Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 r. w Rybniku

sprawy z odwołania B. B. (1) (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania B. B. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 28 września 2016 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia (...)

Sędzia

Sygn. akt IXU 2125/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.09.2016r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu B. B. (1) (B.) prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie art.184 w związku z art. 32 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdyż nie spełnia on ustawowych warunków do jej uzyskania, a w szczególności nie udokumentował na dzień 01.01.1999r. wymaganych 15-tu lat pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji i domagał się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do emerytury po wcześniejszym zaliczeniu do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej (...) w G. od 01.07.1975r. do 04.10.1975r. oraz w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w R. od 01.04.1976r. do 21.06.1976r. w charakterze traktorzysty.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

W dniu 21.04.2016r. złożył wniosek o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na dzień 1.01.1999r. łącznie 25 lat okresów składkowych i uzupełniających - w tym 14 lat, 9 miesięcy i 7 dni pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w okresie od dnia 01.07.1975r. do dnia 04.10.1975r. był zatrudniony jako pracownik w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej (...) w G. w charakterze traktorzysty. Uprawnienia do prowadzenia traktorów posiada on od 17.06.1975r. Ubezpieczonemu przydzielono traktor T 33 z przyczepą, którym woził z P. lub P. do G. paszę dla kur i świń, ziemię z wykopów i materiały budowlane na budowę fermy drobiu. W czasie żniw woził zboże lub rzepak do spichlerza, a po godzinach pracy dodatkowo wykonywał usługi dla miejscowych rolników – były to prace polowe. Razem z ubezpieczonym pracowali powołani w sprawie świadkowie J. L. i J. K.. Po kilku miesiącach ubezpieczony zwolnił się z pracy, ponieważ zachorowała jego matka, a ojciec był w podeszłym wieku i razem z bratem pracował 10 -hektarowym gospodarstwie rodziców. Następnie na krótko zatrudnił się w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w R. tj. od 01.04.1976r. do 21.06.1976r. również jako traktorzysta. Tam wykonywał wyłącznie prace transportowe. Jeździł po nawozy do R., do C., woził płody rolne. Trasę z R. do R. pokonywał traktorem w około 2 godziny, czasami zdarzało się, jak przyjechał wagon, że tych kursów musiał wykonać kilka w ciągu dnia, więc pracował w godzinach nadliczbowych dopóki wszystkiego nie rozładowano. Taką pracę ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe z okresu zatrudnienia w RSP w G., adnotację w prawie jazdy ubezpieczonego, zeznania świadków J. L., J. K. oraz zeznania ubezpieczonego (k.21-23).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.184 i 32 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz.U. z 2015r. poz. 748 ) w związku z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik - mężczyzna, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A załącznika do Rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury, jeżeli :

⚫

ukończył wiek 60 lat,

⚫

na dzień 1.01.1999r. osiągnął wymagany okres 25 lat zatrudnienia i udowodnił co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy,

⚫

nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego,

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia czy ubezpieczony spełnia warunek posiadania co najmniej piętnastoletniego okresu pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż ubezpieczony w spornych okresach zatrudnienia w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej (...) w G. od 01.07.1975r. do 04.10.1975r. oraz w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w R. od 01.04.1976r. do 21.06.1976r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach jako kierowca ciągnika tj. wykonywał pracę jak w wykazie A, dziale VIII poz. 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej przez ubezpieczonego pracy Sąd dał wiarę zeznaniom słuchanych w sprawie świadków, którzy pracowali razem z ubezpieczonym i stąd niewątpliwie byli bezpośrednimi świadkami wykonywanej przez niego pracy. Sąd uznał również za wiarygodne zeznania ubezpieczonego, które pokrywają się z zeznaniami świadków, a także znajdują potwierdzenie w świadectwach pracy ubezpieczonego oraz w dokumentacji akt osobowych.

W ocenie Sądu mając na uwadze warunki pracy i związane z nimi uciążliwości, brak jest podstaw do odróżnienia pracy kierowcy ciągnika pracującego w transporcie i przewożącego różnego rodzaju towary od kierowcy ciągnika pracującego na polu.

Ustawodawca w tej samej pozycji działu VIII rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, obok prac kierowców ciągników wymienił prace kierowców kombajnów lub pojazdów gąsienicowych. Oczywistym jest zaś, że urządzenie, jakim jest kombajn nie jest środkiem transportu, lecz maszyną rolniczą wykonującą prace polowe. Zestawienie trzech rodzajów prac (kierowca ciągnika, kombajnu i pojazdu gąsienicowego) łącznie pod poz. 3 działu VIII - w transporcie spowodowane było uznaniem tych prac za prace w warunkach szczególnych właśnie ze względu na samo kierowanie tymi pojazdami, a nie ze względu na wykonywanie takiej pracy wyłącznie w transporcie - w ruchu publicznym (tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 20.03.2015r. sygn. akt: IX U 1815/14).

Prace kierowców ciągników i kombajnów zostały zaliczone do prac wykonywanych w szczególnych warunkach, czyli prac o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości i wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne bądź otoczenia. W związku z tym przyjęcie, że tylko kierowcy ciągników czy kombajnów zatrudnieni w firmach transportowych wykonywali pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy emerytalnej, wypaczałoby sens tej regulacji, bowiem ze względu na ich specyfikacje, pojazdy te wykorzystywane są do określonych dla nich czynności, w tym prac polowych, z którymi wiąże się także szereg czynności transportowych (tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 05.03.2013r., sygn. akt: III AUa 1163/12).

W sprawie bezsporne jest, iż ubezpieczony w dniu (...) ukończył wiek emerytalny 60 lat, udowodnił na dzień 01.01.1999r. wymagany co najmniej 25- letni okres składkowy i nieskładkowy oraz nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Jednocześnie nie ulega wątpliwości, iż po doliczeniu do uwzględnionego przez organ rentowy okresu pracy w szczególnych warunkach, spornego okresu zatrudnienia wymienionego na wstępie rozważań, ubezpieczony posiada okres takiej pracy przewyższający15 lat.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury począwszy od ukończenia wieku emerytalnego.

Sędzia