Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: IC 900/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 1 sierpnia 2013 r. E. D. (1) wniósł o zasądzenie od (...) SA w W. kwoty 156 189,23 zł z odsetkami od 8 lutego 2011 r. do dnia zapłaty na podstawie art. 471 k.c. Nienależytego wykonania umowy powód dopatrywał się w wypłaceniu należnych mu środków na rzecz osoby nieuprawnionej.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości podnosząc zarzut przedawnienia, brak winy w wydaniu czeków powodowi kwestionując prawdziwość zaświadczenia o pobycie w zakładzie karnym.

Sąd ustalił, że E. D. (1) zawarł w dniu 20 maja 1999 r. z (...) SA w W. umowę indywidualnego ubezpieczenia emerytalnego /k. 8/. Potwierdzeniem zawarcia umowy była polisa (...) /k. 10, 11/.

Pismem z dnia 21 stycznia 2011 r. towarzystwo poinformowało powoda, iż wartość wykupu indywidualnego ubezpieczenia emerytalnego (...) w wysokości
(...) zł wraz z wartością Indywidualnego konta emerytalnego w kwocie (...) zł zostały wypłacone w dniu 14 sierpnia 2007 r. na podstawie czeku (...). Wypłata wartości umowy ubezpieczenia z funduszem kapitałowym nr (...) w wysokości (...)została zrealizowana w dniu 21 grudnia 2007 r. na podstawie czeku (...) /k. 12/.

W dniu 12 maja 2007 r. został sporządzony dokument z podpisem E. D. (1) zawierający oświadczenie o rozwiązaniu polisy (...) i wniosek o jak najszybszą wypłatę po przez wystawienie czeku do realizacji w banku /k. 13, 72/. W dniu
5 października został sporządzony dokument z podpisem E. D. (1) o rezygnacji
z polisy (...) z prośbą o wypłatę pieniędzy w jak najszybszym terminie /k.73/.

Pismem z dnia 7 lutego 2011 r. E. D. (1) zwrócił się do wyjaśnienie sytuacji oraz zwrot środków wskazując, że nigdy nie rozwiązywał umów ubezpieczenia, a pod wnioskami o wypłatę nie widnieją jego podpisy /k. 14/. Pozwany poinformował powoda, iż umowa (...) została rozwiązana z dniem 26 czerwca 2007 r. na podstawie jego dyspozycji z dnia 12 maja 2007 r., umowa (...) została rozwiązana na podstawie dyspozycji z dnia 5 października 2007 r.; z dniem 26 listopada 2007 r. Czeki zostały wystawione na podstawie jego dyspozycji i zrealizowane w (...) Banku (...) S.A.
w dniu 14 sierpnia 2007 r. na kwotę (...) zł i w dniu 21 grudnia 2007 r. na kwotę (...) zł /k. 16/.

Prokurator Rejonowy Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście postanowieniem z dnia 22 grudnia 2011 r. postanowił umorzyć postępowanie
w sprawie doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w dniach
12 maja 2007 r. i 26 listopada 2007 r. w kwocie (...)E. D. (1) poprzez złożenia przez nieustalona osobę dyspozycji rozwiązania umów ubezpieczenia na życie a następnie dokonanie wypłaty należnych środków poprzez podrobienie podpisów E. D. (1) na czekach wobec niewykrycia sprawcy czynu /k. 22/.

Czek na kwotę (...) został zrealizowany przez osobę podpisującą się E. D. (2) i posługującą się dowodem osobistym (...) w dniu 14.08.2007 /k. 67/. Czek na kwotę (...) zł został zrealizowany przez osobę podpisującą się E. D. (2) i posługująca się dowodem osobistym (...) w dniu 21.12.2007 /k. 69/. Odbiór tych czeków został pokwitowany również przez osobę podpisującą się E. D. (2) /k. 70, 71/.

E. D. (2) zawarł w dniu 9 grudnia 2004 r. z (...) Bankiem (...) SA w W. umowę, w której powód przelał na rzecz banku wierzytelność pieniężną wynikającą z umowy (...) z dnia 26 maja 1999 r. zawartej
z (...) SA w zakresie wszelkich świadczeń, również w zakresie odstąpienia /k. 64/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedłożone dokumenty. Sąd oddalił pozostałe wnioski dowodowe stron. Strona powodowa wnosiła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sporządzonej w postępowaniu karnym. Uwzględnienie tego w wniosku naruszałoby zasadę bezpośredniości.

Do akt sprawy została przedstawiona kserokopia zaświadczenia administracji Aresztu Śledczego W. B.. W treści dokumentu wskazano, że E. D. (2) przebywał na terenie jednostki penitencjarnej jako osoba, wobec której zastosowano środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania w okresie od 25.04.2007 do 16.12.2008, a jego dowód osobisty (...) znajdował się przez cały ten czas
w depozycie jednostki /k. 20/.

Sąd zważył, co następuje: powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Co do kwoty (...) zł jako wynikającej z umowy ubezpieczenia (...) Sąd stanął na stanowisku, iż powód nie jest czynnie legitymowany do dochodzenia tej kwoty. Jak zasadnie podniósł pozwany wierzytelności z tej umowy ubezpieczenia zostały przelane ma (...) SA w W. na mocy umowy z dnia 9.12.2004 r. /k. 64/. W § 8 umowy E. D. (2) i bank postanowili, iż w przypadku całkowitej spłaty wierzytelności banku następuje zwrotne przelanie wierzytelności wobec zakładu ubezpieczeń na rzecz ubezpieczającego /k. 65/. Wobec nieudowodnienia przez powoda zwrotnego przelewu tej wierzytelności powództwo w tej części jako oczywiście bezzasadne należało oddalić.

Kolejnym argumentem, który przemawiał za oddaleniem powództwa w całości, była okoliczność, iż jak wynika z dokumentów przedstawionych przez pozwanego, przy realizacji czeku osoba podejmująca środki posługiwała się dokumentem – dowodem osobistym (...) /k. 67, 69/. Podważa to skutecznie wiarygodność zaświadczenia wydanego przez administrację zakładu karnego, z której miałoby wynikać, iż dowód osobisty powoda znajdował się cały czas w depozycie. należy w tym miejscu zaznaczyć, iż strona powodowa nie kwestionowała prawdziwości danych zawartych w złożonych przez pozwanego dokumentach. Wskazuje to na posłużenie się co najmniej za wiedzą powoda jego dokumentem tożsamości. Nie mógł bowiem dowód osobisty powoda znajdować się jednocześnie w depozycie zakładu karnego w tym samym czasie w rekach osoby wypłacającej środki powoda w banku. Stąd też wobec wykazania się przez osobę podejmującą środki pieniężne, w chwili realizacji czeku dokumentem tożsamości na nazwisko powoda nie sposób jest przypisać pozwanemu nienależyte wykonanie umowy.

Strona pozwana wskazała również na nieudowodnienie przez powoda sfałszowania dokumentów prywatnych w postaci wypowiedzenia umowy z 12 maja 2007 r. i 5 października 2007 r. Pomimo wskazania przez pozwanego, iż okoliczność ta powinna być udowodniona, powód nie podjął inicjatywy dowodowej w tym zakresie, pomimo że przed zamknięciem rozprawy został oddalony wniosek m.in. dotyczący dopuszczenia dowodu z dokumentu znajdującego się w aktach postępowania karnego – sporządzonej tam opinii biegłego grafologa. Powód nie wykazał więc w niniejszym postępowaniu, aby dokumenty wypowiedzenia umów oraz polecenia wypłaty środków pieniężnych nie pochodziły od niego. należy w tym miejscu podkreślić, iż ani w trakcie postępowania, ani w uzasadnieniu pozwu powód nie wskazywał, aby ani podpisy znajdujące się na pokwitowaniach odbioru czeków /k. 70 i 71/ ani widniejące na pokwitowaniach odbioru środków pieniężnych, wypłaty /k. 67, 69/, nie pochodziły od niego. Takie twierdzenia kierował jedynie pod adresem dokumentów oświadczenia o rozwiązaniu umów. Powyższe również skutkować musiało przyjęciem braku odpowiedzialności pozwanego opartej na art. 471 k.c. Nie zostało wykazane nienależyte wykonanie umowy. Przyjęcie zaś za nieudowodnionego twierdzenia powoda, nakazuje przyjąć, iż umowy zostały skutecznie rozwiązane. Konsekwencją tego jest uznanie roszczeń powoda za przedawnione. Zgodnie z art. 38 ust. 1 ogólnych warunków ubezpieczenia /k. 80-85/, które powód przyjął do wiadomości w chwili zawierania umowy /k. 9/, a mają zastosowanie zarówno do umowy (...), która to okoliczność nie była kwestionowana przez powoda oraz zgodnie z art. 22 ust. 1 załącznika nr (...), umowa ulega rozwiązaniu z końcem miesiąca polisowego następującego po miesiącu polisowym, w którym doręczono ubezpieczycielowi pisemne oświadczenie o rozwiązaniu umowy. Jak wynika z pieczęci umieszczonych na wypowiedzeniach, dotarły one do pozwanego odpowiednio w dniach 23 maja 2007 r. i 25 października 2007 r. Zatem wobec upływu terminu z art. 819 § 1 k.c. roszczenia powoda jako przedawnione nie mogły zostać uwzględnione.

Powyższe skutkowało oddaleniem powództwa w całości, czego konsekwencją było rozstrzygnięcie o kosztach postępowania oparte o treść art. 98 k.p.c. i uznaniu powoda za stronę przegrywającą spór w całości.