Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 702/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariusz Górski (spr.)

Sędziowie:

SSO Agnieszka Połyniak

SSO Sylwana Wirth

Protokolant:

Magdalena Telesz

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2016 r.

sprawy A. G.

syna T. i M. z domu O.

urodzonego (...) w Ś.

oskarżonego z art. 279 § 1 kk w związku z art. 64 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego i prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 27 czerwca 2016 r. sygnatura akt II K 831/15

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygn.akt IV Ka 702/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem A. G. uznany został za winnego, że:

w nocy 02/03 września 2013r w J. w woj. (...), przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z R. T., po podważeniu żaluzji zabezpieczającej drzwi wejściowe oraz wyłamaniu zamków w drzwiach, dostał się do wnętrza sklepu ogólno - spożywczego, z którego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia artykułów spożywczych w postaci ciastek, kaw, przypraw kuchennych, wafli, batonów, gum, nadto artykułów alkoholowych różnych marek, papierosów różnych marek, prezerwatyw, tabletek przeciwbólowych, laptopa m-ki A. (...) - calowego wraz z zasilaczem i torbą na komputer, skrzynkę narzędziową oraz pieniędzy w kwocie 500 zł, powodując straty o łącznej wartości 4000 zł na szkodę A. R., przy czym czynu tego dopuścił się w ramach wielokrotnego powrotu do przestępstwa, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy VI Wydział Karny z dnia 10.08.2009 r. (sygn. akt VI K 523/09 ) za występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 3 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 23 października 2009 r. do 08 lutego 2010 r. oraz w okresie od 21 maja 2010 r. do 13 sierpnia 2012 r.,

tj. za winnego popełnienia czynu z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk i za to na mocy powołanych wyżej przepisów wymierzono oskarżonemu kare 1 roku i 6 miesięcy pozbawieni a wolności.

Nadto, zgodnie z treścią art. 46§1 kk zobowiązano A. G. do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej 2000 zł.

Wyrok powyższy zaskarżył prokurator oraz oskarżony.

Oskarżyciel publiczny zarzucił orzeczeniu:

obrazę przepisów postępowania, mogących mieć wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 6 kpk w zw. z art. 6 ust 3 lit.c Europejskiej Konwencji Praw Człowieka w zw. z art. 14 ust. 3 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych oraz art. 353§1 kpk stanowiących fundamentalną zasadę procesu karnego, polegającego na pozbawieniu oskarżonego A. G. prawa do korzystania z pomocy obrońcy, wyznaczonego mu z urzędu zarządzeniem Sądu z dnia 13 maja 2015 r., poprzez nie zawiadomienie go o terminie rozpraw i przeprowadzenie ich bez jego udziału, w dniach 09 lutego 2016 r., 03 marca 2016 r., 24 marca 2016 r., 12 maja 2016 r., 09 czerwca 2016 r. oraz 27 czerwca 2016 r., bez zgody na tę absencję ze strony oskarżonego, w wyniku czego pozbawiono wyżej wskazanego możliwości odpierania przedstawionych mu zarzutów kwestionowania przemawiających przeciwko niemu dowodów, a także przedstawiania dowodów na poparcie własnych twierdzeń.

Tym samym apelujący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Z kolei z osobistej apelacji A. G. wynika zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, a przejawiający się w uznaniu, że zgromadzone dowody potwierdziły sprawstwo i zawinienie skarżącego, podczas gdy prawidłowa analiza faktów winna prowadzić do wniosku przeciwnego.

Tym samym oskarżony wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego jej rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył:

Ad. apelacji prokuratora

Apelacja jest oczywiście trafna.

Jak wynika z akt sprawy II Kp 228/15 zarządzeniem z 13 maja 2015 r. uwzględniono wniosek A. G. i wyznaczono mu obrońcę z urzędu – adw. T. R..

Sąd rozpoznający sprawę prawdopodobnie zapomniał o swojej wcześniejszej decyzji i nie zawiadomił obrońcy o kolejnych rozprawach, począwszy od 8 października 2015 r.

Tym samym adw. T. R. nie brał udziału w postępowaniu jurysdykcyjnym, a tym samym oskarżonego faktycznie pozbawiono możliwości korzystania z pomocy obrońcy.

Już tylko powyższe nakazało uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego jej rozpoznania.

W zaistniałej sytuacji odnoszenie się do apelacji oskarżonego należy uznać za bezprzedmiotowe.