II K 1038/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Maciej Błaszczyk
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-03-2017
-
Osoba publikująca:Zenon Aleksa
-
Korektor:Zenon Aleksa
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II K 1038/16
WYROK ŁĄCZNY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 13 stycznia 2017 r.
Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym
w składzie:
Przewodniczący: S.S.R. Grzegorz Woźniak
Protokolant: Maciej Błaszczyk
przy udziale Prokurator Kaliny Ciaś-Ważny
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13.01.2017 r.
sprawy przeciwko
K. L. urodz. (...) w W.
syna W. i W. z d. Ś.
skazanego prawomocnie wyrokami Sądu Rejonowego:
1. w Legionowie z dnia 31.05.2011 r., sygn. akt II K 817/10 za czyny:
a) z art. 224 § 2 k.k. popełniony w dniu 8.06.2004 r. na karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności,
b) z art. 226 § 1 k.k. popełniony w dniu 8.06.2004 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,
c) z art. 190 § 1 k.k. popełniony w dniu 8.06.2004 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,
karę łączną 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat próby oraz 30 (trzydzieści) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) złotych, z zaliczeniem okresu pozbawienia wolności od dnia 27.07.2010 r. do dnia 8.08.2010 r., przy czym skazany uiścił pozostałą część grzywny dnia 12.08.2011 r.
2. w Legionowie z dnia 13.12.2011 r., sygn. akt II K 1125/10 za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k., popełnione w okresie od dnia 24.12.2003 r. do dnia 30.11.2006 r., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na okres 5 (pięciu) lat próby
orzeka
I. Na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 85 § 1 k.k. umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego.
II. Na podstawie art. 619 § 1 k.p.k. oraz art. 29 ust. 1 Ustawy prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej (...) kwotę 354 (trzysta pięćdziesiąt cztery) złote i 24 (dwadzieścia cztery) grosze tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
III. Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. koszty sądowe przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.
Sygn. akt II K 1038/16
UZASADNIENIE WYROKU ŁĄCZNEGO
z dnia 13 stycznia 2017 r.
Sąd, na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy, ustalił następujący stan faktyczny:
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2016 r., sygn. akt II K 54/16 Sąd Okręgowy w Płocku stwierdził, że Sąd Rejonowy w Legionowie był właściwy do wydania wyroku łącznego w przedmiocie połączenia wobec skazanego K. L. wyroków Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 31.05.2011 r., sygn. akt II K 817/10 i Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 13.12.2011 r., sygn. akt II K 1125/10. Rozpatrując kwestię połączenia tych wyroków zgodnie z tak określoną właściwością funkcjonalną, tutejszy Sąd ustalił, że K. L. był prawomocnie skazany wyrokami:
1. Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 31.05.2011 r., sygn. akt II K 817/10 za czyny:
a) z art. 224 § 2 k.k. popełniony w dniu 8.06.2004 r. na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności,
b) z art. 226 § 1 k.k. popełniony w dniu 8.06.2004 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,
c) z art. 190 § 1 k.k. popełniony w dniu 8.06.2004 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,
karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz 30 stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na 10 złotych, z zaliczeniem okresu pozbawienia wolności od dnia 27.07.2010 r. do dnia 8.08.2010 r., przy czym skazany uiścił pozostałą część grzywny dnia 12.08.2011 r.
2. w Legionowie z dnia 13.12.2011 r., sygn. akt II K 1125/10 za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k., popełnione w okresie od dnia 24.12.2003 r. do dnia 30.11.2006 r., na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem na okres 5 lat próby.
Dowód:
- postanowienie (k.99-102),
- dane o karalności (k.163),
- wyrok w sprawie II K 817/10 (k.335-337),
- wyrok w sprawie II K 1125/10 (k.306).
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wymieniony na k.168 został sporządzony przez powołane do tego osoby, poszczególne dowody nie były kwestionowane przez strony, zostały sporządzone obiektywnie i bezstronnie. Na podstawie tego materiału dowodowego został ustalony stan faktyczny i okoliczności istotne do stwierdzenia możliwości połączenia wyroków.
Sąd zważył, co następuje:
Na wstępie należy zauważyć, że przekazanie sprawy do rozpoznania nastąpiło na skutek stwierdzenia przez Sąd Okręgowy w Płocku istnienia przesłanek do wydania wyroku łącznego obejmującego kary wymierzone w dwóch wyżej wymienionych wyrokach (k.99-102). Jak stwierdził Sąd Okręgowy w Warszawie postanowieniem z dnia 28.11.2016 r., sygn. akt II IX Ko 393/16, tutejszy Sąd miał badać jedynie możliwości połączenia dwóch wyżej podanych wyroków (k.150). Po dokładnej analizie uznać należy, że skazanie w sprawie II K 817/10 uległo zatarciu z mocy prawa, zgodnie z treścią art. 76 § 1 i 2 k.k. Nastąpiło to w dniu 8.12.2014 r. Stąd skazanie to nie figuruje w karcie karnej (k.163). Brak jest zatem wyroków, które podlegają połączeniu w ramach ustalonej przez Sąd Okręgowy w Płocku właściwości funkcjonalnej.
Na rzecz obrońcy z urzędu Sąd przyznał koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Ustalenie wysokości wynagrodzenia nastąpiło na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Sąd przyjął, że obrońca powinien otrzymać stawkę maksymalną (czyli 240 złotych), do kwoty tej doliczył 20 % stawki minimalnej za udział w poprzednim posiedzeniu. Do uzyskanej kwoty 288 złotych doliczono stawkę 23 % podatku od towarów i usług, co stanowi kwotę wskazaną w punkcie II wyroku.
O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z przepisem podanym w punkcie III wyroku.