Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Radomiu VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jarosław Łuczaj

Protokolant st. sekr. sąd. Marta Gackiewicz

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 roku w Radomiu

sprawy A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania A. K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 12 sierpnia 2016 roku, nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyjmuje do ustalenia wysokości emerytury okres zatrudnienia w (...) Zakładach (...) – Zakład (...) w R. od 6 marca do 31 maja 1973 roku.

SSO Jarosław Łuczaj

Sygn. akt VI U 999/16

UZASADNIENIE

A. K. pismem z dnia 24 sierpnia 2016 roku odwołała się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 12 sierpnia 2016 roku, nr (...), odmawiającej przeliczenia podstawy wymiaru emerytury podnosząc, że ZUS niesłusznie nie uwzględnił jej wynagrodzenia na podstawie przedłożonego angażu (odwołanie – k. 3).

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o jego oddalenie. Wskazano, że okres pracy w (...) Zakładach (...) - Zakład (...) w R. nie został uwzględniony w okresach stażowych, ponieważ nie był w żaden sposób udokumentowany. Wnioskodawczyni nigdy nie występowała z wnioskiem o jego uwzględnienie, a przedłożony angaż oraz karta obiegowa nie stanowią środka dowodowego w myśl § 10 i § 22 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe. Z przedłożonych dokumentów nie wynika w jakim okresie wnioskodawczyni była zatrudniona, w jakim wymiarze czasu pracy i czy w okresie zatrudnienia nie występowały przerwy. Organ rentowy nadto wskazał, iż nawet przyjmując, że wnioskodawczyni pracowała w okresie od 1 kwietnia 1973 roku do 31 maja 1973 roku ze stawką godzinową 5 zł, co daje miesięcznie kwotę 1.000 zł, nie wpłynie to na wysokość wskaźnika podstawy wymiaru świadczenia przedemerytalnego w wysokości 67,11 % (odpowiedź na odwołanie – k. 5-6).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

A. K. urodziła się w dniu (...) (okoliczność bezsporna).

W dniu 6 marca 1973 roku A. K. zatrudniona została w (...) Zakładach (...) - Zakład (...) w R. na stanowisku wybijacza jaj. Pracowała na dwie zmiany, zajmowała się oddzielaniem żółtek od białek. Od dnia 1 kwietnia 1973 roku zostały jej powierzone obowiązki robotnika przy produkcji majonezu ze stawką godzinową 5 zł. Pracowała w tym zakładzie pracy do 31 maja 1973 roku. W trakcie tego okresu zatrudnienia nie korzystała z urlopów bezpłatnych, ani zwolnień lekarskich (angaż, karta obiegowa zmiany w aktach osobowych – k. 11, legitymacja ubezpieczeniowa – k. 17 akt ZUS SWPW 00004519/05, zeznania wnioskodawczyni – zapis na płycie CD – k. 17).

W dniu 1 września 1999 roku A. K. złożyła w Powiatowym Urzędzie Pracy w R. wniosek o ustalenie wysokości emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego (wniosek w aktach ZUS SWPW 00004519/05).

Decyzją z dnia 14 września 1999 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. ustalił A. K. wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu wskazano, że nie zaliczono do okresu składkowego okresu pracy chałupniczej od 1 sierpnia 1968 roku do 15 kwietnia 1973 roku w Spółdzielni Pracy (...) w R., z uwagi na brak informacji w świadectwie pracy o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu i osiąganiu wynagrodzenia wynoszącego co najmniej 50 % najniższego wynagrodzenia (decyzja – k. 26 akt ZUS SWPW 00004519/05).

Wyrokiem z dnia 3 grudnia 1999 roku Sąd Okręgowy w Radomiu w sprawie VI U 1064/99 oddalił odwołanie A. K. od w/w decyzji ZUS (wyrok – k. 10 akt sprawy VI U 1064/99 Sądu Okręgowego w Radomiu).

W dniu 14 stycznia 2003 roku A. K. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniosek o emeryturę (wniosek – k. 1 – 3 akt ZUS).

Decyzją z dnia 20 stycznia 2003 roku, nr E (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przyznał A. K. emeryturę od (...) roku, tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego, w wysokości 816,57 zł, przyjmując wskaźnik wysokości podstawy wymiaru 67,11 % (decyzja – k. 7-8 akt ZUS).

W dniu 6 sierpnia 2015 roku A. K. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego (wniosek – k. 47-49 akt ZUS).

Decyzją z dnia 13 sierpnia 2015 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ponownego ustalenia wysokości emerytury zgodnie z wnioskiem, z uwagi na to, że możliwość zaliczenia okresów urlopu wychowawczego, o uwzględnienie których wnosiła A. K., wskaźnikiem 1,3 % podstawy wymiary dotyczy wyłącznie kapitału początkowego uwzględnionego przy ustalaniu wysokości emerytury obliczonej według nowych zasad (z zastosowaniem art. 26 ustawy emerytalnej), a przepis art. 174a ust. 2a ustawy emerytalnej nie ma natomiast zastosowania do emerytury obliczonej w myśl art. 53 ustawy (decyzja – k. 51 akt ZUS).

W dniu 13 lipca 2016 roku A. K. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru, załączając angaż i kartę obiegową zmiany z (...) Zakładów (...) - Zakład (...) w R. (wniosek – k. 53-56 akt ZUS).

Decyzją z dnia 12 sierpnia 2016 roku, nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił A. K. prawa do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury. Wskazano, że na przedłożonych przez wnioskodawczynię dokumentach, tj. angażach podana jest stawka godzinowa wynagrodzenia, natomiast brak jest informacji o liczbie przepracowanych godzin (decyzja – k. 65 akt ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy, tj. akta organu rentowego, akta osobowe wnioskodawczyni oraz akta sprawy VI U 1064/99 Sądu Okręgowego w Radomiu i zeznania wnioskodawczyni.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania A. K. co do zatrudnienia i charakteru pracy w (...) Zakładach (...) - Zakład (...) w R.. Zeznania te znajdują odzwierciedlenie w angażu i karcie obiegowej zmiany z tego Zakładu. Nie były one kwestionowane przez stronę przeciwną.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie pozostawało przeliczenie podstawy wymiaru emerytury z uwzględnieniem okresu zatrudnienia A. K. w (...) Zakładach (...) - Zakład (...) w R..

W myśl art. 114 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Z treści tego przepisu wynika jednoznacznie, że ponowne ustalenie prawa do świadczeń – zarówno na wniosek osoby zainteresowanej jak i z urzędu – wymaga kumulatywnego spełnienia przesłanek ustawowych wymienionych w tym przepisie, a mianowicie:

1) przedłożenia nowych dowodów lub ujawnienia nowych okoliczności,

2) istnienie nowych dowodów lub okoliczności przed wydaniem decyzji,

3) ujawnienie nowych dowodów lub nowych okoliczności po dniu uprawomocnienia się decyzji,

4) okoliczność, że nowe dowody lub nowe okoliczności nie były znane organowi w dniu wydania decyzji,

5) wpływ nowych dowodów lub nowych okoliczności faktyczne na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

W realiach rozpoznanej sprawy do nowego wniosku, rozpoznanego badaną decyzją z dnia 12 sierpnia 2016 roku, ubezpieczona przedłożyła kserokopię angażu i kartę obiegową zmiany z (...) Zakładów (...) - Zakład (...) w R..

Z akt osobowych wnioskodawczyni (k. 11) wynika, że w okresie od 6 marca 1973 roku do 31 maja 1973 roku zatrudniona była w (...) Zakładach (...) w R., najpierw na stanowisku wybijacza jaj, a następnie od 1 kwietnia 1973 roku jako robotnik przy produkcji majonezu ze stawką godzinową 5 zł. Także w legitymacji ubezpieczeniowej znajduje się wpis z 11 kwietnia 1973 roku potwierdzający, iż A. K. zatrudniona była w w/w Zakładzie. Co prawda z dokumentacji znajdującej się w aktach ZUS oraz akt sprawy VI U 1064/99 wynika, iż A. K. w okresie od 1 sierpnia 1968 roku do 15 kwietnia 1973 roku zatrudniona była w Spółdzielni Pracy (...) w R., okres ten jednak nie został zaliczony do okresu składkowego stażu pracy ani przez ZUS, ani przez Sąd na skutek odwołania wnioskodawczyni. Nadto należy zauważyć, iż wykonywana wówczas przez A. K. praca była pracą chałupniczą, co nie przeszkadzało jej w jednoczesnym zatrudnieniu i świadczeniu pracy w (...) Zakładach (...) - Zakład (...) w R..

W odniesieniu do stanowiska organu rentowego, iż zaliczenie do podstawy wymiaru okresu pracy w (...) Zakładach (...) - Zakład (...) w R. przy przyjęciu stawki godzinowej 5 zł, co miesięcznie daje kwotę 1.000 zł pozostanie bez wpływu na wysokość wskaźnika podstawy wymiaru emerytury należy stwierdzić, iż nawet jeśli zaliczenie tego okresu pozostanie bez wpływu na wysokość wskaźnika, to jeśli tylko istnieją ku temu podstawy, sąd winien uwzględnić żądanie strony.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na przyjęcie wyżej omówionego, a pominiętego przez organ rentowy, okresu zatrudnienia wnioskodawczyni w od 6 marca 1973 roku do 31 maja 1973 roku do wysokości emerytury.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję, o czym orzeczono w sentencji.

SSO Jarosław Łuczaj