Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie strona powodowa Gmina L. – Zarząd (...) w L. wniosła o nakazanie pozwanym A. D., S. D. i Ł. D., aby wraz ze wszystkimi osobami prawa ich reprezentującymi, opróżnili i wydali stronie powodowej lokal mieszkalny nr (...), położony w L. przy ul. (...). Ponadto domagała się nieprzyznawania pozwanym prawa do lokalu socjalnego i nie wstrzymywania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu, a także zasądzenia od pozwanych solidarnie na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu żądania strona powodowa podała, iż lokal mieszkalny nr (...), położony w L. przy ulicy (...) był zajmowany przez pozwanych na podstawie umowy najmu lokalu socjalnego, która była zawarta na czas określony, tj. do 9 maja 2015 r. Pozwani zalegają z zapłatą odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu na kwotę 13 255,72 zł. Pomimo wezwania pozwanych do zwrotu lokalu, mieszkania nie przekazano.

Pozwani A. D., S. D. i Ł. D. nie zajęli stanowiska w sprawie, dlatego wyrokiem zaocznym z dnia 6 października 2016 r. Sąd uwzględnił powództwo, orzekł, że pozwanym przysługuje prawo do lokalu socjalnego. Sąd wstrzymał wykonanie opróżnienia lokalu w stosunku do pozwanych do czasu złożenia przez Gminę L. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. W dalszej części Sąd orzekł o kosztach procesu.

Przyjmując za prawdziwe, na podstawie art. 339 § 2 k.p.c., twierdzenia pozwu o okolicznościach faktycznych sprawy, dodatkowo, z uwagi na treść art. 15 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów, Sąd ustalił następujący stan faktyczny, istotny dla rozstrzygnięcia w przedmiocie prawa pozwanych do lokalu socjalnego:

Pozwani A. D., S. D. i Ł. D. są zarejestrowani jako bezrobotni w PUP w L. oraz korzystają z pomocy MOPS w L. w formie zasiłków okresowych i celowych.

Dowód: - pismo PUP w L. z dnia 16.09.2016 r., k. 31,

- pismo MOPS w L. z dnia 20.09.2016 r., k. 32.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 675 §1 k.c. po zakończeniu najmu najemca obowiązany jest zwrócić rzecz w stanie niepogorszonym.

Wobec niepodjęcia obrony przez pozwanych, Sąd wydał wyrok zaoczny, w którym orzekł w przedmiocie eksmisji pozwanych. Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiły twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych, które Sąd ocenił jako niebudzące uzasadnionych wątpliwości (art. 339 § 2 k.p.c.) Okoliczności te nie wymagały więc dowodu. Wyjątek dotyczył istnienia przesłanek do przyznania pozwanym prawa do lokalu socjalnego. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów w sprawie, o której mowa w ust. 1, wydanie wyroku zaocznego może nastąpić wyłącznie po przeprowadzeniu postępowania dowodowego. Dlatego Sąd zwrócił się o informacje do MOPS i PUP w L. i na tej podstawie ustalił, że pozwani aktualnie mają status osób bezrobotnych oraz korzystają z pomocy społecznej. W świetle tych ustaleń konieczny był wniosek, iż w stosunku do pozwanych spełnione są warunki wynikające z art. 14 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów.

Rozstrzygniecie zawarte w punkcie III wyroku oparte jest na treści art. 14 ust. 6 ustawy o ochronie praw lokatorów.

Orzeczenie o kosztach, zawarte w punkcie IV wyroku, znajduje uzasadnienie w treści art. 98 k.p.c., zgodnie z którym jest zasadą, że strona przegrywająca sprawę zwróci przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony. Na koszty takie w niniejszej sprawie składa się opłata od pozwu – 200 zł i koszty zastępstwa procesowego – 480 zł.