Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. IV Ka 958/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla

Sędziowie SO Mariola Urbańska - Trzecka - sprawozdawca

SO Adam Sygit

Protokolant st. sekr. sądowy Aleksandra Deja - Lis

przy udziale Pauliny Błaszczyńskiej- prokuratora Prokuratury Rejonowej Bydgoszcz- Północ del. do Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013 roku

sprawy M. W.

oskarżonego z art. 291§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 27 lutego 2013 roku sygn. akt XVI K 1189/12

uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 45 § 1 kw w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 kpw postępowanie umarza; koszty postępowania w sprawie ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt IV Ka 958/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 27 lutego 2013 roku, sygn. akt XVI K 1189/12 M. W. oskarżony o czyn z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk został uznany za winnego popełnienia wykroczenia z art. 122 § 2 kw popełnionego w okresie od 20 lipca 2009 roku do września 2011 roku, za które na podstawie art. 122 § 2 kw wymierzono mu karę grzywny w wysokości 1.000 złotych.

Wyrok zawiera także rozstrzygnięcie o kosztach postępowania.

Apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony, który zaskarżył wyrok w zakresie orzeczenia o karze, kwestionując wysokość wymierzonej kary grzywny z uwagi na jego trudną sytuację materialną. Wniósł o obniżenie kary grzywny do kwoty 300 złotych.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

Wniesiona apelacja, po przywróceniu terminu do jej wniesienia, wywołując postępowanie odwoławcze skutkowała koniecznością takiego rozstrzygnięcia, jakie zawarto części dyspozytywnej niniejszego wyroku.

Przede wszystkim stwierdzić jednak należy, że w ocenie sądu odwoławczego - sąd pierwszej instancji w sposób należyty przeprowadził postępowanie dowodowe, po czym poczynił trafne ustalenia faktyczne, w zakresie określonym w części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku, po przeprowadzeniu analizy i oceny całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie dochodząc do słusznego wniosku, że materiał zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że M. W. dopuścił się ostatecznie przypisanego mu wykroczenia. Sąd zgodnie z przepisami procedury karnej ujawnił pełny materiał dowodowy niezbędny do ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia o przedmiocie procesu, opierając wyrok na kompletnym materiale. Lektura uzasadnienia wskazuje, że sąd dokonał zgodnej z wymogami i zasadami procesowymi, wszechstronnej i rzetelnej analizy i oceny całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, stosownie do wskazania zawartego w art. 4 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.w. uwzględnił zarówno dowody przemawiające na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, nie przekraczając przy tym zasady swobodnej ich oceny, z których to wyprowadził prawidłowe wnioski co do winy, które to wnioski odpowiadają zasadom logicznego rozumowania oraz wskazaniom wiedzy i doświadczenia życiowego, zgodnie z treścią art. 7 k.p.k. w zw. z art. 8.k.p.w.

W związku z tym uznać należy, iż proces wyrokowania w przedmiotowej sprawie w pełni odpowiada przepisom procedury karnej, a przedstawiona analiza i ocena dowodów, argumentacja na jej poparcie nie może budzić zastrzeżeń co do ich poprawności z punktu widzenia zasad wymaganych treścią art. 7 kpk w zw. z art. 8 k.p.w.

Zaskarżony wyrok podlegał jednak uchyleniu, zaś postępowanie należało umorzyć z uwagi na przedawnienie karalności wykroczenia zarzucanego M. W.. Stosownie bowiem do treści przepisu art. 45 § 1 k.w. karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, a jeżeli w tym czasie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem dwóch lat od popełnienia czynu.

Na gruncie niniejszej sprawy, termin przedawnienia przypisanego oskarżonemu wykroczenia (w jakim uznano jego winę, i w jakim wyrok ów zaskarżono) upłynął w trakcie trwania postępowania instancyjnego, a mianowicie z końcem września 2013r.

Taki stan rzeczy spowodował, że zaistniała ujemna przesłanka procesowa, która uniemożliwiała dalsze procedowanie w sprawie i - stosownie do treści przepisów art. 5 § 1 pkt 4 k.p.w. oraz art. 45 § 1 k.w. - implikowała konieczność uchylenia zaskarżonego orzeczenia sądu pierwszej instancji i umorzenia przedmiotowego postępowania z powodu przedawnienia karalności przedmiotowego wykroczenia.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania podyktowane było treścią przepisów art. 118 § 2 k.p.w.

IV Ka 958/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE