Sygn. akt: IV Kz 1036/13
Dnia 2 grudnia 2013 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu w IV Wydziale Karnym- Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący: SSO Dorota Kropiewnicka (spr.)
Sędziowie: SSO Agata Regulska
SSO Alojzy Zawadzki
Protokolant: Aneta Malewska
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Bogdana Myrny
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 2 grudnia 2013 r.
w sprawie skazanej M. T.
zażalenia skazanej z dnia 10 października 2013 r.
na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Śródmieścia
z dnia 27 września 2013 r., sygn. akt: II K 688/11
w przedmiocie ustalenia wysokości kosztów procesu
na podstawie art. 437 § 1 kpk
p o s t a n o w i ł:
I. zażalenia nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy;
II. zwolnić skazaną M. T. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
Postanowieniem z dnia 27 września 2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Śródmieścia ustalił wysokość obciążających skazaną kosztów sądowych na kwotę 6 686,07 zł.
Powyższe postanowienie zaskarżyła skazana, która wskazała, że jej trudna sytuacja osobista oraz materialna uniemożliwiają jej poniesienie zasądzonych przez Sąd I instancji kosztów procesu.
Wskazując na powyższe, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie skazanej było bezzasadne.
Podniesiona przez skazaną argumentacja nie była właściwa dla zażalenia na postanowienie w przedmiocie ustalenia wysokości kosztów procesu. Na tym etapie postępowania skazana mogła kwestionować wyłącznie sposób obliczenia przez Sąd I instancji wysokości owych kosztów. Zarzutów takich w zażaleniu jednak nie zawarto. Wnosić z tego należy, że skazana nie polemizuje ze sposobem obliczenia wysokości kosztów procesu, a jedynie powołuje się na swoją trudną sytuację osobistą oraz materialną i przez to uznaje zaskarżone postanowienie za „krzywdzące”. Wskazana argumentacja nie może jednak stanowić podstawy do zmiany lub uchylenia zaskarżonego postanowienia. Może ona co najwyżej uzasadniać wniosek o rozłożenie zasądzonych kosztów na miesięczne raty, ewentualnie o ich umorzenie, o co skazana może wnioskować jednak dopiero w toku postępowania wykonawczego, w oparciu o właściwe normy Kodeksu karnego wykonawczego (art. 206 § 2 kkw).
Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy zażalenia skazanej nie uwzględnił i zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.