylko hamował ale również odbił w lewo, wykonując jakby próbę ominięcia tego samochodu. I. S. potwierdziła, iż oddaliła się z miejsca zdarzenia gdyż nie miała świadomości , iż może być potrzebna.

W toku postępowania w sprawie sygn. akt (...) Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego - D. M. (1), który przede wszystkim na podstawie analizy uszkodzeń pojazdów i nagrania z monitoringu oraz w oparciu o pozostały materiał dowodowy znajdujący się w aktach sprawy, dokonał rekonstrukcji czasowo – przestrzennej zdarzenia. Na podstawie przeprowadzonej analizy, biegły ustalił, iż kierujący pojazdem R. rozpoczął manewr wjazdu na skrzyżowanie o ruchu okrężnym w momencie, gdy pojazd V. (...) znajdował się od niego w odległości około 18,2 m. Biegły zaznaczył, iż kierujący (...) poruszając się z prędkością około 41 km/h, czyli nie przekraczając prędkości administracyjne dozwolonej , na wykonanie skutecznego manewru hamowania potrzebował 28 metrów. Wjazd obwinionego na prawy pas ruchu skrzyżowania , gdy samochód osobowy znajdował się odległości 18,2 metra, zmusił kierującego V. (...) do wykonania gwałtownego hamowania, manewru, który ze względu na zbyt małą odległość pomiędzy pojazdami okazał się nieskuteczny. Na podstawie analizy zapisu monitoringu biegły ustalił, iż kierujący R. wjechał na pas ruchu zajmowany przez T. G. na odległość około 2,5 metra. Biegły zaznaczył iż analiza poklatkowa pozwoliła ustalić, iż po przejechaniu pojazdu uprzywilejowanego zaobserwować można wyraźny ruch pojazdu ciężarowego do przodu. Ustalenie to było możliwe na podstawie analizy umiejscowienia pojazdu ciężarowego względem przejścia dla pieszych. Ponadto, już po zniknięciu z pola widzenia kamery pojazdu ciężarowego , widoczny nadal pozostaje pojazd, którym kierował T. G.. Wnikliwa obserwacja ruchu tego pojazdu pozwoliła stwierdzić, iż jadąc prawym pasem ruchu, po minięciu zjazdu w ul. (...), rozpoczyna on manewr hamowania, o czym świadczy pochylenie ku przodowi przedniej części nadwozia tego pojazdu. Biegły D. M. dokonał analizy uszkodzeń powstałych w obu samochodach. Na ich podstawie ustalił iż osie wzdłużne obu samochodów usytuowane były wobec siebie pod kątem 80-90º. Na podstawie nagrania ujawnił, iż pojazd V. (...) jechał prawym pasem ruchu skośnie w lewo – lewe przednie koło pojazdu przed samym zdarzeniem znajdowało się znacznie bliżej linii P-1 rozdzielającej pasy ruchu niż koło tylne. Zatem do bezpośredniego kontaktu pomiędzy pojazdami doszło w okolicy środkowej części prawego pasa ruchu ronda oraz w okolicy lewego pasa ruchu ul. (...) – wjazdu na rondo. Przy takim ustaleniu miejsca kontaktu pojazdów biegły zaznaczył, że samochód kierowany przez obwinionego musiał przemieścić się w kierunku prawego pasa ruchu ronda, wjechać na prawy pas na odległość około 2,5 metra. Biegły podkreślił , iż po zdarzeniu pojazd R. musiał cofnąć się. Jest to manewr nie wymagający dużo czasu i mógł być wykonany w tych warunkach. Tym samym biegły podniósł że obwiniony S. L. (3) nie zastosował się do znaku drogowego A – 7 obligującego go do zachowania szczególnej ostrożności oraz ustąpienia pierwszeństwa wszystkim pojazdom, które znajdowały się na rondzie, także tym które poruszały się w sposób nieprawidłowy. Biegły wskazał także, że T. G. (1) przyczynił się do zaistnienia zdarzenia bowiem nie zastosował się do znaków drogowych obowiązujących na przedmiotowym skrzyżowaniu o ruchu okrężnym.

Sąd uznał powyższą opinię za logiczną i rzeczową. Biegły szczegółowo przeanalizował przekazane mu materiały i na ich podstawie ustalił przebieg zdarzenia. Swoje stanowisko obszernie i wyczerpująco uzasadnił. Na rozprawie biegły oświadczył, iż nie jest w stanie określić czy w chwili kontaktu oba pojazdy znajdowały się w ruchu.

Sąd, w toku niniejszego postępowania, dopuścił dowód z opinii biegłego E. R. celem dokonania rekonstrukcji zdarzenia ze szczególnym uwzględnieniem wzajemnego usytuowania pojazdów, ich prędkości, mechanizmu powstania uszkodzeń. Biegły ten ustalił, iż w chwili zdarzenia pojazd obwinionego stał, a zatrzymał się w odległości około 2,3 metra od krawędzi jezdni. Wykonał on uprzednio wjazd na skrzyżowanie na jego prawy pas ruchu w chwili gdy pasem tym poruszał się samochód marki V.. Pojazd T. G. znajdował się około 1,8 metra od krawędzi jezdni i poruszał się z prędkością około 40 km/h. Do kontaktu pomiędzy pojazdami doszło na długości około 50 cm. E. R. ustalił iż w chwili kontaktu osie wzdłużne pojazdów odchylone były o siebie o 80-90º. Biegły po analizie uszkodzeń obu samochodów ustalił, iż ich rozmiar charakter i umiejscowienie wskazują, iż powstały podczas bezpośredniego kontaktu przedniej części boku prawego samochodu V. (...) z lewą przednią częścią pojazdu R. w chwili, gdy pojazd ten stał zajmując część prawego pasa ruchu skrzyżowania o ruchu okrężnym. Biegły wykluczył, aby ujawnione uszkodzenia pojazdów powstały w okolicznościach wskazanych przez obwinionego, gdy pojazd V. miałby zjechać poza jezdnię i uderzyć w stojący przed linią warunkowego zatrzymania pojazd R.. Wersja taka w ocenie biegłego nie znajduje potwierdzenia albowiem nie odpowiada charakterowi i usytuowaniu uszkodzeń pojazdów, brak jest też dowodów aby T. G. stracił panowanie nad kierowanym pojazdem. Biegły zaznaczył, że gdyby do zdarzenia doszło w warunkach opisanych przez obwinionego V. (...) uderzyłby przede wszystkim w przedni narożnik a nie bok pojazdu R., a takich uszkodzeń narożnika nie ujawniono. Biegły wskazał, iż obwiniony mógł źle odczytać zachowanie kierującego V. (...) i przyjął, że zastosuje się on do obowiązującego oznakowania. Obwiniony, nie obserwując dostatecznie wnikliwie sytuacji na drodze, rozpoczął wjazd na skrzyżowanie w sytuacji, gdy prawym pasem ruchu poruszał się pojazd V. (...). Jak wskazał biegły do wnikliwej obserwacji skrzyżowania obwiniony zobowiązany był nie tylko obowiązującym oznakowaniem, ale również zachowaniem kierujących wjeżdżających na skrzyżowanie od strony ul. (...), którzy poruszając się prawym pasem ronda mogą nie tylko skręcić w ul. (...) ale również jechać na wprost w kierunku ul. (...). Zatem obwiniony widząc nadjeżdżający z jego lewej strony samochód, który był obiektywnie widoczny, winien zachować ostrożność i wjechać na skrzyżowanie dopiero po upewnieniu się , iż wykonanie tego manewru jest możliwe i bezpieczne.

Sąd podzielił treść biegłego bowiem jest ona jasna, rzeczowa, logiczna. Biegły wnikliwie przeanalizował dostarczony mu materiał dowodowy i na jego podstawie ustalił przebieg zdarzenia oraz odpowiedział na pytania postawione przez Sąd. Treść opinii biegły podtrzymał na rozprawie.

Sąd dokonał analizy nagrania z monitoringu ze skrzyżowania o ruchu okrężnym (...) . Z uwagi na ruch obrotowy kamery , nie zarejestrowała ona samego momentu zderzenia samochodów. O godz. 11:15:57 na nagraniu pojawia się pojazd uprzywilejowany, który wjeżdża na rondo od strony ul. (...) i zajmuje lewy pas ruchu. Pokrzywdzony T. G. ustępuje mu pierwszeństwa przejazdu i umożliwia wjazd na skrzyżowanie. Nagranie pozwala też na ustalenie, iż T. G. przed zderzeniem hamował o czym świadczy ujawnione o godz. 11:16:15 nagrania wyraźne pochylenie nadwozia pojazdu ku przodowi. Ponadto analiza umiejscowienia samochodu V. (...) względem linii P-1 rozdzielającej pasy ruchu pozwala stwierdzić, iż V. (...) ustawiony był wyraźnie w kierunku tej linii, co wskazuje iż próbuje omijać przeszkodę pojawiającą się z jego prawej strony. Ponadto na nagraniu widać wyraźny ruch pojazdu R. w kierunku skrzyżowania . Początkowo stoi on na całym przejściu dla pieszych potem zjeżdża z przejścia w kierunku skrzyżowania.

Mając na uwadze omówione dowody Sąd nie dał wary zeznaniom M. L. ; pozostają one w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego, opiniami biegłych oraz nagraniem z monitoringu. M. L. zeznał, że samochód R. zatrzymał się zanim doszło do zderzenia pojazdów i nie przekroczył linii warunkowego zatrzymania , nie wyjechał poza obrys linii. Z treści opinii dwóch biegłych wynika wniosek odmienny. Świadek zaznaczył, iż T. G. jechał agresywnie, zbyt szybko i nie zwalniał znajdując się na skrzyżowaniu . Twierdzenia te także pozostają w sprzeczności z wnioskami biegłych, którzy wskazali, iż T. G. poruszał się z prędkością około 41 km/h , której nie można uznać za prędkość nadmierną. Ponadto wnikliwa analiza nagrania monitoringu dokonana podczas rozprawy, jak i przez biegłych w ich opiniach, wskazuje, iż T. G. odbił w stronę środka jedni i hamował.

Sąd dokonał również analizy tarczy z tachografu pojazdu R. dostarczonej dopiero w styczniu 2017r. Zapisy na tarczy nie pozwalają na dokładne odczytanie ruchu pojazdu. Tym bardziej, że zgodnie z oznaczeniem pomiędzy godz. 10 a 11 obwiniony odbierał pauzę o czym świadczy oznaczenie (...)”, a na wykresie widoczny jest ruch pojazdu. Zapisy te wskazują na nieprawidłowe operowanie tachogarfem. Ponadto zapisy czasowe ujawnione na tachografie wskazują iż ostatni ruch pojazdu odnotowany był o godz. 11:08 i pojazd osiągał prędkość około 30 km/h. podczas gdy analiza nagrania monitoringu wskazuje iż pojazd ten poruszał się o godz. 11:15-11:16 gdy podjeżdżał do ronda. Na wykresie takiego ruchu nie ujawniono. Wobec powyższego nie Sąd nie uznał za wiarygodny dowód zapisy tarczy z tachografu z uwagi na rozbieżności pomiędzy umieszczonymi tam zapisami.

Wobec ustaleń poczynionych w toku postępowania , mając na uwadze orzeczenie Sądu Okręgowego wO. w sprawie (...) z dnia 13.09.2016 r. i ustalenia, iż T. G. poprzez niezastosowanie się do znaków drogowych nie przyczynił się do zderzenia pojazdów i spowodowania zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, Sąd uznał obwinionego S. L. (1) za winnego tego, że w dniu 05 sierpnia 2015 r. około godziny 11:16 w O. na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym (...) (...) kierując samochodem ciężarowym marki R. (...) o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku drogowego A-7 i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) czym doprowadził do zderzenia pojazdów, powodując ich uszkodzenie oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Swoim zachowaniem obwiniony S. L. wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 86 § 1 kw w zw. z art. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym i § 5 ust. 5 rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych.

Znamieniem warunkującym odpowiedzialność z art. 86 § 1 kw jest spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym poprzez niezachowanie szczególnej ostrożności. Zagrożenie w ruchu drogowym w danej sytuacji niewątpliwie powstało z uwagi na zderzenie obu pojazdów i ich uszkodzenie, w obu pojazdach znajdowali się pasażerowie.

Od strony ul. (...), którą pojazdem marki R. poruszał się obwiniony S. L., przed wjazdem na skrzyżowanie o ruchu okrężnym, na prawym poboczu drogi znajduje się pionowy znak drogowy A-7 „ustąp pierwszeństwa. Ponadto przed wjazdem na skrzyżowanie o ruchu okrężnym umieszczony jest poziomy znak drogowy P-13 „linia warunkowego zatrzymania złożona z trójkątów”. Zgodnie z treścią rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych wskazuje ona miejsce zatrzymania pojazdu w celu ustąpienia pierwszeństwa wynikającego ze znaku pionowego A-7. Wspomniany znak A-7 „ustąp pierwszeństwa” ostrzega o skrzyżowaniu z drogą z pierwszeństwem przejazdu i obliguje kierującego do zachowania szczególnej ostrożności i ustąpienia pierwszeństwa. Ustąpienie pierwszeństwa to powstrzymanie się od ruchu , jeżeli ruch ten mógłby zmusić innego kierującego do zmiany kierunku lub pasa ruchu lub istotnej zmiany jego prędkości. Przeprowadzone postępowanie jednoznacznie wykazało iż obwiniony swoim zachowaniem zmusił pokrzywdzonego T. G. do wykonania manewrów obronnych- znaczącej zmiany prędkości a także zmiany kierunku ruchu albowiem odbił w kierunku linii rozdzielającej pasy ruchu.

Bezspornym jest, iż zachowanie T. G. również nie było prawidłowe. Nie zastosował się on do znaków: F -10 „kierunki na pasach ruchu”, znajdującego się przed wjazdem na skrzyżowanie oraz „P – 8F „strzałka kierunkowa do skręcania”. Ja wynika z nagrania z monitoringu miejskiego miał on możliwość i miejsce aby, bez tamowania ruchu na rondzie , zmienić pas ruchu na lewy, który pozwalał mu na jazdę w kierunku w ul (...). Za ten czyn został prawomocnie skazany wyrokiem z 13.09.2016 r.

Wskazać należy, iż zapis „ustąp pierwszeństwa” zobowiązuje uczestników ruchu do ustąpienia pierwszeństwa przejazdu wszystkim uczestnikom ruchu. Obwiniony zobowiązany był do wnikliwej obserwacji zarówno prawego jak i lewego pasa ruchu. Pamiętać należy iż prawym pasem ruchu mogły poruszać się pojazdy jadące od strony ul. (...) w kierunku ul. (...). Na wykonanie takiego manewru zezwala im obowiązujące oznakowanie, bowiem z prawego pasa ruchu ul. (...) możliwa jest zarówno jazda w prawo w ul. (...) jak również jazda na wprost przez skrzyżowanie w kierunku ul. (...). W ocenie Sądu obwiniony nie dość wnikliwie obserwował skrzyżowanie o ruchu okrężnym i warunki ruchu jakie na nim panowały, skupił się na poruszającym się lewym pasem ruchu pojeździe uprzywilejowanym i zaraz po tym jak pojazd ten przejechał rozpoczął wjazd na skrzyżowanie nie upewniając się dostatecznie, czy manewr taki będzie mógł wykonać bezpiecznie , bez stwarzania zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Obwiniony zbliżając się do skrzyżowania zobowiązany był do zachowania szczególnej ostrożności, która zgodnie z zapisami ustawy Prawo o ruchu drogowym polega na zwiększeniu uwagi i dostosowaniu zachowania do warunków ruchu i sytuacji na drodze w stopniu umożliwiającym odpowiednio szybkie reagowanie. Obwiniony źle odczytał zachowanie kierującego V. (...), nie dość wnikliwie obserwował sytuacje na skrzyżowaniu i rozpoczął wjazd na nie w sytuacji , gdy z jego lewej strony nadjeżdżał pojazd V. (...). Obwiniony widząc ten pojazd winien ograniczyć zaufanie i wjechać na skrzyżowanie dopiero po wcześniejszym upewnieniu się, iż manewr ten będzie możliwy do wykonania i bezpieczny.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu. Do zderzenia doszło na skrzyżowaniu , na którym panuje znaczne natężenie ruchu przez większą cześć dnia, oba pojazdy zostały uszkodzone, w obu znajdowali się pasażerowie.

Mając na uwadze powyższe Sąd wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 400 złotych. Odpowiada ona stopniowi społecznej szkodliwości czynu, spełnia swoje cele w zakresie prewencji generalnej i indywidualnej.

Sąd na podstawie art. 118 § 1 i § 3 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciążył obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania i opłatą w kwocie łącznej 140zł oraz kosztami opinii sporządzonej przez biegłego w kwocie 735,31zł .