Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 30/17

POSTANOWIENIE

K., dnia 21 lutego 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

SSO Janusz Roszewski – spr.

SSO Barbara Mokras

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2017 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. F. (1) i M. F. (2)

przeciwko D. O.

o zapłatę

na skutek zażalenia powodów

na postanowienie o kosztach zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 22 października 2016 r., sygn. akt I C 2365/16,

p o s t a n a w i a:

.

oddalić zażalenie

SSO Janusz Roszewski SSO Wojciech Vogt SSO Barbara Mokras

Sygn. akt II Cz 30/17

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem o kosztach w punkcie 4 wyroku zaocznego z dnia 22 listopada 2016r. Sad Rejonowy w Kaliszu zasądził od pozwanego na rzecz powodów solidarnie kwotę 6145 zł tytułem zwrotu kosztów postepowania. W ocenie Sądu Rejonowego sprawa nie jest skomplikowana i nie wymaga żadnych wymyślnych analiz prawnych, zatem minimalna stawka obowiązująca w chwili wniesienia pozwu w zupełności realizuje swój cel jakim jest ekwiwalent pieniężny za zrealizowana pracę.

Zażalenie na rozstrzygnięcie o zwrocie kosztów tj pkt 4 wyroku wnieśli powodowie zaskarżając ten punkt w części tj w zakresie nie zasądzenia dalszej kwoty 4.800 zł. Zarzucając ze skarżone rozstrzygniecie jest niesłuszne, wniósł o jego zmianę i zasądzenie od pozwanego na zgrecz powodów kwoty 10.945 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie nie jest zasadne.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia i wywody Sądu Rejonowego.

W tym miejscu pozostaje dodać i podkreślić, co następuje.

Orzekając w wyroku o kosztach należnych stronie reprezentowanej przez zawodowego pełnomocnika w kwocie niższej niż została zgłoszona, sąd winien uwzględniać wskazania zawarte w art. 109 §2 k.p.c. W ze stylizacji rt. 109 § 2 zdanie drugie wynika, że przesłankami przy ustalaniu wysokości kosztów należnych stronie reprezentowanej przez zawodowego pełnomocnika jest także jego nakład pracy, charakter czynności podjętych przez niego w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, a także jego wkład w przyczynienie się do wyjaśnienia
i rozstrzygnięcia sprawy. Należy zaznaczyć, że właściwy jest nie nakład pracy włożony przez pełnomocnika, ale tylko taki, który został rzeczywiście poniesiony i jednocześnie był „niezbędny”; ergo: nakład pracy włożony ponad potrzebę nie może być czynnikiem kształtującym wysokość kosztów (por. Jacek Gudowski [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Postępowanie rozpoznawcze. pod redakcją T. Erecińskiego WARSZAWA 2016, s.650).

Powodowie domagając się dwukrotnej stawki wynagrodzenia minimalnego dla ustanowionego w sprawie radcy prawnego nie tylko nie przedstawiali spisu kosztów, lecz nawet nie wskazali jakie to czynności jako niezbędny, z którymi większy nakład pracy jest związany, zostały przez niego podjęte. Prawidłowo zatem Sąd Rejonowy przyjął, że sprawa nie jest skomplikowana i nie wymagała innych, niż standardowe w tego rodzaju sprawach, działań radcy prawnego, co uzasadnia przyznanie z tego tytułu zwrotu kosztów wynagrodzenia tego pełnomocnika w stawce minimalnej.

W tej sytuacji zażalenie podlega oddaleniu (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.).

SSO Janusz Roszewski SSO Wojciech Vogt SSO Barbara Mokras