Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2016r.

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Elżbieta Daniluk

Sędziowie SO Magdalena Kurczewska - Śmiech (spr.)

SO Ewa Bogusz-Patyra

Protokolant sekr. sąd. Przemysław Szewczyk

przy udziale Prokuratora Małgorzaty Kwaśnickiej

po rozpoznaniu dnia 15 marca 2016r.

sprawy M. M. s. B. i Z. z domu K., ur. (...)
w C.

oskarżonego o czyn z art. 278 § 1 k.k. i innych

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Chełmie

z dnia 14 maja 2015r. sygn. akt VII K 194/15.

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego M. M. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Chełmie do ponownego rozpoznania.

Magdalena Kurczewska-Śmiech Elżbieta Daniluk Ewa Bogusz-Patyra

XI Ka 874/15

UZASADNIENIE

M. M. został uznany za winnego tego, że w nocy z 12/13 czerwca 2014 roku w C. woj. (...), dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci 90 metrów bieżących telekomunikacyjnego przewodu miedzianego o symbolu (...) wadze 101 kg i wartości 4636,80 złotych, przy czym uszkodził on także kabel światłowodowy o wartości 3717,70 złotych, czym spowodował straty w mieniu na łączną sumę strat 8354,50 złotych na szkodę (...) S.A. Dział Utrzymania Sieci L.

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Wyrokiem z dnia 14 maja 2015r. Sąd Rejonowy w Chełmie VII Wydział Karny:

I.  Oskarżonego M. M. uznał za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k. wymierzył oskarżonemu karę grzywny w ilości 40 (czterdziestu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych.---

III.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 2 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił tytułem próby na okres 3 (trzech) lat.

IV.  Na postawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez uiszczenie na rzecz pokrzywdzonej (...) S.A. Dział Utrzymania Sieci L. kwoty 8354,50 zł (osiem tysięcy trzysta pięćdziesiąt cztery złote pięćdziesiąt groszy) w terminie 18 (osiemnastu) miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku.

V.  Na podstawie art. 73 § 2 k.k. w okresie próby oddał oskarżonego pod dozór kuratora sądowego.

VI.  Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej w punkcie II kary grzywny okres zatrzymania w dniu 09 marca 2015 roku przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny.

VII.  Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 4 oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 350,80 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych osiemdziesiąt groszy) złotych tytułem wydatków oraz opłatę w wysokości 460 zł (czterysta sześćdziesiąt złotych).

Z wyrokiem tym nie zgodził się oskarżony M. M., który w osobiście sporządzonej apelacji zaprzeczył aby dokonał zarzuconego mu czynu. Zakwestionował ustalenia faktyczne przyjęte przez Sąd Rejonowy, odnoszące się do jego sprawstwa. Wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przeprowadzenie procesu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje: apelacja oskarżonego, o ile domaga się on uchylenia wyroku i przeprowadzenia procesu w sprawie, zasługuje na uwzględnienie.

Artykuł 335 par. 1 kpk umożliwia sądowi właściwemu do rozpoznania sprawy wydanie wyroku na posiedzeniu jeśli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości. Ta ustawowa przesłanka rozstrzygania o winie bez przeprowadzenia rozprawy może mieć miejsce tylko wówczas, jeżeli zebrane w toku postępowania przygotowawczego dowody mają taki walor, że nie istnieje żadna wątpliwość co do winy oskarżonego.

W sprawie niniejszej sytuacja taka nie zachodzi a wnikliwa ocena jedynego w sprawie dowodu, winna prowadzić Sąd Rejonowy do wniosku, że dla poczynienia prawidłowych ustaleń w sprawie niezbędne jest postępowanie dowodowe, przeprowadzone w pełnym zakresie.

Jedynym dowodem sprawstwa M. M. są jego wyjaśnienia, w których przyznał się do winy. W apelacji ją zakwestionował twierdząc, że nie dokonał zarzuconego mu czynu. Wskazał, że jego postawa wynikała z nacisków funkcjonariuszy policji, którzy zmusili go do tego, grożąc pozbawieniem go wolności. Podał ponadto, że jest osobą chorą, leczy się neurologicznie. I o ile te okoliczności pozostawały poza sferą wiedzy Sądu Rejonowego, gdyż pojawiły się dopiero na etapie postępowania odwoławczego, to skrupulatna ocena dowodów, nie pozwalała uznać, że wyjaśnienia oskarżonego znajdują pełne wsparcie w pozostałych dowodach, a sprzeczności mają charakter drugorzędny, bądź wynikają z upływu czasu pomiędzy zdarzeniem a datą składania przez oskarżonego wyjaśnień.

To co wyjaśnił oskarżony pozostaje w sprzeczności w pozostałymi dowodami w sprawie a okoliczności przez niego podane nadto wymagają weryfikacji poprzez przeprowadzenie innych dowodów.

M. M. składając wyjaśnienia po upływie 3 lat od zdarzenia podał, iż pamięta, że włamując się do trzech lub czterech studzienek rozbił tylko ich pokrywy, gdyż nie były one w żaden sposób zabezpieczone. Okoliczność ta pozostaje w rażącej sprzeczności z twierdzeniami B. W., który podał ( k. 9), że studzienki miały wyrwane zabezpieczenia typu (...) zamykane na klucz (...). Dalej w swoich wyjaśnieniach oskarżony stwierdził, że narzędziem, którym się posługiwał były duże obcęgi i tymi obcęgami „odciął” kabel miedziany w gumowej otulinie ( k. 47v). Twierdzenia te pozostają w sprzeczności z opinią biegłego, z której wynika, że wygląd umiejscowienia i charakter tych śladów wskazuje, że powstały one w wyniku działania narzędzia wieloostrzowego typu piłka brzeszczotowa (k. 32). M. M. wskazał także, że pozyskaną miedź sprzedał w punkcie skupu złomu na ul. (...) w C. ( k. 47v), podczas gdy z notatek urzędowych sporządzonych w sprawie, szczególnie tej na k. 19 wynika, że dokonano sprawdzenia punktów skupu złomu w C. i nikt nie sprzedawał złomu w postaci, o której mowa. Nadto z twierdzeń S. N. ( k. 4) wynika, że tożsame albo podobne kradzieże miały miejsce w czterech innych punktach w C..

Już te fakty w powiązaniu z niewyjaśnioną okolicznością dotyczącą tego dlaczego i w jakich okolicznościach nastąpił kontakt właśnie oskarżonego z Policją, skutkujący przyznaniem się przez niego do tego konkretnego przestępstwa, winny prowadzić sąd do jedynego wniosku, że wyjaśnienia oskarżonego wymagają weryfikacji poprzez przeprowadzenie postępowania dowodowego. Okoliczności, o których mowa, co prawda Sąd Rejonowy dostrzegł, ale ich ocena budzi wątpliwości poprzez pryzmat wnioskowania w sposób niekorzystny dla oskarżonego.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Rejonowy przeprowadzi postępowanie dowodowe na rozprawie. Zanim to uczyni ustali okoliczności związane z chorobą, na którą powołuje się oskarżony ( leczenie neurologiczne k.93) oraz zwróci uwagę na to, że szkoła do której uczęszczał M. M. wg jego twierdzeń jest szkołą specjalną ( szkoła nr 12 przy ul. (...) w C.). W zależności od poczynionych ustaleń podejmie stosowne czynności. Na rozprawie przesłucha świadków oraz policjantów przesłuchujących oskarżonego na okoliczności przez niego wskazywane w apelacji. Przesłucha biegłego i ustali czy ślady mechanoskopijne, które stwierdził i opisał w opinii mogły powstać w tej postaci od narzędzia typu obcęgi i czy możliwym jest przecięcie przedmiotowego kabla obcęgami, na które wskazuje oskarżony. Zwróci uwagę na możliwość przeniesienia przez oskarżonego ciężaru o wadze ponad 100 kg i ustali skrupulatnie okoliczności z tym związane. Podejmie próbę ustalenia poprzez uzyskanie informacji z (...) czy ujawniono sprawców czynów, o których zeznawał S. N. na k. 4. Materiał dowodowy oceni kompleksowo z poszanowaniem reguły art. 7 i 410 kpk. Wyda wyrok w sprawie, który uzasadni zgodnie z normą art. 424 kpk, jeśli zajdzie taka konieczność.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Magdalena Kurczewska-Śmiech Elżbieta Daniluk Ewa Bogusz-Patyra