Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Załęska

Protokolant: sekr. sąd. Ewelina Kubiczak- Kleśta

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 24 października 2013 r. w Sieradzu

odwołania H. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 28.03.2013 r. Nr (...)

w sprawie H. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje H. P. prawo do emerytury od dnia 11 lutego 2013 roku.

Sygn. akt IV U 732/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.03.2013r. ( (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił H. P. prawa do emerytury na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) w związku z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

W odwołaniu od powyższej decyzji w/w podnosił, że w latach 1968 – 1971 odbywał praktyki zawodowe w odlewni, kuźni, spawalni. Wskazywał, że w pracy zawodowej zawsze był zatrudniony jako maszynista sprzętu ciężkiego, w tym również podczas odbywania służby wojskowej.

W odpowiedzi organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wskazując, że na wymagane 15 lat pracy w szczególnych warunkach, odwołujący udowodnił 14 lat, 11 miesięcy i 25 dni. Organ rentowy odmówił zaliczenia do pracy w szczególnych warunkach okresu odbywania służby wojskowej wywodząc, że okres ten podlega zaliczeniu jedynie wówczas, gdy pracownik podejmuje pracę w ciągu 30 dni u pracodawcy, który zatrudniał go w dniu powołania do służby wojskowej.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

H. P., urodzony (...); w dniu 23.06.1971r. ukończył ZSZ.

W okresie od 27.09.1971 – 26.09.1973 odbywał czynną służbę wojskową, a od 27.09.1973 – 26.09.1975 zasadniczą służbę wojskową. Odwołujący uzyskał uprawnienia do obsługi koparki jednonaczyniowej przed rozpoczęciem służby wojskowej. Podczas jej pełnienia w okresie od 25.09.1972 – 26.09.1975, H. P. pracował jako operator koparki gąsienicowej (...) i samobieżnej kołowej produkcji radzieckiej (...), przy kopaniu kąpielisk, stanowisk dla czołgów, marynarzy, na tajnych placówkach (wyjaśnienia wnioskodawcy zawarte na płycie CD – 00:06:19 – 00:12:55 k. 27, okazana na rozprawie książeczka wojskowa k. 26, zaświadczenie k. 3/akta sprawy; zaświadczenie k. 6/akta ZUS).

W dniu 11.02.2013r., H. P. złożył w ZUS wniosek o emeryturę (wniosek/akta ZUS).

Po rozpoznaniu wniosku organ rentowy uznał za udowodnione łącznie 29 lat, 8 miesięcy i 27 dni okresów składkowych i uzupełniających, w tym 14 lat, 11 miesięcy i 25 dni w szczególnych warunkach, tj. od 06.09.1976 – 31.08.1991 (karta przebiegu zatrudnienia k. 14/akta ZUS).

Decyzją z dnia 28.03.2013r., odmówiono H. P. przyznania prawa do emerytury (decyzja k. 15/akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie niespornego materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i w postępowaniu przed organem rentowym.

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie H. P. jest zasadne.

Wobec zaliczenia H. P. przez ZUS do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach 14 lat 11 miesięcy i 25 dni, odwołującemu zabrakło 5 dni do wymaganych 15 lat.

W myśl art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009, Nr 153, poz. 1227 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (ust. 2).

Prawo do emerytury z uwagi na pracę w szczególnych warunkach regulują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Zgodnie z jego §3 i §4 pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury jeżeli łącznie spełnia warunki: mężczyzna jeżeli osiągnął wiek 60 lat, ma wymagany „okres zatrudnienia” 25 lat, w tym przepracował co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Dla celów ustalania uprawnień, o których mowa w ust. 1, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia (art. 32 ust. 2).

Zgodnie z § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia konieczne jest, by praca taka wykonywała była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Ustęp 2 cyt. paragrafu stanowi, że okresy pracy o których mowa w ust. 1 stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie §1 ust. 2 rozporządzenia, lub świadectwie pracy.

Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadzała się do okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej przez odwołującego i jej zaliczenia do okresu pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z uchwałą składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16.10.2013r.,

II UZP 6/13 czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej ( Dz.U. Nr 44, poz. 220) , w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1974r. ) zalicza się – na warunkach wynikających z tego przepisu- do okresu wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym (art. 184 w związku z art. 32 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst Dz.U. z 2009r. , nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Odwołujący odbywał zasadniczą służbę wojskową w okresie od 25.09.1972 – 26.09.1975 , a więc w okresie obowiązywania w/w ustawy z dnia 21 listopada 1967r. , wobec czego okres ten należy uwzględnić do szczególnych warunków zatrudnienia. Nadto podkreślić należy, że wnioskodawca przybył do wojska posiadając już uprawnienia do obsługi koparki , co wynika z adnotacji w książeczce wojskowej oraz w okresie odbywania tej służby wykonywał pracę operatora koparki , co z kolei wynika z zaświadczenia Jednostki Wojskowej z dnia 26.09.1975r. ( k.3) . Była to koparka gąsienicowa (...) i samobieżna kołowa produkcji radzieckiej (...). Zatem H. P. wykonywał prace maszynisty ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych, zgodnie z wykazem A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r., w dział V poz. 3 .

W związku z powyższym w ocenie Sądu są uzasadnione podstawy do uznania , że wnioskodawca spełnił kwestionowany warunek 15 – letniego zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Z tych względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§2 kpc, zmienił zaskarżone decyzje i przyznał H. P. prawo do emerytury od 11.02.2013r.