Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 16 lutego 2015 roku powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwoty 1 435,16 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi za okres od dnia 27 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż w dniu 29 sierpnia 2011 roku w T. kierujący pojazdem marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) doprowadził do uszkodzenia zaparkowanego pojazdu marki C. o numerze rejestracyjnym (...), co potwierdzone zostało w urzędowej notatce sporządzonej przez Policję. W związku z tym zdarzeniem oraz zgłoszeniem szkody w ramach umowy ubezpieczenia AC, powód pokrył koszt wykonania usługi naprawy uszkodzonego pojazdu marki C. o numerze rejestracyjnym (...) w kwocie 1 435,16 zlotych.

W związku z tym, że sprawca kolizji był związany umową ubezpieczenia z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z pozwanym (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w S., powód wystąpił na podstawie art. 828 k.c. do pozwanego o zwrot wypłaconego odszkodowania. Pozwany nie uregulował tej należności i odmawiając wypłaty wskazał, że nie może przyjąć odpowiedzialności za przedmiotową szkodę, ponieważ osoba wskazana przez powoda jako sprawca zdarzenia nie potwierdziła jego okoliczności oraz swojej winy.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 16 marca 2015 roku w sprawie o sygn. akt VI GNc 1010/15 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od powyższego orzeczenia pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. wniósł o oddalenie powództwa w całości, podnosząc, że z dokumentacji przedłożonej przez powoda nie wynika, ażeby ubezpieczony A. L. był rzeczywistym sprawcą szkody z dnia 29 sierpnia 2011 roku (zaprzeczał on, ażeby jego pojazd brał udział w zdarzeniu z dnia 29 sierpnia 2011 roku i tym bardziej ponosił za nie winę), a nadto jak wynika z zeznań świadka A. S., osobą kierującą pojazdem była kobieta.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 28 października 2016 roku” (data prezentaty: 2016-11-14, k. 151 akt) pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. złożył oświadczenie o uznaniu powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 sierpnia 2011 roku w godzinach porannych w T. na parkingu podczas manewru wycofywania z miejsca parkingowego doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ zaparkowany pojazd marki C. o numerze rejestracyjnym (...) należący do Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w P.. Sprawcą tego zdarzenia był kierujący pojazdem marki F. (...), który to pojazd ubezpieczony był w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S..

zeznania świadka A. S. – protokół skrócony rozprawy z dnia 21 marca 2016 roku przed Sądem Rejonowym w Toruniu – k. 113 akt (zapis cyfrowy 00:00:31-00:04:57), zgłoszenie szkody w pojeździe z ubezpieczenia AC – k. 6-7 akt, oświadczenie – k. 17 akt, notatka – k. 18 akt

W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie łącznie w kwocie 1 435,16 złotych.

niesporne, a nadto: pismo – k. 11 akt, potwierdzenie przelewu – k. 12-13 akt, lista wypłat – k. 14 akt, faktura VAT – k. 15 akt, kosztorys – k. 16 akt

Pismem z dnia 22 lipca 2013 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wezwał (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w S. do zwrotu kwoty 1 435,16 złotych tytułem wypłaconego poszkodowanemu odszkodowania.

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. odmówił zwrotu powyższej kwoty wskazując, iż zebrana w aktach szkody dokumentacja nie pozwala na przyjęcie przez niego odpowiedzialności, gdyż osoba wskazana jako sprawca wypadku nie potwierdziła zdarzenia ani swojej winy.

pismo wraz z dowodem odbioru – k. 19-20 akt, pismo – k. 21 akt

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których prawdziwość nie była przez nie kwestionowana i które nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach sprawy nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności. Dokonując rekonstrukcji stanu faktycznego w niniejszej sprawie Sąd oparł się także na zeznaniach świadka A. S. uznając je za logiczne, spójne i wiarygodne.

Zasada odpowiedzialności pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. swoją podstawę znajdowała w treści art. 828 § 1 k.c., zgodnie z którym jeżeli nie umówiono się inaczej – z dniem zapłaty odszkodowania przez zakład ubezpieczeń roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na zakład ubezpieczeń do wysokości wypłaconego odszkodowania.

Powyższy przepis reguluje instytucję regresu ubezpieczeniowego, tj. uprawnienia zakładu ubezpieczeń do dochodzenia zwrotu wypłaconego odszkodowania od osoby ponoszącej odpowiedzialność cywilną za szkodę poniesioną przez ubezpieczającego. Jak podkreśla się w literaturze przedmiotu z chwilą wypłaty odszkodowania zakład ubezpieczeń nabywa w stosunku do osoby trzeciej dokładnie takie samo roszczenie, które przysługiwało ubezpieczającemu.

W niniejszej sprawie pismem z datą w nagłówku „dnia 28 października 2016 roku” (data prezentaty: 2016-11-14, k. 151 akt) pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. uznał powództwo w całości.

Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba, że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

A zatem pozwany składając oświadczenie o uznaniu powództwa, wyraża zgodę na wydanie wyroku zgodnego z żądaniem powoda (w zakresie uznanego powództwa) potwierdzając tym samym okoliczności faktyczne powołane przez powoda na uzasadnienie zgłoszonego żądania. Związanie uznaniem powództwa obliguje zaś Sąd do zaniechania przeprowadzenia postępowania dowodowego i wydania wyroku na skutek uznania powództwa.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 828 k.c. w zw. z art. 213 § 2 k.p.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. w punkcie I wyroku z dnia 08 lutego 2017 roku zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1 435,16 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za okres od dnia 27 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty.

W powyższym zakresie na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności (punkt III wyroku).

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie III wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu zasądzając od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. jako strony przegrywającej niniejszy proces na rzecz powoda (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 269 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się kwoty: 72 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (na podstawie § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 490) oraz 17 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

SSR Justyna Supińska

Gdynia, dnia 23 lutego 2017 roku