Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII K 791/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy VII Wydział Karny w Białej Podlaskiej w składzie:

Przewodniczący SSR Małgorzata Makarska

Protokolant Marta Daniluk

w obecności Prokuratora Marioli Sidorowskiej, Iwony Wróbel

po rozpoznaniu w dniach 1 kwietnia, 09 maja, 06 czerwca, 26 sierpnia, 6 października, 8 grudnia 2016 roku

sprawy A. S. s. W. i B. z domu K. ur. (...) w W.

K. L. s. M. i L. z domu K. ur. (...) w W.

oskarżonych o to, że I. w dniu 5 stycznia 2015 roku w miejscowości H., powiat (...), woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim wyważeniu okna dostali się do wnętrza budynku plebanii kościoła pod wezwaniem Św. A., skąd zabrali w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 5000 zł
i projektor marki B. o wartości 1250 zł na szkodę parafii pod wezwaniem Św. A. w H., laptop marki D. o nieustalonej wartości na szkodę ks. J. S. oraz pieniądze w kwocie 150 zł na szkodę ks. K. N., przy czym K. L. zarzucanego czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 4 miesięcy i 2 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 §1 kk

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. wobec A. S.

i o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wobec K. L.

A. S., K. L.

oraz

R. G. s. B. i M. z domu G. ur. (...) w W.

oskarżonych o to, że II. w dniu 3 marca 2015r. w miejscowości H. gm. B. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do plebanii po uprzednim pokonaniu zabezpieczenia drzwi balkonowych dostali się do jej wnętrza skąd dokonali zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 780 zł na szkodę P. S., przy czym K. L. zarzucanego czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 7 miesięcy i 15 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 §1 kk

tj. o przestępstwo z art. 279§1 k.k. wobec A. S. i R. G.

oraz o przestępstwo z art. 279§1 k.k. w zw. z art.64 §1 k.k. wobec K. L.

III. w dniu 17 marca 2015r. w miejscowości S. gmina S. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu po uprzednim wypchnięciu skrzydła okna znajdującego się na piętrze budynku dostali się do jego wnętrza skąd zabrali w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie około 12 000 zł na szkodę J. T., przy czym K. L. zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 7 miesięcy i 29 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 § 1kk

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. wobec A. S. i R. G.

oraz o przestępstwo z art. 279§ 1 k.k. w zw. z art..64 §.1 k.k. wobec K. L.

IV. w dniu 31 marca 2015r. w miejscowości R. gmina S. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim wyłamaniu za pomocą łapki gniazda rygli drzwi balonowych dostali się do wnętrza budynku plebanii parafii (...) w R., skąd zabrali w celu przywłaszczenia 2 portfele z zawartością 150 USD (równowartość 550zł) oraz dwie monety srebrne z wizerunkiem papieża J. P. II o wartości 200 zł czym spowodowali straty w wysokości nie mniejszej niż 750 zł na szkodę M. K. (1), przy czym K. L. zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 8 miesięcy i 12 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 § 1 kk

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. wobec A. S. i R. G.

oraz o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art.64 § 1 k.k. wobec K. L.

V. w dniu 2 kwietnia 2015r. w miejscowości H. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem do plebanii w ten sposób, że po uprzednim wyłamaniu okna dostali się do jej wnętrza skąd dokonali zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 1200 zł na szkodę S. B. przy czym K. L. zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 8 miesięcy 14 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 §1kk

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. wobec A. S. i R. G.

oraz o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wobec K. L.

VI. w dniu 4 kwietnia 2015 r. w miejscowości P. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży z włamaniem w ten sposób, że po uprzednim wyważeniu okna dostali się do wnętrza budynku plebanii skąd zabrali w celu przywłaszczenia laptop L., aparat cyfrowy S., saszetkę i kopertę z zawartością pieniędzy, trzy butelki alkoholu o łącznej wartości strat 5435zł na szkodę M. C. a także saszetki z zawartością dokumentów i pieniędzy oraz plecaka o łącznej wartości 1564zł na szkodę M. K. (2) przy czym K. L. zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 8 miesięcy i 16 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 §1kk

tj. o przestępstwo z art. 279§1 w zb. z art.275§1 k.k. w zb. z art.276 k.k. w zw. z art.11 §2 k.k. wobec A. S. i R. G.

oraz o przestępstwo z art. 279§1 k.k. w zb. z art.275 §1 k.k. w zb. z art.276 k.k. w zw. z art.11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. wobec K. L.

VII. w dniu 15 kwietnia 2015 r. w miejscowości B. gmina S. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu po uprzednim wyłamaniu skrzydła okiennego dostali się do wnętrza plebanii skąd zabrali w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 6 000 zł na szkodę A. H., przy czym K. L. zarzucanego czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 8 miesięcy i 27 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 §1kk

tj. o przestępstwo z art. 279§1 k.k. wobec A. S. i R. G.

oraz o przestępstwo z art. 279§1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. wobec K. L.

VIII. w dniu 07 maja 2015r. w miejscowości H. gmina B. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim podważeniu nieustalonym narzędziem okna dostali się do wnętrza budynku plebanii kościoła pod wezwaniem (...), skąd zabrali w celu przewłaszczenia pieniądze w bilonie oraz monety okolicznościowe z wizerunkiem J. P. II czym spowodowali straty w wysokości nie mniejszej niż 2000 zł na szkodę proboszcza parafii J. G. (1) przy czym K. L. zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 9 miesięcy i 19 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 §1kk

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. wobec A. S. i R. G.

oraz o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art.64 § 1 k.k. wobec K. L.

IX. W dniu 07 maja 2015 r. w miejscowości H. gmina Z. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu po uprzednim odciągnięciu drzwi dwuskrzydłowych dostali się do wnętrza budynku plebanii parafii (...), skąd zabrali w celu przewłaszczenia butelkę alkoholu marki M. o pojemności 0,7 litra w kartonowym opakowaniu oraz trzy paczki papierosów marki W. czym spowodował straty w wysokości nie mniejszej niż 160zł na szkodę J. N., przy czym K. L. zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 1 roku 9 miesięcy i 19 dni po odbyciu kar łącznych orzeczonych wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Ostrołęce sygn. akt II K 18/09 z dnia 8 maja 2009r. za przestępstwo m.in. z art.280 §1kk

tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. wobec A. S. i R. G.

oraz o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wobec K. L.

A. S. uznaje za winnego popełnienia przestępstw zarzucanych mu w pkt I, II, III z tym, że przyjmuje, iż dokonano zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 33 800 zł, w pkt IV, z tym, że przyjmuje, iż sprawcy dokonali również kradzieży portfela wartości 100 zł oraz pieniędzy w bilonie w kwocie 20 zł, czym spowodowali straty w wysokości nie mniejszej niż 870 zł, w pkt V, VII, z tym, że przyjmuje, iż wartość strat wynosi 12300 zł; w pkt VIII, z tym, że przyjmuje, iż wartość strat na rzecz Parafii (...)w H. wynosi 1650 zł zaś na rzecz J. G. (2) wynosi nie mniej niż 12 000 zł oraz pkt IX , wyczerpujących ustawowe znamiona art. 279 § 1 k.k. oraz przestępstwa zarzucanego mu w pkt VI, wyczerpującego ustawowe znamiona art. 279 § 1 w zb. z art.275 § 1 k.k. w zb. z art.276 k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. z tym, że przyjmuje, iż wartość strat na rzecz M. C. wynosi 5400 zł, i przyjmując, że sprawca działał w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 k.k., na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, zaś na podstawie nart. 33 § 2 k.k. wymierza mu grzywnę określając liczbę stawek dziennych na 200 (dwieście) ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) zł; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. S. kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 7 maja 2015r. godz.18.20 do dnia 5 sierpnia 2015r. godz. 15.50;

K. L. uznaje za winnego popełnienia przestępstw zarzucanych mu w pkt I, II, III z tym, że przyjmuje, iż dokonano zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 33 800 zł, w pkt IV z tym, że przyjmuje, iż sprawcy dokonali również kradzieży portfela wartości 100 zł oraz pieniędzy w bilonie w kwocie 20 zł, czym spowodowali straty w wysokości nie mniejszej niż 870 zł, w pkt V, VII z tym, że przyjmuje, iż wartość strat wynosi 12300 zł, w pkt VIII, z tym, że przyjmuje, iż wartość strat na rzecz Parafii (...) w H. wynosi 1650 zł, zaś na szkodę J. G. (2) wynosi nie mniej niż 12 000 zł oraz w pkt IX wyczerpujących ustawowe znamiona art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz z pkt VI , wyczerpującego ustawowe znamiona art. 279§1 w zb. z art.275§1 k.k. w zb. z art.276 k.k. w zw. z art.11 §2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. z tym, że przyjmuje, że wartość strat na rzecz M. C. wynosi 5400 zł, i przyjmując, że sprawca działał w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 k.k. na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności; zaś na podstawie nart. 33 § 2 k.k. wymierza grzywnę określając liczbę stawek dziennych na 250 (dwieście pięćdziesiąt) ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) zł;

R. G. uznaje za winnego popełnienia przestępstw zarzucanych mu w pkt II, III z tym, że przyjmuje, iż dokonano zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 33 800 zł , w pkt IV z tym, że przyjmuje, iż sprawcy dokonali również kradzieży portfela wartości 100 zł oraz pieniędzy w bilonie w kwocie 20 zł, czym spowodowali straty w wysokości nie mniejszej niż 870 zł, w pkt V, w pkt VIII, z tym, że przyjmuje, iż wartość strat na rzecz Parafii (...)w H. wynosi 1650 zł zaś na szkodę J. G. (2) nie mniej niż 12 000 zł oraz w pkt IX , wyczerpujących ustawowe znamiona art. 279 § 1 k.k. oraz w pkt VI wyczerpującego ustawowe znamiona art. 279§1 w zb. z art.275 § 1 k.k. w zb. z art.276 k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. z tym, że przyjmuje, iż wartość strat na rzecz M. C. wynosi 5400 zł, i przyjmując, że sprawca działał w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 k.k. na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, zaś na podstawie nart. 33 § 2 k.k. wymierza grzywnę określając liczbę stawek dziennych na 100 (sto) ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) zł; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 7 maja 2015r. godz.18.20 do dnia 3 lipca 2015r. godz. 15.45;

na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonych A. S. oraz K. L. obowiązek naprawienia ustalonej szkody poprzez zapłatę na rzecz Parafii (...) w H. kwot po 3125 (trzy tysiące sto dwadzieścia pięć) zł, zaś na rzecz K. N. kwot po 75 (siedemdziesiąt pięć) zł;

na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonych A. S., R. G. oraz K. L. obowiązek naprawienia ustalonej szkody poprzez zapłatę na rzecz:

- P. S. kwot po 260 (dwieście sześćdziesiąt) zł;

- J. T. kwot po 11 266,60 zł (jedenaście tysięcy dwieście sześćdziesiąt sześć zł sześćdziesiąt gr);

- M. K. (1) kwot po 290 (dwieście dziewięćdziesiąt) zł;

- S. B. kwot po 400 (czterysta) zł;

- M. C. kwot 1800 (tysiąc osiemset) zł;

- M. K. (2) kwot po 514,30 zł (pięćset czternaście zł trzydzieści gr);

- A. H. kwot po 4100 (cztery tysiące sto) zł;

- J. G. (2) kwot po 4000 (cztery tysiące) zł;

- J. N. kwot po 53,30 zł (pięćdziesiąt trzy zł trzydzieści gr);

zwalnia oskarżonych od opłaty, zaś zasądza na rzecz Skarbu Państwa: od A. S. i K. L. po 2500 (dwa tysiące pięćset) zł zaś od R. G. 2000 (dwa tysiące) tytułem częściowego zwrotu wydatków.

R. G. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu w pkt VII czynu wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstwa z art. 279 § 1 k.k., zaś kosztami postepowania w tej części obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Na początku stycznia 2015r. A. S. i K. L. umówili się na wyjazd na włamania do plebanii.

W dniu 5 stycznia 2015r. w godzinach porannych przyjechali do H. w powiecie (...). Miejscowość wskazana została przez K. L.. Podróżowali samochodem typu kombi koloru granatowego należącym do A. S. i zatrzymali się w pobliżu kościoła parafialnego pod wezwaniem Św. A.. Jeden z nich udał się na plebanię zobaczyć, czy ktoś jest obecny w budynku. W tym czasie na plebanii przebywała gospodyni E. P., która na pytanie o proboszcza odpowiedziała, że proboszcz oraz wikary wyszli na kolędę. Ok. godz. 10.30 E. P. wyjechała swoim samochodem do S.. Wychodząc sprawdziła, czy wszystkie drzwi są pozamykane. Wikary K. N. po skończonej porannej kolędzie wrócił na plebanię, na szafce pozostawił pieniądze zebrane z ofiar i ok. godz. 11.30 wyjechał do szkoły, gdzie miał lekcje do godz. 14.50. Następnie udał się na dalszą wizytę kolędową.

Pod nieobecność zamieszkujących plebanię osób A. S. i K. L. wyważyli plastikowe okno w kuchni plebanii i dostali się do jej wnętrza. Z regału na piętrze zabrali banknoty w kwocie 1400 zł, a także pieniądze przekazane proboszczowi rano przez wikarego w kwocie ok. 2050 zł. Ponadto ukradli należący do parafii projektor firmy (...) wartości 1250 zł oraz lapt0op marki D. będący własnością proboszcza. Z pomieszczeń mieszkalnych zajmowanych przez K. N. zabrali pieniądze z kolędy w kwocie ok. 1600 zł oraz 150 zł z jego portfela znajdującego się w saszetce. Łącznie A. S. i K. L. skradli nie mniej niż 5000 zł należących do parafii pw. Św. A. P. w H..

Kiedy po godz. 16.00 proboszcz J. S. powrócił na plebanię zobaczył, że pomieszczenia kancelarii i mieszkania są pootwierane, z szaf, biurek i innych miejsc powyrzucane są różne rzeczy. Stwierdził brak pieniędzy z ofiar, laptopa i projektora. Powiadomił o włamaniu policję. Ok. godz. 17.25 K. N. powrócił do swojego mieszkania oddzielnym wejściem. Zauważył również, że drzwi w pomieszczeniach plebanii są pootwierane, a wszystkie rzeczy powyrzucane. Spostrzegł, że z jego własnego portfela zginęły banknoty w kwocie 150 zł (100 zł, 20 zł i 3 po 10 zł). Nie było tez pieniędzy z kolędy w kwocie ok. 1600 zł. K. N. poczuł się zagrożony obecnośćcią obcych osób na plebanii i samochodem pojechał do rodziców do S.. Powrócił z ojcem ok. godz. 19.00, kiedy na miejscu obecna była policja i przewodniczący rady parafialnej.

( wyjaśnienia A. S. k.87, 166, K. N. k.1581v-1583, 1584v-1585, J. S. k. 1560-1561, 1520-1522, protokół oględzin k.95-98, analiza bilingowa k.851v, uzupełniająca analiza bilingowa k.1680v )

W dniu 3 marca 2015r. A. S., K. L. oraz R. G. samochodem należącym do A. S. udali się w miejscowości H. w gminie B..

W tym dniu po godz. 14.30 proboszcz P. S. wyjechał do sąsiedniej miejscowości na rekolekcje. Na plebanii nikogo wówczas nie było, gdyż zamieszkuje sam. Wychodząc pozamykał na klucz drzwi wejściowe budynku.

W tym czasie A. S., K. L. oraz R. G. wyważyli drzwi balkonowe budynku plebanii od strony tarasu i weszli do środka. Dokonali przeszukania pomieszczeń wyrzucając rzeczy z szafek w pokojach, kuchni i jadalni oraz z pudełek. W pokoju zajmowanym przez P. S. na stoliku leżały trzy koperty z bilonem w łącznej kwocie 780 zł. Sprawcy zabrali te pieniądze, a inne rzeczy pozostawili.

Kiedy o godz. 17.40 P. S. powrócił na plebanie zobaczył, że miało miejsce włamanie. We wszystkich pomieszczeniach panował nieład. Stwierdził, że dokonano kradzieży pieniędzy ze stolika i powiadomił o tym zdarzeniu policję.

( wyjaśnienia A. S. k.87, 166, zeznania P. S. k. 1568-1568v, k. 1555-1556, analiza bilingowa k. 842, analiza bilingowa k. 856v, uzupełniająca analiza bilingowa k.1681, protokół oględzin miejsca kradzieży k.1220-1223, k.1226-1228, materiał poglądowy k. 1224, 1229, opinia traseologiczna k. 1082-1105, ustna opinia traseologiczna k. 1623v-1624)

Dnia 17 marca 2015r. w godzinach porannych A. S., K. L. i R. G. udali się w okolice B.. Tego dnia J. T., proboszcz parafii w S. w powiecie (...), wyjechał do sąsiedniej parafii na spowiedź. W godz. 8.30-12.30 w budynku plebanii nie było nikogo. W tym czasie A. S., R. G. i K. L. przyjechali do S. i zatrzymali się w pobliżu kościoła. Wyłamali skrzydła okna łazienki znajdującego się na piętrze plebanii i dostali się do jej wnętrza. Dokonali przeszukania budynku wyrzucając rzeczy z szaf i biurka. Z plebanii dokonali zaboru pieniędzy należących do parafii w kwocie 25.800 zł: ok. 4.000 w bilonie po 2 zł i 5 zł oraz banknotach po 10 zł, 20.800 zł ofiar z kolędy przeznaczonych na remont kościoła oraz 1000 zł przeznaczonych na rzutnik, a także prywatne pieniądze proboszcza w kwocie 8000 zł, które przeznaczone były dla jego siostrzeńca.

Kiedy o godz. 12.30 J. T. powrócił na plebanie zobaczył, że na plebanii panuje ogólny bałagan. Widząc otwarte okno w łazience stwierdził, że doszło do włamania, stąd niezwłocznie powiadomił o tym zdarzeniu policję.

( wyjaśnienia A. S. k.87, 166, zeznania J. T. k.1532-1533, 1563-1563v, analiza bilingowa k.192, analiza bilingowa k. 842 i 843, analiza bilingowa k. 857v, uzupełniająca analiza bilingowa k.1681 , opinia traseologiczna k. 1106-1131, ustana opinia traseologiczna k. 1624, protokół oględzin k.1182-1185, materiał poglądowy k. 1186)

W dniu 31 marca 2015r. A. S., K. L. oraz R. G. udali się do miejscowości R. w gminie S. w województwie (...). Przyjechali samochodem marki V. (...) koloru granatowego. Zatrzymali pojazd w pobliżu plebani na drodze dojazdowej. Przy samochodzie pozostał K. L., którego mijał przejeżdżający drogą Z. N.. Pozostali sprawcy udali się na plebanię. W tym czasie ksiądz M. K. (3) przebywał w B., gdzie ok. 10.40 wyjechał po kwiaty. A. S. i R. G. wyłamali za pomocą metalowej łapki gniazda rygli drzwi balkonowych i dostali się do wnętrza budynku plebanii. Po przeszukaniu pomieszczeń z pokoju stołowego zabrali 2 portfele, w tym jeden o wartości 100 zł, z zawartością 150 USD (równowartość 550zł), z komody dwie monety srebrne z wizerunkiem papieża J. P. II o wartości 200 zł, a także pieniądze w bilonie w dwóch woreczkach w łącznej kwocie 20 zł. Poza pomieszczeniami mieszkalnymi sprawcy przeszukiwali również kancelarię parafialną znajdującą się w tym samym budynku.

Kiedy ok. godz. 14.00 M. K. (4) przyszła na plebanię, aby posprzątać, po otwarciu drzwi wejściowych zorientowała się, że miało miejsce włamanie. Powiadomiła o tym proboszcza.

( wyjaśnienia A. S. k.86v-87, 166, zeznania M. K. k. k. 1517-1518, 1559v-1560, H. M. k.1563-1564, 1537-1538, M. K. k.1539v, 1464v, Z. N. k. 1541v-1542, k.1565-1565v, protokół oględzin miejsca włamania k.732-734, notatka pooględzinaowa k. 737, dokumentacja fotograficzna k. 738-739, 756-760, analiza bilingowa k.192v, analiza bilingowa k. 858, uzupełniająca analiza bilingowa k.1681v, opinia traseologiczna k.579-601, ustana opinia traseologiczna k. 1624v-1625)

Dnia 2 kwietnia 2015r. A. S., K. L. oraz R. G. udali się do miejscowości H. w województwie (...). Był to Wielki Czwartek. W czasie wieczornego nabożeństwa weszli do budynku plebanii uprzednio wyłamując okna. Po przeszukaniu pomieszczeń A. S., K. L. oraz R. G. z kieszeni spodni w łazience zabrali portfel z pieniędzmi w kwocie 800 zł, a z szafki pieniądze w kwocie 400 zł.

Kiedy ok. 21.30 ksiądz S. B. powrócił na plebanię stwierdził, że doszło do włamania i kradzieży pieniędzy. Powiadomił o ty zdarzeniu policję.

( wyjaśnienia A. S. k. 86v-87, 166, zeznania S. B. k. 1565v-1566, 1544, protokół oględzin miejsca k.937-939a , materiał poglądowy k.953, analiza bilingowa k.193, analiza bilingowa k. 858v, uzupełniająca analiza bilingowa k.1681v, opinia traseologiczna k. 1058 -1076, ustana opinia traseologiczna k. 1625-1625v)

W dniu 4 kwietnia 2015r. A. S., K. L. oraz R. G. udali się do miejscowości P. w województwie (...). Tego dnia była Wielka Sobota i ok. 19.30 ksiądz M. C. i pomagający mu kolega ksiądz M. K. (2) wyszli na wieczorną liturgię. W związku z tym, że w sąsiedniej parafii poprzedniego dnia doszło do włamania na plebanię proboszcz parafii M. C. prosił wiernych o wzgląd na budynek plebanii. Polecił tez kościelnemu, aby zajrzał na plebanię podczas liturgii. Kościelny co najmniej raz wychodził na plebanię w tym czasie.

A. S., K. L. oraz R. G. zatrzymali się w pewnej odległości od plebanii za boiskiem szkolnym. Do plebanii udali się od północnej strony, która nie jest oświetlona lampami ulicznymi. Przecięli siatkę ogradzającą boisko gminne graniczące z terenem plebanii. Wyważyli okno w kuchni i w ten sposób dostali się do wnętrza budynku plebanii. Dokonali przeszukania wszystkich pomieszczeń, porozrzucali rzeczy, wyrzucali je z szafek i innych miejsc, nawet podnieśli wersalkę. Z pokoju „gościnnego” zajmowanego przez księdza M. K. (2) zabrali jego plecak wartości ok. 250 zł i saszetkę z dokumentami w postaci dowodu osobistego, prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego T. (...) o nr rej. (...) i pieniędzmi polskimi w kwocie ok. 500 zł w banknotach po 100 i 50 zł oraz ok. 200 euro w banknotach od 20 do 5 euro - rzeczy o łącznej wartości 1564zł. Ponadto zabrali z biurka kancelarii laptop L. wartości 1500 zł, z regału w pokoju aparat cyfrowy S. wartości ok. 100 zł, saszetkę M. C. z zawartością m.in. prawa jazdy, dowodu osobistego, dowodu rejestracyjnego T. (...) o nr rej. (...) i koperty z pieniędzmi w kwocie ok. 1500 zł. Z brewiarza skradli kopertę z banknotami w łącznej wysokości 500 euro. Ponadto z meblościanki zabrali trzy butelki alkoholu o wartości 200 zł. Łączna wartość strat poniesionych przez M. C. wynosi 5400zł.

Kiedy ok. 22.10 M. C. i M. K. (2) wyszli z kościoła zastali radiowóz policyjny przed plebanią. Po dwóch dniach etui z dokumentami należącymi do M. C. zostało znalezione przy ogrodzeniu boiska gminnego znajdującego się w pobliżu plebanii.

( wyjaśnienia A. S. k. k. 86v-87, 166, zeznania M. K. k. 1566-1566v, 1545v-1546, M. C. k. 1485v-1486, 1465-1467, 1468-1469, 1470, protokół oględzin k. 977-980, materiał poglądowy 992, analiza bilingowa k.193v, analiza bilingowa k. 859, uzupełniająca analiza bilingowa k.1682, opinia traseologiczna k1030- (...), ustna opinia traseologiczna k. 1625v)

A. S., K. L. w dniu 15 kwietnia 2015 r. udali się do wsi B. niedaleko S. w województwie (...). Ok. godz. 16.40 ksiądz A. H. – proboszcz parafii w B., wyjechał do K. na mszę związaną z bierzmowaniem. Na plebanii wówczas nikogo nie było.

W tym czasie A. S. i K. L. zatrzymali samochód na parkingu przy kościele i udali się na plebanie, gdzie wyłamali skrzydło okienne prowadzące do kuchni i dostali się do jej wnętrza. Dokonali przeszukania pomieszczeń wyrzucając rzeczy z szaf i szuflad. Z należącej do księdza A. H. saszetki zabrali pieniądze: prywatne w kwocie 6 000 zł i parafialne w kwocie 6 000 zł. Pieniądze były w kopertach wewnątrz saszetki.

Kiedy ok. godz. 20.20 A. H. powrócił na plebanię od razu spostrzegł zamkniętą furkę, która zawsze była otwarta oraz otwartą bramę od podwórza, z której nigdy nie korzystał. Po wejściu do budynku zauważył otwarte drzwi do spiżarni i wyłamane okno w kuchni i ogólny bałagan. Nie znalazł swojej saszetki z pieniędzmi. Początkowo myślał, że w saszetce miał tyko swoje pieniądze, ale po pewnym czasie zorientował się, że do saszetki włożył również pieniądze parafialne.

Następnego dnia K. B. na parkingu przy kościele znalazł należący do księdza A. H. obrazek i dowód ubezpieczenia samochodu marki S., które znajdowały się w skradzionej saszetce.

( wyjaśnienia A. S. k. 86v-87, 166, zeznania A. H. k. 1548, k. 1549v-1550, k. 1566v-1567, K. B. k. 1567v-1568, 2552-2553, protokół oględzin k.1140-1144, materiał poglądowy k. 1145, protokół zatrzymanie rzeczy (...)- (...), opinia traseologiczna k.1106-1131, uzupełniająca opinia traseologiczna k. 1625v-1626, uzupełniająca analiza bilingowa k.1682)

Dnia 7 maja 2015r. ok. 6.00 A. S. spotkał się w S. pod W. z K. L. oraz R. G.. Przyjechał swoim samochodem marki V. (...) o nr rej. (...). Kiedy opuścili S. K. L. wskazał, żeby jechać w kierunku S.. W trakcie podróży omówili miejsca i sposób włamania, podzielili się rolami tj. K. i A. mieli włamywać się do plebanii i je okradać, zaś R. miał odjeżdżać samochodem po to, aby nie rzucać się w oczy, ale miał mieć w zasięgu wzroku plebanie.

( wyjaśnienia A. S. k. 86)

W tym dniu proboszcz parafii w H. J. G. (1) rano wyjechał do szkoły w B. na lekcje religii. Około południa A. S. wraz z K. L. i R. G. przyjechali do H. i zatrzymali się w pobliżu plebani. K. L. poszedł sprawdzić, czy nikogo nie ma na plebanii. Zastał gospodynię, która właśnie wychodziła i oświadczyła mu, że ksiądz jest z wizyta duszpasterską i wróci później.

K. L. powrócił do samochodu. Wraz z A. S. wzięli dwa metalowe łomy oraz rękawiczki, które schowali do plecaka, który niósł S.. W samochodzie pozostał R. G.. Do plebanii weszli wyważając łomem jedno ze skrzydeł okna w pokoju stołowym plebanii. Następnie A. S. jako pierwszy wszedł do środka, a za nim K.. Zaczęli przeszukiwać pomieszczenia plebanii, aby odnaleźć wartościowe rzeczy, w tym pieniądze. A. S. stał przy oknie i obserwował, czy ktoś nie nadchodzi, zaś K. przeszukiwał główne pomieszczenia. Znalazł pieniądze w bilonie, monety kolekcjonerskie i alkohol J. D. o pojemności 0,7 litra i wrzucił je do plecaka. Po tym obaj wszyli drzwiami bocznymi otwierając je od wewnątrz. Następnie podjechał po nich R. G. i wspólnie odjechali w kierunku T..

Kiedy J. G. (1) przebywał w szkole w B. ok. 14.30 zadzwonił do niego sołtys wsi H. z informacją, że było włamanie na plebanię i że jest już policja z R.. Wrócił do H., otworzył drzwi plebanii i wraz policją wszedł do środka. Stwierdził, że wyłamane zostało skrzydło okna, a na plebanii panuje ogólny bałagan. Zauważył, że nie ma pieniędzy oraz części monet kolekcjonerskich. Sprawcy dokonali zaboru pieniędzy z tacy w bilonie w kwocie 1650 zł, które były zrolowane oraz 186 monet okolicznościowych i kolekcjonerskich, o różnych nominałach, również srebrne z wizerunkami J. P. II i złote.

Po zatrzymaniu sprawców J. G. (1) zwrócono 138 monet okolicznościowych oraz 5 kolekcjonerskich. Nie odzyskał 48 wartości nie mniejszej niż 12. 000 zł

( wyjaśnienia A. S. k.86-87, 166, 247, K. L. k.241, zeznania J. G. (1) k. 1487 -1488v, 1473,1475-1476, 1479, oświadczenie k. 1497, analiza bilingowa k.194v, analiza bilingowa k.845v, analiza bilingowa k. 861, protokół oględzin k. 9-10, 289-290, dokumentacja fotograficzna k. 291, protokół eksperymentu procesowego k.340-341, dokumentacja fotograficzna k. 342-346, opinia traseologiczna k.472-503, ustna opinia traseologiczna k. 1626)

Po włamaniu w H. ok. godz. 14.00 A. S., K. L. i R. G. podjechali pod kościół w H. . A. S. zauważył, że w kościele odprawiana jest msza, więc od razu udał się pod budynek plebanii. K. L. odjechał samochodem, a R. G. stał na czatach. A. S. poszedł do drzwi balkonowych w pokoju „gościnnym”, mocno je szarpnął i wyważył zamek w tych drzwiach. Następnie wszedł do budynku plebanii. Podczas przeszukania natknął się na worek z bilonem oraz na kilka banknotów po 10 zł. Włożył je do plecaka W tym samym pomieszczeniu za fotelem zobaczył butelkę alkoholu M. oraz 3 paczki papierosów marki (...) należące do proboszcza J. N., które włożył do plecaka. Rzeczy skradzione miały wartość ok. 160zł.

W pewnym momencie A. S. usłyszał hałas przy drzwiach wejściowych i niespodziewanie przyszedł R. S. (1) - ksiądz ubrany po cywilnemu, który powiedział (...) i podał mu rękę. A. S. odpowiedział. R. S. (1) sądząc, że jest to ktoś od proboszcza wrócił do kuchni. A. S. wówczas skorzystał z okazji i opuścił plebanię. Kiedy po chwili R. S. (1) wrócił usłyszał tylko uderzenie drzwi na taras. Wybiegł za A. S., który uciekał w stronę lasu i trasy K-2. R. S. (1) dostrzegł, że mężczyzna miał na ręku rękawiczki robocze, częściowo gumowane i plecak. Następnie R. S. (1) wsiadł do swego samochodu i postanowił pojechać w kierunku, w jakim oddalił się mężczyzna, jednak nie zastał tam żadnego pojazdu. Wrócił na plebanie i zadzwonił do kolegi, a kolega na policje. Po chwili funkcjonariusze z R. przyjechali na plebanię.

( wyjaśnienia A. S. k. 86v-87, 166, K. L. k. 241, zeznania R. S. k.1463v-1464, 72-74, 78-79, J. N. k. 1558v-1559, 1514-1515, analiza bilingowa k. 845v, opinia traseologiczna k.472-503, ustna opinia traseologiczna k. 1626, protokół oględzin miejsca k.18-21, protokół eksperymentu procesowego k.340-341, dokumentacja fotograficzna k. 342-346, analiza bilingowa k. 1682v)

Po tym włamaniu A. S. powrócił do samochodu V., którym kierował K. L.. Sprawcy wówczas postanowili wracać do miejsca zamieszkania i jechać w kierunku W., jednak z uwagi na możliwość ich poszukiwania przez policje, wybrali dłuższą drogę. Papierosy podzieli na trzech a butelkę M. zostawili za siedzeniem.

W drodze powrotnej w okolicach S. A. S., K. L. i R. G. zostali zatrzymani przez policję. W samochodzie ujawniono rzeczy pochodzące z włamań w H. i H., a także narzędzia służące do popełnienia przestępstw.

( wyjaśnienia A. S. k. 86v-87, protokół zatrzymania rzeczy od K. L. k.33-35, protokół przeszukania samochodu marki V. (...) k.38-43, protokół oględzin k.69-71, 75-77, 274-275, materiał poglądowy k.71a, dokumentacja fotograficzna k. 276-280)

Oskarżony A. S. słuchany w postepowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia przestępstw w H. i H. w dniu 7 maja 2015r. (k.86-87v, 197, 247). Opisał okoliczności spotkania z pozostałymi oskarżonymi, sposób przygotowania do wyjazdu, podział ról w czasie popełniania przestępstw, sposób ich dokonania, a także wymienił przedmioty, które zostały skradzione i miejsca, gdzie się znajdowały. A. S. ponadto wyjaśnił (k.86v-87, 166, 197), że w okresie od stycznia 2015r. do maja wraz z K. L. dokonali kilkunastu włamań do plebanii na terenie kilku województw. R. G. dołączył do nich na przełomie marca i kwietnia i brał czynny udział we włamaniach do przypadkowo napotkanych plebanii (k.197). A. S. nie był w stanie określić miejscowości, gdzie miały miejsce włamania, ale wskazał, że jest pewien, że jeździli w kierunku G., T., W., L., B.. Średnio wyjeżdżali trzy razy w tygodniu, przejeżdżając ok. 700 km. Zawsze trasy wyznaczał K. L., zaś jego rolą było głównie prowadzenie auta (k.197).

Z włamania do plebanii w H. w styczniu 2015r., A. S. pamiętał jakie skradli przedmioty oraz z kim uczestniczył w tym włamaniu (k.87, 166, 247). W toku eksperymentu procesowego utrzymywał (k.340-341), że nie przypomina sobie włamania do plebanii w H.. Wskazał, że w czasie poprzednich przesłuchiwań był w szoku. Stwierdził również, że nie wskaże żadnych innych miejsc na ternie kraju, gdzie były przez niego dokonywane włamania do budynku plebanii.

A. S. przyznał, że posiadał dwa telefony N.: jeden zablokował się w styczniu i wówczas w jego miejsce kupił Samsung G. (...) m.. Wkładał do nich za każdym razem inne karty sim sieci (...). Podał, które z telefonów znalezionych w czasie przeszukania samochodu V., należały do niego. Zaznaczył, że N. (...) stanowiła własność prawdopodobnie R. G. (k.87).

Ponadto A. S. opisał zdarzenie, kiedy pojechali na włamanie w kwietniu 2015r. w okolice M. samochodem marki O. (...) z osobą o imieniu R. (k.197). Rolą R. było zawiezienie i odwiezienie sprawców na miejsce włamania. Policja wówczas zatrzymała ich do kontroli. W czasie okazania A. S. rozpoznał mężczyznę o imieniu R. (k.347-349), który jeździł z nimi na włamanie i był zatrzymywany pod M.. A. S. podał, że przez 3-tygodnie nie uczestniczył we włamaniach, bo pod koniec stycznia 2015r. wyjechał na tydzień do Szwecji, a następnie przez 2 tygodnie leżał chory. Nie kontaktowała się wówczas z L., stąd nie wiedział czy on wówczas jeździł z kimś innym. A. S. podkreślił, że włamania zawsze wyglądały jednakowo. K. ustalał trasę, a po drodze włamywali się do jednej lub dwóch plebani, chociaż zdarzało się, że wracali z niczym.

A. S. nie przyznał się do włamania w R. (k.770). Nie przyznał się również do włamań w H., S., H., P. i B. (1278v- 1279).

Oskarżony A. S. na rozprawie podtrzymał swoje ostatnie stanowisko z postepowania przygotowawczego, przyznając się do włamań w H. i H., wyrażając skruchę w związku z ich popełnieniem, a nie przyznał się do pozostałych zarzucanych mu aktem oskarżenia włamań (k.1482-1483). Utrzymywał, że swoje pierwsze zeznania w postepowaniu przygotowawczym złożył pod presją.

Oskarżony K. L. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw (k.171, 177). Wyjaśnił (k.199), że w dniu 7 maja 2015r. przyjechał do B., gdyż chciał kupić samochód. Wskazał, że umówił się w B. ze znajomym o imieniu Ł., którego poznał w Zakładzie Karnym w C., a który mieszka w pobliżu kościoła na ul. (...). Tam A. i R. go zostawili, a sami gdzieś pojechali. K. L. nie potrafił jednak podać ani nazwiska ani dokładnego adresu zamieszkania znajomego. W tym dniu oglądał samochód, który stał pod blokiem i do 16.00 był u tego znajomego. Potem przyjechali po niego R. i A.. K. L. utrzymywał, że nie wie dlaczego zatrzymała ich policja. Wskazał, że R. G. to jego rodzina, lecz nie wiedział dlaczego z nimi pojechał do B., zaś A. S. to mechanik, który odkupił samochód od jego konkubiny. A. S. jechał w tym dniu do B. więc się z nim zabrał. Podał, że nie wiedział nic o włamaniach do plebanii.

Na posiedzeniu w przedmiocie tymczasowego aresztowania K. L. przyznał się do włamania w H. i H.. Natomiast nie przyznał się do włamania w H. (k. 241). Wskazał, że dwóch pierwszych włamań dokonał wraz z A. S. i R. G., chociaż G. nie wiedział po co jedzie. Był on kierowca samochodu. Skradzione rzeczy przynosił A. S..

K. L. nie przyznał się do włamań w H., S., H. , P., R. i B. (k. 1305).

Na rozprawie oskarżony K. L. podtrzymał swoje stanowisko z postepowania przygotowawczego, przyznając się do włamań w H. i H., wyrażając skruchę w związku z ich popełnieniem, i nie przyznając się do pozostałych zarzucanych mu aktem oskarżenia włamań (k.1483-1483v). Utrzymywał, że R. G. był wmieszany w te włamania i nie miał wiedzy, że wraz z A. S. popełniają przestępstwa.

Oskarżony R. G. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw (k.186-186v). Wskazał, że w dniu 7 maja 2016r. przyjechał po niego A. S. i wspólnie pojechali po K. L., gdyż poprzedniego dnia umówili się, że pojadą po samochód. Podkreślił, że w czasie podróży spał i mało rozmawiał. Twierdził, że nie słyszał, aby K. z A. mówili, że chcieli dokonać włamania. Podał, że w po drodze zatrzymywali się w różnych miejscowościach. On nie wychodził zasadniczo z pojazdu poza załatwianiem swojej potrzeby. W pewnej miejscowości A. S. wyszedł i wrócił po ok. 10 minutach. Nie wspominał po co i gdzie się udaje. On w tym czasie siedział z K. w samochodzie. Wskazał, że nic nie wie na temat włamań do plebanii. R. G. utrzymywał, że wcześniej kilka razy K. z A. zabierali go mówiąc, że jadą zobaczyć jakiś samochód. Jeździli w różne rejony Polski, ale nie pamiętał gdzie. Nie widział, aby kiedykolwiek dokonywali jakichkolwiek przestępstw.

R. G. wskazał również (k. 202), że K. L. jest jego kuzynem, którego zna go od dziecka, a z A. poznał się przez K. dwa miesiące wcześniej, gdyż A. naprawiał jego samochód. Zaznaczył, że spotykał się nimi raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie na piwie. Również jeździł z nimi po samochody. Wskazał, że przez cały czas w dniu 7 maja 2016r. byli razem. Nie oddalali się od siebie. Nie wiedział jednak skąd pochodziły rzeczy ujawnione w pojeździe podczas zatrzymania ich przez policje. Nie słyszał też żadnych rozmów o włamaniach.

R. G. swoje wyjaśnienia podtrzymał na posiedzeniu przed sądem (k.226-226v). Utrzymywał, że nie wiedział po co jadą A. S. i K. L.. Podawał, że z samochodu wychodził jedynie za swoją potrzebą. Nie widział, aby A. cos niósł do samochodu.

R. G. nie przyznał się również do pozostałych zarzutach mu czynów tj. popełnionych w H., H., S., R., B. i P. (k. 1269).

Na rozprawie R. G. przyznał się do popełnienia przestępstw w H. i H.. Do pozostałych czynów nie przyznał się i odmówił złożenia wyjaśnień (k.1483v-1484)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie sądu zasługują na wiarę wyjaśnienia A. S., w których przyznał się do popełnienia przestępstw w H. i H., a także pierwsze i kolejne jego wyjaśnienia, w których przyznał się do wielu innych włamań do plebanii, których poza H., nie był w stanie szczegółowo opisać. Wyjaśnienia oskarżonego w tej części są zgodne z przeprowadzonymi w sprawie dowodami, w tym zeznaniami świadków, dokumentami, a także z wnioskami opinii traseologicznej oraz wynikami analizy bilingowej. Wyjaśnienia oskarżonego o sposobie organizacji włamań, okolicznościach ich popełniania, miejscach, gdzie zostały dokonane, osobach uczestniczących, są zgodne z ustaleniami Sądu.

Poza wyjaśnieniami samego A. S. o jego udziale we włamaniach do plebanii w H. w dniu 7 maja 2015r. świadczą: analizy bilingowe ( k.194 – numer (...), odczytany z karty telefonu oskarżonego Samsung G. (...) m., loguje się na 1 stacji (...) w pobliżu H. od godz.12.11, 12.38 , k. 845v numer (...) należący do A. S. pseudonim (...) loguje się w pobliżu H. godz. 12.11-12.39, a także kontaktuje się z numerem (...) należącym do K. L., k. 861 A. S. loguje się na stacjach (...) w pobliżu i łączy z numerem (...), k.1682v zestawia dane o logowaniach wskazane w poprzednich analizach, oraz połączenia pomiędzy sobą), zeznania funkcjonariusza C. S. z KWP w R. opisujące okoliczności ujawnienia przestępstw (k.1562-1562v, 1528-1530), protokół przeszukania samochodu marki V. (...) (k.38-43), protokół oględzin (k.69-71, 75-77, 274-275), materiał poglądowy (k.71a), dokumentacja fotograficzna (k. 276-280), z których wynika, że po zatrzymaniu oskarżonego i jego kolegów w pojeździe znaleziono przedmioty pochodzące z włamania w H.. Natomiast o udziale A. S. we włamaniu H. świadczą: analizy bilingowe (k.194 – numer (...), odczytany z karty telefonu oskarżonego Samsung G. (...) m., loguje się na 1 stacji (...) w pobliżu H. o godz.15.22, k. 845v numer M. (...) należący do A. S. pseudonim (...) loguje się w pobliżu H. o godz. 13.56, a także kontaktuje się z numerem (...) należącym do K. L., k. 861 A. S. loguje się na stacjach (...) w pobliżu i łączy z numerem (...), k.1682v zestawia dane o logowaniach wskazane w poprzednich analizach, oraz połączenia pomiędzy sobą), zeznania funkcjonariusza C. S. z KWP w R. opisujące okoliczności ujawnienia przestępstw (k.1562-1562v, 1528-1530), protokół przeszukania samochodu marki V. (...) (k.38-43), protokół oględzin (k.69-71, 75-77, 274-275), materiał poglądowy (k.71a), dokumentacja fotograficzna (k. 276-280), z których wynika, że po zatrzymaniu oskarżonego i jego kolegów w pojeździe znaleziono przedmioty pochodzące z włamania w H., a także protokół eksperymentu procesowego (k.340-341) z udziałem A. S., który wskazał jak wszedł do plebanii w H. (dokumentacja fotograficzna k. 342-346). Wprawdzie R. S. (1) w czasie okazania (k.72-74) oraz na rozprawie pomylił sprawców i wskazał na R. G. (k.1484-1485), to ponad wszelka wątpliwość należy stwierdzić, że to A. S. wszedł do wnętrza plebanii w H., miał ze sobą plecak, na ręku rękawiczki robocze, a opuści plebanie, kiedy po przywitaniu odszedł od niego R. S. (1).

Natomiast Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego A. S., w których nie przyznaje się do udziału w pozostałych włamaniach. Wynika to z przedstawionych niżej dowodów.

Odnośnie włamania w H. należy stwierdzić, że oskarżony A. S. początkowo przyznał się do jego popełnienia (k.87, 166). Wskazał przedmioty, które były wówczas skradzione, miejsce kradzieży, osobę z nim uczestniczącą w tym włamaniu. Te wyjaśnienia zawierały istotne fakty, których niewątpliwie oskarżony nie byłby w stanie podać, gdyby w tym włamaniu osobiście nie uczestniczył. Jakakolwiek presja ze strony przesłuchujących go funkcjonariuszy jest wykluczona i takie twierdzenia (k.1482v), nie poparte żadnymi dowodami, stanowią tylko i wyłącznie linię obrony oskarżonego, którą w całości należy podważyć. Relacja oskarżonego z kradzieży z włamaniem do H. odpowiada zapisom protokołu oględzin (k.95-98) oraz relacjom pokrzywdzonych: K. N. (k.1581v-1583, 1584v-1585) i J. S. (k. 1560-1561, 1520-1522).

Udział oskarżonego A. S. we włamaniu w H. potwierdza analiza bilingowa, która całości odnosi się do połączeń wykonywanych z numeru (...) należącego do oskarżonego 508 922 694 (w książkach telefonicznych telefonów komórkowych zabezpieczonych od R. G. oraz K. L. dla tego numeru przypisany został pseudonim (...)) (k.835-861) współpracującą z ośmioma numerami (...), w tym dwoma zabezpieczonymi podczas przeszukania pojazdu marki V. (...)/5 oraz (...). Wówczas zatrzymane zostały dwa telefony komórkowe, które należały do A. S.: N. (...) o nr (...) karta sim O. (...) oraz Samsung G. (...) m. w obudowie koloru czarnego o nr (...) z kartą sim sieci O. (...) (protokół oględzin k.81). A. S. wyjaśnił, że w/w telefony należały do niego (k.87). A. S. w dniu włamania, o godz. 18.07 logował się na stacji (...) S. (w pobliżu miejsca włamania), wykonując połączenie do R. G. na numer (...) (k.842). Kolejna analiza bilingowa o szerszym zakresie dowodzi, że A. S. ( (...) godz. 18.11), R. G. ( (...) godz. 17.11), K. L. ( (...) godz.17.11) wykonywali połączenia między sobą w dniu kradzieży z włamaniem w H., czasie kiedy miało ono miejsce. Jednocześnie wówczas przebywali w miejscu włamania logując się na stacjach (...)u w pobliżu. Ostatnie analiza bilingowa (k.1681) zestawiła dane o logowaniach wskazane w poprzednich analizach i wskazała na udział wszystkich oskarżonych we włamaniu w H..

Ponadto opinia traseologiczna ( (...)- (...)) wskazuje, że zabezpieczone na miejscu kradzieży z włamaniem w H. w dniu 3 marca 2015r. odwzorowanie wyodrębnione w śladzie dowodowych nr 1 najprawdopodobniej pochodzi zaś w śladzie nr dowodowym nr 2 może pochodzić od zatrzymanego od A. S. (k. 221-224) obuwia sportowego marki N. (...) (k.1086v-1087). Odnosząc się na rozprawie do wniosków w/w opinii biegła M. P. (1) wskazała, że wniosek „może pochodzić” oparty jest jedynie na zgodności cech grupowych i ma najniższy stopień prawdopodobieństwa w opiniowaniu, natomiast wniosek „najprawdopodobniej pochodzi” jest oparty na wspólnych cechach grupowych, cechach zużycia i jednym śladzie indywidualizującym, co dowodzi, że występowanie drugiej pary obuwia o tym samym śladzie nie jest możliwe. Jedynie dla potrzeb naukowych do kategoryczności przyjmuje się konieczność istnienia dwóch cech indywidualizujących (k.1623v-1624). Zatem należy przyjąć, że wnioski opinii traseologicznej są dowodem na udział A. S. we włamaniu w H..

Odnośnie włamania w S. należy zauważyć, że oskarżony A. S. wskazał, że wraz z K. L., a później również z R. G. dokonywali szeregu włamań do plebanii jeżdżąc m.in. w okolice B. (k.86v-87, 166).

Udział oskarżonego A. S. we włamaniu w Starej R. potwierdza analiza bilingowa, sporządzona dla połączeń wykonywanych z numeru (...) należącego do A. S. 508 922 694 ( (...)) (k.835-861). Telefon oskarżonego logował się w dniu 17 marca 2015r. na stacjach (...)u na trasie dojazdowej od strony W. (okolice W.) oraz w pobliżu miejscowości S. m.in. o godz.10.00 (k.843). Z kolejnej analizy wynika, że wszyscy oskarżeni logowali swoje telefony w pobliżu miejsca włamania, w czasie kiedy do niego doszło (pomiędzy godz. 8.30 a 12.30) i wykonywali połączenia między sobą (R. G. nr (...) o godz. 9.54, K. L. (...) o godz. 9.53, A. S. (...) o godz. 10.00) (k.857v). Ostatnia analiza bilingowa obrazuje związek ze zdarzeniem w S. wszystkich oskarżonych (k.1681).

Również opinia traseologiczna ( (...)- (...)) wskazuje, że nie można wykluczyć, że zabezpieczone w czasie oględzin na miejscu kradzieży z włamaniem do plebanii w S. w dniu 17 marca 2015r. odwzorowania dowodowe nr 2/A i 9/B mogą pochodzić od podeszwy obuwia marki N. (...) zatrzymanego od A. S. w dniu 9 maja 2015r. (k.112v). Odnosząc się na rozprawie do wniosków w/w opinii biegła M. P. (1) wyjaśnił, że wniosek „nie można wykluczyć” postawiła w przypadku, kiedy w porównywalnych odwzorowaniach nie można wyodrębnić zgodnego układu cech grupowych, przy jednoczesnej możliwości sprawdzenia różnic w układzie tych cech, co mogło być spowodowane nałożeniem się odwzorowań na siebie, mechaniką ich powstania, co nie pozwalało wydać opinii kategorycznej ani określić stopnia prawdopodobieństwa (k.1623, 1624). Zatem należy przyjąć, że wnioski opinii traseologicznej, w zestawieniu z analiza bilingową, stanowią ponad wszelką wątpliwość o udziale A. S. we włamaniu do plebanii w S..

Jeżeli chodzi o włamanie w R. również istotnym dowodem współsprawstwo A. S. jest jego twierdzenie, że wraz z K. L., a później również z R. G., dokonywali szeregu włamań do plebanii jeżdżąc m.in. w okolice L. (k.86v-87, 166).

Ponadto udział oskarżonego A. S. we włamaniu w R. potwierdzają analizy bilingowe. Logowanie numeru (...) na 1 stacji (...) w pobliżu R. od godz. 9.39, w dniu 31 marca 2015r., przedstawia analiza bilingowa (k.192v). Tenże numer (...) został odczytany z telefonu komórkowego Samsung G. S III m. w obudowie koloru czarnego, znalezionego w schowku samochodu V., a który należał do A. S. (k.87). Kolejna analiza wskazuje, że wszyscy oskarżeni logowali swoje telefony w pobliżu miejsca włamania, w czasie kiedy do niego doszło (pomiędzy godz.11.20 a 14.00) i wykonywali połączenia między sobą (R. G. nr (...) o godz. 10.42, K. L. (...) o godz. 9.59, A. S. (...) oraz (...) o godz. 9.53) (k.858). Ostatnia analiza bilingowa obrazuje związek ze zdarzeniem w R. wszystkich oskarżonych (k.1681v). Zauważyć należy, że A. S. posługiwał się wówczas dwoma numerami – pierwszym (...) dla numeru (...) (logowanie godz. 6.39 B.), czyli wychodzącym z telefonu Samsung G. (...) m. oraz (...) dla numeru (...). Numer (...) figurował w książce telefonicznej numeru uszykowanego przez R. G. i K. L. jako (...), ponadto wykazywał największą ilość połączeń z numerami współsprawców. Jednocześnie karta o nr (...) współpracowała również z numerem (...).

Również opinia traseologiczna (k. k.579-601) wskazuje, że zabezpieczone na miejscu kradzieży z włamaniem w R. w dniu 31 marca 2015r. odwzorowanie wyodrębnione w śladach dowodowych nr 1, 2 i 4 pochodzą od podeszew butów obuwia porównawczego ”N. B.” zabezpieczonego od A. S. w dniu 9 maja 2015r. (k.586). Odwzorowania dowodowe 3/A i 3/C prawdopodobnie pochodzą, a odwzorowanie 1/F i 4/B mogą pochodzić, od w/w obuwia sportowego marki (...) (k.586v). Natomiast nie można wykluczyć, że odwzorowania 1/E pochodzi od podeszwy prawego buta z pary obuwia porównawczego zabezpieczonego od oskarżonego. Odnosząc się na rozprawie do wniosków w/w opinii biegła M. P. (1) wskazała (1624v- (...)), że jej opinia w zakresie odwzorowań 1/C, 2/A i 4/A jest kategoryczna z uwagi na występowanie dwóch cech indywidualnych. Zatem należy przyjąć, że wnioski opinii traseologicznej są dowodem na udział A. S. we włamaniu do plebanii w R..

W przypadku włamania do plebanii w H. jedynym dowodem świadczącym o udziale oskarżonego A. S. we włamaniu są jego wyjaśnienia, w których wskazywał na popełnianie wspólnie i w porozumieniu z K. L. i R. G. szeregu włamań do plebanii m.in. w okolicach L. (k.86v-87, 166). Sposób działania sprawców włamania, każdorazowo zbliżony do siebie, okoliczności w jakich doszło do włamania (włamanie miało miejsce w Wielki Czwartek w czasie wieczornego nabożeństwa), konieczność dowiezienia samochodem na miejsce włamania przez A. S. pozostałych współsprawców tj. K. L. i R. G. (o ich obecności świadczy logowanie się na stacjach (...)u), w ocenie Sądu dowodzi udziału A. S. w tym włamaniu.

Podobnie jak w R. i H., w przypadku włamania do plebanii w P. , istotnym dowodem świadczącym o udziale oskarżonego A. S. we włamaniu są jego wyjaśnienia, w których wskazywał na popełnianie wspólnie i w porozumieniu z K. L. i R. G. szeregu włamań do plebanii m.in. w okolicach L. (k.86v-87, 166).

Analiza bilingowa (k.841-869) wskazuje, że telefony użytkowane przez wszystkich oskarżonych logowały się w P., w czasie kiedy dokonano włamania do plebanii (pomiędzy godz.18.30 a 20.00) i wykonywały połączenia między sobą (R. G. nr (...) w godz. 20.06-21.26, K. L. (...) w godz. 18.54-21.54, A. S. (...) w godz. 20.08-21.23) (k.859). Ostatnia analiza bilingowa obrazuje związek ze zdarzeniem w P. wszystkich oskarżonych (k.1682). Obraz tzw. suwaka na wykresach dowodzi, że logowań na stacjach (...)u oraz połączeń było więcej niż mógł to przedstawić diagram. Jeśli chodzi o numer telefonu (...), którym posługiwał się wówczas A. S. oraz współpracujący z nim numer (...) był przyporządkowany oskarżonemu w oparciu o analizę książek pozostałych współsprawców telefonicznych oraz współpracy z kartami sim. Szczegółowy obraz numerów (...) i (...) powiązanych z osobą A. S. zawiera diagram na k. 837 oraz 1684, analiza z opisem z k.1679v-1680 oraz tabela na k. 1683.

Jeżeli chodzi o włamanie do plebanii w B. w dniu 15 kwietnia 2015r. istotnym dowodem popełnienia przez A. S. czynu są jego szczere wyjaśnienia, wskazujące na to, iż wraz z K. L., a od marca-kwietnia 2015r. również z R. G., dokonywali szeregu włamań do plebanii jeżdżąc w różnych kierunkach m.in. w okolice B. (k.86v-87, 166). Jego zadaniem było zawiezienie pozostałych osób na miejsce włamania i udział w nim, zgodnie z ustaleniami poczynionymi wcześniej przez K. L.. Wprawdzie brak jest ujawnionych logowań telefonów czy kart użytkowanych przez A. S., a opinia traseologiczna (k.1106-1131) nie określa ani stopnia prawdopodobieństwa ani nie pozwala na wydanie opinii kategorycznej wskazując, że nie można wykluczyć, że nie można wykluczyć, że odwzorowanie dowodowe nr 1/B wyodrębnione w śladzie dowodowym nr 1 zabezpieczonym w dniu 15 kwietnia 2015r. w czasie oględzin miejsca kradzieży z włamaniem do plebanii w B. mogą pochodzić od podeszwy lewego buta z pary obuwia porównawczego zabezpieczonego od A. S., to w ocenie Sądu oba dowody, zestawione łącznie, pozwalają na przypisanie A. S. tego przestępstwa. Logiczny ciąg zdarzeń, konieczność poruszania się samochodem do odległych miejscowości w kraju dowodzi, że A. S. musiał być obecny w czasie włamania w B.. Wykluczone jest, aby K. L. jechał na miejsce włamania z innym kierowcą, bowiem A. S. podał, ze raz tylko w okolice M. woził ich kolega o imieniu R.. Poza tym biegła M. P. (1) wyjaśniła, że wniosek „nie można wykluczyć” postawiła w oparciu o wartość identyfikacyjną śladu, bowiem był on mokry, a poza tym odwzorowania nakładały się na siebie, co nie pozwoliło jej na wydanie opinii kategorycznej (1623, 1625v-1626). W przypadku, kiedy w porównywalnych odwzorowaniach nie można wyodrębnić zgodnego układu cech grupowych, przy jednoczesnej możliwości sprawdzenia różnic w układzie tych cech, co mogło być spowodowane nałożeniem się odwzorowań na siebie, mechaniką ich powstania, co nie pozwalało wydać opinii kategorycznej ani określić stopnia prawdopodobieństwa (k.1623, 1624).

W ocenie Sądu stanowisko oskarżonego A. S., w którym nie przyznaje się do popełnienia wszystkich zarzucanych mu aktem oskarżenia włamań do plebanii, stanowi przyjętą przez niego linie obrony, która z wyżej wskazanych powodów należało podważyć.

Odnosząc się do wyjaśnień oskarżonego K. L. należy wskazać, że zasługują na wiarę te, w których przyznał się do popełnienia przestępstw w H. i H. . Wyjaśnienia oskarżonego w tej części są zgodne z przeprowadzonymi w sprawie dowodami, w tym wyjaśnieniami współoskarżonych, zeznaniami pokrzywdzonych J. N. i J. G. (2), świadków R. S. (1), funkcjonariusza C. S. opisującego okoliczności ujawnienia przestępstw (k.1562-1562v, 1528-1530), protokołem przeszukania samochodu marki V. (...) (k.38-43), protokołem oględzin (k.69-71, 75-77, 274-275), materiałem poglądowym (k.71a), dokumentacją fotograficzną (k. 276-280), z których wynika, że po zatrzymaniu oskarżonego i jego kolegów w pojeździe znaleziono przedmioty pochodzące z włamania w H. i H., a także protokół eksperymentu procesowego (k.340-341) z udziałem A. S. (dokumentacja fotograficzna k. 342-346). Poza wyjaśnieniami oskarżonego K. L. o jego udziale w/w włamaniach w dniu 7 maja 2015r. świadczą analizy bilingowe ( k.194 – numer (...), odczytany z karty telefonu oskarżonego N. (...) koloru ciemnego, zatrzymanego przy oskarżonym w dniu 7 maja 2015r., który loguje się na 1 stacji (...) w pobliżu H. i H. w godz.13.13, 14.21-14.28 k. 845v numer M. (...) należący do A. S. pseudonim (...) loguje się w pobliżu H. i H. i kontaktuje się z numerem (...) należącym do K. L., k. 861 K. L. loguje się na stacjach (...) w pobliżu i łączy z numerem (...), k.1682v zestawia dane o logowaniach wskazane w poprzednich analizach oraz połączenia pomiędzy sobą). Twierdzenie oskarżonego pozostaje w zgodzie z ustaleniami Sądu.

Natomiast Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego K. L., w których nie przyznaje się do udziału w pozostałych włamaniach, a także jego twierdzeniu w toku postepowania przygotowawczego (k.171, 177, 199), kiedy to nie przyznawał się do dokonania włamań w H. i H., przedstawiając wersję o przyjeździe do B. do kolegi celem nabycia samochodu. Stanowisko oskarżonego K. L. należy potraktować jako linię obrony i w całości podważyć, co znajduje oparcie przedstawionych niżej dowodach.

O udziale oskarżonego we włamaniu do plebanii w H. w dniu 7 stycznia 2015r. świadczą przede wszystkim wyjaśnienia współoskarżonego A. S., który w uznanych za wiarygodne wyjaśnieniach wskazał, że włamania do plebani w H. dokonał wspólne z K. L. (k.87, 166). Ponadto udział oskarżonego K. L. we włamaniu w H. potwierdzają analizy bilingowe. Logowanie numeru (...) na stacji (...) w pobliżu H. o godz. 17.20 przedstawia analiza bilingowa na k. 850v oraz na k. 1680v. Tenże numer został przypisany K. L. na podstawie analizy bilingowej, jako współpracujący w styczniu 2015r. z telefonem N. (...) zatrzymanym od oskarżonego w dniu 7 maja 2015r. (diagram k. 1684). Jednocześnie numer ten posiadał najwięcej połączeń z (871) z numerem A. S. (...) (tabela k. 1683).

O udziale oskarżonego we włamaniu do plebanii w H. w dniu 3 marca 2015 r., poza wyjaśnieniami A. S. (k.87, 166), który podał, że jeździł na włamania wraz z K. L., który wszystko organizował, ustalając trasy i miejsca włamań, świadczy analiza bilingowa (k.841-861). K. L. ( (...) godz.17.11), A. S. ( (...) godz. 18.11) i R. G. ( (...) godz. 17.11), wykonywali połączenia między sobą w dniu kradzieży z włamaniem w H. w czasie, kiedy miało miejsce włamanie. Jednocześnie wówczas przebywali w miejscu włamania logując się na stacjach (...)u w pobliżu. Ostatnie analiza bilingowa (k.1681) zestawiła dane o logowaniach wskazane w poprzednich analizach i wskazała na udział wszystkich oskarżonych we włamaniu w H.. Numer (...) zapisany został w książce telefonicznej telefonu Samsung G. (...) m. dla użytkownika (...). Numer ten łączył się z numerami pozostałych oskarżonych (...) (R. G.), (...) i (...) (A. S.) – tabela k.1683. Tenże numer został przypisany K. L. na podstawie analizy bilingów, jako współpracujący 3 marca 2015r. z telefonem N. (...), zatrzymanym od oskarżonego w dniu 7 maja 2015r. (diagram k. 1684).

Udział oskarżonego K. L. we włamaniu w S. w dniu 17 marca 2015r., poza wyjaśnieniami A. S. (k.86v-87, 166) potwierdza analiza bilingowa, w której widnieje diagram wskazujący na to, że wszyscy oskarżeni logowali swoje telefony w pobliżu miejsca włamania w czasie, kiedy do niego doszło (pomiędzy godz. 8.30 a 12.30) i wykonywali połączenia między sobą (R. G. nr (...) o godz. 9.54, K. L. (...) o godz. 9.53, A. S. (...) o godz. 10.00) (k.857v). Ostatnia analiza bilingowa obrazuje związek ze zdarzeniem w S. wszystkich oskarżonych, a nadto innego, ustalonego w oparciu o analizę bilingów, numeru K. L.: (...) (k.1681).

Jeżeli chodzi o włamanie w R. to świadek Z. N. (k1541v- (...), (...)-1565v), który jadąc ciągnikiem w dniu 31 marca 2015r. ok. godz. 12.00 na pole, spostrzegł w pobliżu plebanii na drodze gruntowej samochód marki V. (...) koloru granatowego z otwartą klapą silnika i bagażnikiem, w pobliżu którego kręcił się młody mężczyzna. Kiedy go mijał mężczyzna ukłonił mu się i przywitał. Świadek nie skojarzył obecności tego mężczyzny z włamaniem, o którym dowiedział się wieczorem. Na rozprawie rozpoznał, że tym mężczyzną przy samochodzie był oskarżony K. L., czego był pewien.

Ponadto również istotnym dowodem współsprawstwa K. L. jest twierdzenie A. S., że wraz z K. L., a później również z R. G., dokonywali szeregu włamań do plebanii jeżdżąc m.in. w okolice L. (k.86v-87, 166, 247).

Udział oskarżonego K. L. we włamaniu w R. potwierdzają analizy bilingowe. Logowanie numeru (...) na 1 stacji (...) w pobliżu R. od godz. 9.59, numeru (...) na 3 stacjach (...) od godz. 11.59-12.18, w dniu 31 marca 2015r., przedstawia analiza bilingowa na k.192v. Te numery (...) zostały odczytane z telefonu komórkowego N. (...) koloru ciemnego (telefon na 2 karty), znalezionego podczas przeszukania K. L. w dniu 7 maja 2015r. (k.35-36). Kolejna analiza wskazuje, że wszyscy oskarżeni logowali swoje telefony w pobliżu miejsca włamania, w czasie kiedy do niego doszło (pomiędzy godz.11.20 a 14.00) i wykonywali połączenia między sobą (R. G. nr (...) o godz. 10.42, K. L. (...) o godz. 9.59, A. S. (...) oraz (...) o godz. 9.53) (k.858). Ostatnia analiza bilingowa obrazuje związek ze zdarzeniem w R. wszystkich oskarżonych (k.1681v). Numer telefonu przyporządkowany (...) K. L. na podstawie analizy bilingów, jako współpracujący 31 marca 2015r. z telefonem N. (...) zatrzymanym od oskarżonego w dniu 7 maja 2015r. (diagram k. 1684). Numer (...) zapisany został w książce telefonicznej telefonu Samsung G. (...) m. (telefon A. S.) dla użytkownika (...), zaś w książce telefonicznej N. (...) (telefon R. G.) jako „K3”. Numer ten łączył się z numerami pozostałych oskarżonych (...) - 395 razy, (...) - 87 razy (R. G.), (...) – 406 razy i (...) – 53 razy (A. S.) (tabela k.1683).

Udział oskarżonego K. L. we włamaniu w dniu 2 kwietnia 2015 r. do plebanii H. przedstawiają: A. S. w wyjaśnieniach (k.86v-87, 166) oraz analizy bilingowe. Pierwsza z nich wskazuje (k.193) na logowanie numeru (...) na 3 stacjach (...) w pobliżu miejsca włamania od godz. 19.53-20.28 (do włamania doszło w godz. 18.30-21.00). Numer (...) pochodzi z telefonu N. (...) należącego do oskarżonego K. L.. Kolejna analiza bilingowa (k.858v) przedstawia logowania telefonów R. G. ( (...) - godz. 20.32 i 21.57) i K. L. ( (...) godz. 20.52) w pobliżu miejsca włamania i wykonywanie połączeń między sobą. Ostatnia analiza bilingowa jest spójna z wynikami poprzednich analiz i obrazuje związek ze zdarzeniem w R. K. L. i R. G. (k.1681v).

Jeśli chodzi o włamanie w dniu 4 kwietnia 2015r. w P. to udział oskarżonego K. L. w tym przestępstwie przedstawiają: A. S. w wyjaśnieniach (k.86v-87, 166) oraz analizy billingowe. Pierwsza z nich wskazuje (k.193v) na logowanie numeru (...) na 5 stacjach (...) w pobliżu miejsca włamania od godz. 18.54-21.55 (do włamania doszło w godz. 18.30-20.00). Numer (...) pochodzi z telefonu N. (...) należącego do oskarżonego K. L., znalezionego po zatrzymaniu. Kolejna analiza (k.859) zestawia logowania wszystkich oskarżonych: R. G. ( (...) w godz. 20.06 - 21.26), K. L. ( (...) godz.18.54-21.54), A. S. ( (...) godz. 20.08-21.23) oraz i wykonywane połączenia pomiędzy sobą (dużo logowań). Ostatnie analiza bilingowa (k.16812) zestawiła dane o logowaniach wskazane w poprzednich analizach i wskazała na udział wszystkich oskarżonych we włamaniu w P..

W przypadku włamania w dniu 15 kwietnia 2015 r. B. udział oskarżonego K. L. w tym przestępstwie przedstawia A. S. w wyjaśnieniach (k.86v-87, 166), który wskazywał na K. L. jako głównego organizatora włamań, które miały miejsca w plebaniach położonych w całej Polsce, w tym w okolicach B.. Analiza bilingowa wskazuje (k.1682) na wielokrotne logowanie telefonu o numerze (...) stacjach (...) w pobliżu miejsca włamania od godz. 18.01 - 19.38 (do włamania doszło w godz. 16.40-20.20).

Numer (...) przyporządkowany K. L. na podstawie analizy bilingów, jako współpracujący 15 kwietnia 2015r. z Prestigio(...) koloru jasnego zatrzymanym od oskarżonego w dniu 7 maja 2015r. (diagram k. 1684). Tenże numer logował się w dniu 15 kwietnia 2015r. na terenie województwa (...), na trasie z W. w stronę B. oraz na terenie województwa (...) i (...)- (...), a także w okolicach miejsca, gdzie dochodziło do innego włamania w tym samym dniu. Poza tym ten numer (...) logował się w dniu 7 maja 2015r. w pobliżu H. (k.859v). Numer (...) zapisany został w książce telefonicznej telefonu Samsung G. (...) m. i N. (...) (telefony A. S.) dla użytkownika (...), zaś w książce telefonicznej N. (...) (telefon R. G.) jako (...). Numer ten łączył się z numerami pozostałych oskarżonych (...) - 13 razy, (...) - 10 razy (R. G.), (...) – 19 razy i (...) – 1 raz (A. S.) (tabela k.1683). Telefon P. był wykorzystywany okazjonalnie przez K. L., gdyż głównie korzystał on z telefonu N. (...).

Odnosząc się do wyjaśnień oskarżonego R. G. należy wskazać, że w ocenie Sądu na wiarę zasługują jego wyjaśnienia składane na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2016r., w których przyznał się do popełnienia przestępstw w dniu 7 maja 2015r. Stanowisko oskarżonego w tej części jest zgodne z przeprowadzonymi w sprawie dowodami, w tym wyjaśnieniami współoskarżonych, zeznaniami pokrzywdzonych J. N. i J. G. (2), świadków R. S. (1), C. S. oraz dokumentami w postaci: protokołu przeszukania samochodu marki V. (...), protokołu oględzin, dokumentacją fotograficzną, protokołem eksperymentu procesowego. Poza tym o udziale R. G. we włamaniach w H. i H. świadczą analizy bilingowe (k.194v – numer (...) - loguje się na 2 stacjach (...) w pobliżu H. o godz. 13:12, 13.13, k.1682v - zestawia dane o logowaniach numerów wszystkich współsprawców w pobliżu miejsc włamania w H. i H. - numer (...) i telefon o nr (...) loguje się na 9 stacjach (...) w pobliżu H.). Twierdzenie oskarżonego pozostają w zgodzie z ustaleniami sądu.

Natomiast Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego R. G., w których nie przyznał się do udziału w pozostałych włamaniach, a także jego twierdzeniu w toku postepowania przygotowawczego (k.186-186v, 202, 246), kiedy to nie przyznawał się do dokonania włamań w H. i H. przedstawiając wersję o wyjeździe z A. S. i K. L. po samochód, nie będąc świadomym, że dokonywali oni włamań. Niewiarygodne jest również stanowisko oskarżonego R. G. (k.1269), kiedy również nie przyznawał się do popełnienia pozostałych zarzucanych mu przestępstw. Twierdził, że wcześniej kilka razy K. z A. zabierali go mówiąc, że jadą zobaczyć jakiś samochód. Jeździli w różne rejony Polski, ale nie widział aby dokonywali różnych przestępstw (k.186v). Przedstawione stanowisko oskarżonego R. G. należy potraktować jako linię obrany i w całości podważyć.

O udziale oskarżonego R. G. we włamaniu do plebanii w H. w dniu 3 marca 2015 r., poza wyjaśnieniami A. S. (k.166), który podał, że jeździł na włamania wraz z K. L., zaś na przełomie marca i kwietnia dołączył do nich R. G., świadczą analizy bilingowe (k.841-861, 1679-1684). K. L. ( (...) godz.17.11), A. S. ( (...) godz. 18.11) i R. G. ( (...) godz. 17.11), wykonywali połączenia między sobą w dniu kradzieży z włamaniem w H., czasie kiedy miało miejsce włamanie. Jednocześnie wówczas przebywali w miejscu włamania logując się na stacjach (...)u w pobliżu. Ostatnie analiza bilingowa (k.1681) zestawiła dane o logowaniach wskazane w poprzednich analizach i wskazała na udział wszystkich oskarżonych we włamaniu w H..

W tym miejscu należy odnieść się do numerów telefonów przyporządkowanych oskarżonemu R. G.. W schowku samochodu marki V. (...), którym podróżowali oskarżeniu po włamaniach w dniu 7 maja (...). został znaleziony telefon komórkowy N. (...) o numerze (...) i z kartą sim O. (...) (k.38-39). A. S. wyjaśnił (k87), że ten telefon należał prawdopodobnie do R. G.. Na podstawie analizy bilingów oraz książek telefonicznych wszystkich zatrzymanych w sprawie telefonów komórkowych wynika, że telefon N. (...) był użytkowana przez R. G.. W książce telefonicznej widnieje numer użytkowany przez M. G. z napisem (...), numer (...) widnieje z napisem „(...)”, jego członkowie rodziny: teść, matka maja takie oznaczenia ich identyfikujące, numery telefonów użytkowanych przez K. L. zapisane zostały jako „(...)”, R. G. jako (...)”. Z analizy bilingów wynika, że aparat telefoniczny o numerze (...) (N. (...)) współpracował nie tylko z nr abonenckim (...), ale również z (...), (...) .

Numer (...) w książkach telefonicznych telefonu użytkowanego przez K. L. (N. (...)) figurował jako „R. (...)”, zaś w książce telefonu użytkowanego przez A. S. (Samsung (...) m.) figurował jako (...) (tabela k.1683). Tenże numer współpracował i był wykorzystywany przez oskarżonego w okresie od 20 lutego do 16 kwietnia 2015r. przez bliżej nieustalony aparat telefoniczny, który następnie od 17 kwietnia 2015r. do 4 maja 2015r. współpracował z numerem (...) (diagram k.1684). Numer ten wielokrotnie łączył się z numerem A. S. (...) (118 razy), K. L. (...) (359 razy), (...) (112 razy), ale także z członkami rodziny M. G. (212 razy), K. P.(teściową), L. G. (matką).

Numer (...) w książkach telefonicznych telefonu użytkowanego przez K. L. (N. (...)) figurował jako „R. R.”, zaś w książce telefonu użytkowanego przez A. S. (Samsung G. (...) m.) figurował jako (...) (tabela k.1683). Numer ten w okresie od 1 listopada 2014r. do 7 maja 2015r. 2057 razy współpracował z telefonem N. (...) (diagram k.1684). Poza tym numer ten łączył się najwięcej z żona oskarżonego - M. G., ale także ż jego teściami i współoskarżonymi (k.1683). Poza tym tenże numer telefonu rejestrowany był na stacjach (...)u w pobliżu miejsc włamania z numerem (...) .

Udział oskarżonego R. G. we włamaniu w S. w dniu 17 marca 2015r., potwierdzają analizy bilingowe. Logowanie numeru (...) na 5 stacjach (...) w pobliżu od godz. 8:15 do 10.34 (telefon N. (...) znaleziony w schowku) (k.192). Kolejna analiza wskazuje, że wszyscy oskarżeni logowali swoje telefony w pobliżu miejsca włamania, w czasie kiedy do niego doszło (pomiędzy godz.8.30 a 12.30) i wykonywali połączenia między sobą (R. G. nr (...) o godz. 9.54, K. L. (...) o godz. 9.53, A. S. (...) o godz. 10.00) (k.857). Ostatnia analiza bilingowa obrazuje związek ze zdarzeniem w S. wszystkich oskarżonych (k.1681), przy czym R. G. używał dwóch numerów: (...) oraz (...) .

O udziale oskarżonego R. G. we włamaniu do plebanii w R. w dniu 31 marca 2015. świadczą, poza wyjaśnieniami A. S. (k.87v, 166), analizy bilingów. Z pierwszej analizy wynika, że telefon o nr (...) (N. (...)) loguje się na 1 stacji (...) w pobliżu R. od godz. 11:47, 11.48 (k.192v). Kolejna analiza wskazuje, że wszyscy oskarżeni logowali swoje telefony w pobliżu miejsca włamania, w czasie kiedy do niego doszło (pomiędzy godz.11.20 a 14.00) i wykonywali połączenia między sobą (R. G. nr (...) o godz. 10.42, K. L. (...) o godz. 9.59, A. S. (...) oraz (...) o godz. 9.53) (k.858). Ostatnia analiza bilingowa obrazuje związek ze zdarzeniem w R. wszystkich oskarżonych (k.1681v).

Udział oskarżonego R. G. we włamaniu w dniu 2 kwietnia 2015r. do plebanii H. przedstawiają: A. S. w wyjaśnieniach o wspólnym dokonywaniu przestępstw przez wszystkich oskarżonych (k.86v-87, 166), analizy billingowe oraz opinia traseologiczna. Pierwsza z nich wskazuje (k.193) na logowanie numeru (...) (N. (...)) w pobliżu T., tj. miejscowości, w której w tym samym dniu, dwie godziny później, dokonano włamania do plebanii i która odpowiada chronologiczne i czasowo logowaniom telefonu użytkowanego przez K. L. oraz R. G.. Kolejna analiza bilingowa (k.858v) przedstawia logowania telefonów R. G. ( (...) - godz. 20.32 i 21.57) i K. L. ( (...) godz. 20.52) w pobliżu miejsca włamania i wykonywanie połączeń między sobą. Ostatnia analiza bilingowa jest spójna z wynikami poprzednich analiz i obrazuje związek ze zdarzeniem w H. K. L. i R. G. (k.1681v).

Również opinia traseologiczna (k.1058-1076) wskazuje (k.1061), że zabezpieczone na miejscu kradzieży z włamaniem w H. w dniu 2 kwietnia 2015r. odwzorowanie 2/B wyodrębnione w śladzie dowodowych nr 2 pochodzi od podeszwy prawego buta obuwia porównawczego ”P.” zabezpieczonego od R. G. w dniu 9 maja 2015r. (k.219-221). Odnosząc się na rozprawie do wniosków w/w opinii biegła M. P. (1) wskazała ( (...)-1625v), że kategoryczność opinii wynika, że zgodności cech grupowych, wzajemnej strefy zużycia oraz dwóch cech indywidualnych oznaczonych na tablicy nr 1 i 2 (przecięcie i wyżłobienie).

Podobnie jak przy poprzednim włamaniu, w przypadku włamania do plebanii w P. w dniu 4 kwietnia 2015r., dowodami świadczącymi o udziale oskarżonego R. G. w tym przestępstwie są: wyjaśnienia A. S. (k.87v, 166), analiza bilingowa oraz opinia traseologiczna.

Opinia traseologiczna (1030- (...)) wskazuje, że odwzorowanie 6/A wyodrębnione w śladzie dowodowych nr 6 zabezpieczone w dniu 4 kwietnia 2015r. na miejscu kradzieży z włamaniem w P. pochodzi od podeszwy buta lewej nogi z pary obuwia porównawczego ”P.” zabezpieczonego od R. G. w dniu 9 maja 2015r. zaś odwzorowanie 5/A wyodrębnione w śladzie dowodowych nr 5 zabezpieczone w dniu 4 kwietnia 2015r. na miejscu kradzieży z włamaniem w P. najprawdopodobniej pochodzi od podeszwy buta lewej nogi z pary obuwia porównawczego ”P.” zabezpieczonego od R. G. w dniu 9 maja 2015r. (k.1036). Odnosząc się na rozprawie do wniosków w/w opinii biegła M. P. (1) wskazała (1625v), że przy odwzorowaniu 6/A była zgodność cech grupowych, strefy zużycia, oraz dwie cechy cech indywidualne oznaczone na tablicy nr 16, zaś przy odwzorowaniu nr 5/A wystąpiła tylko jedna cecha indywidualna. Jednak w tym ostatnim przypadku zalezienie drugiego odwzorowania o takich cechach jest niemożliwe (k.1623v).

W dalszej kolejności Sąd dokonał oceny zeznań świadków będących pokrzywdzonymi, którzy co prawda nie posiadali bezpośredniej wiedzy o działaniach sprawców, to jednak ich relacje pozwoliły doprecyzować czas popełnienia przestępstw, zakres uszkodzeń budynków, przedmioty kradzieży, ich szacunkową wartość, wartość przedmiotów odzyskanych i pozostałą do naprawienia szkodę, stąd Sąd uznał je za wiarygodne w całości.

M. C. (k.1485v-1486v, 1468-1469), który pełnił funkcję proboszcza w P. podał, że miał świadomość, że w okolicy dokonywane były włamania na plebanie, był nawet uprzedzany przez policję z KWP z siedzibą w R. w dniu włamania. Prosił mieszkańców wsi, aby obserwowali plebanię, w czasie nabożeństwa w Wielką Sobotę plebanii pilnował kościelny, jednak pod jego nieobecność doszło do włamania. M. C. przedstawił obraz plebanii, który zastał już po włamaniu, a także wymienił co i z którego miejsca zostało skradzione. Z jego relacji wynikało, że w czasie włamania skradziony został laptop L., aparat cyfrowy S., saszetka z zawartością dokumentów i pieniędzy, pieniądze leżące na stole, trzy butelki alkoholu, które stanowiły jego własność – rzeczy o łącznej wartości 5435 zł. Uzupełnieniem relacji w/w pokrzywdzonego były zeznania M. K. (2) (k.1545v-1546, 1566-1566v), który pomagał w parafii w P.. Świadek wskazał kiedy i w jaki sposób sprawcy weszli do plebanii. Podał, że z pokoju który zajmował, skradli mu plecak z zawartością dowodu osobistego, prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego samochodu marki T. (...) oraz pieniądze polskie w kwocie ok.500 zł i 200 euro.

J. N. , proboszcz parafii w H., opisał okoliczności włamania do plebanii (k.1515, 1558v-1559). Stwierdził, że sprawcy dostali się do budynku przez drzwi drewniane, podwójne prowadzące przez taras do pokoju dla gości. Był pewien, że wszystkie drzwi zostały zamknięte przez niego, więc sprawca musiał odciągnąć drzwi, chociaż uszkodzeń nie było na nich widać. Wskazał również, że skradziono mu alkohol M. i 3 paczki papierosów marki W. o łącznej wartości 160 zł.

M. K. (1) wskazał (k. 1517-1518, 1559v-1560), że do włamania do plebanii w R. doszło, kiedy wyjechał do B. po kwiaty. O włamaniu dowiedział się od M. K. (4), a kiedy wrócił stwierdzi, że sprawcy dostali się do środka wyważając drzwi balkonowe. Z plebanii zostały skradzione 2 portfele z zawartością 150 USD (550 zł), dwie srebrne monety kolekcjonerskie z wizerunkami J. P. II wartości 200 zł, końcówki monet po łącznie 5 zł i 15 zł. Jeden z portfeli miał wartość ok. 100 zł, drugiego wartości nie był wstanie określić.

J. S. , proboszcz parafii w H., wskazał (k. 1560-1561, 1520-1522), że budynek plebanii został przez sprawców zdewastowany. Do włamania doszło w dniu 5 stycznia 2015r., kiedy on był na „kolędzie”, a wikary w szkole. Sprawcy wyważyli okno w kuchni, ale również usiłowali wyważyć drzwi balkonowe. J. S. podał, że był to okres prac remontowych w kościele i kolędy, stąd na plebanii były pieniądze z ofiar, zbiórek i niedzielnej tacy. Sprawcy skradli pieniądze w kopertach i z niedzielnej tacy w kwocie nie mniejszej niż 5000 zł, projektor należący do parafii wartości 1250zł, jego własny laptop D. o nieustalonej wartości. Zeznania w/w świadka uzupełnił K. N. , wikary parafii w H. (k.1581v-11583, 1584v-1585v). Szczegółowo opisał kiedy i z jakich powodów opuszczał i wracał na plebanie, kiedy spostrzegł, że doszło do włamania, z jakich powodów pojechał wówczas do swoich rodziców. Wskazał jak wyglądał jego pokój oraz plebania po włamaniu, a także stwierdził, że z jego portfela skradziono pieniądze w banknotach w łącznej kwocie 150 zł.

P. S., proboszcz parafii w H., podał (k. 1568-1568v, k.1555-1556), że sprawcy powyrzucali rzeczy z szaf i szafek w pokojach i kuchni, nawet sprawdzali materac w łóżku. Skradli bilon z tacy poskładany w kopertach na ławie w łącznej w kwocie 780 zł.

J. T., proboszcz parafii w S., wskazał (k.1532-1533, 1535v, 1563), że do włamania doszło w dniu 17 marca 2015r. kiedy wyjechał do sąsiedniej parafii S. na spowiedź. Wówczas rozmawiali z księżmi również o włamaniach do plebanii, które od pewnego czasu miały miejsca. Kiedy wrócił i otworzył drzwi wejściowe zobaczył, że wszystkie pomieszczenia i szafki są pootwierane, a w łazience okno było otwarte i zrzucony kwiatek. Stwierdził, że zostały skradzione pieniądze. J. T. w czasie pierwszego przesłuchania wskazał, że skradziono 12 000 zł, jednak po 2-3 dniach stwierdził, że zaginęły też pieniądze parafialne z kolędy chociaż przypuszczał, że pozostawił je w innym miejscu. W sumie skradzionych zostało 25.800 zł parafialnych pieniędzy: 4.000 zł tacy, 20.800 zł kolędy i 1000 zł przeznaczonych na rzutnik. Ponadto skradziono również 8000 zł jego własnych pieniędzy. J. T. wskazał, ze sam pokrył szkodę na rzecz parafii.

S. B. (k. 1565v-1566, 1544) proboszcz parafii w H. podał, że sprawcy dostali się do plebanii poprzez okno w jednym z pokoi, które wyważyli. Powyrzucali rzeczy z szaf, łóżek i burek, robiąc bałagan w pomieszczeniach plebanii. Z kieszeni spodni znajdujących się w łazience, z portfela, ukradli pieniądze w łącznej kwocie 800 zł oraz pieniądze w bilonie w kwocie 400 zł.

A. H. , proboszcz parafii w B., wskazał (k. 1549, 1566v-1567), że do włamania doszło w czasie kiedy wyjechał do K.. Kiedy wrócił i wszedł do plebanii zauważył otwarte drzwi do spiżarni i wyłamane okno w kuchni. W innych pomieszczeniach pootwierane były szuflady i powyrzucane rzeczy. Zauważył brak czarnej skórzanej saszetki, w której trzymał pieniądze. Skradziono mu własne pieniądze w kwocie 6000 zł oraz parafialne przeznaczone na malowanie kościoła w kwocie również 6000 zł. Początkowo nie zauważył braku pieniędzy parafialnych, nie zgłaszał ich zaginięcia, bo otrzymał informacje o umorzeniu postepowania. W jego ocenie saszetka była warta 300 zł.

J. G. (2), proboszcz parafii w H., zeznał ( k. 1487 -1488v, 1778-1479, 1476, 1473), że o włamaniu dowiedział się od sołtysa, do którego przyjechali policjanci z R.. Tego dnia był w szkole w B., a kiedy powrócił, stwierdził, że zostało wyłamane okno w pokoju stołowym. Po sprawdzeniu J. G. (2) zauważył, że zginęły mu monety kolekcjonerskie: srebrne z wizerunkiem papieża, złote oraz monety okolicznościowe z nominałami i bez oraz pieniądze parafialne w kwocie 1650 zł. Początkowo podawał wartość strat nie znając ceny jednej monety kolekcjonerskiej i okolicznościowej, gdyż nie są one w obiegu. Poza tym przez kilka dni porządkował plebanie nie był precyzyjnie w stanie stwierdzić co mu zginęło. Monety kolekcjonerskie miały certyfikaty, stąd ustalił dokładna ich ilość. Nie wszystkie skradzione monety zostały mu zwrócone prze policję (oświadczenie k.1494).

Sąd dał wiarę pozostałym przesłuchanym w sprawie świadkom. Na wiarę zasługują zeznania R. S. (1) , który był na plebanii w H. czasie kiedy dokonywano włamania, widział jednego ze sprawców, witał się z nim, widział jak uciekał (k.1484v-1485, 1463-1464, 72-74, 78-79). Opisywał on mężczyznę, którym niewątpliwie był oskarżony A. S., do czego A. S. się przyznał składając obszerne wyjaśnienia (k.86-86v). R. S. (1) opisał go, wskazał, że miał plecak i gumowane rękawiczki, ale rozpoznał na sali rozpraw i w toku okazania R. G.. W ocenie Sądu pomyłka świadka wynikać mogła z tego, że obaj oskarżeni są o siebie podobni z postawy, wieku i ogólnego wyglądu.

Zwrócić uwagę należy również na zeznania świadka Z. N. (k.1565-1565v, 1541-1542), który rozpoznał K. L. na rozprawie w dniu 9 maja 2016r. jako tego, którego dwukrotnie mijał przy samochodzie marki V. (...) o początkowych numerach rejestracyjnych (...), stającym na drodze do plebanii w R.. Świadek był pewien, że był to w/w oskarżony, opisał w co był ubrany, co robił przy pojeździe. Zaznaczył, że nie wiedział wówczas, że jest to sprawca włamania, bo o włamaniu dowiedział się później. Zeznania tego świadka są szczere i konsekwentne i Sąd znalazł żadnych powodów do ich podważenia.

Inni świadkowie: E. P. (k.1561-1562, 1524-1525), H. M. (2) (k.1563v-1564, 1537-1538), M. K. (4) (k.1564v, 1539-1540), K. B. (k.1567v-1568, 1551-1553), były osobami, które widziały na plebaniach rozmiar szkód wyrządzonych przez włamanie i znały okoliczności ujawnienia tego przestępstwa, bądź też widziały pojazdy, które stały w pobliżu plebanii, w czasie kiedy doszło do włamania. Zeznania J. S. (k.1561v-1562, 1626v) nic do sprawy nie wnoszą, gdyż świadek nie posiadał wiedzy o zdarzeniach objętych zarzutem.

Sąd dał wiarę świadkowi C. S. (k.1562-1562v, 1528-1530), funkcjonariuszowi policji z KWP z siedzibą w R., który pełnił czynności służbowe związane z licznymi włamaniami do plebanii na terenie całej Polski i ustalił osoby sprawców, pojazdy, którymi się poruszali, numery telefonów, których używali. Ponadto w dniu 7 maja 2015r. uczestniczył w czynnościach prowadzących do zatrzymania oskarżonych, po uzyskaniu informacji o planowanych przestępstwach, przeszukiwał samochód V. (...), którym poruszali się oskarżeni i ujawnił w nim przedmioty pochodzące z przestępstw popełnionych w H. i H. oraz zatrzymywał telefony komórkowe. Świadek zaznaczył, że w toku całego procederu sprawcy poruszali się dwoma pojazdami: O. (...) o nr rej. (...) oraz V. (...) o nr rej. (...) w różnych konfiguracjach, a poza oskarżonymi we włamaniach uczestniczył również R. L.. Świadek przedstawili sposób prowadzenia czynności służbowych, wyjaśnili zasadność ich podjęcia. Zeznania świadka stanowią szczerą i konsekwentną relację, która świadczyła o wykonywaniu zadań objętych zakresem jego obowiązków, a nie wypływających z uprzedzenia do oskarżonych.

Przesłuchany w sprawie świadek R. L. zeznawał na temat swojej znajomości z R. G. i okoliczności wyjazdu wraz z w/w oskarżonym do M., a także przedmiotu i zakresu kontroli jego pojazdu w drodze powrotnej do miejsca zamieszkania (k.1585v-1586, 1579-1580). Zeznania świadka co do okoliczności i celu wyjazdu pozostają w sprzeczności z wyjaśnienia oskarżonego A. S., który podał, że tego dnia wyjechali w stronę M. na włamanie (k.199) i funkcjonariusza C. S. ( (...)-1530), który stwierdził, że z poczynionych ustaleń wynikało, że R. L. również uczestniczył we włamaniach wożąc na nie oskarżonych swoim samochodem marki O. (...). W świetle powyższych dowodów oraz zasad logiki zaprzeczającej wypowiedzi świadka co do przeznaczenia przedmiotów w bagażniku, zeznania R. L. należy uznać za niewiarygodne.

W ocenie Sądu wiarygodne są wszystkie opinie z przeprowadzonych badań traseologicznych sporządzone przez biegłą M. P. (1) z KWP z siedzibą w R. (k.472-503, 579-601, 1030-1057, 1058-1076, 1082-1109, 1106-1131, 513, (...)). Opinie zostały sporządzone w oparciu o badania zgodności śladów zabezpieczonych na miejscu zdarzenia oraz materiału porównawczego w postaci obuwia należącego do oskarżonych oraz bieżnika opon pojazdu marki V. (...) (k.1225, 1230, 1147, 1148, 1187, 760a, 11a, 23, (...), 219-221, 222-224, 225-227, 415-420). Każda opinia zawiera omówienie materiału dowodowego i porównawczego, sprawozdanie z badań i wnioski z niego wypływające. Do opinii dołączone zostały tablice poglądowe obrazujące materiał dowodowy i porównawczy, a także fotogramy, na których biegła zaznaczyła zarówno cechy zużycia jak i cechy indywidualne zestawionych materiałów. Wszystkie opinie sporządzone zostały rzetelnie, zgodnie z obowiązującymi przepisami, a wnioski z nich wypływające wynikają z wiedzy specjalistycznej i doświadczeń jej autora. Na rozprawie dniu 26 sierpnia 2016r. biegła M. P. (1) przedstawiła sposób zabezpieczania śladów, możliwości wykorzystywania ich do badań, wyjaśniła znaczenie sformułowań zawartych we wnioskach opinii i określiła stopień ich pewności. Uzasadnienie swojego stanowiska potrafiła oprzeć w literaturze naukowej przedmiotu (k. 1622v-1626). Biegła odniosła się do wniosków opinii związanych z zarzuconymi czynami, odpowiedziała też w sposób wyczerpujący na pytania sądu i stron.

W pełni wiarygodnym dowodem jest opinia sądowo-psychiatryczna dotycząca K. L. (k.1579), wydana w oparciu o badanie oskarżonego przez biegłych psychiatrów B. W. oraz P. F.. Biegli nie stwierdzili u K. L. ani upośledzenia umysłowego ani chory psychicznej. W ich ocenie oskarżony zna, rozumie obowiązujące normy społeczne, moralne i prawne. W okresie dokonywania zarzucanych mu przestępstw mógł on rozpoznać ich znaczenia i pokierować swoim postępowaniem. Pod względem formalnym opinia pisemna sporządzona została zgodnie z wymogami prawa. Opinia przedstawia logiczny tok rozumowania, a wnioski z niej wypływające wynikają z wiedzy specjalistycznej i doświadczeń jej autorów.

Sąd nie dokonywał oceny opinii daktyloskopijnych i badania śladów biologicznych, albowiem nie miały one żadnej wartości dla przedmiotowej sprawy, bowiem materiał dowodowy będący przedmiotem opiniowania nie kwalifikował się do prowadzenia badań.

Zasadniczym dowodem w niniejszej sprawie były analizy danych bilingowych, które sporządzone zostały przez specjalistę A. S. (3) z KWP z siedzibą w R.. Pierwsza analiza z dnia 8 maja 2016r. (k.151-155) wytypowała przestępstwa, których dopuścili się użytkownicy numerów (...) spisanych z telefonów zatrzymanych od oskarżonych (N. (...), N. (...), N. (...), P. MiltiPhone, Samsung G. (...) m.) na podstawie pozyskanych od operatora danych bilingowych w/w numerów i logowań na stacjach (...)u w pobliżu miejsca zdarzenia. Kolejna analiza danych bilingowych (k.835-845) odnosiła się do związku numeru (...) (A. S.) z kradzieżami z włamaniem do plebanii, domów, mieszkań i dowodziła, że tenże numer miał powiązania z 19 takim przestępstwami. Następna analiza przeprowadzona na podstawie połączeń realizowanych przez telefony komórkowe zabezpieczone od A. S., K. L. i R. G. ustalone w oparciu o bilingi zamieszczone na płytach CD-R, oraz numery (...) i (...) jakimi się posługiwali, wykazała logowania numerów telefonów w okresie i w rejonie zdarzeń przestępczych. Na podstawie sprawdzeń bilingów ustalono, że oskarżeni posługując się 13 numerami telefonów (z 21 dostępnych) mogli dokonać 32 przestępstw. Przedmiotowa analiza zawiera nie tylko logowanie numerów na stacjach (...), w pobliżu miejsca zdarzenia, ale również drogę dojazdu/odjazdu sprawców. Ostatnie analiza kryminalna (k.1679-1684) zestawiała dane dostępne w całym zgormadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym i odnosiła je wyłącznie do przestępstw zarzucanych oskarżonym w akcie oskarżenia. Podstawą wszystkich analiz kryminalnych były informacje zawarte w dokumentach procesowych, w tym danych telekomunikacyjnych pozyskanych od operatora sieci i tych zamieszczonych na płytach CD-R (k.195, 809, 862,863). W toku przeszukania K. L. (k.35-36) zabezpieczono karty SIM i telefony N. (...) kol ciemnego o nr (...) oraz (...) z kartą SIM O. (...) oraz P. MultiPhone koloru jasnego (...) oraz (...) z kartą SIM O. (...). W toku przeszukania samochodu marki V. (...), należącego A. S. (k.38-39, protokół oględzin k.81), zabezpieczono dwa jego telefony z kartami sim: Samsung G. (...) m. w obudowie koloru czarnego (w schowku) o numerze (...) z kartą sim O. (...) oraz N. (...) w obudowie koloru szarego (...) z kartą sim O. (...). A. S. po okazaniu mu telefonów podał, że oba telefony należą do niego (k.87). W samochodzie V. (...) w schowku ujawniono telefon komórkowy N. (...) z kartą sim O. (...), który należała do R. G. (wyjaśnienia A. S. k.87). W czasie przeszukania w S. (ul. (...), pomieszczenia K. L. k.57-59) zabezpieczono telefon N. (...) o nr (...), bez baterii i karty sim, S. (...), bez karty sim, N. (...) o nr (...) o nr (...), bez karty sim, L. (...) o nr (...), bez karty sim. Z danych operatora sieci (...) wynikało, że dla karty sim (...) (Samsung G. s III M.) przypisany został numer (...) (pismo (...) k.863), dla karty sim (...) (N. (...)) przypisany został numer (...) (pismo (...) k.520), dla karty sim (...) (N. (...)) przypisany został numer (...) (pismo (...) k.863). Podstawą w/w analizy były również informacje zawarte w kontaktach książek telefonicznych telefonów sprawców (telefony zabezpieczone w czasie przeszukania K. L. – protokół oględzin k.395-398, telefony zabezpieczone w samochodzie marki V. – protokół oględzin k. 404-414, telefony zabezpieczone w czasie przeszukania pomieszczeń K. L. – protokół oględzin k. 464-463). W oparciu o w/w dane A. S. (3) zobrazował powiązanie numerów telefonów sprawców, oraz numerów (...) ze zdarzeniami objętymi aktem oskarżenia. Sporządzając zestawienie nr 1 (TABELA) A. S. (3) wskazał na prawidłowość dopasowania użytkowników do numerów telefonów komórkowych N. (...), N. (...), N. (...), P., Samsung G. (...), S. (...), (...)-01, wykorzystując dane z kontaktów również osób najbliższych z oskarżonymi oraz ilość połączeń realizowanych z nimi oraz współoskarżonymi na podstawie danych teleinformatycznych (k.1683). Ostatni diagram nr 1, stanowiący załącznik nr 2 do analizy (k.1684), obrazuje telefony, które mają zostały przyporządkowane oskarżonym (wyodrębniając kolorem zielonym informacje uzyskane z danych bilingowych, zaś kolorem czerwonym – informacje wynikające z czynności procesowych). Wynika z niego, że oskarżeni w okresie od września 2014r. do 7 maja 2015r. używali innych, poza zatrzymanymi, kart i aparatów telefonicznych, a także wielu numerów (...). W zestawieniu wyraźnie widać, że oskarżeni aktywowali karty w innych aparatach telefonicznych (wskazane zostały daty aktywowania/użytkowania kart).

Na rozprawie A. S. (3) wyjaśnił (k.1671v-1674v) co przedstawiają oznaczenia widniejące na mapkach w analizach, sposób logowania telefonów na konkretnej stacji (...)u, związek pomiędzy zasięgiem działania stacji (...)u, ich rozmieszczeniem, a ilością ludności zamieszkałej na danym ternie. Jednocześnie podkreślił, że przedstawienie jednego numeru (...) w analizie, nie oznacza że innych telefonów w tym rejonie nie było, a jedynie to, że inne telefony nie wykonywały połączeń (rozmowy, SMS-y, transfery danych z internetu), które by się logowały na stacjach (...) w pobliżu miejsca zdarzenia. Ponadto wskazał, że numerów (...) telefonów znalezionych podczas przeszukania wynikały numery abonenckie, ale tych numerów (...) mogło być więcej, co oznacza, że sprawca mógł mieć wiele aparatów telefonicznych, którymi się posługiwał współpracując z jedna lub większą ilością kart SIM. Ponadto wyjaśnił, na jakiej podstawie stwierdzono pomyłkę w podanym do analizy numerze abonenckim telefonu R. G. ( (...) nie (...)).

W ocenie sądu zeznania A. S. (3) oraz sporządzane przez niego analizy kryminalne są treściowo wyczerpujące, szczegółowe i rzetelne. Zakres dokonywanych pisemnie analiz odpowiada wnioskom o ich sporządzenie składanym przez organy procesowe. Ustne wypowiedzi eksperta uzupełniają pisemne analizy. Nie sposób dostrzec jakichkolwiek nieprawidłowości czy braku logiki w użytych sformułowaniach czy wysuwanych wnioskach. Nie sposób też podważyć treści zestawień logowań na mapkach, diagramów, tabel, które poprzedzone były każdorazowo informacją o sposobie pozyskania danych stanowiących przedmiot badań, miejscu, gdzie znajdują się owe dane w materiale akta sprawy. Nie wykraczają one poza treści zebrane przez organy procesowe.

Sąd uznał w całości za wiarygodny nieosobowy materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania, który pozwolił również na dokonanie nie budzących wątpliwości ustaleń w zakresie miejsca i czasu czynów zabronionych, sposobu działania sprawców, wysokości zaistniałej szkody. Składa się on z: protokołów oględzin (k. 9-10, 18-21, k.69-71, 75-77, 80-82, 95-98, 129, 144-145, 274-275, 289-290, 302-303, 395-399,404-414, 464-469, 1220-1223, 1226-1228, 1182-1185, k.732-734, k.937-939a, k.937-939a, k.1140-1144), notatek pooględzinowych (k.22, 737, 1237), dokumentacji fotograficznej (k. 71a, 276-280, 291, 738-739, 756-760, 953, 992, 1224, 1229, 1145, 1186, 1186, 291), protokołu zatrzymania rzeczy (k.33-35, 219-221, 222-224, 225-227, 1154-1156), protokołu eksperymentu procesowego (k.340-341) z dokumentacją fotograficzną (k. 342-346), protokołu przeszukania osoby (k.29-30), protokołu przeszukania samochodu marki V. (...) (k.38-43), protokołu przeszukania pomieszczeń (k.52-54, 55-56, 57-59, 60-61, 65-66), protokołu okazania (k.72-74, 78-79), danych o karalności (k.1629, 1630—1631, 1632-1633), kopii wyroku w sprawie II K 19/09 (k.812-814), danych o osobie (k.1312, 1310, 1311). Sąd oceniał wartość dowodową materiału nieosobowego miał na względzie również okoliczność, iż dowody te zostały zgromadzone i zabezpieczone w sposób zgodny z rygorami obowiązujących w tym zakresie przepisów proceduralnych i pragmatyk. Ponadto ich autentyczność i prawidłowość sporządzenia nie stała się przedmiotem skutecznych zarzutów stron.

Sąd w całości podzielił zapatrywania oskarżyciela publicznego dotyczące kwalifikacji prawnej czynów uznając, iż wyczerpały one ustawowe znamiona art. 279 § 1 kk, a w przypadku przestępstwa dokonanego w P.: art. 279 § 1 kk w zbiegu kumulatywnym z art. 275 kk i 276 kk , wynikającego z różnorodności przedmiotów czynności sprawczych. Ponadto Sąd uznał za bezsporne, iż oskarżony K. L. dopuścił się wszystkich czynów w warunkach recydywy podstawowej z art. 64 § 1 kk.

Działania A. S., K. L., R. G., co do wszystkich przestępstw popełnionych na terenie województw: (...), (...) i (...) przybrały postać kradzieży z włamaniem. Przestępstwo kradzieży z włamaniem (art. 279 § 1 kk) zachodzi wtedy, gdy sprawca zabiera rzecz ruchomą w celu przywłaszczenia w następstwie usunięcia przeszkody materialnej będącej częścią konstrukcji pomieszczenia. W niniejszej sprawie oskarżeni łącznie włamali się dziewięć razy, każdorazowo do budynków napotkanych przypadkowo plebanii. Pokonywali zabezpieczenia: wyłamywali lub wyważali drzwi balkonowe i okna, wyłamali gniazda rygli drzwi i okien. W tym celu posługiwali się narzędziami w postaci metalowych łapek i łomów. Używali również siły fizycznej.

Jeśli chodzi o włamanie w H., to ponad wszelką wątpliwość ustalone zostało, że drzwi prowadzące do tzw. pokoju gościnnego były zamknięte, a fakt, iż A. S. bez trudu otworzył je wypychając i szarpiąc, nie ma żadnego znaczenia dla kwalifikacji prawnej czynu. Bowiem dla bytu kradzieży z włamaniem nie ma także znaczenia jakość i skuteczność ustanowionych zabezpieczeń. Co więcej, przyjmuje się również, że dla włamania nie jest istotna forma jego dokonania. Ważne jest wyłącznie, aby sprawca uzyskał dostęp do zamkniętego pomieszczenia, bez żadnych uprawnień lub upoważnienia i wbrew woli dysponenta pomieszczenia i znajdującego się w nim mienia.

Należy nadmienić również, że sprawcy po wdarciu się do zamkniętych budynków plebanii, w którym znajdowały się rzeczy będące przedmiotem zaboru, przełamywali dalsze zamknięcia różnorodnych urządzeń (szafy, szuflady, teczki itp.) w celu dokonania zaboru tych rzeczy.

Ustaliwszy, iż oskarżeni A. S., K. L., R. G. pokonali zabezpieczenia mienia wbrew woli ich właścicieli Sąd uznał, iż dokonali oni bezprawnego zaboru owego mienia tj. kradzieży. Kradzież jest przestępstwem motywowanym celem korzyści majątkowej i polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej. Przez zabór należy rozumieć wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby nią władającej i objęcie we własne władanie. Chodzi tutaj o faktyczne władztwo nad rzeczą, które w wyniku zaboru zostaje wbrew woli posiadacza naruszone. W swych konsekwencjach jednak zabór taki godzi w prawo własności, gdyż sprawca zaboru działa w celu przywłaszczenia zabranej rzeczy, tj. włączenia jej do swego stanu posiadania lub bezprawnego rozporządzenia nią na rzecz innej osoby. Należy podkreślić, że stanowiący istotę kradzieży zabór następuje bezprawnie, bez żadnej ku temu podstawy i bez zgody właściciela lub osoby, której mienie (rzecz) zabrano jak to miało miejsce w sprawie niniejszej.

Sąd podzielił zapatrywania autora aktu oskarżenia, iż w sprawie niniejszej odnośnie zarzutu z pkt VI, sprawcy swoim działaniem wypełnili również ustawowe znamiona art. 275 kk oraz 276 kk. Dokonali bowiem zaboru m.in. saszetki należącej do M. K. (2) z zawartością dokumentów w postaci: dowodu osobistego, prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego samochodu marki T. (...) o nr rej. (...) , a także pieniędzy w kwocie ok. 500 zł polskich i 200 euro, a nadto saszetki należącej do M. C. z zawartością m.in. prawa jazdy, dowodem osobistym, dowodem rejestracyjnym T. (...) o nr rej. (...) i kopertą z zawartością pieniędzy w kwocie ok. 1500 zł. Art. 275 § 1 kk przewiduje odpowiedzialność karną osoby, która m.in. kradnie lub przywłaszcza dokument stwierdzający tożsamość innej osoby. Natomiast art. 276 kk wprowadza odpowiedzialność osoby, która niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznym, ukrywa lub usuwa dokument, którym nie ma prawa wyłącznie rozporządzać. Znamię "ukrywania" dokumentu, przy przestępstwie z art. 276 kk, interpretowane powinno być jako utajnienie miejsca jego przechowywania, umieszczenia w takim miejscu, o którym jego legalny dysponent nie wie, a więc w miejscu nieznanym dla osoby uprawnionej, gdy sprawca swoje działanie w sposób świadomy ukierunkowuje na wywołanie właśnie takiego stanu, aby dokument był ukryty, schowany (wyr. SA w Katowicach z 9.12.2010 r., II AKa 397/10, OSA w Katowicach 2011, Nr 1, poz. 12). Zatem w wypadku, gdy oskarżeni równocześnie ukradli rzeczy ruchome (pieniądze), dokumenty stwierdzające tożsamość i inne dokumenty, celowym, w ocenie Sądu, było zakwalifikowanie owego zachowania kumulatywnie z art. 279 § 1 kk, art. 275 § 1 kk i art. 276 kk.

W związku z tym, że oskarżeni A. S., K. L., R. G. wielokrotnie dokonywali kradzieży z włamaniem Sąd przyjął, iż zostały one popełnione w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk. Sąd podzielił zapatrywania autora aktu oskarżenia, który nie traktował czynów popełnionych przez sprawców jako całości, wynikającej z góry powziętego zamiaru. Przemawia za tym sposób organizacji wyjazdów na włamania. A. S. wyjaśnił, że każdorazowo umawiali się m.in. telefonicznie na wyjazd, K. L. określał trasę, po drodze omawiali miejsce i sposób dokonywania włamań do przypadkowo napotykanych plebanii. Zatem nie sposób przyjmować, iż włamania były wcześniej przez oskarżonych zaplanowane, co pozwoliłoby na przyjęcie konstrukcji czynu ciągłego. Zamiar popełnienia przestępstwa „odnawiał się” przy każdej kolejnej sposobności jego popełnienia lub też po każdym kolejnym „udanym” włamaniu.

Zdaniem Sądu wszyscy oskarżeni działali wspólnie i w porozumieniu ze sobą, a zatem w formie współsprawstwa. Warunkiem sine qua non współsprawstwa jest istnienie porozumienia, które musi nastąpić przed lub w trakcie realizacji czynu zabronionego, przy czym jego forma jest dowolna, a istotę wyczerpuje uzgodnienie popełnienia wspólnie przestępstwa. Z istoty współsprawstwa wynika, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość uzgodnionego przestępstwa, a więc także w tej jego części, w której znamiona czynu zabronionego zostały zrealizowane zachowaniem innego lub innych współsprawców (postanowienie SN z dnia 1 marca 2005 r., III KK 249/04, OSNKW 2005, nr 7-8, poz. 63). W niniejszej sprawie doszło do klasycznego podziału ról. Każdy z oskarżonych miał przy każdym włamaniu określone zadanie: A. S. i K. L. mieli dokonywać włamań, R. G. miał odjeżdżać samochodem tak, aby nie stać w pobliżu plebanii, ale jednocześnie mieć plebanie w zasięgu wzroku ( wyjaśnienia A S. k.86). W przypadku włamania do plebani w H. R. G. stał na tzw. czatach obserwując, czy ktoś nie wchodzi, zaś K. L. oczekiwał w pojeździe i obserwował teren.

Sąd podzielił również stanowisko prokuratora odnośnie spełnienia przez K. L. warunków recydywy podstawowej (art. 64 § 1 kk). Swoje stanowisko Sąd oparł na analizie wyroku Sądu Okręgowego w Ostrołęce wydanego w sprawie: II K 18/09 (k.812-814) wraz z informacją o odbytych karach (k.814), danych o karalności (k.1630-1631). W/w wyrokiem łącznym, obejmującym wyroki za przestępstwa m.in. z art. 280 § 1 kk, 288 § 1 kk, 279 § 1 kk i 278 § 1 kk, orzeczono wobec K. L. kary 3 lata oraz 3 lat pozbawienia wolności. K. L. został warunkowo przedterminowo zwolniony w dniu 16 lipca 2013r., po odbyciu 4 lat i 5 miesięcy kary pozbawienia wolności. W ocenie Sądu skazanie K. L. wyrokiem w sprawie II K 18/09 wyraźnie dowodzi dopełnia warunków art. 64 § 1 kk.

Sąd doprecyzował wartość skradzionych rzeczy w oparciu o zeznania pokrzywdzonych składane na rozprawie oraz ich pisemne oświadczenia.

Sąd przyjął wyższą niż w zarzucie, kwotę pieniędzy skradzionych w S.. Podczas pierwszego przesłuchania J. T. wskazał, że zabrano 12 000 zł (4 tys. z tacy i 8 000 jego prywatnych - k.1532-1533, 1535). Jednak po 2-3 dniach stwierdził, że zaginęły też pieniądze z kolędy. Na rozprawie podał, że skradzionych zostało 25.800 zł parafialnych (4.000 zł tacy, 20.800 zł kolędy i 1000 zł przeznaczonych na rzutnik), a nadto 8000 zł jego własnych (k.1563-1563v).

Weryfikacji podlegała wysokość szkody wyrządzonej wskutek włamania w R., przyjmując, że poza 2 portfelami z zawartością 150 USD (550 zł), dwiema srebrnymi monetami z wizerunkami J. P. II wartości 200 zł, skradzione zostały końcówki monet w bilionie – łącznie w kwocie 20 zł. Wartość jednego portfela została oszacowana przez M. K. (1) na ok. 100 zł (1559v-1560). W oparciu o zeznania M. C. (k.1485v-1486), Sąd zmienił wartość strat przez niego poniesionych z 5435 zł na 5400 zł.

Ponadto Sąd uznał, na podstawie zeznań pokrzywdzonego A. H. (k.1566v-1567) i jego wniosku o naprawienie szkody (k.1458), że sprawcy z plebanii w B. dokonali zaboru saszetki wartości 300 zł, w której znajdowało się łącznie 12 000 zł (6 tysięcy jego i 6 tysięcy parafialnych).

Uzupełniony został krąg osób pokrzywdzonych w przypadku włamania w H., bowiem skradzione pieniądze w wysokości 1650 zł należały do Parafii (...) w H.. Łączna wartość strat na szkodę J. G. (2), oszacowana w oparciu o zeznania pokrzywdzonego i jego oświadczenie (k. 1473, 1650, 1479), została określona jako wynosząca nie mniej niż 12 000 zł. Pokrzywdzony oszacował wartość skradzionych monet, które nie zostały mu zwrócone na kwotę 12 000 zł (48 monet kolekcjonerskich, na które posiada certyfikaty). Nie szacował wartości zwróconych 138 monet okolicznościowych oraz 4 kolekcjonerskich. Dlatego też Sąd przyjął wartość nie mniej niż 12 000 zł jako określoną przez pokrzywdzonego wartość minimalną. Nie uszła uwadze sądu okoliczność, iż w pojeździe marki V. (...) nie znaleziono wszystkich skradzionych monet. Jednak nie oznacza to, że sprawcy skradli jedynie te monety, które były w pojeździe. Bowiem mogli oni w jakiś sposób nimi dysponować do czasu ich zatrzymania.

Oskarżeni A. S., K. L., R. G. działali w celu przywłaszczenia, co oznacza, że popełnili wszystkie przestępstwa umyślnie i w zamiarze bezpośrednim kierunkowym. Oskarżani mieli bowiem pewność, że dokonują zaboru cudzych rzeczy, przełamywali przy tym zabezpieczenia uniemożliwiające dostanie się do budynku plebanii innych osób. W ocenie Sądu wszystkie włamania były planowane, objęte ich porozumieniem, chociaż miejsce włamania nie było wyraźnie określone. Również przy kradzieży dokumentów stwierdzających tożsamość (dowodu osobistego M. C. i M. K. (2)), ukryciu pozostałych (dowodów rejestracyjnych i prawa jazdy), sprawcom towarzyszył również zamiar zagarnięcia wszystkich rzeczy znajdujących się w saszetkach tj. pieniędzy i dokumentów. Sprawcy zabierając saszetki niewątpliwe sprawdzili ich zawartość, gdyż nie znajdując w nich pieniędzy, niewątpliwie by je pozostawili.

W przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki warunkujące przypisanie oskarżonym winy, tj. skutecznego postawienia zarzutu zachowania sprzecznego z prawem, bowiem oskarżeni są ludźmi dorosłymi i poczytalnym i nie występowały żadne okoliczności ich winę wyłączające. W przypadku K. L., jego zdolność do rozpoznania znaczenia popełnionych przez niego czynów i pokierowania swoim postepowaniem, została ustalona w oparciu o opinie biegłych psychiatrów (k.1597).

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami sądowego wymiaru kary określonymi w art. 53 kk, dążąc głównie do tego, aby zapobiec popełnieniu przez oskarżonych przestępstw w przyszłości. Sąd kierował się również względami oddziaływania społecznego kary. Pod rozwagę poddał stopień szkodliwości społecznej czynu, wyrażający się w zamachu na dobro prawne jakim jest konstytucyjnie chronione prawo własności, działając przy tym z zamiarem bezpośrednim ukierunkowanym na osiągnięcie korzyści majątkowej. Jako istotną okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił rozmiar wyrządzonych szkód, zaś w stosunku do K. L. miał na względzie jego uprzednią wielokrotną karalność (k.1631), a także karalność A. S. (k.1633). Przy wymiarze kary Sąd dokonał również oceny wartości przyznania się oskarżonych do czynów popełnionych dnia 7 maja 2015r., a w przypadku A. S. – jego przyznanie się do wielu przestępstw w toku postępowania przygotowawczego (k.86-87, 166, 199). Sąd podzielił stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 kwietnia 1987r.(sygn.akt. IV KR 94/87), w którym stwierdzono, iż w sytuacji gdy oskarżony sam dostarcza dowody swojej winy (...) to takie przyznanie się należy traktować jako ważką okoliczność łagodzącą. Jest to bowiem zachowanie się oskarżonego, które wskazuje, że osiągnięcie w stosunku do niego celów zapobiegawczych i wychowawczych kary, nie wymaga skazania go na surową karę.

Dokonawszy nie budzących wątpliwości ustaleń w zakresie sprawstwa oskarżonych A. S., K. L., R. G. Sąd wydał wyrok skazujący, w którym wymierzył oskarżonemu A. S. za czyny z pkt I - IX, popełnione w warunkach ciągu przestępstw, karę 3 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę określając liczbę stawek dziennych na 200 ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł. Sąd nie miał wątpliwości, że jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności będzie miała walor zapobiegawczy i wychowawczy w stosunku do oskarżonego. Fakt posiadania na utrzymaniu 3 dzieci oraz zatrudnienia go w zakładzie mechanicznym nie stanowi podstawy do orzeczenia kary łagodniejszej, w tym z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Jednocześnie wysokość orzeczonej grzywny uwzględnia sytuacje majątkową i zarobkową oskarżonego, który z uwagi na pozbawienia wolności, prawdopodobnie nie będzie osiągał żadnych dochodów, jednak kara finansowa w ocenie Sądu przeciwdziała w przyszłości działaniu sprawcy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył A. S. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie spowodowany jego zatrzymaniem i tymczasowym aresztowaniem od dnia 7 maja 2015r. godz.18.20 do dnia 5 sierpnia 2015r. godz. 15.50.

Wobec K. L. Sąd, za czyny z pkt I - IX, popełnione w warunkach ciągu przestępstw, wymierzył mu karę 4 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę określając liczbę stawek dziennych na 250 ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł. Sąd uznał, że wymiar kary jest adekwatny do stopnia winy i stopnia szkodliwości popełnionych przez K. L. przestępstw, a jednocześnie odniesie skutek na gruncie prewencji generalnej. Sąd nie miał wątpliwości, że jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności będzie miała walor zapobiegawczy i wychowawczy w stosunku do oskarżonego K. L., który był wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu, w tym również z użyciem przemocy wobec osoby. Odbywał wcześniej kary pozbawienia wolności, zatem w stosunku do niego ustawodawca nie przewidział możliwości wymierzenia jedynie kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Jednocześnie uznając, iż sprawca działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, stąd dla napiętnowania tego typu zachowań, Sąd wymierzył mu grzywnę w wysokości nie przekraczającej możliwości zarobkowych oskarżonego, w sytuacji, gdyby pozostawał na wolności.

W związku z wprowadzeniem do wykonania innych orzeczonych wobec K. L. kar, Sąd nie zaliczał mu na poczet kary pozbawienia wolności tymczasowego aresztowania.

W stosunku do R. G. Sąd, kierując się dyrektywami z art. 53 kk, za czyny z punktu z pkt II –VI oraz VII i IX, popełnione w warunkach ciągu przestępstw, wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę określając liczbę stawek dziennych na 100 ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł. W ocenie Sądu tak orzeczona kara nie przekroczy stopnia winy oskarżonego R. G., a jednocześnie będzie stanowiła dla oskarżonego wystarczającą dolegliwość i ma możliwość powstrzymania go od popełnienia takich czynów ponownie. Odniesie skutek również na gruncie ogólnie rozumianej prewencji generalnej. Fakt sprawowania opieki nad dziećmi oraz pogorszenie sytuacji finansowej rodziny wskutek wykonywania kary pozbawienia wolności nie może decydować o pozytywnej prognozie w stosunku do sprawcy, której skutkiem byłoby warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej niższym wymiarze. Dobra opinia w pracy (k.1694), rzetelne wykonywanie swoich obowiązków rodzinnych oraz pracowniczych, nie stanowi przeszkody w wymierzeniu kary pozbawienia wolności, która w przypadku oskarżonego R. G. wymierzona została w bardzo niskim rozmiarze, bowiem jest on osobą niekaraną, a ilość przestępstw przypisanych mu jest mniejsza niż u pozostałych współoskarżonych. Jednak nie można tracić z pola widzenia faktu, że oskarżony R. G. świadomie i czynnie uczestniczył w procederze włamań, które były „profesjonalnie” przez wszystkich oskarżonych przygotowane. Fakt, że dołączył on później i nie brał udziału we wszystkich włamaniach uwzględnić można by było jedynie, gdyby oskarżyciel zdecydował się na przypisanie oskarżonym wszystkich włamań, które wynikają z analiz bilingowych. Kara grzywny została orzeczona dla zwiększenia dolegliwości wymierzonej kary pozbawienia wolności i w związku z działaniem sprawcy celem osiągnięcia korzyści majątkowej. R. G. deklarował dochody w wysokości 2000-2500 zł, co pozwoli mu wykonywać pracę, aby do czasu osadzenia go celem odbycia kary, zebrać kwotę niezbędną do uiszczenia grzywny.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego R. G. kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie spowodowany jego zatrzymaniem w dniach 7 maja 2015r. godz.18.20 do dnia 3 lipca 2015r. godz. 15.45.

Uznając, że zasadne jest orzeczenie obowiązku naprawienia szkody w stosunku do pokrzywdzonych, na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd zasądził od oskarżonych A. S. i K. L. kwotę po 3125 zł (po ½ wartości szkody) na rzecz Parafii (...) w H., zaś na rzecz K. N. kwotę po 75 zł.

Ponadto na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonych A. S., R. G. oraz K. L. obowiązek naprawienia ustalonej szkody – każdy po 1/3 wartości, poprzez zapłatę na rzecz: P. S. kwoty po 260 zł, J. T. kwoty po 11 266,60 zł (zaznaczył, że sam pokrył szkody na rzecz parafii k.1563), M. K. (1) kwoty po 290 zł, S. B. kwoty po 400 zł, M. C. kwoty po 1800 zł, M. K. (2) kwoty po 514,30 zł , J. N. kwoty po 53,30 zł.

W stosunku do J. G. (2), szkoda pozostała do naprawienia, po zwrocie monet, stanowi 12 000 zł, stąd orzeczenie obowiązku naprawienia szkody zostało nałożone na każdego oskarżonego w wysokości po 4000zł. Jednocześnie wskutek zwrotu pieniędzy, które należały do parafii w całości, nie objęto tej szkody orzeczeniem z art.46 § 1 kk.

Jeżeli chodzi o szkodę wyrządzoną wskutek włamania w B. to Sąd uwzględnił wniosek o naprawienie szkody złożony przez A. H. (k.1458), poza wydatkiem poniesionym na naprawę komody zabytkowej oraz wymiany zniszczonych drzwi balkonowych. Jednak nie uniknął błędu i całą kwotę 12 300 zł podzielił na 3 oskarżonych mimo, że R. G. został przez Sąd od czynu z pkt VII uniewinniony. Zamysłem Sądu było obciążenie oskarżonych A. S. i K. L. kwotą po 61500 zł tytułem naprawienia szkody w B..

Sąd w oparciu o dyspozycję art. 624 § 1 kpk zwolnił wszystkich oskarżonych od opłaty, zaś na podstawie art. 627 kpk obciążył A. S. i K. L. kwotą po 2500 zł tytułem częściowego zwrotu wydatków, zaś R. G. kwotą 2000 zł. Na w/w kwotę składają się opłaty za dane o karalności, ryczałt za doręczenia, koszty przechowania przedmiotów oraz koszty przejazdu świadków, koszty wydanych w sprawie opinii. Z samego postępowania przygotowawczego wydatki poniesione w sprawie wynoszą 14 908,13 zł (k.139).

Ponadto Sąd uniewinnił R. G. od popełnienia zarzucanego mu w pkt VII czynu tj. przestępstwa wyczerpującego ustawowe znamiona art. 279 § 1 kk.

Z ustaleń Sądu wynika w dniu 15 kwietnia 2015 r. w miejscowości B., gmina S., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu A. S. i K. L., po uprzednim wyłamaniu skrzydła okiennego, dostali się do wnętrza plebanii skąd zabrali w celu przywłaszczenia pieniądze w łącznej kwocie 12 000 zł oraz saszetkę o wartości 300 zł na szkodę A. H., czym wyczerpali ustawowe znamiona przestępstwa z art. 279 § 1 kk.

Jak już zostało wyżej przedstawione, dowodami świadczącymi o włamaniu w B. są zeznania pokrzywdzonego A. H. oraz materiał nieosobowy w postaci protokołu oględzin (k.1140-1144), materiału poglądowego (k.114), protokołu zatrzymania rzeczy (k.1154-1156). Natomiast o sprawstwie K. L. świadczy analiza bilingowa (k.1682v), zaś o sprawstwie A. S.: jego wyjaśnienia (k.86v-87, 166) oraz opinia traseologiczna (k.1112v). Natomiast, poza wyjaśnieniami oskarżonego A. S. wskazującymi, iż R. G. brał udział we włamaniach na plebanie od miesiąca marca-kwietnia 2015r. (k. 86v, 87, 166), brak jest jakichkolwiek dowodów świadczących o obecności R. G. w dniu 15 kwietnia 2015r. w B.. W ocenie Sądu z większym skutkiem można przypisać R. G. współudział w innych włamaniach do plebanii czy mieszkań, których prokurator nie zdecydował się zarzucić oskarżonym, to udziału we włamaniu do plebanii w B., nie sposób mu dowieść.

Wydanie wyroku skazującego wymaga przedstawienia dowodów na poparcie sprawstwa w sposób niebudzący wątpliwości i mogących podlegać pełnej weryfikacji co do swojej prawdziwości. Trafnie ujął to Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 marca 2008 roku w sprawie o sygn. akt III K 484/07 (LEX nr 370249), iż „ Sformułowana w art. 2 § 2 k.p.k. zasada prawdy materialnej wprowadza w procesie karnym wymóg opierania wszelkich rozstrzygnięć na zgodnych z prawdą ustaleniach faktycznych, przez które rozumie się ustalenia udowodnione, czyli takie, gdy w świetle przeprowadzonych dowodów fakt przeciwny dowodzonemu jest niemożliwy lub wysoce nieprawdopodobny. Obowiązek udowodnienia odnosić należy jednak tylko do ustaleń niekorzystnych dla oskarżonego, jako że on sam korzysta z domniemania niewinności (art. 5 § 1 k.p.k.), a niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na jego korzyść (art. 5 § 2 k.p.k.). Ze względu na te zasady wydanie wyroku uniewinniającego jest konieczne zarówno wówczas, gdy wykazano niewinność oskarżonego, jak i wtedy - co chyba częściej ma miejsce - gdy nie udowodniono, że jest on winny popełnienia zarzucanego mu czynu przestępnego”.

Reasumując należy uznać, że przeprowadzone w sprawie w sposób pełny, szeroki i wyczerpujący dowody, ocenione z uwzględnieniem wskazań wiedzy, zasad logiki i doświadczenia życiowego oraz ustalone na ich podstawie fakty, nie pozwoliły na przypisanie oskarżonemu R. G. popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia w pkt VII czynu popełnionego w dniu 15 kwietnia 2015r. w B.. Rozstrzygnięcie o kosztach, w części uniewinniającej, uzasadnia treść art. 632 kpk.

Z tych tez względów orzeczono jak w sentencji wyroku.

VII K 791/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE