Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 listopada 2015 r. , po rozpoznaniu wniosku z dnia 19 maja 2015r. i w związku z wniesioną skargą na bezczynność organu rentowego , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił R. Z. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy , gdyż Lekarz Orzecznik ZUS, orzeczeniem z dnia 8 października 2015r. , uznał wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy do dnia 31.10.2016r. , stwierdzając ,że daty powstania niezdolności do pracy nie da się ustalić . Wobec wniesienia przez wnioskodawczynię sprzeciwu. , Komisja Lekarska , orzeczeniem z dnia 29 października 2015r. , uznała wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy do dnia 31.10.2016r. , stwierdzając ,że daty powstania częściowej niezdolności do pracy nie da się ustalić. ZUS odmówił prawa do renty , z uwagi na to, że za datę powstania niezdolności do pracy, została uznana data złożenia wniosku o świadczenie ,a , tak określona niezdolność do pracy, powstała po upływie 18 miesięcy od ustania pobierania zasiłku chorobowego z dniem 3.09.2013r.

( decyzja k. 34 akt ZUS).

Odwołanie od decyzji organu rentowego wniosła R. Z. (1) w dniu 4 grudnia 2015r., podnosząc nadal utrzymujący się zły stan zdrowia , wnosząc o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego neurochirurga, oraz dopuszczenie dowodu z dokumentów związanych z procesem leczenia, załączając do odwołania, kserokopię dokumentacji medycznej, wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy

(odwołanie k. 2-4 , dokumentacja załączona do odwołania k. 5-54) .

Organ rentowy, w odpowiedzi na odwołanie, która wpłynęła do Sądu w dniu 17 grudnia 2015r. , wniósł o oddalenie odwołania

( odpowiedź na odwołanie k. 55).

W dniu 18 listopada 2015r. R. Z. (1) wniosła skargę na bezczynność organu rentowego , wnosząc o wydanie decyzji w przedmiocie , złożonego w dniu 19 maja 2015r. wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz stwierdzenie bezczynności organu rentowego.

(skarga k. 2 – akta sprawy VIII U 3245/15 )

W odpowiedzi na skargę , która wpłynęła do Sądu w dniu 16 grudnia 2015r. , organ rentowy wniósł o oddalenie skargi, z uwagi na to, że , żądanie, zawarte w skardze, zostało rozpoznane decyzją ZUS z dnia 24.11.2015r.

(odpowiedzi na skargę k. 6 akt ZUS)

Zarządzeniem z dnia 28 grudnia 2015r., sędzia referent połączył obie sprawy, celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia .

(zarządzenie k. 7 akt sprawy VIII U 3245/15)

Pismem z dnia 6 lutego 2017r. , wnioskodawczyni wniosła o zasądzenie na jej rzecz od organu rentowego, kwoty 94 993,26 zł. tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia z odsetkami z tytułu opóźnienia w wypłacie .

(pismo wnioskodawczyni k. 273)

Na rozprawie w dniu 8 lutego 2017r., poprzedzającej wydanie orzeczenia , wnioskodawczyni poparła odwołanie i skargę, wniosła o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 stycznia 2015r. na pięć lat , potwierdziła , że otrzymała decyzję z dnia 15.12.2016r.

Pełnomocnik ZUS wniósł do umorzenie postępowania w sprawie, a odnośnie do żądania zasądzenia kwot odszkodowania i zadośćuczynienia – o przekazanie roszczeń do Wydziału Cywilnego Sądu Okręgowego w Łodzi .

(e-protokół rozprawy z dnia 8.02.2017r. płyta CD k. 289)

Rozpatrując odwołanie i skargę , Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

R. Z. (1) urodziła się (...) Ma wykształcenie średnie , ukończyła technikum ekonomiczne . Z zawodu jest technikiem ekonomistą . Pracowała jako ekonomista, księgowa . Od marca 2013r. - nie pracuje . Posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawno ści do dnia 30.06.2018r . z przyczyny niepełnosprawności 10-N 5R

( okoliczności bezsporne, kserokopia orzeczenia z dnia 7.08.2016r. o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności k. 102 )

W okresie od 2 września 2011r. do 1 marca 2012r. wnioskodawczyni przebywała na zwolnieniu lekarskim [ 182 dni] , w okresie od 2 marca 2012r. do 24 lutego 2013r. wnioskodawczyni pobierała świadczenie rehabilitacyjne .

(okoliczność bezsporna)

W dniu 15 stycznia 2013r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

(wniosek k. 1 akt ZUS)

Decyzją z dnia 26 lutego 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił R. Z. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy ( decyzja k. 41 akt ZUS).

W dniu 25 marca 2013r. wnioskodawczyni złożyła odwołanie , które zostało potraktowane w trybie art. 477 ze zn. 9 & 2 ze zn. 1 k.p.c i wnioskodawczyni została ponownie skierowana do lekarza orzecznika ZUS.

(okoliczności bezsporne)

Decyzją z dnia 25 lipca 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił R. Z. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy , z uwagi na orzeczenie Komisji Lekarskiej .

( decyzja k. 88/89 akt ZUS).

Wnioskodawczyni złożyła odwołanie do Sądu Okręgowego w Łodzi , za pośrednictwem organu rentowego.

Wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2015r. Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie VIII U 3694/13 zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 25 lutego 2013r. [ po sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej – postanowieniem z dnia 11 maja 2015 r.] do dnia 31 grudnia 2014r.

Organ rentowy wniósł apelację od tego wyroku w dniu 2 czerwca 2015r.

(apelacja k. 380 akt sprawy VIII U 3694/13).

W dniu 17 sierpnia 2015r. Sąd Apelacyjny w Łodzi w sprawie w postępowaniu – apelacyjnym III AUa 1217/15 wydał postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy .

(postanowienie z dnia 17.08.2015r. k. 366 akt sprawy VIII U 3694/13-III AUa 1217/15)

Badanie wnioskodawczyni przez biegłego z zakresu medycyny pracy, wykonane zostało w dniu 25.08.2015r. , a opinia została wydana w dniu 2.09.2015r.

(opinia biegłego z zakresu medycyny pracy k. 371 akt VIII 3694/13 – III AUa 1217/15

Biegły neurochirurg R. U. – sporządził opinię dla Sądu Apelacyjnego w dniu 8 czerwca 2016r.

Wyrokiem z dnia 11 października 2016r. Sąd Apelacyjny w Łodzi w sprawie III AUa 1219/15 oddalił apelację organu rentowego.

( opinia biegłego neurochirurga k. 444-446, wyrok Sądu Apelacyjnego k. 478 – z uzasadnieniem k. 484- 493 - akta sprawy VIII 3694/13 - III AUa 1219/15 - załączone do akt przedmiotowej sprawy)

W dniu 19 maja 2015r . wnioskodawczyni złożyła kolejny wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy .

(wniosek o rentę k. 1-4 akt ZUS)

W dniu 9 czerwca 2015r. wnioskodawczyni otrzymała z ZUS I Odział; w Ł. pismo z dnia 3.06.2015r. informujące o przesunięciu terminu skierowania sprawy do lekarza orzecznika ZUS

( pismo z dnia 3.06.2015r. – akta ZUS)

Lekarz Orzecznik ZUS, orzeczeniem z dnia 8 października 2015r. , uznał wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy do dnia 31.10.2016r. , stwierdzając ,że daty powstania niezdolności do pracy nie da się ustalić. Podstawą orzeczenia było rozpoznanie wielopoziomowych zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa, podejrzenie mielopatii szyjnej i zespołu (...)-ego, zespół rowka nerwu łokciowego lewego , niewielkiego stopnia.

(orzeczenie lekarza orzecznika z 8.10.2015r. k. 30 akt z dokumentacją medyczną ZUS)

W dniu 13 października 2015r. wnioskodawczyni wniosła sprzeciw do tego orzeczenia.

(sprzeciw k. 32 akt ZUS – część medyczna)

Komisja Lekarska , orzeczeniem z dnia 29 października 2015r. , uznała wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy do dnia 31.10.2016r. , stwierdzając , że daty powstania częściowej niezdolności do pracy nie da się ustalić. Podstawą orzeczenia było rozpoznanie wielopoziomowych zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa, podejrzenie mielopatii szyjnej i zespołu (...)-ego, zespół rowka nerwu łokciowego lewego , niewielkiego stopnia.

(orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 29.10.2015r. k. 39 akt ZUS – część medyczna)

W dniu 18 listopada 2015r. R. Z. (1) wniosła skargę na bezczynność organu rentowego , wnosząc o wydanie decyzji w przedmiocie , złożonego w dniu 19 maja 2015r., wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz stwierdzenie bezczynności organu rentowego.

(skarga k. 2 – akta sprawy VIII U 3245/15 )

Zaskarżoną decyzją z dnia 24 listopada 2015 r. , po rozpoznaniu wniosku z dnia 19 maja 2015r., i , w związku z wniesioną skargą na bezczynność organu rentowego , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił R. Z. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy , gdyż Lekarz Orzecznik ZUS, orzeczeniem z dnia 8 października 2015r. , uznał wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy do dnia 31.10.2016r. , stwierdzając ,że daty powstania niezdolności do pracy nie da się ustalić . Wobec wniesienia przez wnioskodawczynię sprzeciwu , Komisja Lekarska , orzeczeniem z dnia 29 października 2015r. , uznała wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy do dnia 31.10.2016r. , stwierdzając , że daty powstania częściowej niezdolności do pracy nie da się ustalić. ZUS odmówił prawa do renty , z uwagi na to, że za datę powstania niezdolności do pracy, została uznana data złożenia wniosku o świadczenie ,a , tak określona niezdolność do pracy, powstała po upływie 18 miesięcy od ustania pobierania zasiłku chorobowego z dniem 3.09.2013r.

( decyzja k. 34 akt ZUS).

Postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2016r. Sąd Okręgowy w Łodzi zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art. 177 & 1 pkt 1 k.p.c - do czasu zakończenia postępowania , toczącego się przed Sądem Apelacyjnym w Łodzi w sprawie III AUa 1219/15

(postanowienie k. 227 )

Wnioskodawczyni złożyła zażalenie na to postanowienie .

Postanowieniem z dnia 19 września 2016 roku Sąd Apelacyjny w Łodzi w sprawie AUz 160/16 oddalił zażalenie wnioskodawczyni .

(postanowienie Sądu Apelacyjnego z uzasadnieniem k. 245- 248)

W dniu 28 grudnia 2016r. ZUS złożył wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania w sprawie i umorzenie postępowania na podstawie art. 180 & 1 pkt 4 k.p.c ze względu na to, ze , mając na uwadze oddalenie apelacji organu rentowego , wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 22.04.2015r. stał się prawomocny i ZUS, wykonując ten wyk , decyzją z dnia 7.12.2016r. przyznał wnioskodawczyni prawo do renety z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 25.02.2013r. do 31.12.2014r., tym samym ustała przyczyna odmowy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazana w zaskarżonej decyzji ZUS z dnia 24.11.2015r. A, kolejną decyzją, z dnia 13.12.2016r., ZUS zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 24.11.2015r. i przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 19.05.2015r. tj. od miesiąca złożenia wniosku o świadczenie - do dnia 31.10.2016r. , zgodnie z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 29.10.2015r.

(wniosek organu rentowego k. 257)

Wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania w sprawie, w dniu 15.11.2016r. złożyła także wnioskodawczyni

(wniosek R. Z. k. 255 )

Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2016r. Sąd Okręgowy w Łodzi podjął zawieszone postepowanie w sprawie .

(postanowienie k. 266)

Decyzją z dnia 7 grudnia 2016r. przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 25.02.2013r. do 31.12.2014r.

(decyzja z dn. 7.12.2016r. akta ZUS)

Decyzją z dnia 15 grudnia 2016r.ZUS przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 19 maja 2015r. do 31 października 2016r.

(decyzja z dn. 15.12.2016r. akta ZUS)

Sąd Okręgowy przeprowadził postępowanie dowodowe z opinii biegłego neurochirurga, powołanego ze względu na udokumentowane schorzenia wnioskodawczyni . Sąd dopuścił, w charakterze dowodu , kserokopię dokumentacji medycznej , złożonej przez wnioskodawczynię, w trakcie postępowania przed Sądem , która [ dokumentacja , nie wnioskodawczyni] była przedmiotem analizy Sądu i biegłego .

( kserokopia dokumentacji medycznej , złożonej w trakcie postępowania przed Sądem: k. 5-54 , k. 123-213).

Sąd ustalił, że wnioskodawczyni cierpi na zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne odcinka szyjnego znacznego stopnia , zwłaszcza na poziomach od C4 do C6 , z dyskretnym niedowładem lewej kończyny górnej [ wnioskodawczyni jest osobą praworęczną] . Biegły neurochirurg z okręgu Sądu Okręgowego w Poznaniu – dr n. med. R. S. , wydająca opinie w sprawie – zaproponowała uznanie częściowej niezdolności do pracy od października 2015r. do 31.10.2016r. , uznając za początek schorzenia wrzesień 2011r.

(opinia biegłej neurochirurg k. 72)

Decyzją z dnia 13 stycznia 2017r. , na wniosek R. Z. (1) z dnia 3 listopada 2016r. , ZUS przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1.11.2016r. do 30.11.2018r.

(decyzja z dnia 13.01.2017r. w aktach ZUS)

Ustalając stan faktyczny , Sąd Okręgowy oparł się na dokumentacji, zawartej w aktach rentowych , aktach sprawy , także złożonej w trakcie postępowania przed Sądem przez wnioskodawczynię : [ kserokopia dokumentacji medycznej k .. 5- 54, k. 123-217 , zawierającej dokumentację – historii chorób wnioskodawczyni , wyniki badań laboratoryjnych, karty informacyjne ze szpitali ] , opinii biegłych sądowych neurochirurgów, powołanych ze względu na udokumentowane schorzenia wnioskodawczyni : z okręgu Sądu Okręgowego w Poznaniu – dr n. med. R. S. , oraz biegłego R. U. - dowód , złożony w sprawie III AUa 1217/15 przed Sądem Apelacyjnym w Łodzi w dniu 8.06.2016r., dopuszczony – jako dowód w przedmiotowej sprawie , postanowieniem Sąd Okręgowego w Łodzi w niniejszej sprawie, na rozprawie z dnia 8.02.2017r. k. 287 . Biegły neurochirurg R. U. , rozpoznał u wnioskodawczyni zespól bólowy kręgosłupa szyjnego w przebiegu stenozy bezwzględnej kanału kręgowego segmentu C4-C5-C6 z elementami dyskretnej mielopatii na tym poziomie z towarzyszącą dysfunkcją statyczno-dynamiczną , dyskopatię segmentu lędźwiowo-krzyżowego L4-S1 z zespołem bólowym , niewielki naczyniak żylny na pograniczu płata mózgu czołowego i ciemieniowego po stronie prawej . Biegły zawarł w opinii z dnia 8.06.2016r. wniosek o orzeczenie częściowej niezdolności wnioskodawczyni do pracy od daty 25.02.2013r. tj. od daty ustania świadczenia rehabilitacyjnego , natomiast częściowa niezdolność może trwać do maja 2017r. , przy założeniu , że ubezpieczona zgodzi się na zabieg operacyjny w 2016 roku.

(opinia biegłego neurochirurga z dnia 8.06.2016r. , złożona przed Sądem Apelacyjnym w Łodzi w sprawie III AUa 1219/15 k. 444-446 – dowód , dopuszczony , postanowieniem Sądu Okręgowego w Łodzi w niniejszej sprawie , na rozprawie z dnia 8.02.2017r. k. 287)

Wnioskodawczyni , złożyła na rozprawie 8.02.2017r. skierowanie z dnia 3.11.2016r. do szpitala z Poradni Neurochirurgii szpitala im. B. , z datą przyjęcia na 8.03.2016r.

(kserokopia skierowania do szpitala k. 282)

Dla ustalenia stopnia naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni pod kątem zdolności do pracy w spornym okresie od 1.01 do 18.05.2015r. , Sąd oparł się na opinii biegłego neurochirurga R. U., z uwagi na jej wyczerpujący charakter , kompleksowość , znakomite merytoryczne uzasadnienie wniosków orzeczniczych. Tak też opinia została oceniona przez Sad Apelacyjny w Łodzi . Sąd Okręgowy zapoznał się z uwagami, pod adresem opinii biegłej neurochirurg R. S. , przedstawionymi przez wnioskodawczynię w piśmie z dnia 30.05.2016r. [k. 90-91] i uwagami, przedstawionymi przez organ rentowy z w piśmie z dnia 8 .06.2016r. [k. 93] i ,uwzględniając oceny krytyczne, nie oparł się na datach dotyczących powstania – niezdolności do pracy , wskazanych w tej opinii .

Natomiast - mając na uwadze, że Sąd Apelacyjny w Łodzi uznał zawieszenie postępowania w przedmiotowej sprawie za zasadne – do czasu zakończenia postępowania w sprawie III AUa1217/15 , a wyrok z dnia 22.04.2015r. Sądu Okręgowego w Łodzi stał się prawomocny , po wyroku Sądu Apelacyjnego w Lodzi, oddalającymi apelację organu rentowego , właśnie w oparciu o wnioski orzecznicze zawarte w opinii biegłego neurochirurga R. U. , Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie , oparł się na tym , zgromadzonym , w postępowaniu apelacyjnym III AUa 1217/15 , materiale dowodowym, właśnie w celu zapobieżenia przewlekłości postępowania .

Sąd Okręgowy podzielił wniosek orzeczniczy biegłego neurochirurga R. U. odnośnie do daty powstania niezdolności do pracy i , prognozowanego trwania tejże.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni jest częściowo zasadne.

Zgodnie z treścią art. 57 pkt. 1 Ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r. poz. 887) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)jest niezdolny do pracy;

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;16) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Przesłanki, wskazane w cytowanym przepisie - spełnia wnioskodawczyni .

W przedmiotowym stanie faktycznym , spornym problemem – niezdolności do pracy - była – niezdolność wnioskodawczyni do pracy w okresie od 1.01.2015r. do 18.05.2015r. .

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 cyt. Ustawy niezdolna do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu .

Zgodnie z art. 12 ust. 3 częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która, w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. .

Zgodnie z art. 13 ust. 3 cyt. Ustawy okresowa niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według istnieją rokowania odzyskania zdolności do pracy .

Z dokonanych ustaleń wynika, ze wnioskodawczyni , także w okresie od 1.01.2015r. do 18.05.2015r. w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, a stopień naruszenia sprawności organizmu wnioskodawczyni powoduje częściową niezdolność do pracy , naruszenie sprawności wynika z wielopoziomowych zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa, podejrzenie mielopatii szyjnej i zespołu (...)-ego, zespół rowka nerwu łokciowego lewego , niewielkiego stopnia, na które wnioskodawczyni cierpi . Te schorzenia naruszają sprawność organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy , zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, od 25.02. 2013r. Sąd Okręgowy oparł się na opinii biegłego neurochirurga R. U. z dnia 8.06.2016r. , gdyż wnioski orzecznicze , zawarte w tej opinii stanowiły podstawę wydania, w dniu 11 października 2016r. , wyroku przez Sąd Apelacyjny w Łodzi w sprawie III AUa 1217/15 , mocą którego oddalił apelację organu rentowego w sprawie VIII U 3694/13 .

Bezsporne jest sprawie , że wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2015r. Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie VIII U 3694/13 zmienił zaskarżoną decyzję ZUS z dnia 25.07.2013r. i przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 25 lutego 2013r. do dnia 31 grudnia 2014r. Orzeczenie jest prawomocne, po wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi w sprawie III AUa 1217/15..

Bezsporne jest także, że decyzją z dnia 15 grudnia 2016r. ZUS przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 19 maja 2015r. do 31 października 2016r.

Zatem w sporze pozostawał okres od 1 stycznia do 18 maja 2015r.

Jak wynika z opinii biegłego neurochirurga R. U. z dnia 8.06.2016r. , stanowiącej dla Sądu Apelacyjnego w Łodzi podstawę orzekania w sprawie III AUa 1217/15 , wnioskodawczyni nie odzyskała zdolności do pracy w okresie od 1 stycznia 2015r. do dnia złożenia wniosku o świadczenie w dniu 19.05.2015r. . A od tej daty ZUS przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy .

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ze zn. 14 &2 k.p.c, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 stycznia 2015r. do dnia 18 maja 2015r.

Po raz kolejny Sąd przywoła, cytowaną, opinię biegłego neurochirurga R. U. , że niezdolność będzie trwała do maja 2017r., jeśli wnioskodawczyni zgodzi się na zabieg operacyjny w 2016r. Jak wynika z dokonanych ustaleń, wnioskodawczyni otrzymała skierowanie do szpitala , zatem – to lekarze, z punktu widzenia medycznego, orzekną czy może poddać się zabiegowi, a wnioskodawczyni podejmie decyzję o ewentualnej zgodzie na zabieg. Natomiast bezsporny jest w sprawie także fakt, ze decyzją z dnia 13 stycznia 2017r. ZUS przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1.11.2016r. do 30.11.2018r. A zatem wnioskodawczyni ma zapewnione świadczenie do tej daty.

A decyzja z dnia 13.01.2017r. dotyczy innego wniosku o świadczenie , złożonego w dniu 3 listopada 2016r. , zatem – w zakresie tej decyzji , Sąd nie umarzał postępowania.

Jeśli wnioskodawczyni kwestionuje datę końcową przyznania uprawnienia do renty może skorzystać z ustawowej drogi zaskarżenia decyzji ZUS z dnia 13.01.2017r. Może też , po upływie, orzeczonego prawa do renty [ 31.11.2018r.] rozważyć złożenie ponownego wniosku o świadczenie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ze zn. 14 &1 k.p.c, oddalił odwołanie w pozostałej części czyli żądanie wnioskodawczyni orzeczenia prawa do renty na okres 5 lat.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wnioskodawczyni ma wykształcenie średnie , ukończyła technikum ekonomiczne . Z zawodu jest technikiem ekonomistą . Pracowała jako ekonomista, księgowa . Od marca 2013r nie pracuje . Posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawno ści od dnia 20.06.2012r . W okresie od 2 marca 2012r. do 24 lutego 2013r. wnioskodawczyni pobierała świadczenie rehabilitacyjne Wnioskodawczyni ma 48 lat , jest więc młoda kobietą , jednakże mając na uwadze poziom posiadanych kwalifikacji , szanse na podjęcie dotychczas wykonywanej pracy w zawodzie księgowej albo znalezienie nowej pracy w warunkach aktualnego rynku pracy i oczekiwań pracodawcę – przy występujących u wnioskodawczyni zmianach powodujących ograniczenie, w znacznym stopniu, sprawności organizmu , w znanych Sądowi realiach gospodarczych , zwłaszcza w środowisku (...) nie są duże.

Sąd przeanalizował sytuację wnioskodawczyni w aspekcie przesłanek art. 13 ust.1 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 477 ze zn. 13 ( ¹⁴²⁾§ 1. zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności zaskarżonego orzeczenia przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji lub orzeczenia uwzględniającego w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części. Poza tym zmiana lub wykonanie decyzji lub orzeczenia nie ma wpływu na bieg sprawy. Dlatego Sąd umorzył postępowanie w zakresie objętym decyzjami z dni: 7.12.2016r. i 15.12.2016r.

Ale decyzja z dnia 13.01.2017r. dotyczy innego wniosku o świadczenie , zatem – w zakresie tej decyzji , Sąd nie umarzał postępowania.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ze zn. 14 &2 k.p.c, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 stycznia 2015r. do dnia 18 maja 2015r.

Sąd stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności , niezbędnej do wydania decyzji na podstawie art. 118 ust. 1 a cyt. Ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 118 cyt. Ustawy - organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120.

1a. W razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

2. Jeżeli , w wyniku decyzji , zostało ustalone prawo do świadczenia oraz jego wysokość, organ rentowy dokonuje wypłaty świadczenia w terminie określonym w ust. 1.

3. Jeżeli na podstawie przedstawionych środków dowodowych nie jest możliwe ustalenie prawa lub wysokości świadczenia, za datę wyjaśnienia ostatniej okoliczności, o której mowa w ust. 1, uważa się datę końcową dodatkowego terminu do przedstawienia niezbędnych dowodów, wyznaczonego przez organ rentowy, albo datę przedstawienia tych dowodów.

Z dokonanych ustaleń wynika, że wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2015r. Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie VIII U 3694/13 zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 25 lipca 2013r. i przyznał wnioskodawczyni prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 25 lutego 2013r. do dnia 31 grudnia 2014r.

W dniu 19 maja 2015r . wnioskodawczyni złożyła kolejny wniosek o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy .

Organ rentowy wniósł apelację od tego wyroku w dniu 2 czerwca 2015r.

W dniu 9.06.2015r. wnioskodawczyni otrzymała z ZUS pismo, informujące o przesunięciu terminu skierowania sprawy do lekarza orzecznika.

Skoro , dopiero w dniu 17 sierpnia 2015r. , Sąd Apelacyjny w Łodzi wydał postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego z zakresu medycyny pracy , uprawniony jest wniosek , że ZUS nie wystąpił do Sądu Apelacyjnego w Łodzi o wypożyczenie akt rentowych wnioskodawczyni, w celu rozpoznana jej wniosku o rentę z `19.05.2015r. .

Badanie wnioskodawczyni przez biegłego z zakresu medycyny pracy, wykonane zostało w dniu 25.08.2015r. , a opinia została wydana w dniu 2.09.2015r.

Wyrokiem z dnia 11 października 2016r. Sąd Apelacyjny w Łodzi w sprawie III AUa 1219/15 oddalił apelację organu rentowego.

W przedmiotowej sprawie , Lekarz Orzecznik ZUS, wydał orzeczeniem z dnia 8 października 2015r. ,

Zaskarżona decyzja z dnia 24.11.2015r., odmawiająca wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy została wydana po złożeniu , przez wnioskodawczynię skargi na bezczynność organu rentowego w dniu 18.11.2015r. Zatem – bezzasadne jest zobowiązywanie ZUS do wydania decyzji – już zapadłej - wobec powyższego Sąd umorzył postępowanie, wywołane skargą na bezczynność organu rentowego (art. 355 k.p.c) – wydanie orzeczenia, w tej kwestii, jest zbędne .

Pismem z dnia 6 lutego 2017r. , wnioskodawczyni wniosła o zasądzenie na jej rzecz od organu rentowego, kwoty 94 993,26 zł. tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia z odsetkami z tytułu opóźnienia w wypłacie .

Żądanie zasądzenia kwot tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia , jest żądaniem z zakresu prawa cywilnego , zatem Sąd Okręgowy, na podstawie art. 200 k.p.c przekazał sprawę do Wydziału Cywilnego Sad Okręgowego w Łodzi .

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni