Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2016 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Bankowi (...) S.A. w W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

orzeka:

I.  oddala powództwo w całości;

II.  nieuiszczoną przez powódkę w części opłatę od pozwu przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IC 360/15

UZASADNIENIE

9 kwietnia 2015 roku powódka J. K. (poprzednio J. L.) wniosła pozew przeciwko (...) Bank (...) S.A. w W.. W pozwie powódka wniosła o pozbawienie w całości wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego wystawionego przez (...) BANK (...) S.A. przeciwko J. L. w dniu 16 września 2013 roku na kwotę 300.522,53 euro, który został zaopatrzony w klauzulę wykonalności na podstawie postanowienia referendarza sądowego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie Wydział I Cywilny z dnia 31 października 2013 roku, sygn. akt I Co 2998/13. Ponadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powódka zarzuciła pozwanemu, iż postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności zapadło z naruszeniem art. 96 ust. 2 oraz art. 97 i 98 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.) w zakresie treści tytułu egzekucyjnego. Ponadto powódka wskazała, iż zawiadomienie o wszczęciu egzekucji zostało doręczone dłużnikowi na inny adres niż miejsce zamieszkania oraz inny niż w tytule egzekucyjnym. Zakwestionowała ponadto istnienie wierzytelności jako podstawę wystąpienia przez pozwanego o bankowy tytuł egzekucyjny (BTE). W końcu powódka zakwestionowała umowę kredytu gotówkowego, wskazując iż jest ona nieważna wobec naruszenia zasad reprezentacji pozwanego banku /pozew k. 2-7/.

Pozwany w dniu 22 czerwca 2016 roku wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany zakwestionował żądanie pozwu i zaprzeczył wszelkim twierdzeniom powódki /protokół rozprawy k. 163/.

W dalszym toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie /protokół rozprawy k. 163/.

Sąd Okręgowy w Warszawie ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 lipca 2007 roku J. K. (poprzednio J. L.) zawarła z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. (poprzednikiem prawnym pozwanego Banku (...) S.A. w W.) umowę kredytu gotówkowego Nr (...), na podstawie której Bank przyznał powódce kredyt w wysokości 300.000 EUR na 180 miesięcy z przeznaczeniem na zakup nieruchomości we Francji. Jednocześnie w tym samym dniu tj. 26 lipca 2007 roku powódka złożyła oświadczenie, iż w zakresie jej zobowiązań wynikających z zawartej z pozwanym Bankiem umowy oraz z tytułu prawnych zabezpieczeń wierzytelności Banku wynikającej z udzielonego przez Bank kredytu na mocy Umowy, poddaje się egzekucji w trybie art. 97 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz.U. z 2002 r. Nr 72. Poz. 665, z późn zm.). Oświadczenie powódki upoważniało Bank do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego do kwoty zadłużenia dłużnika wobec Banku, ale nie wyższej niż 450.000 euro oraz do wystąpienia o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu w terminie do dnia 05 czerwca 2025 roku / dowody: umowa k.35-36, oświadczenie o poddaniu się egzekucji k. 34/.

Wobec trudności ze spłatą zawartego kredytu pismem z dnia 30 kwietnia 2012 roku powódka zwróciła się do Banku o zakreślenie ram czasowych dla zawarcia ugody, mającej na celu spłatę zaciągniętego kredytu / dowód: pismo k. 21/.

J. K. zaprzestała spłaty kredytu, zaś (...) Bank (...) S.A. działając w oparciu o art. 75 ustawy Prawo bankowe pismem z dnia 31 sierpnia 2012 roku wypowiedział powódce umowę z dnia 26 lipca 2007 roku i wezwał ją do spłaty zadłużenia w wysokości: 224.615,50 zł EUR tytułem niewymagalnej należności głównej, 17.959,71 EUR tytułem wymagalnej należności głównej, 9.114,35 EUR tytułem wymagalnych odsetek umownych, 1.727,84 EUR tytułem wymagalnych odsetek karnych / dowód: wypowiedzenie umowy k. 37/.

Powódka korespondowała z Bankiem w sprawie zawarcia ugody dotyczącej spłaty zadłużenia / dowód: pismo k. 22/.

Wobec zaprzestania przez J. K. spłaty zaciągniętego kredytu (...) Bank (...) S.A. wystawił w dniu 16 września 2013 roku bankowy tytuł egzekucyjny, któremu Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie postanowieniem z dnia 31 października 2013 roku w sprawie I Co 298/13 nadał klauzulę wykonalności / dowód: bankowy tytuł egzekucyjny k. 8/.

W dniu 26 czerwca 2009 roku F. Bank połączył się z (...) Bankiem S.A. i został przekształcony w (...) Bank (...) S.A. w W.. Z kolei uchwałą Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Banku (...) Spółki Akcyjnej z dnia 25 lutego 2015 roku doszło połączenia Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. z (...) Bankiem (...) S.A. w W.. Po połączeniu bank funkcjonuje pod nazwą Bank (...) S.A z siedzibą w W. /dowody: KRS k. 164, KRS k. 176/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów, które przez żadną ze stron nie były kwestionowane pod względem autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Sąd nie znalazł podstaw, by z urzędu zakwestionować te dowody. Przydał im zatem walor wiarygodności i uczynił podstawą faktyczną rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powódka J. K. swoje roszczenie wywodzi z instytucji powództwa przeciwegzekucyjnego, którego celem jest wzruszenie tytułu wykonawczego. Z treści pism procesowych, wynika, że podstawą żądania jest treść art. 840 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.

Zgodnie z treścią art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym nie będącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście. W stosunku do tych tytułów dopuszczalne jest zaprzeczenie zdarzeń zaszłych tylko po ich wydaniu. Przepis art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. również odnosi się do zdarzeń, które nastąpiły po powstaniu tytułu egzekucyjnego, a wypadku orzeczenia sądowego po zamknięciu rozprawy, wskutek których zobowiązanie wygasło albo powodują one niemożność egzekwowania świadczenia.

Podnoszone przez powódkę zarzuty nie mieszczą się w katalogu okoliczności określonych w art. 840 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c., lecz dotyczą zdarzeń zaistniałych przed wydaniem tytułu egzekucyjnego.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do tego, że powódka zakwestionowała istnienie zdarzeń będących podstawą wydania klauzuli wykonalności, stwierdzić należy, że nie zostało to przez stronę powodową wykazane.

Po pierwsze powódka podnosiła, iż w zawiadomienie o wszczęciu egzekucji zostało doręczone jej na inny adres niż miejsce zamieszkania i inny niż w tytule wykonawczym. Powyższa okoliczność nie została w żaden sposób przez powódkę wykazana i nie może stanowić skutecznego zarzutu w postępowaniu przeciwegzekucyjnym.

Po drugie powódka zakwestionowała zawarcie przez nią z pozwanym umowy, stanowiącej postawę wydania przeciwko niej bankowego tytułu egzekucyjnego. Podniosła nieważność umowy z uwagi na brak umocowania pełnomocników pozwanego Banku.

Nie wdając się w merytoryczną ocenę podniesionych przez powódkę okoliczności, zważyć należy, iż nie mogą one stanowić skutecznego zarzutu w postępowaniu przeciwegzekucyjnym, gdyż dotyczącą zdarzeń zaistniałych przed wydaniem tytułu wykonawczego, w związku z czym mogły zostać podniesione przez powódkę w zażaleniu na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności. Z okoliczności podnoszonych przez pozwanego, a nie zaprzeczonych przez powódkę wynika, iż powódka nie kwestionowała wierzytelności ani na etapie postępowania przesądowego, ani komorniczego. Powódka jeszcze prze wydaniem BTE korespondowała z pozwanym Bankiem z zamiarem ugodowego załatwienia sporu. Zatem była świadoma konsekwencji wynikających z zawartej przez nią z pozwanym Bankiem umowy kredytu.

Natomiast podnoszenie przez powódkę w toku postępowania o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego okoliczności, które mogły zostać podniesione w toku postępowania w przedmiocie zażalenia na postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności nie mieści się w zakresie okoliczności określonych w art. 840 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. stanowiących postawę powództwa przeciwegzekucyjnego.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż to na powódce spoczywał ciężar udowodnienia przesłanek wynikających z dyspozycji art.840 k.p.c. Wskazać należy, że żądanie musi być wykazane uzasadniającymi je faktami, a niespełnienie tego obowiązku naraża stronę na oczywiste konsekwencje w postaci nie wykazania zasadności dochodzonego roszczenia, co miało miejsce w przedmiotowym postępowaniu.

Ponadto powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego wykonalności nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy oznaczonej sygnaturą akt ICo 2298/13 i nie może podważać treści wydanego w tej sprawie postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu. Nie może również prowadzić do ponownego rozważania zasadności wydania Bankowego Tytułu Egzekucyjnego.

Z powyższych względów powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Nieuiszczoną przez powódkę J. K. części opłatę od pozwu Sąd przejął na rachunek Skarbu Państwa w oparciu o z art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (Dz.U. Nr 167 z 2005 roku, poz. 1398 ze zm).