Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Rybniku w IX Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Joanna Kucal

Protokolant stażysta Katarzyna Musiał

w obecności Prokuratora Anny Drzazga

po rozpoznaniu dnia 3 listopada 2016 r.

sprawy:

K. W.

s. M. i I.

ur. (...) w R.

skazanego następującymi prawomocnymi wyrokami:

I.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 10 marca 2008 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1158/07 za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 28 października 2007 roku na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 (trzech) lat oraz karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 40 zł (czterdzieści złotych) każda;

II.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 18 kwietnia 2012 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1228/11 za czyn z art. 178a § 1 i 4 kk popełniony w dniu 03 grudnia 2011 roku na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 (czterech) lat, którą to karę zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 07 marca 2016 roku, wobec którego orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 4 (czterech) lat;

III.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt IX K 552/15 za czyn z art. 178a § 1 i 4 kk popełniony w dniu 30 kwietnia 2015 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia, wobec którego orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześciu) lat;

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

1.  na mocy art. 85 § 1 i 2 kk oraz art. 86 § 1 kk w miejsce orzeczonych wobec skazanego K. W. wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 18 kwietnia 2012 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1228/11 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt IX K 552/15 kar pozbawienia wolności wymierza mu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres odbywania kary pozbawienia wolności w sprawie Sadu Rejonowego w Rybniku o sygn. akt IX K 1228/11 od dnia 12 maja 2016 roku do dnia 03 listopada 2016 roku;

3.  na podstawie art. 576 § 1 kpk ustala, iż pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach objętych wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu;

4.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego co do wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 10 marca 2008 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1158/07;

5.  na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata Grzegorza Fiuto kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą obronę z urzędu świadczoną na rzecz skazanego K. W. i kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) stanowiącą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności;

6.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sędzia

Sygn. akt IX K 423/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, iż K. W. został skazany następującymi wyrokami:

I.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 10 marca 2008 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1158/07 za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 28 października 2007 roku na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 (trzech) lat oraz karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych po 40 zł (czterdzieści złotych) każda;

II.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 18 kwietnia 2012 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1228/11 za czyn z art. 178a § 1 i 4 kk popełniony w dniu 03 grudnia 2011 roku na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 (czterech) lat, którą to karę zarządzono do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 07 marca 2016 roku, wobec którego orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 4 (czterech) lat;

III.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt IX K 552/15 za czyn z art. 178a § 1 i 4 kk popełniony w dniu 30 kwietnia 2015 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia, wobec którego orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 6 (sześciu) lat.

W dniu 24 maja 2016 roku do tut. Sądu wpłynęło pismo Administracji Zakładu Karnego w R. z informacją o możliwości wystąpienia przesłanek do wydania wyroku łącznego wobec osadzonego K. W..

Z opinii o skazanym wynika, iż K. W. odbywa karę w Zakładzie Karnym w S. w systemie zwykłym i nie wyraża zgody na zmianę systemu odbywania kary. Orzeczonego względem niego świadczenia pieniężnego nie wykonuje wobec braku środków. W jednostce penitencjarnej przestrzega porządku wewnętrznego oraz dyscypliny. W oddziale mieszkalnym przejawia dbałość o higienę osobistą i czystość w celi mieszkalnej. K. W. przejawia postawę regulaminową oraz taktowną względem przełożonych. Należycie układa relacje z innymi osadzonymi, nie jest konfliktowy. Podczas wykonywania obecnej kary w ramach izolacji penitencjarnej nie stwierdzono samoagresji, nie stosowano względem skazanego środków przymusu bezpośredniego. Karany dyscyplinarnie jak i nagradzany regulaminowo nie był. K. W. nie podejmował starań o zatrudnienie w jednostce, choć zadeklarował wystąpienie z takową prośbą. Nie uczestniczy w programach resocjalizacyjnych, choć jest zainteresowany programem dla tzw. pijanych kierowców i oczekuje na utworzenie grupy. Skazany nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Nie uczestniczy w organizowanych zajęciach kulturalno-oświatowych i sportowych, nie posiada szczególnych zainteresowań. Przyznaje się do popełnionego przestępstwa, deklaruje krytyczny stosunek. Prognoza penitencjarna K. W. została ogólnie oceniona jako pozytywna.

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 569 § 1 k.p.k. Sąd wydaje wyrok łączny w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, gdy zachodzą warunki określone w art. 85 k.k. Zgodnie zaś z treścią tego przepisu, sąd orzeka karę łączną, jeśli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Rodzi to konieczność w wyroku łącznym, takiego połączenia kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa, jak miałoby to miejsce, gdyby sprawy o te przestępstwa były rozpoznawane w jednym postępowaniu, a więc łączenia je w taki sposób, w jaki zostałyby połączone w pierwszym wyroku skazującym.

W niniejszej sprawie zachodzi potrzeba rozważenia, który system prawa karnego materialnego należy stosować przy orzekaniu kary łącznej, bowiem ostatni wyrok skazujący, który zapadł wobec K. W. uprawomocnił się w dniu 6 października 2015 roku, a zgodnie z brzmieniem art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z dnia 20 marca 2015 roku, poz. 396) przepisów dotyczących kary łącznej unormowanych w rozdziale IX kodeksu karnego w brzmieniu po 1 lipca 2015 roku nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Przepis art. 4 § 1 kk ustanawia zasadę, zgodnie z którą jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna, niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową. Należy jednak stosować uprzednio obowiązującą regulację, jeżeli jest ona względniejsza dla sprawcy. Obecnie zgodnie z art. 85 § 2 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 tego przepisu. Jednocześnie § 3 tego przepisu stanowi, że jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu.

W niniejszej sprawie Sąd przyjął, że stosowanie kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym poprzednio, tj. przed dniem 1 lipca 2015 roku nie jest względniejsze dla skazanego, a zatem należy stosować ustawę nową.

Biorąc zatem pod uwagę prawomocne wyroki, jakie zapadły wobec skazanego, a to wyrok Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 18 kwietnia 2012 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1228/11 oraz wyrok Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 22 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt IX K 552/15 oraz okoliczność, że orzeczone na ich mocy kary pozbawienia wolności nie zostały wykonane w całości i zarazem nie zachodzą przesłanki z art. 85 § 3-4 kk, istnieją przesłanki do orzeczenia kary łącznej za te przestępstwa.

Granice wymiaru kary łącznej określa art. 86 § 1 k.k., co oznacza, iż kara łączna wymierzona skazanemu mogła być orzeczona w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności) do sumy wszystkich kar jednostkowych (kara 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności). Biorąc pod uwagę związek podmiotowo-przedmiotowy pomiędzy przestępstwami objętymi w/w wyrokami, Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając karę łączną we wskazanej wysokości Sąd kierował się przede wszystkim celami zapobiegawczymi i wychowawczymi wobec skazanego i potrzebą w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd wziął również po uwagę fakt, iż pomiędzy przestępstwami nie zachodzi szczególnie bliski związek czasowy (różnica czasowa pomiędzy czynem ze sprawy IX K 1228/11, a czynem ze sprawy IX K 552/15 wynosi około 4 lat). W niniejszej sprawie przestępstwa, które popełnił K. W., godzą w tożsame dobra chronione prawem (bezpieczeństwo w komunikacji oraz życie i zdrowie). Zdaniem Sądu, kara łączna orzeczona w powyższym wymiarze stanowi całościową ocenę zachowań skazanego i jako taka jest właściwa i celowa z punktu widzenia prewencyjnego jej oddziaływania na osobę skazanego, jak i prewencji generalnej. W ocenie Sądu, z uwagi na brak kryteriów ścisłego związku przedmiotowego przestępstw, uzasadnionym było odstąpienie od zasady absorpcji na rzecz częściowej kumulacji. Orzeczenie wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 6 miesięcy jest nie tylko wyrazem oceny związku przedmiotowo – podmiotowego zachodzącego pomiędzy przestępstwami objętymi w/w opisanymi wyrokami, lecz także wyrazem oceny postawy skazanego, który raz dopuścił się czynu z art. 178a § 1 kk i dwukrotnie czynu z art. 178a § 4 k.k. w czasie obowiązującego go zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za to przestępstwo.

Reasumując, uwzględniając cel prewencji szczególnej i ogólnej Sąd uznał, iż wymierzenie w niniejszej sprawie kary łącznej pozbawienia wolności winno spełnić wobec skazanego cele wychowawcze, wzbudzając zarówno w nim jak i w jego otoczeniu przekonanie, iż popełnienie przestępstw spotyka się z adekwatną reakcją karną. Zaznaczyć przy tym należy, iż kara łączna pozbawienia wolności nie powinna być postrzegana wyłącznie jak instytucja mająca działać na korzyść skazanego, a przede wszystkim, jako instytucja gwarantująca racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy, który popełnił kilka przestępstw.

Sąd na podstawie art. 577 kpk na poczet tak orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres odbywania kary pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt IX K 1228/11 Sądu Rejonowego w Rybniku, tj. okres od dnia 12 maja 2016 roku do dnia 03 listopada 2016 roku.

Z kolei na podstawie art. 576 § 1 kpk Sąd ustalił iż pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach objętych wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

Odnosząc się natomiast do wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 10 marca 2008 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1158/07 zważyć należy, że czyn nim objęty został popełniony w dniu 10 marca 2008 roku, a więc przed dniem wejścia w życie przepisu art. 89 § 1a k.k. (8 czerwca 2010 roku), który dopuszcza możliwość łączenia kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania i orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Wobec tego nie było możliwym wydanie wyroku łącznego poprzez orzeczenie kary łącznej, co skutkowało umorzeniem postępowania dotyczącego wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 10 marca 2008 roku w sprawie o sygn. akt IX K 1158/07.

Wobec udzielonej skazanemu K. W. pomocy prawnej przez adwokata z urzędu, Sąd na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze zasądził na rzecz adwokata Grzegorza Fiuto kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą obronę z urzędu wraz z należną stawką podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił skazanego z obowiązku uiszczenia kosztów postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego z uwagi na jego sytuację osobistą i materialną.

Sędzia