Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 maja 2015 roku powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwoty 5 008,38 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi za okres od dnia 09 lutego 2015 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż w dniu 30 grudnia 2014 roku miała miejsce kolizja, której sprawca był związany umową ubezpieczenia z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z pozwanym (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w S. i w wyniku której to kolizji uszkodzeniu uległ pojazd marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłacił odszkodowanie w wysokości 3 558,68 złotych brutto. Powód nabył od poszkodowanego wierzytelność w związku z dochodzeniem należności z tytułu szkody w pojeździe marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) i nie zgadzając się z wysokością ustalonego odszkodowania, po przeprowadzeniu ponownej kalkulacji naprawy, wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 5 008,38 złotych tytułem pozostałej części należnego odszkodowania.

Postanowieniem z dnia 18 marca 2016 roku wydanym w sprawie o sygn. akt V GC 670/15 Sąd Rejonowy w Dąbrowie Górniczej stwierdził swą niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gdyni.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. wniósł o oddalenie powództwa w całości, podnosząc, że przeprowadził postępowanie likwidacyjne w sposób rzetelny, co skutkowało zapłatą odszkodowania w kwocie 3 558,68 złotych brutto.

Po przekazaniu sprawy Sądowi Rejonowemu w Gdyni jako właściwemu miejscowo, pismem z datą w nagłówku „dnia 16 stycznia 2017 roku” (data prezentaty: 2017-01-24, k. 107 akt) pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. złożył oświadczenie o uznaniu powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 grudnia 2014 roku doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do D. D..

Sprawca tego zdarzenia związany był umową ubezpieczenia z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w S..

W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. wypłaciła odszkodowanie w kwocie 3 558,68 złotych brutto.

niesporne

W dniu 09 marca 2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. zawarł z D. D. (poszkodowanym) umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której nabył od niego wierzytelność przysługującą mu w stosunku do (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. w związku z dochodzeniem należności z tytułu szkody w pojeździe marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

niesporne, a nadto: umowa cesji – k. 22 akt

W wyniku ponownie sporządzonej kalkulacji naprawy pojazdu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) ustalono koszt naprawy uszkodzeń powstałych w tym pojeździe w związku ze zdarzeniem z dnia 30 grudnia 2014 roku na kwotę 8 567,06 złotych.

niesporne, a nadto: kalkulacja naprawy – k. 11-21 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których prawdziwość nie była przez nie kwestionowana i które nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach sprawy nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 03 marca 2017 roku Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka D. D. oraz wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego, uznając przeprowadzenie tych dowodów za zbędne w świetle oświadczenia pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. o uznaniu powództwa w całości.

Zasada odpowiedzialności pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. z tytułu przedmiotowej szkody jest uregulowana w treści art. 822 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Źródłem odpowiedzialności sprawcy jest z kolei treść art. 436 § 2 k.c., który stanowi, iż w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody, wymienione w art. 435 k.c. osoby mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych, czyli na statuowanej przez treść art. 415 k.c. zasadzie winy. W ramach obowiązkowego ubezpieczenia komunikacyjnego ubezpieczyciel zobowiązuje się do wypłaty odszkodowania, jakie sprawca szkody komunikacyjnej zobowiązany jest zapłacić poszkodowanemu. Odpowiedzialność ubezpieczyciela wobec poszkodowanego jest więc rozpatrywana w kategoriach odpowiedzialności deliktowej, a jej zakres zależy od zakresu odpowiedzialności sprawcy szkody. Podstawowe znaczenie zaś dla ustalenia wysokości szkody, a tym samym zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego, ma przepis art. 361 § 2 k.c. ustanawiający zasadę pełnej kompensacji szkody oraz przepis art. 363 § 1 k.c., zgodnie z którym naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru dokonanego przez poszkodowanego, poprzez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej bądź przywrócenie stanu poprzedniego.

W niniejszej sprawie pismem z datą w nagłówku „dnia 16 stycznia 2017 roku” (data prezentaty: 2017-01-24, k. 107 akt) pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. uznał powództwo w całości.

Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba, że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

A zatem pozwany składając oświadczenie o uznaniu powództwa, wyraża zgodę na wydanie wyroku zgodnego z żądaniem powoda (w zakresie uznanego powództwa) potwierdzając tym samym okoliczności faktyczne powołane przez powoda na uzasadnienie zgłoszonego żądania. Związanie uznaniem powództwa obliguje zaś Sąd do zaniechania przeprowadzenia postępowania dowodowego i wydania wyroku na skutek uznania powództwa.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 822 k.c. w zw. z art. 213 § 2 k.p.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. w punkcie I wyroku z dnia 03 marca 2017 roku zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. kwotę 5 008,38 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 09 lutego 2015 roku do dnia zapłaty i w tym zakresie na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności (punkt III wyroku).

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie II wyroku zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. zasądzając od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. jako strony przegrywającej niniejszy proces na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w D. kwotę 1 468 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się kwoty: 251 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, 1 200 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (na podstawie § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 490) oraz 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 13 marca 2017 roku