Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 27 sierpnia 2015r.

Powód E. P. P. domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego (...) Banku Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 2.614,30 zł. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 21 stycznia 2014r. do dnia zapłaty, a także kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie pozwu, powód wskazał, iż w dniu 28 października 2010r. zawarł z pozwanym umowę warunkową pożyczki na kwotę 100.000 zł., którą miał spłacić w 120 równych ratach, jednakże końcem listopada 2013r. udał się do A. Banku/ Oddziału w S. celem ustalenia wcześniejszej spłaty pożyczki, gdzie uzyskał informację, iż w przypadku wcześniejszej spłaty pożyczki zostanie obciążony prowizją w wysokości 3 % spłacanej przed terminem kwoty pożyczki. Wobec powyższego, jak podnosi powód dwukrotnie złożył reklamację na tę okoliczność, jednakże nie została ona pozytywnie rozpatrzona. Powód podniósł, iż pracownicy A. Banku nie poinformowali go o jakichkolwiek opłatach związanych z wcześniejszą spłatą pożyczki, ani podczas przedstawiania mu oferty pożyczki, ani podczas podpisywania umowy. Powód podniósł, iż działanie A. Banku polegające na pobieraniu prowizji w przypadku wcześniejszej spłaty pożyczki, jest sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesy konsumenta, ponieważ zasady te nie zostały z nim uzgodnione indywidualnie. Powód podniósł nadto, iż pozwany bezprawnie naruszył przepisy ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 20.07.2001r., bowiem zgodnie z art. 8 pkt. 3 w/w ustawy – za wcześniejszą spłatę kredytu kredytodawca nie może zastrzec prowizji, stąd pozwany A. Bank bezprawnie pobrał od niego prowizję za wcześniejszą spłatę kredytu/ pożyczki.

Pozwany (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. domagał się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia na jego rzecz od powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadniając swoje stanowisko, pozwany przyznał, że w dniu 28.10.2010r. zawarł z powodem umowę warunkową pożyczki w wysokości 150.000 zł., która została zawarta pod warunkiem zawieszającym wydania pozytywnej decyzji kredytowej, a w § 6 ust. 1 umowy wskazano, że bank pobiera opłaty i prowizje za czynności związane z obsługą pożyczki. Pozwany wskazał, iż powód w umowie oświadczył, że zapoznał się z załącznikami do umowy, w tym m.in. z wyciągiem z taryfy opłat i prowizji (...) Bank S.A. dla klientów indywidualnych, zaakceptował ich treść i potwierdził ich otrzymanie. Wśród prowizji wskazanych w tabeli opłat jest m. in. prowizja za wcześniejszą spłatę pożyczki w wysokości 3 % spłacanej kwoty. Pozwany podniósł, iż realizując łączącą strony umowę zasadnie pobrał od powoda prowizję za wcześniejszą spłatę pożyczki w kwocie 2.614,30 złotych, stąd zarzuty powoda jakoby prowizja za wcześniejszą spłatę kredytu stanowiła klauzulę niedozwoloną – są bezzasadne, ponieważ podstawą pobierania przez banki opłat i prowizji jest obok przepisów ustawy o kredycie konsumenckim również art. 110 ustawy Prawo bankowe. Nadto, pozwany podniósł, iż twierdzenia powoda o nieotrzymaniu załączników do umowy, w tym tabeli opłat i prowizji są sprzeczne z jego pisemnym oświadczeniem zawartym w treści umowy i zdaniem pozwanego stanowią jedynie element taktyki procesowej powoda. Jako niezasadne pozwany ocenił zarzuty naruszenia przez A. Bank ustawy o kredycie konsumenckim obowiązującej w dacie zawierania umowy, podnosząc, iż z uwagi na kwotę pożyczki = 100.000 zł. powoływana przez powoda ustawa o kredycie konsumenckim z dn. 20.07.2001r w ogóle nie znajdowała zastosowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 października 2010r. powód E. L. du P. zawarł z (...) Bankiem S.A. z siedzibą w W. umowę warunkową numer (...) o pożyczkę w wysokości 150.000 zł., którą pożyczkobiorca zobowiązał się spłacić wraz z odsetkami w 120 ratach równych płatnych do 15-go dnia każdego miesiąca na zasadach i warunkach określonych umową. Powyższa umowa została zawarta pod warunkiem zawieszającym wydania pozytywnej decyzji kredytowej określającej m.in. przyznaną kwotę pożyczki (§ 1 ust. 4 umowy). W przypadku gdyby kwota udzielonej pożyczki w decyzji kredytowej była niższa niż wskazana w umowie (tak w przedmiotowej sprawie, ostateczna wartość udzielonej powodowi pożyczki stanowiła kwotę 100.000 zł.), bank po akceptacji zmienionych warunków przez powoda zobowiązał się do przesłania powodowi w terminie 7 dni zmienionego harmonogramu spłat pożyczki (§ 1 ust. 6 umowy). W § 6 ust. 1 umowy wskazano, że Bank pobiera opłaty i prowizje za czynności związane z obsługą pożyczki. Integralną część umowy stanowią m.in. następujące załączniki: 1) harmonogram spłat dla maksymalnej kwoty pożyczki określonej w § 1 ust.1 , 3) regulamin udzielania pożyczek/ kredytów dla osób fizycznych, 4) wyciąg z taryfy opłat i prowizji (...) Bank S.A. dla klientów indywidualnych, 7) informacja o warunkach cenowych pożyczki/ kredytu (§ 14 pkt. 1, 3, 4, 7 umowy). W treści umowy powód oświadczył, iż zapoznał się z załącznikami do umowy, zaakceptował ich treść oraz potwierdził ich otrzymanie (§ 14 umowy). Zgodnie z tabelą opłat i prowizji (...) Bank S.A. dla klientów indywidualnych – za wcześniejszą spłatę pożyczki bank pobiera prowizję w wysokości 3 % (Rozdział VII pkt. 6 tabeli opłat). Zmieniony harmonogram z niższą kwotą pożyczki (w miejsce 150.000 zł. – 100.000 zł.) został powodowi przesłany pocztą (zgodnie z uregulowaniami zawartymi w umowie z dnia 28.10.2010r.) i zastąpił on harmonogram doręczony powodowi w dniu zawarcia umowy ( dowód: poświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia umowy z dnia 28.10.2010r. wraz z taryfą opłat i prowizji dla klientów indywidualnych – k. 54-59, harmonogram spłat pożyczki/kredytu – k. 17). Końcem listopada 2013r. powód zdecydował się na wcześniejszą spłatę zaciągniętej pożyczki i w tym celu udał się do Oddziału (...) Banku w S., gdzie osobiście uzyskał informację, iż w przypadku wcześniejszej spłaty pożyczki, bank obciąży pożyczkobiorcę prowizją w wysokości 3 % spłacanej części pożyczki. Powód wyraził zdziwienie i niezadowolenie na tę informację, twierdząc, iż nie został o tego typu uregulowaniach powiadomiony w chwili zawierania umowy pożyczki. Niemniej, po uzyskaniu informacji dotyczących obowiązujących w A. Banku praktyk (o których został osobiście ustnie poinformowany w Oddziale A. Banku w S.) postanowił spłacić wcześniej, pobraną od pozwanego pożyczkę i po zorganizowaniu odpowiedniej wysokości środków pieniężnych, dokonał wcześniejszej (niż wynikała z harmonogramu spłat) spłaty pozostałej części pożyczki w dwóch ratach, tzn. w dniu 04 i 09 grudnia 2013r., za co został obciążony przez pozwany bank prowizją w wysokości 2.614,30 zł. odpowiadającą 3 % spłaconej przed terminem części pożyczki. Wobec powyższej sytuacji, E. P. P. w dniu 04 grudnia 2013r., a następnie w dniu 09 grudnia 2013r. złożył reklamację do A. Banku domagając się zwrotu pobranej od niego prowizji z tytułu wcześniejszej spłaty pożyczki ( reklamacja z dnia 04.12.2013r. – k. 16, podanie z dnia 09.12.2013r. – k. 15). Następnie, w dniu 22.01.2014r. powód skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 2.614,30 zł. ( dowód: wezwanie do zapłaty – k. 22-23).

Powyższy stan faktyczny sprawy, Sąd ustalił na podstawie powoływanych wyżej dowodów z dokumentów oraz twierdzeń stron przyznanych wprost i niezaprzeczonych przez stronę przeciwną, stosownie do regulacji art. 229 k.p.c. i art. 230 k.p.c.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym w sprawie pozostawało, iż strony procesu łączyła umowa warunkowa o pożyczkę w ostatecznie przyznanej kwocie 100.000 zł., co przyznał powód zarówno w pismach procesowych złożonych do sprawy (w tym w pozwie) jak i bezpośrednio przed Sądem. Powód wskazywał, iż w dacie zawarcia przedmiotowej umowy obowiązywała ustawa z dnia 20 lipca 2001r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. 2001, Nr 100, poz. 1081), która w art. 8 ust. 3 przewidywała, iż za wcześniejszą spłatę kredytu kredytodawca nie może zastrzec prowizji. I rzeczywiście w tym zakresie powodowi nie sposób odmówić racji. Niemniej jednak obowiązująca – jak wielokrotnie akcentował powód – w dacie zawarcia umowy z dnia 28.10.2010r., powołana wyżej ustawa z dnia 20.07.2001r. w art. 3 ust. 1 pkt. 1) przewidywała również, iż ustawy nie stosuje się do umów o kredyt konsumencki o wysokości większej niż 80.000 zł. albo równowartości tej kwoty w innej walucie niż waluta polska. Skoro, jak również wielokrotnie powód podkreślał, umowa z dnia 28.10.2010r. opiewała nie na kwotę 150.000 zł. – jak strony ustaliły pierwotnie, ale na ostatecznie uzgodnioną kwotę 100.000 zł., to oczywistym pozostaje, iż do umowy pożyczki łączącej strony, ustawa o kredycie konsumenckim z dnia 20 lipca 2001r. zastosowania nie miała, co wprost wynika z cytowanego wyżej art. 3 ust. 1 pkt. 1) ustawy.

Następnie, trudno również przyjąć, by powód w dniu zawierania umowy z dnia 28.10.2010r. nie został poinformowany o stanowiących integralną część umowy załącznikach i nie otrzymał ich treści, skoro złożył swój podpis pod treścią umowy, w tym pod treścią § 14 wymieniającego wszystkie załączniki do umowy, w tym tabelę taryf i prowizji (...) Bank S.A. dla klientów indywidualnych. Zresztą nawet gdyby przyjąć, że wówczas nie objął swoją świadomością treści załączników do umowy, to podkreślić należy, iż końcem listopada 2013r. powód nosząc się z zamiarem wcześniejszej spłaty pożyczki, udał się do (...) Oddziału (...) Banku, gdzie bezpośrednio, osobiście przekazana została mu informacja o pobieraniu przez A. Bank prowizji w wysokości 3 % w przypadku wcześniejszej spłaty pożyczki. Po otrzymaniu w/w informacji, powód zorganizował niezbędne środki pieniężne i mając świadomość, że zostanie obciążony prowizją w wysokości 3 % za wcześniejszą spłatę pożyczki – dokonał wcześniejszej spłaty

Pozwany (...) Bank S.A. naliczył powodowi prowizję w wysokości 3 % z tytułu wcześniejszej spłaty pożyczki odpowiadającej kwocie 2.614,30 zł. w zgodzie ze stanowiącą integralną część umowy pożyczki tabelą taryf i prowizji (...) Bank S.A. dla klientów indywidualnych, a także w zgodzie z art. 110 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (tekst jednolity Dz. U. z 2015r., poz. 128) stanowiącym „Bank może pobierać przewidziane w umowie prowizje i opłaty z tytułu wykonywanych czynności bankowych oraz opłaty za wykonywanie innych czynności (…)”.

Uwzględniając przedstawioną argumentację i okoliczności stanu faktycznego sprawy, Sąd orzekający oddalił powództwo o zwrot pobranej przez pozwany (...) Bank S.A. prowizji w kwocie 2.614,30 zł. z tytułu wcześniejszej spłaty przez powoda pożyczki – jako powództwo bezpodstawne.

Natomiast w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania, Sąd orzekający zastosował przepis art. 102 k.p.c. pozwalający Sądowi w wypadkach szczególnie uzasadnionych na nieobciążanie strony przegrywającej sprawę (w tym przypadku powoda) obowiązkiem zwrotu na rzecz strony wygrywającej sprawę (w tym przypadku pozwanego) poniesionych przez pozwanego kosztów zastępstwa procesowego – uznając takie rozstrzygnięcie za słuszne w kontekście stanu faktycznego sprawy i oceny, że powód występując z przedmiotowym powództwem kierował się przekonaniem (choć w istocie błędnym), iż roszczenie o zwrot prowizji rzeczywiście prawnie mu przysługuje.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z dnia 27 sierpnia 2015r. wraz z uzasadnieniem doręczyć powodowi.

K.. 14 dni